Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 2353/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Daria Ratymirska

Protokolant: sekr. sąd. Daria Paliwoda

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2017 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa (...) z ograniczoną odpowiedzialnością” w W.

przeciwko I. D.

o zapłatę kwoty 540,51 zł

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) w W. wniosła pozew przeciwko I. D. o zapłatę kwoty 540,51 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 19.11.2014r. do dnia zapłaty, tytułem świadczenia z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 7.02.2013r. W uzasadnieniu podała, że pozwany zobowiązany jest do zapłaty z tytułu dokumentu księgowego nr (...) z dnia 4.11.2014r. na kwotę 557,09 zł, płatną do dnia 18.11.2014r., wraz z ustawowymi odsetkami naliczonymi od dnia następnego po dniu wymagalności dokumentu księgowego, tj. od dnia 18.11.2014r. do dnia 31.12.2015r.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zarzucił, że nie jest mu znany dokument (...), nie wie, jakich należności dotyczy. Zarzucił brak wykazania podstawy faktycznej roszczenia co do zasady i wysokości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5.06.2012r. strony zawarły umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), na numer (...), na 12 miesięcy.

W dniu 7.02.2013r. strony podpisały aneks to w.w. umowy, na podstawie którego przedłużyły umowę do dnia 30.06.2015r. Zawarcie aneksu wiązało się z przyznaniem pozwanemu ulgi w wysokości 2018 zł.

Zgodnie z Regulaminem świadczenia usług telekomunikacyjnych przez (...), Operator mógł żądać od Abonenta naprawienia szkody, poprzez zapłatę opłaty specjalnej w wysokości określonej w Umowie i Cenniku, w przypadku stwierdzenia podjęcia przez Abonenta działań, polegających na kierowaniu do sieci telekomunikacyjnej ruchu pochodzącego z innych sieci telekomunikacyjnych bez zgody Operatora, oraz na udostępnianiu usług Operatora innym osobom w celu uzyskania korzyści majątkowych bez zgody Operatora (§ 16 pkt 12). Operator uprawniony był nadto do żądania od Abonenta kary umownej z tytułu rozwiązania umowy przez Abonenta lub przez Operatora z przyczyn leżących po stronie Abonenta przed upływem czasu, na który umowa została zawarta, w wysokości nieprzekraczającej równowartości ulgi i pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania (§ 16 pkt 13 Regulaminu). Wypowiedzenie umowy wymagało formy pisemnej pod rygorem nieważności (§ 16 pkt 7 Regulaminu).

Dowód:

umowa (k-29-30)

aneks (k-26-28)

Regulamin (k-16-23)

Sąd zważył:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Pozwany nie kwestionował faktu zawarcia z powodem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na podstawie której powód domagał się zapłaty. Zarzucił zarazem, że powód nie wykazał istnienia wierzytelności – zobowiązania pozwanego do zapłaty opłaty specjalnej i jej wysokości. Podniesione zarzuty zasługiwały na uwzględnienie i uzasadniały oddalenie powództwa.

Dokument w postaci noty obciążeniowej (k-31) – na który powołała się strona powodowa, nie korzysta z domniemania prawdziwości zawartych w nim twierdzeń i nie stanowi dowodu na potwierdzenia istnienia wierzytelności (zobowiązania pozwanego wobec powoda), jej wysokości i terminu wymagalności. Dokument ten nie zawiera podpisu osoby, która złożyła oświadczenie o takiej treści, a więc nie może być potraktowana nawet jako dokument prywatny (art. 245 kpc). Pismo to stanowić może jedynie wezwanie do zapłaty, z tym, że o jego doręczeniu można mówić dopiero z chwilą skutecznego doręczenia odpisu pozwu. Zarówno wysokość świadczenia, wskazanego w nocie obciążeniowej, jak i wskazany tam termin zapłaty, pozostały twierdzeniami nieudowodnionymi (art. 6 kc). Powód nie wykazał ponadto podstawy prawnej obciążenia pozwanej karą umowną. Pomimo zarzutów pozwanego, powód nie sprecyzował, czego dotyczy nota obciążenia, a ściślej, jakich obowiązków umownych nie dotrzymał pozwany, co skutkowało obciążeniem go karą umowną. Dołączony do pozwu Regulamin precyzyjnie przewidywał możliwość żądania przez powoda zapłaty opłaty specjalnej oraz kary umownej w zależności od tego, jakich uchybień dopuścił się abonent (§ 16 pkt 12 i 13). W Nocie obciążeniowej, dołączonej do pozwu, powód dowolnie pomieszał oba tytuły, obciążając pozwanego „ opłatą specjalną za przedterminowe rozwiązanie umowy”. Powołany Regulamin przewidywał możliwość żądania przez powoda kary umownej z tytułu rozwiązania umowy z przyczyn leżących po stronie abonenta przed upływem czasu, na który umowa została zawarta, w wysokości nieprzekraczającej równowartości ulgi i pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania (§ 16 pkt 13). Zarazem jednak w pozwie nie powołał tej podstawy faktycznej roszczenia. Nie przedstawił też dowodu na fakt wypowiedzenia umowy, które wymagało formy pisemnej pod rygorem nieważności (§ 16 pkt 7 i 8 Regulaminu), co mogłoby wskazywać na przyczyny rozwiązania umowy. Odnosząc się do zarzutu pozwanego, powód nie dołączył również dowodu doręczenia pozwanemu Noty obciążeniowej (art. 61 § 1 kc). Nie wskazał nawet sposobu wyliczenia kwoty, żądanej w pozwie, tym bardziej, że - co zarzucał pozwany - kwota ta różni się od kwoty podanej w Nocie obciążeniowej. Lakoniczne i ogólnikowe uzasadnienie pozwu oraz brak jakichkolwiek dowodów w tym zakresie, nie pozwalał na weryfikację twierdzeń powoda co do wyliczenia żądanej kwoty.