Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1989/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 grudnia 2016r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska

Protokolant Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2016r. w Ś.

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko D. K.

o zapłatę kwoty 1.766,75 zł

I.  zasądza od pozwanego D. K. na rzecz strony powodowej (...) S.A. w W. kwotę 1.405,82 zł (jeden tysiąc czterysta pięć złotych osiemdziesiąt dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 22 lutego 2016r. do dnia wydania wyroku;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  należność zasądzoną w pkt I wyroku rozkłada na 12 rat, przy czym jedenaście pierwszych rat po 118,00 zł, natomiast ostatnia dwunasta rata w kwocie 107,82 zł (na ostatnią ratę składa się 33,75 zł należności głównej oraz 74,07 zł skapitalizowanych odsetek od dnia wniesienia pozwu do dnia wydania wyroku) z zaznaczeniem, że raty będą płatne co miesiąc do 20 dnia każdego miesiąca począwszy od miesiąca następnego po dacie, w której wyrok się uprawomocni z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od każdego uchybionego terminu płatności poszczególnych rat;

IV.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu.

Sygn. akt I C 1989/16

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym strona powodowa (...) SA w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego D. K. kwoty 1.766,75 złotych z odsetkami wskazanymi w pozwie oraz kosztami procesu w tym koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła, iż dochodzona wierzytelność powstała w wyniku zwarcia przez pozwanego umowy pożyczki; pozwany otrzymał pożyczkę w kwocie 1100 zł i nie wywiązał się ze zobowiązania; na żądaną kwotę składają się suma rat kapitału –1100 zł, skapitalizowane odsetki umowne w kwocie 33,75 zł, koszty wysłania monitu wezwania do zapłaty - 123 zł, koszty z tytułu przekazania sprawy do postępowania windykacyjnego – 75 zł, opłata przygotowawcza – 390 zł i opłata administracyjna – 45 zł.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty, od którego pozwany wniósł sprzeciw; sprawę przekazano do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Świdnicy. W sprzeciwie podniesiono, że pozwany od wielu lat choruje na schizofrenię, nie jest wstanie spłacić zasądzonej kwoty, utrzymuje się z renty, zaś osoby udzielające pożyczek wykorzystują chorobę pozwanego; pozwany mógłby spłacić kwotę 1100 zł ale w dogodnych ratach.

Strona powodowa po wezwaniu w trybie art. 505 37 kpc do uzupełnienia braków formalnych pozwu wykazała umocowanie pełnomocnika do działania w imieniu strony powodowej i podtrzymała powództwo przedkładając dowody. Dodatkowo wskazała, że na podstawie art. 320 kpc byłaby skłonna rozłożyć zasądzone świadczenie na raty, lecz nie niższe niż 200 zł miesięcznie.

W (...) SĄD USTALIŁ

NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

Strona powodowa udzieliła pozwanemu w dniu 25 września 2015r pożyczki w kwocie 1100 zł. Strony ustalił, że pożyczkobiorca zobowiązany jest zwrócić pożyczoną kwotę w 7 miesięcznych ratach wraz z opłatą przygotowawczą w kwocie 390 zł, opłatą administracyjną 15 zł miesięcznie. Łącznie pozwany zobowiązał się zapłacić kwotę 1.631,98 zł. Strony przewidziały także opłaty związane z wezwaniami do zapłaty, za skierowanie sprawy do windykacji.

DOWÓD: umowa pożyczki z załącznikami k. 28-34

harmonogram spłat k.35

Pożyczkodawca wzywał pozwanego do zapłaty.

DOWÓD: monit k. 36

wezwanie do zapłaty k. 37, 38

Pismem z dnia 4 stycznia 2016r. wypowiedziano umowę pożyczki.

DOWÓD: pismo z 4 I 2016r potwierdzeniem nadania k. 39-40

Pozwany został zaliczony do znacznego stopnie niepełnosprawności. Otrzymuje rentę w kwocie 757,21 zł miesięcznie.

DOWÓD: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k. 6

decyzja o podwyższeniu renty k. 6v

W TAK USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM

SĄD ZWAŻYŁ:

Powództwo jest częściowo zasadne.

Strona powodowa dochodząc kwoty żądanej pozwem podnosiła, iż jest wierzycielem pozwanego co do należności wynikających z zawartej przez strony umowy pożyczki.

Zgodnie z treścią art. 720 kc przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy. Szczegółowo prawa i obowiązki stron zostały uregulowane w zawartej przez strony umowie pożyczki.

Strona powodowa wskazała, że na żądaną kwotę składa się: suma rat kapitału –1100 zł, skapitalizowane odsetki umowne w kwocie 33,75 zł, koszty wysłania monitu wezwania do zapłaty - 123 zł, koszty z tytułu przekazania sprawy do postępowania windykacyjnego – 75 zł, opłata przygotowawcza – 390 zł i opłata administracyjna – 45 zł. Pozwany w sprzeciwie wskazał, że nie ma z czego zapłacić należności, gdyż choruje i może spłacić 1100 zł w ratach.

Z dołączonej do pozwu umowy pożyczki wynika, że strony zawarły umowę pożyczki. Okoliczności tej pozwany nie kwestionował.

Jednak dołączone do pozwu dokumenty budzą wątpliwości Sądu co do zasadności naliczenia opłaty przygotowawczej – 390 zł i opłaty administracyjnej – 45 zł.

Wskazać należy, że w umowie pożyczki - strony ustaliły, że z tytułu pożyczki pożyczkobiorca zapłaci opłatę przygotowawczą w kwocie 390 zł, opłatę administracyjną - 15 zł miesięcznie; łącznie pozwany zobowiązał się zapłacić kwotę 1.631,98 zł. Takie zapisy budzą poważne wątpliwości w świetle przepisów o zobowiązaniach umownych i ochronie konsumenta przed niedozwolonymi klauzulami umownymi. Zgodnie bowiem z treścią art. 3851§ 1 k.c. postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy; nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny. Tym samym ustalone warunki umowy, bez wskazania, czym w istocie są wskazane opłaty, z czego wynika ich wysokość, pozostają w sprzeczności z dobrymi obyczajami i naruszają interes pozwanego. Kwota ta nie jest głównym świadczeniem, więc pozostaje poza wyłączeniem wynikającym ze zdania drugiego powołanego wyżej przepisu. Jej ocena w świetle warunków umowy prowadzi do wniosku, iż narusza klauzulę dobrych obyczajów. Zaznaczyć należy, że Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów stale piętnuje generowanie dodatkowych kosztów stosowane przez podmioty udzielające pożyczek, gdyż koszty te nie odzwierciedlają faktycznie poniesionych kosztów obsługi pożyczki.

Powyższe nakazuje uznać, że kwota 435 zł (oplata przygotowawcza – 390 zł i opłata administracyjna – 45 zł) nie może być skutecznie dochodzona od pozwanego. Tym samym od żądanej kwoty 1766,75 zł należało odjąć kwotę 435 zł co daje kwotę 1331,75 zł.

Powód w sprzeciwie wniósł o rozłożenie należności na raty wskazując, że choruje i utrzymuje się z renty. Zgodnie z treścią art. 320 kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Pozwany podniósł, że utrzymuje się z renty socjalnej i długotrwale choruje. Dołączona do akt dokumentacja potwierdza, że pozwany jest zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności i otrzymuje rentę. Mając powyższe na uwadze zasądzoną należność rozłożono na raty. Do zasądzonej kwoty należności głównej dodano kwotę skapitalizowanych odsetek liczonych od zasądzonej kwoty za okres od dnia wniesienia pozwu – zgodnie z żądaniem strony powodowej – do dnia wydania wyroku – kwotę 74,07 zł. Łączną kwotę – 1405,82 zł rozłożono na 12 rat uznając, że pozwany będzie w stanie spłacić raty w wysokości 118 zł, zaś rozłożenie na taki okres nie narusza interesu wierzyciela. Rozłożenie należności na raty wstrzymuje naliczanie dalszych odsetek – od dnia wyrokowania do dnia płatności, jednak – w wypadku uchybienia w terminie płatności zasądzono odsetki od każdego uchybionego terminu płatności poszczególnych rat.

Mając powyższe na uwadze na podstawie powołanych przepisów zasądzono na rzecz strony powodowej od pozwanego kwotę 1331,75 zł, do której dodano skapitalizowane odsetki w kwocie 74,07 zł, zaś dalej idące powództwo oddalono.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisu art. 102 k.p.c. mając na względzie że sytuacja materialna i stan zdrowia pozwanego są okolicznościami szczególnymi, o których mowa w tym przepisie.