Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2017 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 maja 2016 r. Nr (...)

w sprawie A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżona decyzję i przyznaje A. K. prawo do emerytury od dnia (...)r.

Sygn. akt IV U 465/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.05.2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił A. K. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2015 r. poz. 748) w związku z par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8 poz.43 ze zm.) albowiem wnioskodawca nie wykazał 15 lat zatrudnienia w warunkach szczególnych na dzień 1.01.1999 r. Organ rentowy podał, iż wnioskodawca nie przedstawił świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych, które jest wymagane w myśl par. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony A. K., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury w wieku obniżonym. Odwołujący stwierdził, iż pracował w warunkach szczególnych przez co najmniej 15 lat. Okoliczność tę potwierdza treść przedstawionego świadectwa pracy.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji. ZUS wskazał, że zajmowane przez ubezpieczonego stanowisko „upalacz”, nie jest zaliczane do kategorii prac w warunkach szczególnych ani przez cyt. wyżej rozporządzenie, ani przez stosowne zarządzenie Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony A. K., ur. (...), złożył w dniu 6.05.2016 r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Wskazał w nim, iż nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (k.1-4 a. e.). Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy przyjął za udowodniony okres składkowy i nieskładkowy na dzień 1.01.1999 r. w wymiarze 25 lat. Jako pracę w warunkach szczególnych ZUS zaliczył ubezpieczonemu jedynie okres zatrudnienia w Odlewni (...) w S. od 1.01.1976 r. do 22.04.1976 r., tj. 3 miesiące i 22 dni. W związku z tym, pozwany Oddział ZUS zaskarżoną decyzją z dnia 18.05.2016 r. odmówił A. K. prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 24 a. e.).

W toku postępowania odwoławczego ubezpieczony sprecyzował, iż domaga się zaliczenia zatrudnienia w okresie od 11.05.1978 r. do 30.09.2000 r. jako pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony A. K. zawarł w dniu 5.07.1974 r. umowę o zatrudnienie z Zarządem Inwestycji Odlewni (...) w S.. Od dnia 1.01.1976 r. ubezpieczony został skierowany do pracy na stanowisku wykańczacza odlewów w Odlewni (...) w S.. Pracę tę kontynuował do 22.04.1976 r. W okresie od 23.04.1976 r. do 14.04.1978 r. A. K. odbywał służbę wojskową.

Po odbyciu tej służby, w dniu 11.05.1978 r., ubezpieczony został ponownie przyjęty do pracy w Odlewni (...) w S.. Powierzono mu pracę na stanowisku wykańczacza odlewów-upalacza. Do zadań ubezpieczonego należało upalanie odlewów wykonanych ze stali stopowej przy użyciu palnika plazmowego. Ubezpieczony ubrany był wówczas w fartuch skórzany wyposażony w rękawy azbestowe. Podczas pracy miał nałożoną maskę spawalniczą oraz nagolenniki na nogi. Palnik używany przez ubezpieczonego wytwarzał wyższą temperaturę niż palnik gazowy. Sięgała ona nawet do temperatury 18 tys. stopni Celsjusza. Powyższe oczyszczanie odlewu było wykonywane w oddzielnym pomieszczeniu, gdzie znajdowały się dwa stanowiska pracy. Po uformowaniu kształtu, odlew przeznaczany był do dalszego etapu produkcji, tj. do szlifowania lub do pieca hartowniczego.

Pracę tę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze do 31.12.1998 r. (zeznania ubezpieczonego k. 11-11v oraz k. 20v, zeznania świadków R. N. i M. S. k. 11v-12, zaświadczenie o okresie odbywania służby wojskowej k. 10 akt ZUS z wniosku o ustalenie kapitału początkowego, dokumenty zgromadzone w aktach osobowych, w tym m. in. umowa o pracę k. 7, dokument potwierdzający przeniesienie z dniem 1.01.1976 r. do pracy na stanowisku wykańczacza odlewów k. 15, angaż płacowy k. 16, karta obiegowa zmiany k. 22, angaż k. 23, angaże płacowe k. 24-36, 42-48, oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę k. 68, ogólne świadectwo pracy k. 76).

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego, zebrane dowody, zarówno osobowe, jak i dowody z dokumentów pozwalają na przyjęcie, iż ubezpieczony w okresie od 11.05.1978 r. do 31.12.1998 r. zatrudniony był w pełnym wymiarze czasu pracy jako wykańczacz odlewów- upalacz. Zeznania ubezpieczonego oraz świadków R. N. i M. S. zasługują, w ocenie Sądu, na wiarę. Ich treść jest logiczna i zbieżna oraz przekonująca. Obraz wyłaniający się z tych zeznań znajduje swoje potwierdzenie w treści zgromadzonych w aktach osobowych dokumentów pracowniczych, w tym m. in. w ogólnym świadectwie pracy oraz w angażach płacowych. Niewątpliwie, pracując jako wykańczacz odlewów- upalacz ubezpieczony zajmował się upalaniem, tj. oczyszczaniem przy użyciu palnika plazmowego odlewów ze stali. A zatem, praca ta rodzajowo odpowiada pracy przy oczyszczaniu odlewów, która została wymieniona w wykazie A, stanowiącym załącznik do cyt. wyżej rozporządzenia z 7.02.1983r., dział III poz. 23. Stanowi więc zatrudnienie zaliczane do kategorii prac w warunkach szczególnych. Na uwagę zasługuje również fakt, iż ZUS zaliczył do tej kategorii zatrudnienia, pracę pełnioną przez A. K. przed rozpoczęciem służby wojskowej, tj. w okresie od 1.01.1976 r. do 22.04.1976 r., kiedy to ubezpieczony pracował jako wykańczacz odlewów. Podkreślić przy tym należy, iż decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego zatrudnienia jako pracy w warunkach szczególnych ma nie nazwa stanowiska, lecz rodzaj wykonywanej pracy.

Istnieją zatem podstawy, aby okres zatrudnienia od 11.05.1978 r. do 31.12.1998 r. doliczyć do okresów pracy w warunkach szczególnych uznanych przez organ rentowy jako prace w tej kategorii zatrudnienia. Tym samym łączny staż pracy A. K. w warunkach szczególnych na dzień 1.01.1999 r. przekracza wymagany minimalny próg 15 lat. Bezspornym jest, iż ubezpieczony spełnia pozostałe przesłanki do nabycia uprawnień do emerytury w wieku obniżonym, o których mowa w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z par. 3 i par. 4 powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r.

Z tych względów Sąd przyjął za uzasadnione przyznanie ubezpieczonemu prawa do emerytury od (...)r., tj. od dnia, w którym A. K. ukończył 60 lat życia.

Mając powyższe na względzie, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 2 kpc orzekł jak w sentencji.