Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Protokolant: sekretarz sądowy Elżbieta Łojewska

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2016 r. w Krakowie

na rozprawie

sprawy z powództwa C. C.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie

z dnia 3 czerwca 2016 r., sygnatura akt I C 1099/14/K

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 2 400 zł (dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Weronika Oklejak SSO Liliana Kaltenbek SSO Joanna Ćwik--B.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 29 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie wyrokiem z dnia 3 czerwca 2016 r., sygn. akt I C 1099/14/K, oddalił powództwo C. C. przeciwko Towarzystwu (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. o zapłatę (pkt I); zasądził od powódki C. C. na rzecz strony pozwanej Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna z siedziba w W. kwotę 3.917 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt II); nakazał ściągnąć od powódki C. C. na rzecz Skarbu Państwa - (...) w K. kwotę 1.491,89 zł tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia biegłego sądowego (pkt III).

W uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy wyjaśnił, ze C. C. w ostatecznie sprecyzowanym żądaniu pozwu domagała się zasądzenia od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 31.349 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 28 września 2013 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Swoje roszczenie powódka wywodziła z faktu, że jako właścicielka lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) w K. zawarła ze stroną pozwaną umowy ubezpieczenia, a w okresie objętym ubezpieczeniem doszło do powstania szkody w postaci: silnego zawilgocenia ścian zewnętrznych pokoju dziennego od strony tarasu oraz progu pod drzwiami balkonowymi, zniszczenia zawilgoconych tynków i powłok malarskich ścian zewnętrznych pokoju dziennego, silnego zawilgocenia posadzek cementowych tarasu, zawilgocenia posadzki cementowej pokoju dziennego, zawilgocenia płyt stropowych tarasu i pokoju dziennego, zniszczenia parkietu położonego w pokoju dziennym i w przedpokoju oraz zniszczenia mebli kuchennych. Powódka argumentowała, że w wyniku powstania przedmiotowej szkody przeprowadziła kapitalny remont, który obejmował m.in. wymianę warstw posadzkowych wewnątrz mieszkania oraz że koszty remontu wyniosły kwotę 11.615,27 zł, jak również ze wartość wymiany uszkodzonych mebli i koszty remontu z tym związane wyniosły kwotę 25.622,31 zł.

Strona pozwana Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym, kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Sąd Rejonowy ustalił, że powódka jako właścicielka lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) w K. zawarła w dniu 7 sierpnia 2012 r. ze stroną pozwaną umowę polisy ubezpieczenia budynku/lokalu prywatnego obejmującą okres od dnia 22 września 2012 r. do dnia 21 września 2013 r. o zakresie ubezpieczenia (...). W dniu 7 marca 2013 r. zawarła natomiast ze stroną pozwaną polisę ubezpieczenia ruchomości domowych obejmującą okres od 8 marca 2013 r. do 7 marca 2014 r. Powódka opłacała składki wynikające z przedmiotowych umów. Integralną częścią umowy ubezpieczenia były (...). Sąd Rejonowy wskazał, że powódka zauważyła pierwszy zaciek na ścianie balkonowej w dniu 10 marca 2013 r. i w przeciągu dwóch dni objął on całą ścianę. W ciągu następnych dwóch, trzech dni pojawiły się intensywne opady śniegu i wówczas powódka zauważyła zaciek w sypialni i poczuła zapach zgnilizny. Po odsunięciu mebli i zdjęciu wykładzin powódka zauważyła, iż zamoknięta jest cała ściana balkonowa, następnie powódka spostrzegła, że cały parkiet w salonie uległ zawilgoceniu, woda podeszła pod płytki znajdujące się na korytarzu i w kuchni. W kwietniu 2013 r. powódka w wyniku zalania mieszkania rozpoczęła remont lokalu przy ul. (...) w K.. W mieszkaniu był wybrzuszony parkiet, na ścianach wewnętrznych i zewnętrznych były wykwity, wyczuwalny był zapach wilgoci i stęchlizny. W trakcie wykonywania odkrywki warstwy posadzkowej wewnątrz mieszkania i na tarasie robotnicy wykonujący remont stwierdzili wodę pod warstwą ocieplenia oraz pod warstwą wodoszczelną tarasu, bowiem warstwa ta została wykonana z papy na lepiku, do której przerwania doszło na styku podłogi i ściany. Posadzka tarasu była wykonana w sposób niechlujny. Wewnątrz mieszkania były też uszkodzone tynki mineralne i powłoki malarskie na wysokości 40-50 cm od posadzki, zniszczona była cała paleta okienna w obrębie drzwi balkonowych. Uszkodzenia ścian, posadzek wokół okna balkonowego było skutkiem długotrwałego penetrowania wody, a nie nagłego zdarzenia. Łączny koszt remontu lokalu powódki wyniósł kwotę 20.000 zł a ponadto powódka kupiła około 15-20 m płytek i parkiet. Zamakanie lokalu powódki następowało stopniowo, zgniciu uległy schodki wychodzące na taras. W okresie intensywnych opadów śniegu powódka odśnieżała taras.

C. C. zlikwidowała część kuchni drewnianej włoskiej znajdującej się w zabudowie, albowiem uległa ona zawilgoceniu, a także z tego samego względu okap kuchenny. W mieszkaniu zostały zdjęte płytki, w salonie parkiet, wykładzina i gąbka w sypialni. Częściowo w salonie, w sypialni, w części mieszkania między salonem a sypialnią zostały skute wylewki i osuszone posadzki. W salonie powódka położyła nowy jesionowy parkiet, który został wycyklinowany, w kuchni i na korytarzu zostały położone flizy, w sypialni nowa wykładzina, całe mieszkanie z wyjątkiem łazienki zostało pomalowane. Powódka uiściła na poczet naprawy warstw podłogowych kwotę 8.985 zł. Za materiały potrzebne do remontu powódka uiściła kwoty: 451,63 zł, 2.178,64 zł, 129,28 zł. Za zakup sprzętu AGD powódka uiściła kwotę 7788,53 zł, za zakup mebli powódka uiściła kwotę 17.704,50 zł. Strona pozwana odmówiła zapłaty kwoty dochodzonej w pozwie. Sąd Rejonowy ustalił, że zalanie ścian i posadzki pokoju w przedmiotowym lokalu powódki nastąpiło na skutek utraty szczelności izolacji wodoszczelnej tarasu. Przyczyną powstania szkody w przedmiotowym lokalu powódki było zalanie lokalu wodą z tarasu. W wyniku zalania wodą lokalu nastąpiło zawilgocenie warstw posadzkowych i podposadzkowych w lokalu, zawilgocenie ścian w ich dolnej części, a w konsekwencji zniszczenie warstw posadzkowych i częściowo podposadzkowych, zniszczenie tynków w dolnej części ścian, zagrzybienie posadzek i ścian, częściowe uszkodzenie mebli i innych sprzętów. Izolacja tarasu została wykonana nieprawidłowo, ponieważ nie służyła prawidłowo celowi, w którym została wykonana. Izolacja tarasu nie była szczelna. Szkoda w mieniu powódki powstała na skutek długotrwałego przesiąkania wody, wystąpienie było rozłożone w czasie. Wysokość szkody wyniosła kwotę 42.463,03 zł. Sąd I instancji ustalił nadto, że w sprawie sygn. akt I C 1182/14/K powódka złożyła pozew przeciwko P. (...) z siedzibą w K., SM im. (...) w K., WM ul. (...) w K. o identycznej podstawie faktycznej jak w niniejszej sprawie. W sprawie sygn. akt I C 1182/14/K została zawarta ugoda i postępowanie zostało umorzone. W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Sąd Rejonowy uznał, że żądanie pozwu nie było zasadne, albowiem przyczyną powstania szkody w przedmiotowym lokalu powódki było zalanie lokalu wodą z tarasu, którego izolacja nie była szczelna. Zwrócił przy tym uwagę, że szkoda w mieniu powódki powstała na skutek długotrwałego przesiąkania wody, a jej wystąpienie było rozłożone w czasie. Z treści (...)wynika bowiem, że zdarzeniem ubezpieczeniowym w odniesieniu do ubezpieczenia lokali, ruchomości domowych jest zdarzenie gwałtowne, nieprzewidywalne i zewnętrzne wobec przedmiotu ubezpieczenia. W myśl § 4 pkt. 13 (...) zalanie to nagły wyciek wody lub innej cieczy spowodowany w szczególności wystąpieniem awarii, a stosownie do treści § 14 ust. 2 pkt 8 (...) strona pozwana nie ponosi odpowiedzialności za szkody powstałe w skutek działania wilgoci, pleśni, grzyba. W ocenie Sądu Rejonowego szkoda zaistniała w lokalu powódki nie była zdarzeniem gwałtownym ani zewnętrznym wobec przedmiotu ubezpieczenia, bowiem jej przyczyna tkwiła w wadliwie wykonanej izolacji tarasu tego lokalu. Zostało przyjęte, że przedmiotowa szkoda nie była zdarzeniem ubezpieczeniowym, albowiem jej wystąpienie rozłożyło się w dłuższym okresie czasu, było długotrwałe, a nie gwałtowne czy nagłe, wręcz narastało, pomimo, iż nieszczelność izolacji tarasu nie została od razu dostrzeżona przez powódkę. Dodatkowo zostało wskazane, iż przedmiotowa szkoda nie została również objęta ubezpieczeniem z uwagi na okoliczność, że nie mieściła się w definicji „zalania” występującej w (...), a odpowiedzialność strony pozwanej została wyłączona za szkody powstałe w skutek działania wilgoci, pleśni, grzyba. Sąd Rejonowy zauważył także, że w sprawie o sygn. akt I C 1182/14/K, w której powódka wytoczyła powództwo oparte na identycznym stanie faktycznym, jak w niniejszej sprawie została zawarta ugoda, przy czym odpowiedzialnością za szkodę objętą żądaniem pozwu obciążeni zostali: P. (...) z siedzibą w K., SM im. (...) w K., WM ul. (...) w K.. Sąd Rejonowy rozstrzygnął o kosztach procesu na zasadzie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Apelację od powyższego wyroku złożyła powódka, zaskarżając orzeczenie w całości oraz zarzucając mu: 1) mające wpływ na treść rozstrzygnięcia naruszenie prawa procesowego, a to art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. i art. 245 k.p.c. poprzez dowolną a nie swobodną i sprzeczną z zasadami logiki oraz doświadczenia życiowego ocenę dowodu w postaci zawartej przez powódkę z pozwaną umowy ubezpieczenia, skutkujące bezpodstawnym i sprzecznym z ustalonym stanem faktycznym przyjęciem, że szkoda w mieniu powódki nie była zdarzeniem ubezpieczeniowym ani zdarzeniem gwałtownym wobec przedmiotu ubezpieczenia, podczas gdy zdarzenie w postaci zalania mieszkania wodą z zewnątrz i zniszczenia przedmiotów znajdujących się w jego wnętrzu w okresie 5 dni w sposób oczywisty mieści się w definicji określonej § 2 pkt 30 (...):

2) mające wpływ na treść rozstrzygnięcia naruszenie prawa procesowego, a to art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. i art. 278 § 1 k.p.c., poprzez dowolną a nie swobodną i sprzeczną z zasadami logiki oraz doświadczenia życiowego ocenę dowodu w postaci opinii technicznej biegłego T. J. (1), skutkujące bezpodstawnym przyjęciem, że szkoda w mieniu powódki powstała na skutek długotrwałego przesiąkania wody, podczas gdy to długotrwałe przesiąkanie wody (pod taras powódki) było przyczyna nagłego „wylania” się wody pod posadzkę mieszkania powódki (z zewnątrz do środka), na skutek nagłego przerwania izolacji tarasu (a zatem długotrwałe przesiąkanie wody było etapem poprzedzającym nagłe - w ciągu dwóch, trzech dni - przelanie się tej wody pod warstwę wierzchnia posadzki we wnętrzu mieszkania):

3) mające wpływ na treść rozstrzygnięcia naruszenie prawa procesowego, a to art. 321 § 1 k.p.c., poprzez wyjście poza podstawę faktyczną niniejszej sprawy i dokonanie dowolnych ustaleń w oparciu o wybiórczo dobrane dokumenty zalegające w aktach sprawy, która toczyła się przed Sądem Rejonowym dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie, Wydział I Cywilny (sygn. akt: I C 1182/14/K), a która dotyczyła innego roszczenia, wynikającego z innej podstawy prawnej i skierowanego przeciw innym podmiotom, co skutkowało nieprawidłowym ustaleniem, że roszczenie powódki zostało skonsumowane ugodą zawarta w sprawie do sygn. akt: I C 1182/14/K;

4) mające wpływ na treść rozstrzygnięcia naruszenie prawa procesowego, a to art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. i art. 245 k.p.c., poprzez dowolną a nie swobodną i sprzeczną z zasadami logiki oraz doświadczenia życiowego ocenę dowodów w postaci pozwu Powódki złożonego w sprawie przed Sądem Rejonowym dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie, Wydział I Cywilny (sygn. akt: I C 1182/14/K) oraz zawartej w tamtej sprawie ugody, skutkujące bezpodstawnym przyjęciem, że powództwo to oparte zostało na identycznym stanie faktycznym jak w niniejszej sprawie, a za szkodę objętą żądaniem pozwu obciążeni zostali pozwani w tamtej sprawie, podczas gdy sprawa do sygn. akt: I C 1182/14/K dotyczyła odszkodowania za wady wykonawcze lokalu i przynależnego do niego tarasu (zewnętrze lokalu), zaś niniejsza sprawa dotyczy odszkodowania za szkodę powstałą wewnątrz lokalu powódki (zniszczenie posadzki, mebli i innych przedmiotów - objętych polisa ubezpieczenia ruchomości domowych z dnia 7 marca 2013 roku):

Na zasadzie art. 386 § 1 k.p.c. skarżąca wniosła o: 5) zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kwoty 31.349,00 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 28 września 2013 roku; 6) zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu, w tym koszów zastępstwa procesowego, za obie instancje. Jednocześnie w trybie art. 380 w zw. z art. 382 k.p.c. powódka wniosła o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej ustnej (lub pisemnej) opinii biegłego T. J. (2) na okoliczność uściślenia odpowiedzi na pytanie nr 5, udzielonej w treści opinii - tj. celem doprecyzowania czy wspomniane tam „długotrwałe przesiąkanie wody” należy interpretować w odniesieniu do akumulowania się wody pod tarasem powódki (która następnie w krótkim czasie przelała się do wnętrza mieszkania), czy też chodzi o długotrwałe przenikanie wody do wnętrza mieszkania. W odpowiedzi na apelację strona pozwana wniosła o jej oddalenie w całości, zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych, oddalenie wniosku powódki o przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego jako spóźnionego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powódki okazała się całkowicie niezasadna.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy, uznając je za własne. Tym samym zarzut naruszenia art. 233 k.p.c. nie okazał się zasadny. Ocena materiału dowodowego przeprowadzona przez Sąd Rejonowy jest bowiem zgodna z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym. W orzecznictwie podnosi się, że „jeżeli z materiału dowodowego sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów i musi się ostać, choćby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dawały się wysnuć wnioski odmienne. Tylko w przypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami, lub gdy wnioskowanie sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo, wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo-skutkowych, to przeprowadzona przez sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 września 2002 roku, II CKN 817/00, LEX nr 56906). Należy przy tym zaznaczyć, że żaden z przeprowadzonych dowodów nie potwierdza zasadności dochodzonego przez powódkę roszczenia. W oparciu o należycie zrekonstruowany stan faktyczny Sąd pierwszej instancji prawidłowo zastosował przepisy prawa materialnego, oddalając powództwo C. C..

Powódka wywodzi swoje roszczenie z zawartych ze stroną pozwaną umów ubezpieczenia, a istnienie stosunku ubezpieczenia pomiędzy stronami nie jest przedmiotem sporu. Sąd Okręgowy oparł swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o treść powołanego stosunku, nie odnosząc się natomiast do treści ugody zawartej przez powódkę z P. (...)., Spółdzielnią Mieszkaniową im. (...) z siedzibą w K. oraz ze Wspólnotą Mieszkaniową ul. (...) w K. w sprawie o sygn. akt I C 1182/14/K (k. 308). Należy więc wyjaśnić, że zgodnie z treścią art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Istotne znaczenie w realiach niniejszej sprawy ma pojęcie ,,wypadku”. W doktrynie podnosi się, że ,,cechą wypadku jest to, iż jest on nieprzewidziany lub niespodziewany. Cechę przypadkowości należy więc odnieść do zdarzeń, których obiektywnie nikt się nie spodziewa lub ich nie przewiduje” (Z. Gawlik, Komentarz do art. 805 Kodeksu cywilnego, stan prawny: 2014.08.01). Wypadek ubezpieczeniowy jest zdarzeniem przyszłym i niepewnym. Sąd Najwyższy wskazał, że przysługująca wobec ubezpieczyciela wierzytelność o wypłatę odszkodowania ubezpieczeniowego jest szczególną postacią wierzytelności przyszłej, a mianowicie wierzytelnością warunkową, bo jej powstanie strony umowy ubezpieczenia uzależniają od zdarzenia przyszłego i niepewnego, a mianowicie od wystąpienia zdarzenia objętego ryzykiem ubezpieczeniowym (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 2010 r., sygn. akt I CSK 439/09).

W ocenie Sądu Okręgowego nie zrealizowała się przesłanka odpowiedzialności ubezpieczyciela w postaci zajścia przewidzianego w umowie wypadku ubezpieczeniowego. Analiza całości materiałów postępowania, w tym także zeznań świadków zaoferowanych przez powódkę prowadzi bowiem do wniosku, że przeciekanie wody z tarasu nie było zdarzeniem, które wystąpiło nagle w dniu 23 marca 2013 r., lecz zdarzeniem o charakterze cyklicznym, a więc powtarzalnym. Nie można przy tym pomijać, że C. C. w złożonym zgłoszeniu wystąpienia szkody majątkowej oświadczyła, że ponownie dochodzi do zacieków, ,,zaciek pojawia się ponownie” (k. 238). Powyższy wniosek potwierdzają depozycje świadków. Przykładowo, podczas posiedzenia w dniu 5 września 2014 r. (k. 151-152) świadek J. D. zeznał, że ,,moim zdaniem te zawilgocenia ścian w obrębie drzwi balkonowych musiały pojawić się już na długo wcześniej”, świadek P. K. zeznał, że ,,nie pamiętam jakie były warunki pogodowe na przełomie marca i kwietnia, ale wydaje mi się, że ten proces zawilgocenia musiał zacząć się już w okresie jesienno-zimowym”, natomiast świadek G. B. jednoznacznie wskazał, że ,,moim zdaniem to było długotrwałe zawilgocenie, to podciekanie musiało trwać kilka lat”. Warto także wskazać, że na posiedzeniu w dniu 1 grudnia 2014 r. świadek A. I. zeznała, że ,,wcześniej miały miejsce zalania mieszkania, ale w zakresie fragmentu jednej ściany co związane było z wadą tarasu powódki” (k. 164-165). Powołane depozycje pozostają w zgodzie z opinią techniczną biegłego sądowego T. J. (1), który na pytanie Sądu: ,,czy szkoda w mieniu powódki powstała na skutek długotrwałego przesiąkania wody, czy przedmiotowa szkoda powstała w sposób gwałtowny, czy też jej wystąpienie było rozłożone w czasie?” udzielił następującej odpowiedzi: ,,szkoda w mieniu powódki powstała na skutek długotrwałego przesiąkania wody, wystąpienie było rozłożone w czasie” (k. 216-221). Sąd zwraca powódce uwagę, że nie zgłosiła zarzutów do powyższej opinii na etapie postępowania przed Sądem Rejonowym, a wniosek dowodowy o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego jako sprekludowany podlegał oddaleniu na zasadzie art. 381 k.p.c.

Okoliczności sprawy niezbicie wskazują, że zniszczenia mające miejsce w lokalu mieszkalnym pozwanej były wynikiem długotrwałego przemakania wody. Sąd Okręgowy nie neguje przy tym, że na wiosnę 2013 r. doszło do zintensyfikowania procesu przemakania wody, niemniej wynikało to z przyczyny tkwiącej w samym tarasie o czym powódka doskonale wiedziała. Zaistniała szkoda nie była więc zdarzeniem niepewnym, a tylko takie mogą być objęte odpowiedzialnością ubezpieczyciela. Z tej tylko przyczyny powództwo wytoczone przez C. C. podlegało oddaleniu. Uzupełniająco należy wskazać, że z § 14 ust. 2 pkt 8 ogólnych warunków ubezpieczenia wynika, że strona pozwana nie ponosi odpowiedzialności ze szkody powstałe wskutek działania wilgoci, pleśni, insektów, bakterii lub grzyba (k. 85), całościowa analiza wiążącego strony stosunku ubezpieczenia prowadzi do wniosku, że odpowiedzialność ubezpieczyciela nie obejmowała zgłoszonego przez powódkę zdarzenia.

Z tych też przyczyny orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 385 k.p.c. Orzekając w przedmiocie kosztów postępowania odwoławczego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 5 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych zasądził od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 2.400 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Joanna Ćwik-Bielińska SSO Liliana Kaltenbek SSO Weronika Oklejak