Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1006/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Bogusław Glinka

Protokolant: Joanna Bobrowska

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2016 roku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. w W.

przeciwko Z. B.

o zapłatę 35 586,38 zł

I/ zasądza od pozwanej Z. B. na rzecz powoda (...) Bank S.A. w W. kwotę 35 586,38 zł (trzydzieści pięć tysięcy pięćset osiemdziesiąt sześć złotych trzydzieści osiem groszy) ;

II/ zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1 826,52 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III/ nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. w W. w elektronicznym postępowaniu upominawczym wniósł o zasądzenie od pozwanej Z. B. kwoty 35 586,38 zł wraz kosztami procesu. Na uzasadnienie żądania wskazał, że strony w dniu 21.04.2015 r. zawarły umowę kredytu nr (...), a pozwany nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania terminiwego dokonywania spłat rat określonych w umowie, wobec czego powód wypowiedział umowę stawiajac cała należność w stan wymagalności. Pozwana nie spłaciła wymagalnej wierzytelności, a powód wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych banku stwierdzający zadłużenie pozwanej na dzień 18 maja 2016 r., na które składa się należność główna 32 802,31 zł oraz skapitalizowane odsetki umowne za okres korzystania z kapitału od 11.09.2015 r. do 05.04.2016 r. w kwocie 1631,15 zł i odsetki za opóźnienie za okres od 11.09.2015 r. do 18.05.2016 r. w kwocie 873,86 zł, a także opłaty i prowizje w kwocie 279 zł. Powód wskazał, że nie dochodzi przysługujących mu dalszych odsetek umownych i ustawowych za opóźnienie za okres od sporządzenia pozwu.

W dniu 17.06.2016 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, pod sygn. akt VI Nc-e 827503/16, stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania Sadowi Rejonowemu w Dzierżoniowie.

Powód w zakreślonym terminie uzupełnił braki formalne pozwu oraz pozew w trybie art. 505³⁷§ 1 k.p.c

Pozwana nie wniosła odpowiedzi na pozew, a na rozprawie w dniu 18 października 2016 r. przyznała okoliczności faktyczne pozwu i uznała powództwo, usprawiedliwiając zaprzestanie spłaty kredytu przejściowymi kłopotami zdrowotnymi.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 213 § 2 k.p.c., sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjnym pozwanego, który nie tylko uznaje samo żądanie powoda, ale i to, że uzasadniają je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne i godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego to żądanie (por. M. Jędrzejewska, [w:] T. Ereciński, J. Gudowski, M. Jędrzejewska, Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze, tom 1, Warszawa 2002, s. 467).

W niniejszej sprawie pozwana uznała żądanie pozwu i Sąd jest związany tym uznaniem. Znajduje ono uzasadnienie w łączącym strony stosunku prawnym umowie kredytu konsolidacyjnego nr (...). Instytucja umowy kredytu została uregulowana w art. 69 i nast. prawa bankowego. Tym samym żądanie pozwu znajdowało swoją podstawę faktyczną w umowie kredytu, a podstawę prawną w umowie kredytu i w powołanych przepisach regulujących ten stosunek prawny. Z powyższych regulacji wynika podstawowy obowiązek kredytobiorcy polegający na spłacie kredytu w sposób i terminach określonych w umowie, czego pozwana nie czyniła, co uzasadniało wypowiedzenie umowy i wymagalność roszczenia w całości.

Mając powyższe na względzie Sąd uwzględnił powództwo w całości w pkt I sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach procesu, zawarte w punkcie II oparte zostało o treść art. 98 k.p.c. ustanawiającym odpowiedzialność za wynik sporu. Ponieważ pozwana przegrała spór obowiązana jest zwrócić poniesione przez powoda koszty, na które składają się: opłata sądowa 1780 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł i koszty notarialnego poświadczenia dokumentów 29,52 zł, łącznie 1826,52 zł. Powód wprawdzie wnosił o zasądzenie jeszcze zwrotu „innych kosztów 4,45 zł”, jednak nie wykazał ich celu i faktu poniesienia, wobec czego nie mogły zostać uwzględnione w zasądzonych do zwrotu kosztach.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c., bowiem zasądzone roszczenie zostało uznane przez pozwaną.

Mając powyższe argumenty na względzie Sąd orzekł jak sentencji wyroku.

I C 1006/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE