Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie w XII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Stasiów

Protokolant: Paulina Łuczyńska

w obecności prokuratora Wojciecha Pełeszoka

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2016 roku,

sprawy M. S. urodzonego w W. w dniu (...) syna B. i M. z d. K.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 18 XI 2010 r. w sprawie o sygn. akt III K 619/10, za czyn popełniony w dniu 2 VI 2010 r. na podstawie art. 178 a § 1 k.k. na karę 7 /siedmiu/ miesięcy ograniczenia wolności z zobowiązaniem do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny wskazany przez Sąd w wymiarze 30 /trzydziestu/ godzin w stosunku miesięcznym. Na postawie art. 42 § 2 k.k. orzeczono środek karny w postaci 2 /dwóch/ lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Na postawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 2 VI 2010 r. Na postawie art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonego środka karnego zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 2 VI 2010 r. do dnia uprawomocnienia się wyroku.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 17 XI 2011 r. w sprawie o sygn. IV Ko 1450/11 zamieniono karę 210 /dwustu dziesięciu/ dni ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 18 XI 2010 r. w sprawie o sygn. akt III K 619/10 na karę zastępczą 210 /dwustu dziesięciu/ stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu, że jedna stawka jest równoważna kwocie 10,00 /dziesięciu/ zł, zaliczając na poczet kary zastępczej grzywny okres zatrzymania w dniu 2 VI 2010 r. i uznając karę grzywny za wykonaną w liczbie 2 /dwóch/ stawek dziennych.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 16 IV 2013 r. uchylono postanowienie Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 17 XI 2011 r. sygn. akt IV Ko 1450/11 o zamianie kary ograniczenia wolności orzeczonej przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 18 XI 2010 r. w sprawie o sygn. akt III K 619/10 na karę zastępczą grzywny, zarządzając w miejsce pozostałej do wykonania kary 208 /dwustu ośmiu/ dni ograniczenia wolności wykonanie zastępczej kary 104 /stu czterech/ dni pozbawienia wolności przy przyjęciu, że jeden dzień zastępczej kary pozbawienia wolności równoważny jest 2 /dwóm/ dniom kary ograniczenia wolności.

Orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 18 XI 2010 r. w sprawie o sygn. akt III K 619/10 środek karny w postaci 2 /dwóch/ lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych obowiązywał od dnia 2 VI 2010 r. do dnia 9 VI 2012 r.

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 12 IV 2011 r. w sprawie o sygn. akt III K 46/11, za czyn popełniony w dniu 30 VII 2010 r. na podstawie art. 233 § 1 i 6 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 58 § 3 k.k. na karę grzywny w wysokości 100 /stu/ stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 /dziesięciu/ zł.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 24 IV 2012 r. w sprawie o sygn. III Ko 243/12 orzeczono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 50 /pięćdziesięciu/ dni w zamian za pozostałą do uiszczenia grzywnę wysokości 100 /stu/ stawek dziennych orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 12 IV 2011 r. w sprawie o sygn. akt III K 46/11.

Zastępczą karę pozbawienia wolności skazany odbył w okresie od dnia 3 II 2013 r. do dnia 20 II 2013 r., uiszczając w dniu 20 II 2013 r. pozostałą kwotę 660,00 /sześciuset sześćdziesięciu/ zł.

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 5 X 2011 r. w sprawie o sygn. akt III K 86/11, za czyn popełniony w dniu 4 VII 2010 r. na podstawie art. 178 a § 1 k.k. na karę 1 /jednego/ roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 5 /pięciu/ lat, tytułem próby oraz na podstawie art. 71 § 1 k.k. na karę grzywnę w wymiarze 60 /sześćdziesięciu/ stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30,00 /trzydziestu/ zł. Na postawie art. 42 § 2 k.k. orzeczono środek karny w postaci 5 /pięciu/ lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres zatrzymania od dnia 4 VII 2010 r. do dnia 5 VII 2010 r., przyjmując jeden dzień zatrzymania za równoważny 2 /dwóm/ dziennym stawkom grzywny.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 25 III 2013 r. w sprawie o sygn. III Ko 350/13 karę grzywny w wysokości 60 /sześćdziesięciu/ stawek dziennych po 30,00 /trzydzieści/ zł orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 5 X 2011 r. w sprawie o sygn. akt III K 86/11 zamieniono na karę zastępczą 6 /sześciu/ miesięcy pracy społecznie użytecznej w wymiarze 30 /trzydziestu/ godzin miesięcznie, na poczet ww. kary zastępczej zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach 4 VII 2010 r. i 5 VII 2010 r. uznając, iż kara zastępcza ulega skróceniu o 4 /cztery/ dni.

Orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 5 X 2011 r. w sprawie o sygn. akt III K 86/11 środek karny w postaci 5 /pięciu/ lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych obowiązuje od dnia 13 X 2011 r.

4.  wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 18 X 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 233/11, za czyny:

-

popełniony w okresie od dnia 10 I 2011 r. do dnia 17 I 2011 r. na podstawie w art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności;

-

popełniony w okresie od dnia 28 XII 2010 r. do dnia 7 I 2011 r. na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności;

-

popełniony w okresie od dnia 7 I 2011r. do dnia 13 I 2011 r. na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 6 /sześciu miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączono orzeczone kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną 1 /jednego/ roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 4 /czterech/ lat tytułem próby. Na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeczono karę grzywny w wymiarze 100 /stu/ stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 /dziesięciu/ zł.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 7 X 2013 r. w sprawie o sygn. II Ko 1120/13 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary 1 /jednego/ roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 18 X 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 233/11, zaliczając na poczet zarządzonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 21 I 2011 r.

5.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Przysusze z dnia 31 X 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 387/11, za czyn popełniony w dniu 20 IV 2011 r. na podstawie art. 286 § 1 k.k. na karę 10 /dziesięciu/ miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 3 /trzech/ lat tytułem próby oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k. na karę grzywnę w wymiarze 80 /osiemdziesięciu/ stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 /dziesięciu/ zł.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Przysusze z dnia 23 XII 2013 r. w sprawie o sygn. II Ko 828/13 zarządzono wykonanie kary 10 /dziesięciu/ miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Przysusze z dnia 31 X 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 387/11.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Przysusze z dnia 23 XII 2013 r. w sprawie o sygn. II Ko 859/13 zarządzono wykonanie zastępczej kary 40 /czterdziestu/ dni pozbawienia wolności w zamian za nie wykonaną karę 80 /osiemdziesięciu/ stawek dziennych grzywny po 10,00 /dziesięć/ zł orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Przysusze z dnia 31 X 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 387/11.

6.  wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 5 XII 2011 r. w sprawie o sygn. akt XVIII K 370/09, za czyn popełniony w okresie od dnia 13 III 2008 r. do dnia 29 VII 2008 r. na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. na karę 2 /dwóch/ lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 5 /pięciu/ lat tytułem próby oraz na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. na karę grzywny w wymiarze 700 /siedmiuset/ stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20,00 /dwudziestu/ zł. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 10 III 2009 r do dnia 23 II 2010 r., uznając, iż grzywna została uiszczona w całości.

Postanowieniem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 26 IX 2013 r. w sprawie o sygn. V Ko 377/13 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary 2 /dwóch/ lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 5 XII 2011 r. w sprawie o sygn. akt XVIII K 370/09.

7.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 2 III 2012 r. w sprawie o sygn. akt VI K 15/12, za czyn popełniony w dniu 16 IV 2011 r. na podstawie art. 286 § 1 k.k. na karę 10 /dziesięciu/ miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 3 /trzech/ lat tytułem próby oraz na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. na karę grzywny w wymiarze 50 /pięćdziesięciu/ stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20,00 /dwudziestu/ zł.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Katowice-Wschód w Katowicach z dnia 3 III 2014 r. w sprawie o sygn. XII Ko 4046/13 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary 10 /dziesięciu/ miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 2 III 2012 r. w sprawie o sygn. akt VI K 15/12.

8.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 22 XI 2012 r. w sprawie o sygn. akt III K 746/12, za czyn popełniony w dniu 7 I 2011 r. na podstawie art. 284 § 3 k.k. na karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 2 /dwóch/ lat tytułem próby oraz na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. na karę grzywny w wymiarze 30 /trzydziestu/ stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 /dziesięciu/ zł.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 3 IV 2014 r. w sprawie o sygn. III Ko 194/14 orzeczono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 15 /piętnastu/ dni w zamian za pozostałą do uiszczenia grzywnę w wysokości 30 /trzydziestu/ stawek orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w W. z dnia 22 XI 2012 r. w sprawie o sygn. akt III K 746/12.

9.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 25 II 2013 r. w sprawie o sygn. akt III K 236/11zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 25 XI 2013 r. w sprawie o sygn. akt VI Ka 624/13, za czyn popełniony w dniu 24 VI 2008 r. na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 2 /dwóch/ lat pozbawienia wolności.

10.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 13 V 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 254/13, za czyny:

-

popełniony w dniu 18 VII 2012 r. na podstawie art. 278 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności;

-

popełniony w okresie od dnia 3 IX 2012 r. do dnia 26 IX 2012 r. na podstawie art. 278 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. połączono orzeczone kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną 10 /dziesięciu/ miesięcy pozbawienia wolności.

Karę łączną pozbawienia wolności skazany odbył w okresie od dnia 19 II 2014 r. do dnia 19 XII 2014 r.

11.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 28 V 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 1165/11, za czyn popełniony w nocy z 4 III 2011 r. na 5 III 2011 r. na podstawie art. 279 § 1 k.k. na karę 1 /jednego/ roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 5 /pięciu/ lat tytułem próby oraz na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. na karę grzywny w wymiarze 100 /stu/ stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 /dziesięciu/ zł. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 30 III 2011 r. do dnia 31 III 2011 r. oraz od dnia 16 IV 2013 r. do dnia 28 V 2013 r., przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności za równoważny 2 /dwóm/ dziennym stawkom grzywny.

12.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 23 V 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 1164/13, za czyn popełniony w okresie od dnia 29 IX 2011 r. do dnia 2 II 2013 r., od dnia 21 II 2013 r. do dnia 15 IV 2013 r. oraz od dnia 29 V 2013 r. do dnia 16 IX 2013 r. na podstawie art. 209 § 1 k.k. na karę 5 /pięciu/ miesięcy pozbawienia wolności.

Karę pozbawienia wolności skazany odbył w okresie od dnia 19 XII 2014 r. do dnia 19 V 2015 r.

13.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 5 VI 2014 r. w sprawie o sygn. akt IV K 17/14utrzymanym wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 12 II 2015 r. w sprawie o sygn. akt VI Ka 1132/14, za czyn popełniony w okresie od dnia 16 VII 2013 r. do dnia 22 VII 2013 r. na podstawie art. 286 § 1 k.k. na karę 1 /jednego/ roku i 10 /dziesięciu/ miesięcy pozbawienia wolności.

14.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 7 VII 2014 r. w sprawie o sygn. akt III K 171/11, za czyn popełniony w dniu 7 I 2008 r. na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności.

15.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 9 IX 2014 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 763/13, za czyn popełniony w dniu 18 IX 2013 r. na podstawie art. 244 k.k. na karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności.

Karę pozbawienia wolności skazany odbył w okresie od dnia 19 V 2014 r. do dnia 15 XI 2015 r.

16.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 23 IX 2014 r. w sprawie o sygn. akt XII K 95/14utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 17 XII 2014 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 440/14:

-

rozwiązano orzeczenia o karach łącznych zawartych w wyrokach o sygn. akt: II K 233/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie oraz IV K 254/13 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie;

-

na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 87 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności orzeczone wyrokami w sprawach o sygn. akt: III K 619/10 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, XVIII K 370/09 Sądu Okręgowego w Warszawie oraz III K 236/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie i wymierzono karę łączną 4 /czterech/ lat pozbawienia wolności, uznając, iż w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

-

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączono jednostkowe kary grzywny orzeczone wyrokami w sprawach o sygn. akt: III K 46/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie oraz XVIII K 370/09 Sądu Okręgowego w Warszawie i wymierzono karę łączną grzywny w wymiarze 750 /siedmiuset pięćdziesięciu/ stawek, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej grzywny za równoważną kwocie 10,00 /dziesięciu/ zł, uznając jednocześnie grzywnę w wymiarze do 100 /stu/ stawek dziennych za wykonaną oraz uznając, iż w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

-

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami w sprawach o sygn. akt: II K 233/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie, II K 387/11 Sądu Rejonowego w Przysusze oraz VI K 15/12 Sądu Rejonowego w Grójcu i wymierzono karę łączną 2 /dwóch/ lat i 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności, uznając, iż w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

-

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączono jednostkowe kary grzywny orzeczone wyrokami w sprawach o sygn. akt: II K 387/11 Sądu Rejonowego w Przysusze, VI K 15/12 Sądu Rejonowego w Grójcu, III K 746/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie oraz II K 1165/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie i wymierzono karę łączną grzywny w wymiarze 200 /dwustu/ stawek, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej grzywny za równoważną kwocie 10,00 /dziesięciu/ zł, uznając, iż w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

-

na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej 4 /czterech/ lat pozbawienia wolności zaliczono okres pozbawienia wolności od dnia 10 III 2009 r. do dnia 29 III 2010 r. oraz od dnia 7 XI 2013 r. do dnia 19 II 2014 r.;

-

na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej 2 /dwóch/ lat i 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności zaliczono pozbawienie wolności w dniu 21 I 2011 r.;

-

na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny w wymiarze 200 /dwustu/ stawek dziennych po 10,00 /dziesięć/ zł zaliczono okres pozbawienia wolności od dnia 30 III 2011 r. do dnia 31 III 2011 r. oraz od dnia 16 IV 2013 r. do dnia 28 V 2013 r.;

-

na podstawie art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w zakresie kar wymierzonych wyrokami o sygn. akt: III K 86/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie oraz IV K 254/13 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie.

Postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 8 XII 2015 r. w sprawie o sygn. XV Ko 1353/15 zarządzono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 275 /dwustu siedemdziesięciu pięciu/ dni w zamian za nieuiszczoną grzywnę w kwocie 5.500,00 /pięć tysięcy pięćset/ zł orzeczoną w punkcie III. wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 24 IX 2014 r. w sprawie o sygn. akt XII K 95/14, przyjmując jeden dzień zastępczej kary pozbawienia wolności za równoważny 2 /dwóm/ stawkom dziennym grzywny.

Postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 8 XII 2015 r. w sprawie o sygn. XV Ko 1354/15 zarządzono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 55 /pięćdziesięciu pięciu/ dni w zamian za nieuiszczoną grzywnę w kwocie 1.100,00 /jeden tysiąc sto/ zł orzeczoną w punkcie III. wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 24 IX 2014 r. w sprawie o sygn. akt XII K 95/14, przyjmując jeden dzień zastępczej kary pozbawienia wolności za równoważny 2 /dwóm/ stawkom dziennym grzywny.

17.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 8 I 2015 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1102/13utrzymanym w mocy przez Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 22 IX 2015 r. w sprawie o sygn. akt VI Ka 745/15, za czyn popełniony w dniu 16 I 2013 r. na podstawie art. 284 § 2 k.k. na karę 1 /jednego/ roku pozbawienia wolności. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach 7 III 2013 r. i 8 III 2013 r., uznając 2 /dwa/ dni kary pozbawienia wolności za wykonane.

18.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 30 XI 2015 r. w sprawie o sygn. akt XII K 166/15:

-

rozwiązano karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną w pkt. II wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 XI 2014 r. w sprawie o sygn. akt XII K 95/14;

-

na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 87 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności orzeczone wyrokami w sprawach o sygn. akt: III K 619/10 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, XVIII K 370/09 Sądu Okręgowego w Warszawie, III K 236/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie oraz III K 171/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie i wymierzono karę łączną 4 /czterech/ lat pozbawienia wolności;

-

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami w sprawach o sygn. akt: II K 1164/13 Sądu Rejonowego w Piasecznie, VIII K 763/13 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie oraz IV K 17/14 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie i wymierzono karę łączną 2 /dwóch/ lat i 2 /dwóch/ miesięcy pozbawienia wolności;

-

na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. orzeczono, iż w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

-

na podstawie art. 572 k.p.k., art. 17 § 1 pkt. 7 k.p.k. umorzono postępowanie co do wyliczonych w komparycji kar nie połączonych wyrokiem łącznym w sprawie o sygn. akt XII K 166/15;

-

na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej 4 /czterech/ lat pozbawienia wolności zaliczono okres pozbawienia wolności od dnia 10 III 2009 r. do dnia 29 III 2010 r. oraz od dnia 7 XI 2013 r. do dnia 19 II 2014 r.;

-

na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej 2 /dwóch/ lat i 2 /dwóch/ miesięcy pozbawienia wolności zaliczono okres pozbawienia wolności od dnia 19 XII 2014 r. do dnia 22 IV 2015 r.

19.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy z 25 V 2016 roku w sprawie o sygnaturze IV K 885/14 za czyn popełniony w okresie od 26 do 29 lipca 2013 roku na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

I.  rozwiązuje karę łączną wymierzoną w pkt III wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie XII K 166/15 i na podstawie art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k., oba w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. łączy

a.  karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie w sprawie II K 1164/13;

b.  karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie w sprawie VIII K 763/13;

c.  karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie IV K 17/14;

d.  karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie w sprawie IV K 1102/13;

e.  karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w sprawie IV K 885/14;

i wymierza skazanemu M. S. karę łączną 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt. I kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu M. S. okresy rzeczywistego pozbawienia wolności:

a.  ze sprawy Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe o sygn. IV K 1102/13 od dnia 7 marca 2013 r. do dnia 8 marca 2013 r.;

b.  ze sprawy Sądu Okręgowego w Warszawie o sygn.. XII K 166/15 od dnia 19 grudnia 2014 r. do dnia 2 lutego 2015 r.;

III.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

IV.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat M. O. kwotę 240 (dwustu czterdziestu) złotych plus podatek VAT tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu skazanego M. S.;

V.  zwalnia skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, obciążając wydatkami Skarb Państwa.

Sygn. akt XII K 171/16

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2016 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy wszczął z urzędu

postępowanie o wydanie wyroku łącznego wobec skazanego M. S.. Postanowieniem z dnia 18 lipca 2016 r. przekazał sprawę według właściwości tutejszemu sądowi. Sąd, mając wiedzę o toczącym się równolegle postępowaniu w tym samym przedmiocie przed Sądem Rejonowym dla Warszawy Pragi Południe pod sygn. IV K 482/16 zwrócił się do niego o rozważenie możliwości przekazania sprawy do tutejszego sądu z uwagi na zapadłe wobec skazanego wyroki sadu okręgowego (k. 49). Postanowieniem z dnia 4 października 2016 r. sąd ten przekazał sprawę do tutejszego sądu. Została ona zarejestrowana pod sygn. XII K 244/16 i dołączona do sprawy XII K 171/16 tj. sprawy niniejszej.

Podczas rozprawy głównej prokurator wniósł o połączenie kar na zasadach obowiązujących do 30 czerwca 2015 r. i wymierzenie kary łącznej 3 lat 2 miesięcy pozbawienia wolności z połączenia spraw II K 1164/13, VIII K 763/13, IV K 17/14 oraz sprawy IV K 885/14, a na wypadek dołączenia również wyroku IV K 1102/13 o orzeczenie kary na zasadzie asperacji dość bliskiej kumulacji. Obrońca także wniósł o zastosowanie przepisów w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. i orzeczenie kary łącznej na zasadzie absorpcji. Oskarżony wniósł o połączenie wszystkich wyroków w jak najkorzystniejszej konfiguracji.

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy sąd ustalił, co następuje.

M. S. został skazany prawomocnymi wyrokami jak w komparycji wyroku.

Skazany przebywa obecnie w zakładzie karny od dnia 7 listopada 2013 r. Był wielokrotnie nagradzany za wyróżniające się zachowanie w czasie odbywania kar, jednokrotnie był karany dyscyplinarnie. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej, prezentuje regulaminową postawę wobec przełożonych. Z współosadzonymi funkcjonuje bezkonfliktowo. Nie jest zatrudniony z przyczyn od siebie niezależnych, jest uczniem liceum ogólnokształcącego. Do popełnionych przestępstw deklaruje krytyczny stosunek. Karę odbywa w systemie programowego oddziaływania i realizuje przewidziane zadania. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Kontakt zewnętrzny utrzymuje głównie z rodzicami i kuzynami.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie dokumentów zaliczonych w poczet materiału dowodowego: opinii o skazanym, danych o karalności, a także orzeczeń z akt spraw jednostkowych badanych przez sąd.

Sąd zważył, co następuje.

Sąd Okręgowy w Warszawie stoi na stanowisku, że był właściwy w sprawie, mimo że w wyroku nie połączono kary orzeczonej wyrokiem sądu okręgowego. Możliwość połączenia takiej kary jednak istniała i była rozważana przez pryzmat regulacji intertemporalnej art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 20 marca 2015 r.), a także art. 4 § 1 k.k. Wybór właściwego reżimu prawnego nastąpił w trakcie narady nad orzeczeniem, a zatem bezzasadnym było na tym etapie przekazywanie sprawy sądowi rejonowemu jako właściwemu rzeczowo.

Jak wspomniano, w sprawie niniejszej rozważenia wymagała sytuacja skazanego w dwóch wypadkach. Sąd w tym składzie stoi bowiem na stanowisku, że w sytuacji, gdy wobec skazanego zapadły wyroki, które uprawomocniły się zarówno przed 1 lipca 2015 r., jak i po tej dacie, to pomimo treści art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 20 marca 2015 r.) zastosowanie znajduje art. 4 § 1 k.k. pozwalający we wskazanej sytuacji na wybór korzystniejszego dla skazanego reżimu wymierzania kary łącznej.

W pierwszej kolejności wskazać należy w tym aspekcie, że z uwagi na treść art. 85 § 2 k.k. – w razie orzekania na podstawie aktualnego stanu prawnego - obligatoryjnie łączyć należałoby również kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania wymierzone wyrokami w sprawach: III K 86/11 i II K 1165/11. Kary te do dnia orzekania nie zatarły się, a także nie ustała możliwość zarządzenia ich wykonania z uwagi na to, że nie upłynął w ich przypadku okres próby oraz sześciomiesięczny termin wynikający z art. 75 § 4 k.k. W pierwszym przypadku (III K 86/11) upływa on dnia 13 kwietnia 2017 r., zaś w drugim (II K 1165/11) dnia 5 grudnia 2018 r. Sąd dostrzegł, że czyny objęte tymi wyrokami zostały popełnione po dniu 8 czerwca 2010 r., a zatem możliwe byłoby objęcie ich karą łączną bez warunkowego zawieszenia ich wykonania także w oparciu o przepisy o karze łącznej obowiązujące do dnia 1 lipca 2015 r. z uwagi na dodany ustawą z dnia 5 listopada 2009 r. (Dz. U. Nr 206, poza. 1589) art. 89 § 1 a k.k. W starym stanie prawnym objęcie tych kar węzłem kary łącznej było jednak tylko fakultatywne, stąd istniała możliwość takiego ukształtowania kary łącznej, by kary te pozostały karami z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. W nowym stanie prawnym zostałyby one obligatoryjnie zamienione na kary bezwzględne, w rozmiarze po 6 miesięcy pozbawienia wolności, zgodnie z przelicznikiem wynikającym z art. 89 § 1 b k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. Reasumując, konieczność de facto zarządzenia wykonania kar z warunkowym zawieszeniem ich wykonania stanowiła dla sądu podstawowy argument, dla którego przyjął on, że przepisy nowe są dla skazanego mniej korzystne niż stare.

Zastosowanie przepisów obowiązujących poprzednio uwzględniło zgodny wniosek stron.

W zakresie samych kar, które uległyby połączeniu oraz po uwzględnieniu okresów rzeczywistego pozbawienia wolności, które na ich poczet należałoby zaliczyć, sytuację skazanego w obu reżimach prawnych wymierzania kary łącznej sąd postrzegał jako taką samą. W przypadku orzekania w oparciu o ustawę nową, tj. obowiązującą od dnia 1 lipca 2015 r., należałoby kierować się tym, które kary podlegają obecnie wykonaniu. Połączeniu podlegałyby zatem: kara łączna wymierzona w pkt IV wyroku łącznego w sprawie XII K 95/14, obie kary łączne pozbawienia wolności wymierzone wyrokiem łącznym w sprawie XII K 166/15, kara wymierzona wyrokiem w sprawie IV K 1102/13 oraz kara wymierzona wyrokiem w sprawie IV K 885/14, a nadto, jak wskazano, kary z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. Granice wymiaru kary kształtowałyby się zatem od 4 lat pozbawienia wolności (najwyższa z kar podlegających łączeniu ze sprawy XII K 166/15) do 11 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności (suma wszystkich kar podlegających łączeniu uwzględniająca przeliczone na bezwzględne kary z warunkowym zawieszeniem ich wykonania).

Ustalenie granic wymiaru kary w oparciu o stare przepisy wymagało przyjęcia założenia, że niepodlegające wzruszeniu są kary łączne: 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona wyrokiem łącznym w sprawie XII K 95/14 i 4 lat pozbawienia wolności wymierzona wyrokiem łącznym w sprawie XII K 166/15. Pole do decyzji sądu w tej sprawie wyznaczone było najwyższą z kar podlegających łączeniu i ich sumą, a to spośród kar:

⚫

5 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie w sprawie II K 1164/13;

⚫

6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie w sprawie VIII K 763/13;

⚫

1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie IV K 17/14;

⚫

1 roku pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie w sprawie IV K 1102/13;

⚫

1 roku pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w sprawie IV K 885/14,

tj. faktycznie od 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności do 4 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności. Z uwagi na brak możliwości pogorszenia sytuacji skazanego w stosunku do orzeczenia z pkt III wyroku łącznego w sprawie XII K 166/15, pierwsze trzy z wypunktowanych powyżej kar należało w procesie miarkowania kary łącznej traktować jako karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności i tym samym górna granica wymiaru wynosiła faktycznie 4 lata i 2 miesiące pozbawienia wolności.

W praktyce, uwzględniając wszystkie kary, jakie sąd brał pod uwagę, badając sytuację skazanego w starym stanie prawnym, granice wymiaru kary kształtowały się od 8 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności (4 lata + 2 lata i 6 miesięcy + 1 rok i 10 miesięcy) do 10 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Widoczne jest, że w starym stanie prawnym wzrasta minimalna długość kary, jaką skazany musiałby faktycznie odbyć, ale zmniejsza się ilość maksymalna. Bez wpływu na porównanie obu reżimów są okresy podlegające zaliczeniu na poczet orzeczonej kary łącznej, gdyż w obu przypadkach są takie same.

Wyjaśniając zatem, dlaczego w sytuacji wzrostu minimalnej realnej długości kary, sąd przyjął za względniejsze przepisy stare, wskazać trzeba, że w obu reżimach sąd nie widział możliwości orzeczenia kary bliskiej zasadzie absorpcji. Według przepisów nowych sąd nie wymierzyłby kary łącznej niższej niż 8 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Przeciwnie - w oparciu o przesłanki wymiaru kary wyrażone w art. 85a, w przekonaniu sądu, kara łączna musiałaby być zbliżona do zasady kumulacji. Wpływ na to ma przede wszystkim konieczność połączenia aż trzech kar łącznych (na mocy których już znacząco został zmniejszony czas trwania 10 kar pozbawienia wolności), wielość przestępstw, jakich skazany dopuścił się – łącznie aż 14 czynów, ich różnorodność. Względy prewencji ogólnej i szczególnej nie pozwoliłyby w tym przypadku orzec kary znacząco niższej od wymierzonej na zasadzie kumulacji.

W starym stanie prawnym, po połączeniu wszystkich zasadniczych kar pozbawienia wolności pozostałych do odbycia, skazanemu wymierzona jest de facto kara łączna 10 lat pozbawienia wolności (2 lata i 6 miesięcy, 4 lata, 3 lata i 6 miesięcy). Uzasadnienia wymaga jednak wyłącznie kara łączna wymierzona wyrokiem niniejszym, skoro w pozostałym zakresie postępowanie umorzono na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Jak wspomniano wcześniej, sąd związany był w tym zakresie granicami wymiaru kary od 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności do (faktycznie) 4 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Powszechnym poglądem jest, że orzekając w oparciu o przepisy rozdziału IX kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r., sąd zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji warunkuje przede wszystkim w zależności od relacji zachodzących pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, przy czym relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski jest związek przedmiotowo-podmiotowy łączący te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. Pięć czynów objętych karą łączną skazany popełnił od stycznia do września 2013 r., a więc w przeciętnie długim okresie, co wpłynęło na wymiar kary łącznej umiarkowanie łagodząco. Godził nimi w takie dobra chronione prawem jak rodzina i opieka (art. 209 k.k.), wymiar sprawiedliwości (art. 244 k.k.) i mienie (art. 284 k.k. i art. 286 k.k.), a zatem dobra różnorodzajowe, co z kolei miało na wymiar kary wpływ zaostrzający. Sąd uwzględnił (w sposób łagodzący) przy jej wymiarze również pozytywną opinię o skazanym, która wskazuje, że proces jego resocjalizacji przebiega pomyślnie, jednakże nie nadał jej znaczenia kluczowego. Wobec powyższego, ale także nie tracąc z pola widzenia takich okoliczności, jak wielość popełnionych czynów oraz rozmiar kar jednostkowych, kara łączna 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, choć zbliżona do zasady kumulacji nie może być postrzegana jako nadmiernie surowa. Opowiada ona bowiem wszystkim dyrektywom wymiaru kary łącznej w oparciu o przepisy obowiązujące przed dniem 1 lipca 2015 r.

Jedynie na marginesie wskazać należy, że pomiędzy czynami objętymi wyrokami podlegającymi łączeniu istniał związek czasowy pozwalający utworzyć z nich ciąg przestępstw. Wszystkie te czyny popełnione zostały bowiem przed dniem 23 maja 2014 r., tj. datą wyrokowania w sprawie II K 1164/13 w pierwszej instancji i nie podlegały łączeniu z czynami objętymi innymi ciągami, a zatem nie wzruszały rozstrzygnięć zapadłych w wyroku łącznym w sprawie XII K 95/14 (pkt IV) i XII K 166/15 (pkt II). Wobec tego postępowanie w pozostałym zakresie sąd umorzył w oparciu o art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. Nie było bowiem w tej części konieczności ingerencji w pozostające w obiegu prawnym orzeczenia, nie zmaterializowała się przesłanka z art. 575 k.p.k.

Na podstawie art. 577 k.p.k., na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono okresy pozbawienia wolności w sprawach nią objętych oraz w sprawie XII K 166/15 pkt III wyroku, skoro kara łączna wymierzona w tym punkcie została rozwiązana, a ze skazań nią objętych utworzono nowy ciąg.

Na podstawie art. art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. i § 17 ust. 5 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu (Dz.U. 2015 poz. 1805) przyznano adwokat M. O. kwotę 240 złotych powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za świadczoną nieodpłatnie pomoc prawną z urzędu skazanemu M. S..

Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., w związku z sytuacją finansową skazanego zwolnił go od zapłaty kosztów, obciążając nimi Skarb Państwa.

Mając wszystko powyższe na uwadze, orzeczono jak w wyroku.