Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Człuchowie IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017 r. w Człuchowie

sprawy z powództwa P. R.

przeciwko Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Usługowemu (...) Spółka z o.o. w C.

o odszkodowanie

I.  Zasądza od pozwanego Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowego (...) Spółka z o.o. w C. na rzecz powoda P. R. kwotę 9 000,00 zł (dziewięć tysięcy złotych 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 października 2016 r. do dnia zapłaty.

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III.  Koszty procesu znoszą się wzajemnie.

Sygn. akt IV P 114/16

UZASADNIENIE

Pełnomocnik powoda P. R. wniósł przeciwko pozwanemu Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Usługowemu (...) sp. z o.o. w C. o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty 27.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za wypowiedzenie urnowy o pracę zawartej na czas określony z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu takich umów oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że strony zawarły umowę o pracę na czas określony tj. do 31 marca 2019 r. Wynagrodzenie powoda ustalono na kwotę 9.000 zł brutto. 29 września 2016 r. pozwana złożyła powodowi oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę w ten sposób, że oświadczenie podpisane przez prezesa zarządu pozwanej, uprawnionego do jednoosobowej reprezentacji pozwanej – R. S., zostało przez pozwaną zeskanowane, a następnie przesłane w formie skanu drogą elektroniczną na adres powoda p.reck@wp.pl z adresu biuro@intennet.pl., obsługiwanego przez panią M. Ł. . W ocenie powoda, wypowiedzenie umowy o pracę dokonane przez pozwaną jest niezgodne z wymogami stawianymi przez prawo pracy. To wypowiedzenie uchybia zasadzie pisemności, o której mowa jest w art. 30 § 3 Kodeksu pracy, a nadto nie zawiera wymaganych przez prawo pouczeń. W takim przypadku, w myśl art. 50 § 3 i 4 Kodeksu pracy, pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące, co uzasadnia wysokość roszczenia powoda objętego pozwem.

Pełnomocnik pozwanej spółki w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pełnomocnik pozwanej spółki podniósł, iż na skutek nieprzewidzianych, niezależnych od pozwanej okoliczności, trudności finansowych powodujących jej niewypłacalność, pozwana została zmuszono do wypowiedzenia zwartej z powodem umowy o pracę. Wbrew twierdzeniom powoda wypowiedzenie umowy było zgodne ze stawianymi przez obowiązujące przepisy prawa pracy wymaganiami i nie uchybiało zasadzie pisemności, o której mowa wart. 30 § 3 K. pracy. Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę, podpisane przez uprawnionego do jednoosobowej reprezentacji pozwanej prezesa zarządu, nie tylko bowiem zostało przez pozwaną złożone powodowi w ten sposób, że zostało ono zeskanowane, a następnie przesłane w formie skanu drogą elektroniczną na adres skrzynki mailowej powoda, ale również, tego samego dnia tj. 29.09.2016r., zostało w oryginale nadane listem poleconym. Potwierdza to wyrok SN z 18 stycznia 2007 r., II PK 178/06, w którym Sąd stwierdził co następujące: „Sporządzenie na piśmie i wysłanie przez pracodawcę identycznej treści oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę, które dotarło do pracownika wcześniej w postaci elektronicznej i później przesyłką pocztową, nie narusza wymagania wypowiedzenia na piśmie (art. 30 § 3 k.p.).

Sąd ustalił co następuje:

Powód P. R. 22.08.2016 r. zawarł z pozwanym Przedsiębiorstwem Produkcyjno-Usługowym (...) sp. z o.o. w C. umowę o pracę na czas określony od 3.10.2016 r. do 31.03.2019 r. na stanowisku dyrektora handlowego, w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem zasadniczym 9.000 zł miesięcznie brutto. Strony stosunku pracy w umowie o pracę przewidziały możliwości wcześniejszego wypowiedzenia umowy o pracę zgodnie z art. 32 § 1 k.p. oraz ustaliły , iż okres wypowiedzenia umowy o pracę jest uzależniony od okresu zatrudnienia u pracodawcy zgodnego art. 36 § 1 pkt. 2 kodeksu pracy tj. jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia.

(dowód: umowa o pracę na czas określony k.19-21).

Pracodawca przed rozpoczęciem świadczenia przez powoda pracy 29.09.2016 r. wysłał do powoda jednocześnie droga elektroniczną i przesyłką pocztową pisemne oświadczenie woli iż , na podstawie art. 387 ust. 1 k.c, rozwiązuje zawartą umowę o pracę, na skutek nieprzewidzianych okoliczności, Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe (...) Sp. z o. o. w C. zaprzestała prowadzenia działalności eksploatacyjnej, nie ma możliwości na prowadzenia działalności produkcyjnej i handlowej. W tych okolicznościach realizacja umowy nie jest możliwa. Świadczenie przez powoda pracy nie będzie mogło być wykonywane. Uzasadnia to konieczność odstąpienia od urnowy.

(dowód: pismo z 29.09.2016 r. k.25, 57-60).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Sąd jest związany podstawą faktyczną powództwa. Profesjonalny pełnomocnik powoda wskazał jako podstawę powództwa o odszkodowanie, wypowiedzenie powodowi przez pozwaną spółkę umowy o pracę.

W rozpoznawanej sprawie bezsporne było, iż strony zawarły umowę o pracę na czas określony. Jeszcze przed podjęciem pracy przez powoda pracodawca złożył mu oświadczenie z 29.09.206 r. o rozwiązaniu umowy o pracę.

Z wykładni oświadczenia woli pracodawcy z 29.09.2016 r. (art. 65 k.c.) w ocenie sądu jednoznacznie wynika, iż rozwiązuje zawartą umowę o pracę z powodem, z uwagi na brak możliwości prowadzenia działalności produkcyjnej i handlowej, co uzasadnia odstąpienie od umowy.

W powyższym oświadczeniu nie ma postanowień co do wypowiedzenia umowy o pracę powodowi i wskazania okresu jej wypowiedzenia. Zatem oświadczenie pracodawcy powoda z 29.09.2016 r. należy traktować jako rozwiązanie umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia.

Nawiązanie i rozwiązanie stosunku pracy jest całościowo i wyczerpująco uregulowane w przepisach kodeksu pracy zatem do rozwiązania lub wypowiedzenia umowy o pracę nie mają zastosowania przepisy kodeksu cywilnego (art. 300 k.p.).

Ponadto w doktrynie wskazuje się, że niemożliwość świadczenia (art. 387 ust. 1 k.c.) skutkuje nieważnością umowy tylko wtedy, gdy jest uprzednia (pierwotna), obiektywna i trwała (tak: I. Rosenblüth, w: Korzonek, Rosenblüth, Komentarz KZ, 1934, t. I, s. 124–125; F. Błahuta, w: Resich, Komentarz, 1972, t. II, s. 923–924; Z. Radwański, w: System PrCyw, t. III, cz. 1, s. 382–383; W. Popiołek, w: Pietrzykowski, Komentarz, 2015, t. I, art. 387, Nb 4–8; C. Żuławska, w: Bieniek, Komentarz. Zobowiązania, 2011, t. I, art. 387, Nb 2; P. Machnikowski, w: System PrPryw, t. 5, 2013, s. 562–565, Nb 150, 155 i 159). Niemożliwość następcza powstaje już w czasie trwania stosunku zobowiązaniowego i nie powoduje nieważności umowy (tak: Kodeks cywilny. T. K.. Art. 1-449 ¹¹ red. prof. dr hab. M. G. 2016 r., wyd. 1.).

W niniejszej sprawie pracodawca nie wykazał, iż niemożność świadczenia pracy przez powoda na umówionym stanowisku pracy istniała już w dniu zawierania umowy o pracę i była obiektywna oraz trwała.

Z wyjaśnień pozwanego wynika wręcz, że w momencie zawierania z powodem umowy o pracę firma się rozwijała i była potrzeba zatrudnienia powoda.

Sąd podziela pogląd Sądu Najwyższego - Izba Pracy, (...) i Spraw Publicznych zaprezentowany w wyroku z 18 stycznia 2007 r., II PK 178/06,( OSNAPiUS 2008 nr 5-6, poz. 59, str. 188), iż sporządzenie na piśmie i wysłanie przez pracodawcę identycznej treści oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę, które dotarło do pracownika wcześniej w postaci elektronicznej i później przesyłką pocztową, nie narusza wymagania wypowiedzenia na piśmie (art. 30 § 3 KP).

W judykaturze Sądu Najwyższego utrwalone jest już stanowisko, że strony stosunku pracy mogą wydłużyć okresy wypowiedzenia przewidziane w treści przepisu art. 36 k.p.

W niniejszej sprawie strony w zawartej umowie o pracę przewidziały, że „okres wypowiedzenia umowy o pracę uzależniony jest od okresu zatrudnienia u pracodawcy zgodnego z art. 36 § 1 pkt 2 k.p. tj. jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia”

Zdaniem sądu wykładnia powyższego oświadczenia woli wskazuje, iż strony wydłużyły dwutygodniowy okres wypowiedzenia w przypadku , gdy pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy do jednego miesiąca.

W judykaturze i doktrynie prawa pracy powszechnie przyjmuje się, iż każde oświadczenie woli wskazujące w sposób dostateczny na wolę rozwiązania stosunku pracy powoduje jego rozwiązanie. Zaś w przypadku naruszenia przepisów o rozwiązywaniu terminowych umów o pracę bez wypowiedzenia, pracownikowi przysługują roszczenia przewidziane w art. 56 k.p. i 59 k.p.

Pracodawca rozwiązując z powodem umowę o pracę naruszył przepisy kodeksu pracy dotyczące rozwiązania umowy o pracę. Nie wskazał trybu jej rozwiązania. Nie wskazał przyczyn uzasadniających rozwiązanie umowy o pracę i czy rozwiązanie następuje z winy pracownika czy też z przyczyn niezawinionych określonych w art. 53 k.p. Nie pouczono powoda o odwołaniu do sądu pracy (art. 30 k.p.).

Stosowanie do przepisu art. 58 k.p. odszkodowanie, o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. W przypadku rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas określony odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia.

Powoda obowiązywał miesięczny okres wypowiedzenia.

Mając na uwadze powyższe rozważania sąd na podstawie art. 59 § 1 k.p. w zw. z art. 58 k.p. zasądził od pozwanego na rzecz powódki odszkodowanie w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia powoda tj. w wysokości 9.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie i oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c.