Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy II Wydział Karny w Brzegu w składzie:

Przewodniczący: SSR Monika Juzwiszyn

Protokolant: Karolina Raczkowska

W obecności oskarżyciela publicznego z PR Brzeg – Agnieszki Bucheld

Po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2017 r. w Brzegu

sprawy

A. W.

s. S. i D. z domu I.

ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że :

w dniu 28 października 2015 roku w B. , na ul. (...) prowadził pojazd mechaniczny marki M. (...) o nr rej. (...)Jl, wbrew orzeczonemu wyrokiem Sądu Rejonowego w B. – sygn.. akt (...) z dnia 03.06.2015r. zakazowi prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres trzech lat, obowiązującemu w okresie od 17 czerwca 2015 roku do 17 czerwca 2018 roku , przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności , którą odbywał w okresie od 19.09.2012r. do 31.07.2014r. z kary łącznej 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności orzeczonej na podstawie wyroku łącznego Sądu Rejonowego w B. z dnia 15.11.2005r. – sygn.. akt (...) obejmującego jednostkową karę 1 roku pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne z art. 244 kk orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia 27.03.2002r. – sygn. akt (...),

tj. o przestępstwo z art. 244 kk przy zast. art. 64 § 1 kk

I.  uznaje oskarżonego A. W. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art.244 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. i za to na podstawie art.244 k.k. w zw. z art. 37a k.k. wymierza mu karę 10(dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

II.  na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 2 w zw. art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90 zł tytułem zwrotu kosztów procesu i opłatę w wysokości 180.

sygn. akt II K 198/16

UZASADNIENIE

Niniejsze uzasadnienie na podstawie art. 423§1a kpk ogranicza się do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu wobec złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku co do tej części

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. W. w przedmiotowej sprawie został uznany za winnego tego, że w dniu 28 października 2015 roku w B. , na ul. (...) prowadził pojazd mechaniczny marki M. (...) o nr rej. (...)Jl, wbrew orzeczonemu wyrokiem Sądu Rejonowego w B. – sygn.. akt (...) z dnia 03.06.2015r. zakazowi prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres trzech lat, obowiązującemu w okresie od 17 czerwca 2015 roku do 17 czerwca 2018 roku , przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności , którą odbywał w okresie od 19.09.2012r. do 31.07.2014r. z kary łącznej 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności orzeczonej na podstawie wyroku łącznego Sądu Rejonowego w B. z dnia 15.11.2005r. – sygn.. akt (...) obejmującego jednostkową karę 1 roku pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne z art. 244 kk orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia 27.03.2002r. – sygn. akt (...), tj. o przestępstwa z art. 244 kk przy zast. art. 64 § 1 kk

Oskarżony ur. (...) w G.. Karany sądownie. Posiada wykształcenie zawodowe, jest spawaczem. Jest żonaty. Pracuje. Na utrzymaniu ma żonę i dziecko. W trakcie postepowania sądowego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

(Dowód: dane osobowe k.26

karta karna, k 6-8

odpisy wyroków k. 16-22

wyjaśnienia oskarżonego k. 26 )

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny sprawy wobec złożenia wniosków o uzasadnienie wyroku co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu jako bezsporny i nie wymaga szerszego uzasadnienia.

Wyniki przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego prowadzą zatem do wniosku, że oskarżony swoim zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 28 października 2015 roku w B. , na ul. (...) prowadził pojazd mechaniczny marki M. (...) o nr rej. (...)Jl, wbrew orzeczonemu wyrokiem Sądu Rejonowego w B. – sygn.. akt (...) z dnia 03.06.2015r. zakazowi prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres trzech lat, obowiązującemu w okresie od 17 czerwca 2015 roku do 17 czerwca 2018 roku , przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności , którą odbywał w okresie od 19.09.2012r. do 31.07.2014r. z kary łącznej 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności orzeczonej na podstawie wyroku łącznego Sądu Rejonowego w B. z dnia 15.11.2005r. – sygn.. akt (...) obejmującego jednostkową karę 1 roku pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne z art. 244 kk orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia 27.03.2002r. – sygn. akt (...), wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 244 kk przy zast. art. 64 § 1 kk

Wymierzając oskarżonemu karę i środki karne za dokonane przestępstwo, Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 kk. Uwzględniono zatem, rodzaj naruszonego dobra (wymiar sprawiedliwości), stopień szkodliwości społecznej czynu, jak i zawinienie sprawcy. Do okoliczności obciążających zaliczono uprzednią karalność oskarżonego oraz popełnienie czynu w warunkach art. 64§1kk. Do okoliczności łagodzących zaliczono ustabilizowany tryb życia oskarżonego jak również fakt, że przedmiotowego przestępstwa dopuścił się niemal dwa lata temu, a w sprawie brak jakichkolwiek informacji aby od tego czasu naruszył porządek prawny.

Mając na uwadze powyższe Sąd wymierzył oskarżonemu przy zast. art. 37a kk karę 10 miesięcy ograniczenia wolności. Wymiar kary ograniczenia wolności oraz określenie obowiązku pracy 30 godzin miesięcznie uwzględnia przede wszystkim swe cele wychowawcze, które kara ma realizować.

Dodatkowo wykonywanie nieodpłatnej dozorowanej pracy na cele społeczne właśnie w miejscowości, gdzie oskarżony zamieszkuje, a więc w jego środowisku zrealizuje swe cele kary w zakresie społecznego oddziaływania.

Mając powyższe na uwadze orzeczona kara ograniczenia wolności wobec oskarżonego, zawiera wszystkie okoliczności zdarzenia, które Sąd uwzględnił przy jej wymiarze, jest karą sprawiedliwą i odpowiednią do zawinienia oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości.

Pozostałe orzeczenia uzasadniają powołane przepisy.