Sygn. akt: I C 22/15
Dnia 29 lipca 2016 roku
Sąd Rejonowy w Głubczycach I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSR Krzysztof Chruszczewski |
Protokolant: |
st. sekr. sądowy Monika Bliźnicka |
po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2016 roku
sprawy z powództwa Z. K.
przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.
o zapłatę
1. zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda Z. K. kwotę 10 000,00 zł (dziesięć tysięcy złotych), z ustawowymi odsetkami od dnia 17 lutego 2014 roku do dnia zapłaty.
2. w pozostałym zakresie powództwo oddala.
3. kosztami postępowania w sprawie obciąża pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W..
4. zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda Z. K. kwotę 1 200,00 zł (jeden tysiąc dwieście złotych), tytułem zwrotu poniesionych kosztów zastępstwa procesowego.
5. zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Sądu Rejonowego w Głubczycach kwotę 500,00 zł (pięćset złotych), tytułem brakującej opłaty sądowej od ponoszenia której zwolniony był powód Z. K..
Sygn. akt I C 22/15
Powód Z. K. wystąpił z pozwem przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. o zasądzenie od tego pozwanego na jego rzecz kwoty 30 000,00 zł, tytułem zadośćuczynienia związanego z krzywdą jakiej doznał on na skutek śmierci ojca A. K., na podstawie przepisu art. 448 k.c., w związku z przepisem art. 24 k.c.
Pozwany - (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa Z. K..
Sąd ustalił:
A. K. był ojcem powoda Z. K.. A. K. zmarł dnia 9 listopada 2002 roku w Z.. Został potrącony przez samochód F. (...) idąc prawą skrajnią jezdni. Zmarł na miejscu na skutek doznanych w tym wypadku komunikacyjnym obrażeń wewnętrznych. Ustalono, że miał on w trakcie tego zdarzenia 3,00 ‰ alkoholu we krwi.
Pojazd, którym kierował sprawca wypadku był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów w (...) S.A. z siedzibą w W..
Powód Z. K. był zżyty ze swoim ojcem A. K.. Powód Z. K. po rozejściu się z swoją żoną wyprowadził się od niej i na początku 2002 roku zamieszkał u swoich rodziców w Z.. Od tego czasu prowadził z nimi wspólne gospodarstwo domowe. Razem z ojcem wykonywali wszystkie prace polowe oraz prace przy domu.
Nagła śmierć ojca A. K. była dla powoda Z. K. głęboko traumatycznym przeżyciem. Ojciec zawsze dawał mu oparcie i pocieszenie w ciężkich sytuacjach życiowych.
Po śmierci A. K. zasadniczo linia życia powoda Z. K. nie zmieniła się. Nie potrzebował ona opieki psychologicznej, nie przyjmował leków oraz nie zmienił swoich relacji z innymi osobami. Krzywda odniesiona przez powoda Z. K. na skutek śmierci ojca A. K. nie spowodowała przekraczania przez niego zachowań i reakcji emocjonalnych naturalnych dla osób przeżywających żałobę.
/ dowód: niesporne oraz dokumenty k. 13 – 22, 32 i k. 69 – 100, akta Sądu Rejonowego w Głubczycach w sprawie II K 9/03, opinia biegłego J. K. k. 112 – 115, opinia biegłego A. J. k. 151 – 154, zeznania świadka G. C. k. 135, zeznania świadka K. K. k. 135, zeznania świadka S. K. k. 135 oraz zeznania powoda Z. K. k. 145 /
Sąd zważył, co następuje:
W ocenie Sądu, powództwo Z. K. jest uzasadnione, co do zasady zgłoszonego przez niego roszczenia, w oparciu o przepis przepisu art. 448 k.c., w związku z przepisem art. 24 k.c.
Ubezpieczyciel - (...) S.A. z siedzibą w W. odpowiada za zaistniałą wobec Z. K. krzywdę jako dłużnik, na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zawartej z właścicielem samochodu F. (...), który to pojazd spowodował wypadek komunikacyjny w dniu 9 listopada 2002 roku w Z.. /art. 822 k.c./
W ocenie Sądu, wobec treści opinii biegłego psychiatry J. K., biegłego psychologa A. J., zeznań świadków G. C., K. K. i S. K. oraz zeznań powoda Z. K., odpowiedzialność ubezpieczyciela (...) S.A. z siedzibą w W. za naruszenie dóbr osobistych powoda Z. K. poprzez krzywdę spowodowaną śmiercią osoby bliskiej w wypadku komunikacyjnym, nie budzi żadnych wątpliwości.
Przede wszystkim należy podkreślić, że sam fakt tragicznej śmierci A. K., był dla jego najbliższych, a przede wszystkim zżytego z nim jego syna Z. K., głęboko traumatycznym przeżyciem.
Postępowanie dowodowe wykazało, że powód Z. K. był związana emocjonalnie ze swoim ojcem. Wychował się pod jego okiem a po rozejściu się z swoją żoną wyprowadził się od niej i na początku 2002 roku zamieszkał u swoich rodziców w Z. i prowadził z nimi wspólne gospodarstwo domowe. Razem z ojcem wykonywali wszystkie prace polowe oraz prace przy domu. Ojciec zawsze dawał mu oparcie i pocieszenie w ciężkich sytuacjach życiowych.
Naprawienie powodowi Z. K. tej krzywdy, wynikającej ze straty bliskiej osoby może polegać na przyznaniu mu jako pokrzywdzonemu stosownej sumy pieniężnej tytułem zadośćuczynienia, która winna mu to wynagrodzić, nie będąc jednocześnie źródłem jego nadmiernego wzbogacenia.
Kwoty „stosownej " ze względu na istotę szkody, nie da się wyliczyć w sposób ścisły, matematyczny, a skoro tak, to ustalenie wysokości zadośćuczynienia powinno się opierać jedynie na obiektywnych kryteriach, na podstawie przepisu art. 322 k.p.c.
Kwota ta ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jej wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy oraz winna być utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.
Uwzględniając powyższe ustalenia i rozważania Sąd uznał, że stosownym zadośćuczynieniem dla powoda Z. K. będzie kwota 10 000,00 zł.
Dlatego też w oparciu o przepis 448 k.c., w związku z przepisem art. 24 k.c. Sąd, według swej oceny, zasądził na rzecz powoda Z. K. od pozwanego ubezpieczyciela kwotę 10 000,00 zł, tytułem stosownego zadośćuczynienia.
Zdaniem Sądu, kwota 10 000,00 zł przyznana powodowi Z. K. jest adekwatna do rozmiaru doznanej przez niego krzywdy.
Datę wymagalności należności odsetkowych od zasądzonej kwoty zadośćuczynienia określił Sąd w oparciu o przepis art. 817 § 1 k.c.
Sąd oddalił zgłoszone przez powoda Z. K. roszczenie, ponad zasądzoną w wyroku kwotę zadośćuczynienia uznając, iż wobec ustaleń postępowania dowodowego jest ono bezzasadne i wygórowane.
Oddalając powództwo w tym zakresie Sąd miał także na względzie fakt, iż zgodnie z opinią biegłych psychiatry i psychologa, krzywda odniesiona przez powoda Z. K. na skutek śmierci ojca A. K. nie spowodowała przekraczania przez niego zachowań i reakcji emocjonalnych naturalnych dla osób przeżywających żałobę a ich wzajemne kontakty z ojcem koncentrowały się głównie na pracy w polu i wzajemnej pomocy przy pracach przy domu, w którym razem mieszkali.
Rozstrzygnięcia o kosztach postępowania uzasadnione są treścią przepisów art.100 k.p.c. oraz art.108 k.p.c.