Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lutego 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Hanna Kaflak-Januszko

Protokolant: E. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2017 r. w S. sprawy

z powództwa Miasta S.

przeciwko G. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego G. S. na rzecz powoda Miasta S. kwotę 12.400,85 zł (dwanaście tysięcy czterysta złotych 85/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 11.08.2016r. do dnia zapłaty;

II.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu.

I C 3190/16

UZASADNIENIE

Powód Miasto S. domagał się zasądzenia na swą rzecz 12.400,85 zł (w tym skapitalizowanych odsetek 1.336,22 zł) z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu tytułem zapłaty za korzystanie z lokalu mieszkalnego, położonego w S. przy ul. (...) w okresie od 1.08.2013 r. do 30.06.2016 r. Podał, że pismem z 23.03.2012 r. wypowiedziano pozwanemu umowę najmu tego lokalu i w objętym pozwem okresie czasu, naliczano odszkodowanie za bezumowne korzystanie.

Pozwany G. S. potwierdził, że jest dłużnikiem i deklarował spłatę w ratach po 100 zł, podając, iż utrzymuje się z zasiłku (...) 340,00 zł miesięcznie i stara się o grupę inwalidzką, by uzyskać zatrudnienie.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany korzystał ze spornego lokalu w okresie objętym pozwem bez tytułu prawnego, po tym jak umowa najmu została wypowiedziana.

Wobec niepłacenia doszło do dochodzonego zadłużenia.

W 2012 r. pozwany zobowiązał się spłacić wówczas istniejącą zaległość.

fakty przyznane

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu.

Bezsporne było, że pozwany korzysta z ww. lokal mieszkalnego komunalnego po tym, jak zamieszkiwał w nim na podstawie umowy najmu. Dlatego zastosowanie w sprawie ma ustawa z 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów ... /Dz.U. 05.31.266 t.j./, która przewiduje szczególny przepis dotyczący odpłatności za korzystanie z lokalu po ustaniu umowy :

Art. 18. 1. Osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie.

2. Z zastrzeżeniem ust. 3, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od osoby, o której mowa w ust. 1, odszkodowania uzupełniającego.

3. Osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, jeżeli sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł.

Wysokość zadłużenia nie była kwestionowana, w tym także co do odsetek i terminu wymagalności (art. 481, 482 kc).

Wniosek pozwanego w sprawie spłaty w ratach nie został uwzględniony, gdyż podane przez niego informacje nie potwierdzały, że wola pozwanego, by spłacić dług, jest realna do wykonania, skoro pozwany uzyskuje świadczenie z opieki społecznej w wysokości budzącej wątpliwości co do możności zaspokojenia egzystencji biologicznej (art. 320 kpc).

Z uwagi na sytuację życiową pozwanego Sąd na podstawie art. 102 kpc odstąpił od obciążania go kosztami w sprawie. Powód jako gospodarz miejscowej wspólnoty nie tylko zarządza zasobem komunalnym, ale ma także inne zobowiązania. Skoro pozwany korzystał z (...), już wcześniej - gdy strony ustalały spłatę - znana była powodowi trudna sytuacja pozwanego, który był osadzony, nie płaci od lat, celowość kierowania do sądu sprawy, generującej tak wysokie koszty, jest niezrozumiała. Nie widać żadnych możliwości egzekucji, przed przedawnieniem powód może zabezpieczyć się w inny sposób, zwł. iż pozwany nie negował takiej możliwości. Przy tym obserwacja wskazuje, że nie jest rutynowym działaniem kierowanie spraw przez powoda co do dłużników, media lokalne co jakiś czas przynoszą informacje o abolicji zarządzanej przez powoda. Nadto naczelną zasada kodeksu postępowania cywilnego, szczególnie obecnie akcentowaną – jest mediacja. Podsumowując – powód mógł zapewnić ochronę swoich interesów bez generowania bardzo wysokich kosztów sądowych (nie tylko dla osoby w trudnym położeniu życiowym), skoro tytuł egzekucyjny przyniósłby ten sam skutek (tylko potwierdzenie długu, gdyż egzekucja jest bezskuteczna i bez rokowań na skutek mimo deklaracji pozwanego, iż podjął działania, gdyż w chwili obecnej są one bardzo niepewne, zwł. gdy sytuacja pozwanego do tej pory była aż tak długotrwała – zob. wspomniane oświadczenie z 2012 r.). Dodać można, że nie można było skorzystać z art. 101 kpc, gdyż pozwany jest dłużnikiem, ale z opisanych względów należało wobec tego zastosować art. 102 kpc.