Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2016r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2016r. w Rybniku

sprawy z odwołania T. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania T. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 22 września 2015r. Znak (...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż zobowiązuje organ rentowy do ponownego ustalenia wysokości emerytury ubezpieczonego w myśl art. 110a ustawy emerytalnej.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1401/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 22.09.2016r nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy emerytalnej, ponieważ wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie przekracza 250%.

Ubezpieczony T. K. złożył odwołanie od powyższej decyzji. Zarzucił, że poszukuje pełnego wykazu zarobków z 20 lat zatrudnienia i dostarczy je do ZUS.

Sąd po przeprowadzeniu postępowania dowodowego ustalił co następuje:

Ubezpieczony T. K. od 1.05.1955r uprawniony jest do emerytury górniczej. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ustalono od 1/1984 do 12/1989 i wyniósł on 324,38%. Po przyznaniu prawa do emerytury ubezpieczony pracował do 29.01.1996r oraz od 8.07.2006r – 18.10.2006r.

W dniu 29.05.2015r ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego. Załatwiając powyższy wniosek organ rentowy dokonał stosownych obliczeń i ustalił że wyliczony wskaźnik z 10 kolejnych lat wybranych z 20-lecia poprzedzającego wniosek o przeliczenie, to jest z okresu 1995-2004 wyniósł 26,34%, natomiast z 20 najkorzystniejszych lat ubezpieczeń, to jest 1977 – 1996 wyniósł 249,46%. Za okres od 1.1.1977 – 31.03.1977r organ rentowy uwzględnił wynagrodzenie minimalne. W tym okresie ubezpieczony był zatrudniony w (...) w C.. Od dnia 1 listopada 1966 do dnia rozwiązania umowy o pracę ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku spawacza. Ubezpieczony wykonywał pracę spawacza na KWK : K., J., W., M. i D..

Biegły sądowy z zakresu wynagrodzeń i płac odtworzył wynagrodzenie ubezpieczonego za sporny okres, które wyniosło 13.820,85zł. W skład tego wynagrodzenia wchodziła: stawka zasadnicza, Karta Górnika, premie 35% i deputat węglowy.

Przy uwzględnieniu wynagrodzenia odtworzonego przez biegłego nowy wwpw wyniósł 250,39% a bez premii 250,11%.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie: akt emerytalnych ubezpieczonego, zeznań ubezpieczonego, akt osobowych ubezpieczonego, książeczki spawacza, opinii biegłego z zakresu płac i wynagrodzeń W. S..

Sąd zważył:

Zgodnie z art. 110a ustawy z 17.12.1998r o emeryturach i rentach z FUS – wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3 jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego, przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wwpw jest wyższy niż 250%.

W świetle przeprowadzonego postępowania dowodowego sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego jest uzasadnione.

Po odtworzeniu wynagrodzenia za 3 m/ce 1977 wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 250,39%, przy uwzględnieniu premii ustalonej przez biegłego, natomiast bez premii 250,11%. Zatem w najbardziej niekorzystnej wersji wwpw przekracza 250%.

Sąd dał wiarę opinii biegłego, gdyż jest logiczna, przekonywująco uzasadniona, a żadna ze stron nie wniosła do niej konkretnych merytorycznych zastrzeżeń.

Mając powyższe rozważania na uwadze Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji, po myśli art. 477 ¹⁴ § 2 kpc.

Sędzia: