Pełny tekst orzeczenia

0.1.Sygnatura akt VI K 237/16

1.WYROK ŁĄCZNY

2. W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku, VI Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSR Anna Wołosecka - Berk

Protokolant : Aneta Elżbieciak

przy udziale Prokuratora Anety Michoń

po rozpoznaniu dnia 25.X.2016r.

sprawy D. U.

urodz. (...) w K.

syna P. i B. zd. Z.,-

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 maja 2011r. sygn. akt VI K 907/10 za czyny z art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 3 (trzech), a zarządzonej do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 12 marca 2014r. sygn. akt VI Ko 947/13;

II.  Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 03 grudnia 2013r. sygn. akt VI K 748/13 za czyn z art. 209§1 kk na karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

III.  Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 19 lutego 2014r. sygn. akt VI K 816/13 za czyn z art. 254a kk na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 11 kwietnia 2016r. sygn. akt VI K 35/16 za czyn z art. 242§3 kk na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

------------ / -----------

I.  na podstawie art. 85§1 i 2 kk, 86§1 kk i 87§1 kk w zw. z art. 569§1 kpk kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności orzeczone w wyrokach opisanych w punkcie II, III i IV części wstępnej wyroku ł ą c z y i wymierza skazanemu D. U. karę łączną 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,-

II.  na podstawie art. 572 kpk w zw. z art. 85§3 kk postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego w zakresie skazania wyrokiem opisanym w pkt I części wstępnej wyroku - umarza,-

III.  pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach opisanych części wstępnej wyroku pozostawia do odrębnego wykonania,-

IV.  zasądza od skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej w K. adw. R. Ś. kwotę 147,60 zł. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu,-

V.  na podstawie art. 624§1 kpk zwalnia skazanego od uiszczenia kosztów sądowych, a poniesione w sprawie wydatki zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VI K 237/16

UZASADNIENIE

W oparciu o wyniki przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny.

  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 maja 2011r. sygn. akt VI K 907/10 D. U. skazany został za czyny z art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 3 (trzech), kara zarządzona została do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 12 marca 2014r. sygn. akt VI Ko 947/13.

  /dowód: akta Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt VIK 907/10/

  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 03 grudnia 2013r. sygn. akt VI K 748/13 D. U. skazany został za czyn z art. 209§1 kk na karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

  /dowód: akta Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt VIK 748/13/

  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 19 lutego 2014r. sygn. akt VI K 816/13 D. U. skazany został za czyn z art. 254a kk na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

  /dowód: akta Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt VIK 816/13/

  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 11 kwietnia 2016r. sygn. akt VI K 35/16 D. U. skazany został za czyn z art. 242§3 kk na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

/dowód: akta Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt VIK 35/16/

Skazany był uprzednio wielokrotnie karany. Obecnie odbywa karę pozbawienia wolność orzeczoną w sprawie VIK 907/10 , w dalszej części będzie odbywał kary orzeczone w sprawach VIK 816/1 i VIK 35/16 - okres odbywania kar obliczono do dnia 24.11.2017 roku, nadto pozostała do wykonania kara ograniczenia wolności w wymiarze 6 miesięcy orzeczona w sprawie VIK 748/13

Skazany w okresie dotychczasowej resocjalizacji zachowuje się właściwie, w grupie wychowawczej funkcjonuje prawidłowo , wobec przełożonych prezentuje postawę regulaminową , nie stosowano środków przymusu bezpośredniego.

/dowód: informacja z K. k 7-8;

opinia o skazanym k 21-22/

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 19 ust 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw przepisów rozdziału IX ustawy , o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Wobec skazanego ostatni wyrok skazujący zapadł w dniu 11 kwietnia 2016 roku a więc już po wejściu w życie ustawy nowelizacyjnej tym samym w przedmiotowej sprawie Sąd stosował przepisy w brzmieniu obowiązującym po dniu 1 lipca 2015 roku, przy czym wskazać należy , iż analiza akt sprawy wskazywała, iż brak jest podstaw do stosowania art.4§1kk albowiem przepisy obowiązujące poprzednio nie są względniejsze w kontekście możliwości orzeczenia kary łącznej - nie byłoby w szczególności możliwe objęcie wyrokiem łącznym skazania w sprawie VIK 907/10 z uwagi na popełnienie kolejnych przestępstw już po wydaniu wyroku w tej sprawie.

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 kpk jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu.

Z kolei warunki orzeczenia kary łącznej określa art. 85 kk, który stanowi :

- jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną.

- podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 kk, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1.

-

jeżeli po rozpoczęciu a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo , za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu , orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu.

W świetle powyższego z uwagi na dyspozycję art. 85§3 kk nie podlegała łączeniu kara orzeczona w sprawie VIK 907/10 albowiem w czasie jej odbywania popełniony został czyn z art. 242§3 kk za który D. U. skazany został w sprawie VIK 35/16 , czy ten polegał na nie powrocie do zakładu karnego w wyznaczonym terminie po wykorzystaniu przerwy w karze. Wprawdzie postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 5.11.2014 roku sygn. akt V Kow 837/14/ pr o udzieleniu przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności ( k. 413 akt VIK 907/10) dotyczyło dwóch spraw, jednak dyspozycja art. 80§5 kkw wskazuje : jeżeli wobec tej samej osoby wykonuje się kilka kar skutkujących pozbawienie wolności, dniem rozpoczęcia wykonywania kolejnej kary jest dzień następujący po dniu zakończenia wykonania poprzedniej kary, w dniu zakończenia wykonania poprzedniej kary skazanego nie zwalnia się z zakładu karnego lub aresztu śledczego. Oznacza to , iż jednego dnia skazany może odbywać tylko jedną karę a z obliczenia kar wynika, iż w dniu wydania postanowienia o udzieleniu przerwy w karze oraz w dniu 9 listopada 2015 roku – data popełnienia czynu będącego przedmiotem rozpoznania w sprawie VIK 35/16 - D. U. odbywał karę orzeczoną w sprawie VIK 907/10 ( obliczenie kary k. 397 akt VIK 907/10).

Jednocześnie wskazać należy, iż popełnienie przestępstwa w okresie przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności stanowi przeszkodę do objęcia tego skazania karą łączną z uwagi na treść art. 85§3 kk ( postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13 kwietnia 2016 roku sygn. akt II Akz 156/16 lex 2087700)

Za podstawę orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym Sąd przyjął wyroki:

Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 03 grudnia 2013r. sygn. akt VIK 748/13

Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 19 lutego 2014r. sygn. akt VI K 816/13

Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 11 kwietnia 2016r. sygn. akt VI K 35/16

Granice kary łącznej wyznaczają reguły określone w art. 86 § 1 kk, zgodnie z którym Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Jednocześnie art. 87§1 kk stanowi iż w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

W przedmiotowej sprawie granice kary łącznej to od 8 miesięcy pozbawienia wolności do roku i miesiąca pozbawienia wolności.

Jednocześnie art. 85a kk stanowi, iż orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd orzekł wobec skazanego karę łączną w wymiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności uznając, iż spełni ona swoje funkcje prewencyjne i wychowawcze.

Sąd wziął pod uwagę fakt, że pomiędzy poszczególnymi przestępstwami, których dotyczyły objęte wyrokiem łącznym wyroki jednostkowe nie zachodzi łączność przedmiotowa jak i zwartość czasowa, popełnione one zostały na przestrzeni dosyć długiego okresu czasu co w połączeniu z uprzednią karalnością skazanego świadczy o jego lekceważącej postawie wobec obowiązującego porządku prawnego i nieskuteczności dotychczas stosowanych środków represji karnej i konieczności wymierzenia takiej kary, która przez swoją dolegliwość spełniać będzie funkcje prewencyjno – wychowawcze.

Powyższe okoliczności sprzeciwiają się zastosowaniu wobec D. U. przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji która powinna mieć charakter wyjątkowy, uzasadniony szczególnymi okolicznościami sprawy.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 624§ 1 kpk.