Sygn. akt I C 986/15
Dnia 9 lutego 2017 r.
Sąd Rejonowy w Kłodzku I Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Ewa Karp
Protokolant: st. sekr. sąd. Ewelina Tekieli
po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2017 r. w Kłodzku
na rozprawie sprawy z powództwa K. S.
przeciwko (...) S.A. zs. w W.
o zapłatę 14.090,00 zł
I. zasądza od strony pozwanej (...) S.A. zs. w W. na rzecz powoda K. S. kwotę 14.090,00 zł (czternaście tysięcy dziewięćdziesiąt złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 lipca 2014 r. oraz tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 5.102,00 zł (pięć tysięcy sto dwa złote 00/100);
II. nakazuje stronie pozwanej by uiściła na rzecz Skarbu Państwa – kasa tut. Sądu tytułem wynagrodzenia biegłych tymczasowo poniesionego przez Skarb Państwa kwotę 1.112,00 zł (tysiąc sto dwanaście złotych 00/100).
Powód K. S. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) z siedziba w W. kwoty 13 000,00 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 21 lipca 2014 roku oraz kwoty 1.090 zł tytułem zwrotu poniesionych kosztów leczenia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 lipca 2014 roku dla kwoty 790 zł i dla kwoty 300 zł od daty doręczenia pozwu stronie pozwanej oraz zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 13 grudnia 2013 roku został poszkodowany w wyniku kolizji drogowej, którego sprawca był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) S.A. z siedzibą w W..
Powód podniósł, że w wyniku przedmiotowego zdarzenia, doznał obrażeń odcinka szyjnego kręgosłupa, a ponieważdo zdarzenia doszło podczas wykonywania pracy przez powoda , poddano go ocenie komisji lekarskiej (...) , która potwierdziła stan po urazie odwiedzeniowym kręgosłupa szyjnego z oderwaniem fragmentu z górnej powierzchni trzonu C6 z utrzymującym się zespołem bólowym szyjnym oraz stan po urazie kręgosłupa lędźwiowego.
Na wydatki związane z leczeniem poód wyłożył ponad tysiąc złotych , nadal jest człowiekiem młodym , w 2014 roku został ojcem , odczuwane dolegliwości stanowią dla niego istotne pogorszenie jakości obecnego zycia i rodzą niepokój o przyszłość, a powód chciałby odzyskać pełna sprawność.
Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i przyznanie zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wskazała, że po zgłoszeniu przez powoda roszczeń związanych ze skutkami wypadku, decyzja z dnia 13 grudnia 2013 roku odmówiła przyjęcia odpowiedzialności za zgłoszona szkodę, podnosząc , iż brak jest związku przyczynowego między wypadkiem z 13 grudnia 2013 roku, a doznanymi przez powoda urazami.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
D. T. ubezpieczony w Towarzystwie (...) z dużą siłą uderzył w samochód powoda powodując urazy kręgosłupa K. S. i pozostałych pasażerów samochodu, w tym A. S. zonę powoda, która także była w pracy w chwili wypadku i była wtedy w ciąży.
W chwili kolizji powód był w pracy, udawał się samochodem służbowym do klienta na pomiar pomieszczenia kuchennego celem sporządzenia projektu mebli.
Samochody strona pozwana poddała oględzinom.
Dowód: protokół K- 5-7, zdjęcia K- 56-64
Komisja lekarska powołana przez (...) stwierdziła u powoda 5% uszczerbek na zdrowiu spowodowany wypadkiem przy pracy w dniu 13 grudnia 2013 roku.
Dowód: orzeczenie K- 9, akta (...) K- 229
Powód zgłosił zdarzenie stronie pozwanej za pośrednictwem Biura Usług (...) wraz z rachunkami i dokumentami. Strona pozwana odmówiła wypłaty zadośćuczynienia i odszkodowania.
Dowód: pisma K- 10- 14, akta szkody,
W chwili wypadu powód miał 35 lat, a od wypadku odczuwa ciągłe bóle szyi i głowy oraz dolnej części kręgosłupa lędźwiowego, drętwienie ręki prawej i lewej i nie może dźwigać ciężarów.
Powód wykonuje zawód projektanta i wykonawcy mebli i dolegliwości oraz ograniczenia bardzo przeszkadzają w pracy, ponieważ od wypadku może robić tylko pomiary. Od chwili wypadku powód musiał zrezygnować z jazdy na desce na rowerze. Powód został ojcem i ubolewa nad ograniczeniami ponieważ nie może wyręczać zony.
Po wypadku powód leczył się i wykonywał badania, ponosząc koszty leczenia. Powód nabył za 40 zł kołnierz ortopedyczny, poniósł koszty konsultacji ortopedycznej- 100 zł, koszty rehabilitacji – 500 zł, koszty konsultacji neurologicznych - 150 zł, zabiegów fala (...) 300 zł .
Dowód: rachunki, faktury , dokumentacja K- 15-37 , akta szkody
Powołani w sierpniu 2015 roku przez Sąd, na wniosek strony pozwanej biegli, z zakresu rekonstrukcji wypadków samochodowych i medycyny sądowej sporządzili 27 stycznia 2016 roku opinię w sprawie celem ustalenia na podstawie uszkodzeń pojazdów uczestniczących w kolizji z 13 grudnia 2013 roku, czy obrażenia doznane przez powoda mogły powstać wskutek tego zderzenia.
Odpowiadając na to istotne zagadnienie, biegli stwierdzili, ze powód w wyniku przedmiotowego zdarzenia doznał obrażeń ciała w postaci skręcenia i naderwania odcinka szyjnego kręgosłupa ze spłyceniem lordozy szyjnej i z zespołem bólowym obustronnym, pourazowym i stłuczenia dolnej części grzbietu i miednicy ze stłuczeniem kręgosłupa lędźwiowego.
Na podstawie dokumentacji medycznej zebranej w aktach biegli wskazali, ze należy stwierdzić, że w wyniku kolizji z dnia 13 grudnia 2013 roku powód K. S. doznał skręcenia i naderwania odcinka szyjnego kręgosłupa płyceniem lordozy szyjnej i zespołem bólowym obustronnym , pourazowym oraz stłuczenia dolnej części grzbietu i miednicy ze stłuczeniem kręgosłupa lędźwiowego. W oparciu o przeprowadzona analizę techniczna wskazali biegli, ze nie można jednak wykluczyć możliwości możliwości takiego złożenia parametrów fizycznych podczas tego zdarzenia, przy których zakres uszkodzeń zakres uszkodzen był niewielki i jednocześnie przeciążenia działające na kierującego powoda mogły być na tyle istotne, iż nie pozwalają na wykluczenie możliwości doznania przez powoda obrażeń ciała ( zmian urazowych) opisanych powyżej.
Dowód: opinia biegłych K- 95-107, 148-154
Biegły sądowy z zakresu neurologii A. D. i biegły z zakresu ortopedii S. G., w opinii sporządzonej 31 sierpnia 2016 roku, po powołaniu ich przez Sąd, stwierdzili, że powód na skutek wypadku z dnia 13 grudnia 2013 roku urazu kręgosłupa szyjnego i stłuczenia dolnej części grzbietu. W obecnym stanie u dacie badania po 3 latach od wypadku biegli stwierdzili u powoda 2 % uszczerbek na zdrowiu .
W opinii biegli wskazali, ze obrażenia, których doznał powód na skutek opiniowanego zdarzenia skutkują do chwili obecnej dolegliwościami bólowymi i niewielkim ograniczeniem ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa. W opinii biegłych skutkiem wypadku i urazu było u powoda naciągnięcie mięśni i więzadeł w stawach międzykręgowych kręgosłupa, a także wystąpienia w związku z tym zespołu bólowego kręgosłupa w odcinku szyjnym.
Materiał zgromadzony ni wskazuje by powód w przeszłości się leczył , uraz związanym z wypadkiem naruszył równowagę kolumny kręgosłupa, co skutkuje dolegliwościami bólowymi. Odczuwane obecnie dolegliwości bólowe należy traktowac jako koincydencję istniejących wcześniej zmian zwyrodnieniowych jaki przebytego zdarzenia.
Ustalony uszczerbek na zdrowiu uwzględnia dotychczasowe leczenie, które poprawiło stan zdrowia i zmniejszyło uszczerbek na zdrowiu powoda w chwili obecnej do 2 % .
Dowód: opinia K- 188 -192
Powód nie powrócił do stanu zdrowia sprzed wypadku, korzysta z rehabilitacji prywatnej, nie pobiera rachunków by obniżyć koszty, które wtedy są mniejsze, budzi się w nocy, źle śpi, ma problemy z wyciągnięciem córeczki z łóżeczka, bierze coraz silniejsze leki przeciwbólowe.
Sprawa żony powoda A. S., która była pasażerką pojazdu i była także poszkodowana w tym samym wypadku toczy się przed Sądem w D., obecnie jest na etapie powołania biegłego.
Małżeństwu S. strona pozwana nie zaproponowała żadnych kwot tytułem zadośćuczynienia. Żona powoda w chwili wypadku była w ciąży, a z uwagi na zwolnienia lekarskie po wypadku utraciła pracę.
Dowód: przesłuchanie świadka A. S. i powoda K- 297-298
W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd zważył:
W przedmiotowej sprawie strona pozwana kwestionowała zasadność dochodzonego roszczenia wskazując, że brak jest związku przyczynowego pomiędzy wypadkiem a doznanymi przez powoda K. S. urazami.
Zgodnie z art. 444. § 1 k.c.:”w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.
Zgodnie z art. 445. § 1 k.c: „w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę”.
Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k..c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.
Nie jest w sprawie sporne, że sprawca wypadku ubezpieczony był u strony pozwanej.
Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego – opinii czterech powołanych biegłych – z zakresu rekonstrukcji wypadków, medycyny sądowej, neurologa i ortopedy, akt szkody, pism, rachunków, dokumentacji medycznej, przesłuchania świadka i przesłuchania powoda, Sąd nie miał wątpliwości, ze powództwo jest uzasadnione.
Uwzględniając rozstrój zdrowia powoda, ustalony jako związany bezpośrednio z wypadkiem 2% uszczerbek na zdrowiu, przebytą rehabilitację i konieczność przyszłej rehabilitacji, silne bóle odczuwane od wypadku także obecmie- 4 lata po wypadku, ograniczenia ruchomości, naruszenie kolumny kręgosłupa, utrudnienia w życiu zawodowym- powód jako projektant mebli, monter i pobierający pomiary ma trudności z podnoszeniem ciężkich przedmiotów, a nawet ograniczenia w życiu osobistym - powód został ojcem i ma problemy z wyciąganiem córeczki z łóżeczka, a nadto biorąc pod uwagę konieczność rezygnacji z dotychczasowych zajęć rekreacyjno-sportowych- z jazdy na desce i na rowerze, Sąd za uzasadnioną i adekwatna kwotę zadośćuczynienia Sąd uznał całą dochodzona kwotę.
Uwzględniając w całości roszczenie Sąd wziął pod uwagę młody wiek powoda, odczuwane długotrwale dolegliwości bólowe, brak powrotu do stanu zdrowia sprzed wypadkiem oraz długoletnie oczekiwanie na kompensatę krzywdy i cierpień wynikające z postawy strony pozwanej, która do końca procesu, po przedstawieniu opinii przez wszystkich biegłych nadal kwestionowała skutki wypadku i własną odpowiedzialność. Taka postawa, zdaniem Sądu, zwiększa u poszkodowanych poczucie krzywdy i cierpienia.
W zakresie odsetek Sąd uwzględnił orzecznictwo, w tym wyrok I ACa 436/15 2015-10-08 . Sąd Apelacyjny w Łodzi stwierdził: LEX nr 1927625: „ 1. Zasądzenie odsetek ustawowych od daty wyrokowania byłoby uzasadnione, gdyby na wysokość zadośćuczynienia wpływ miały okoliczności zaistniałe po dacie zgłoszenia roszczenia. Jeśli zaś znane lub dające się ustalić okoliczności mające wpływ na jego wysokość istniały w dacie zgłoszenia roszczenia i już wówczas było ono uzasadnione, stan opóźnienia powstaje od daty, kiedy świadczenie powinno być spełnione. 2. Nie jest tak, że obowiązek zapłaty zadośćuczynienia powstaje dopiero z chwilą wydania lub uprawomocnienia się orzeczenia sądowego. Nie ma bowiem żadnych przeszkód ku temu, by, co do zasady, roszczenia o zapłatę zadośćuczynienia były rozpoznawane i uwzględniane na drodze pozasądowej.”
Ustalając wysokość zadośćuczynienia sąd miał na uwadze zawód wykonywany przez powoda i jego sytuację rodzinną.
Powód jest projektantem mebli, stale jeździ na pomiary i montaże do klientów, doznał rozstroju zdrowia i uszczerbku na zdrowiu, nie tylko będąc w pracy, ale jadąc z tym samym samochodem z żona , która była w ciąży, także będąc w pracy.,
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 5 maja 1967 r. I PR 118/67 wskazał:” W razie stwierdzenia, że poszkodowany doznał cierpień fizycznych i rozstroju zdrowia, które przez krótki nawet okres czasu wytrąciły go z równowagi i zakłóciły tok jego życia i pracy, przyznanie mu przewidzianego w przepisie art. 165 § 1 k.z. (obecnie 445 § 1 k.c.) zadośćuczynienia będzie z reguły uzasadnione. LEX nr 13932
W wyroku I A Ca 561/15wyrok s.apel.2015-11-10 w Katowicach, ”/LEX nr 1950324/ Sąd ten wskazał: „Zadośćuczynienie przewidziane w art. 445 § 1 k.c. pełni funkcję kompensacyjną, przyznana suma pieniężna ma stanowić bowiem przybliżony ekwiwalent poniesionej szkody niemajątkowej.
Podstawowym kryterium określającym rozmiar należytego zadośćuczynienia jest rozmiar doznanej krzywdy, tj. rodzaj, charakter, długotrwałość cierpień fizycznych, ich intensywność i nieodwracalność skutków.(..).. Zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną czynem niedozwolonym jest świadczeniem przyznawanym jednorazowo, ma charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę za wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne zarówno te, których poszkodowany już doznał, jak i te które zapewne w związku z doznanym uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia, wystąpią u osoby poszkodowanej w przyszłości, jako możliwe do przewidzenia następstwa czynu niedozwolonego.(…).
W orzecznictwie przyjmuje się, że zadośćuczynienie "odpowiednie" powinno być odczuwalne dla poszkodowanego, choć nie może być nadmierne i prowadzić do wzbogacenia.
Jak jednak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 stycznia 2010 r., I CSK 244/09 dążenie do tego, by kwoty zadośćuczynienia były utrzymane w "rozsądnych granicach" nie może prowadzić do podważenia funkcji kompensacyjnej zadośćuczynienia; przy ustalaniu jego wysokości nie można nie uwzględniać także tendencji orzecznictwa sądowego w podobnych wypadkach, co pozwoli na uniknięcie znaczących dysproporcji w porównywalnych przypadkach, a te przesłanki zdaniem Sądu spełnia dochodzona kwota.
Rozstrzygnięcie w zakresie kosztów opiera się na przepisie art. 98 K.p.c.