Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 1244/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Zenon Stankiewicz

Sędziowie: SO Małgorzata Bańkowska (spr.)

SO Jacek Matusik

Protokolant protokolant sądowy - stażysta Monika Suwalska

przy udziale prokuratora Wojciecha Groszyka

po rozpoznaniu dnia 17 stycznia 2017 r.

sprawy A. O. syna W. i A. ur. (...) w N.

skazanego wyrokiem łącznym

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Legionowie

z dnia 22 czerwca 2016 r. sygn. akt II K 65/16

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. K. kwotę 147,60 zł tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu w instancji odwoławczej wraz z podatkiem VAT.

SSO Jacek Matusik SSO Zenon Stankiewicz SSO Małgorzata Bańkowska

Sygn. akt VI Ka 1244/16

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja obrońcy skazanego A. O. nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd odwoławczy stoi na stanowisku, że wymierzone w wyroku łącznym kary łączne nie mogą stwarzać większej dolegliwości od tej, jaka wyniknęłaby z kolejnego wykonania zapadłych przeciwko skazanemu wyroków podlegających połączeniu, jednakże nie muszą przynosić skazanemu korzyści, co jest oczywiste.

Zdaniem skarżącego, sąd meriti nie uwzględnił wszystkich okoliczności przemawiających na korzyść A. O. i miarkując kary łączne orzeczone w punktach 1, 2 i 3 zaskarżonego wyroku wymierzył kary rażąco niewspółmiernie wysokie.

Po przeanalizowaniu wszystkich okoliczności jakie stanowiły podstawę wydania zaskarżonego wyroku łącznego, sąd okręgowy nie podzielił stanowiska zaprezentowanego w treści złożonej apelacji, jakoby wymierzone A. O. kary łączne 3 lat pozbawienia wolności, 1 roku pozbawienia wolności oraz 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności były nazbyt surowe. Sąd odwoławczy podziela pogląd wyrażony przez sąd meriti, iż w przypadku skazanego A. O., przy łączeniu kar nie istniały przesłanki do zastosowania zasady absorpcji.

Kwestionowane przez skarżącego kary wymierzone wyrokiem łącznym są sprawiedliwe i uwzględniają dyrektywy opisane w treści art. 86 kk.

Wbrew twierdzeniom obrońcy zachowanie skazanego podczas pobytu w zakładzie karnym nie może mieć znaczącego wpływu na wymiar kary łącznej. Poprawność tego zachowania powinna być standardem i wysoce niewłaściwym byłoby nagradzanie skazanego za to, że zachowuje się w sposób regulaminowy, jaki jest od niego wymagany, w żaden sposób nie wyróżniając się przy tym pozytywnie na tle innych skazanych.

Treść aktualnej opinii o skazanym (k. 110), odmiennie do twierdzeń jego obrońcy, jednoznacznie wskazuje na znaczną zmienność zachowania A. O.. W dniu 19 września 2016 r. skazany został ukarany dyscyplinarnie i w związku z tym utracił on przywileje w postaci uczestnictwa w systemie przepustkowym oraz pracy poza zakładem karnym w grupie bez konwojenta. Ponadto, decyzją Komisji Penitencjarnej skierowano go do dalszego odbywania kary w warunkach zakładu karnego typu zamkniętego.

W ocenie sądu okręgowego powyższe okoliczności nie pozwalają na przyjęcie, że proces readaptacji A. O. przebiega prawidłowo, a dotychczasowa resocjalizacja przyniosła oczekiwany skutek.

Mając to na względzie sąd odwoławczy uznał, iż nie ma podstaw do zmiany wyroku łącznego poprzez jego złagodzenie. Nie ma również podstaw do uchylenia zaskarżonego wyroku, jak to zasugerował na rozprawie prokurator.

Prokurator zakwestionował prawidłowość dokonanego w punkcie 1 wyroku połączenia kar orzeczonych w sprawach o sygn. II K 975/09 oraz II K 865/09. Opierając się jedynie na zapisie z karty karnej, wskazał, że skoro przepisy obowiązujące w dacie wydania wyroku nie przewidywały możliwości łączenia kar bezwzględnych z karami, których wykonanie zostało warunkowo zawieszone, to nie można było połączyć w/wym kar bo kara orzeczona w sprawie o sygn. II K 865/09 nie została zarządzona do wykonania.

Analiza akt sprawy o sygn. II K 865/09 pozwala jednak na stwierdzenie, że dane zawarte w karcie karnej A. O. są niepełne, ponieważ prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 13 grudnia 2012 r., wydanym w sprawie o sygn. II Ko 1244/12 zarządzono skazanemu wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie o sygn. II K 865/09
(k. 133 akt sprawy o sygn. II K 865/09).

Powyższe ustalenia pozwalają zatem na stwierdzenie, że wniosek prokuratora był niezasadny, gdyż de facto nie istniała przesłanka do chylenia zaskarżonego wyroku.