Sygn. akt II C 2514/12
Dnia 26 lutego 2013 r.
Sąd Rejonowy dla W. M. w W. II Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Monika Odzimkowska
Protokolant: sekr. sąd. Anna Skoczylas
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2013 r. w W. sprawy
z powództwa M. R.
przeciwko Bankowi (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w K.
o zapłatę
I. umarza postępowanie w zakresie żądania zasądzenia kwoty 11 499,03 zł (jedenaście tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt dziewięć złotych trzy grosze) ,
II. oddala powództwo w pozostałym zakresie,
III. zasądza od pozwanego Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. na rzecz powoda M. R. kwotę 2992 zł (dwa tysiące dziewięćset dziewięćdziesiąt dwa) tytułem zwrotu kosztów procesu.
SSR Monika Odzimkowska
Sygn. akt II C 2514/12
Pozwem wniesionym w dniu 18 września 2012 roku powód M. R. wniósł o zasądzenie od pozwanego – Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. kwoty 11.499,03 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 31 lipca 2012 roku do dnia zapłaty. Powód żądał również zasądzenia od pozwanego na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż jest klientem pozwanego Banku (...) S.A., Oddziału w W. położonego przy ul. (...). Wskazał, iż w dniu 29 lipca 2009 roku zawarł z pozwanym umowę o wydanie karty płatniczej i udzielenie limitu kredytowego nr (...) oraz, że do rachunku bankowego dłużnika wydano kartę płatniczą nr (...) dla użytkownika Z. R., żony powoda. W dniu 19 marca 2012 roku (data księgowania 21 maca 2012 roku) około godz. 9 przy użyciu danych karty użytkownika Z. R. dokonano trzech transakcji po 900 euro każda (na łączną kwotę 11.499,03 zł) na rzecz usługodawcy (...) Ltd z siedzibą w D.. Powód dodał, iż z uwagi na nietypowość transakcji, w momencie zgłoszenia ich do systemu elektronicznego pozwanego, pracownik pozwanego skontaktował się z powodem telefonicznie z zapytaniem, czy te transakcje winny być autoryzowane (wykonane), na co powód zgody nie wyraził. Wskazał także, że pomimo tego, wbrew woli i wiedzy powoda, transakcje zostały dokonane, a powód obciążony został kwotą dochodzoną niniejszym postępowaniem. W dalszej części uzasadnienia pozwu powód podniósł, iż złożył pozwanemu reklamację, która nie została uwzględniona z uwagi na „nie otrzymanie przez Bank (...) S.A. informacji z organizacji (...) o podejrzeniu przechwycenia danych karty nr (...)”. Powód podnosił, iż nieuprawnionemu transferowi w dochodzonej pozwem kwocie z łatwością można było zapobiec wskazując przy tym, iż pracownik pozwanego zadzwonił dwukrotnie do powoda i mimo odmowy akceptacji ze strony powoda, transakcje zostały dokonane. Powód podnosił, iż wykonanie nieuprawnionego transferu środków pieniężnych mimo braku zgody osoby uprawnionej, a następnie obciążenie jej wszelkimi wynikającymi z tego faktu konsekwencjami, uznać należy za nieuzasadnione. Powód wskazywał także, iż pismem z dnia 19 lipca 2012 roku zwrócił się do pozwanego o uwzględnienie reklamacji i dokonanie zapłaty w terminie do dnia 31 lipca 2012 roku, co nie nastąpiło.
(pozew – k. 1-5)
Pozwany w piśmie z dnia 21 stycznia 2013 roku stanowiącym odpowiedź na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości, a ponadto o zasądzenie na jego rzecz od powoda kosztów postepowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości stawki minimalnej. Z ostrożności procesowej pozwany wniósł o nieobciążanie pozwanego kosztami postępowania w sprawie.
W uzasadnieniu wskazał, iż świadczenie objęte pozwem zostało przez pozwanego spełnione w dniu 24 września 2012 roku poprzez zwrot na rachunek karty i korektę salda.
(odpowiedź na pozew – k. 36-37)
Na rozprawie w dniu 26 lutego powód cofnął powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie żądania zapłaty roszczenia głównego, tj. co do kwoty 11.499,03 zł z uwagi na jej zapłatę. Podtrzymał powództwo w zakresie żądania zapłaty odsetek od tej kwoty od dnia 31 lipca 2012 roku do dnia zapłaty, tj. do dnia 24 września 2012 roku. Pozwany dodał, iż zapłata nastąpiła po wniesieniu powództwa mimo, iż przed wniesieniem pozwu powód złożył reklamację, która nie została uwzględniona, a zatem pozwany dał powód do wytoczenia powództwa i winien zostać obciążany kosztami procesu.
(protokół rozprawy z dnia 26 lutego 2013 roku – k. 48)
Sąd ustalił, co następuje:
Powód M. R. w dniu 29 lipca 2009 roku zawarł z pozwanym – Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w K. umowę o wydanie karty płatniczej Banku (...) S.A. i udzielenie limitu kredytowego nr (...). Do rachunku bankowego dłużnika wydano kartę płatniczą nr (...) dla użytkownika Z. R., żony powoda. W dniu 19 marca 2012 roku (data księgowania 21 maca 2012 roku) przy użyciu danych karty użytkownika Z. R. dokonano trzech transakcji po 900 euro każda (na łączną kwotę 11.499,03 zł) na rzecz usługodawcy (...) Ltd z siedzibą w D.. W chwili zgłoszenia powyższych transakcji do systemu elektronicznego, pracownik pozwanego skontaktował się z M. R. telefonicznie z zapytaniem czy te transakcje winny być autoryzowane (wykonane), na co powód nie wyraził zgody. Mimo braku zgody powoda transakcje zostały dokonane. M. R. złożył reklamację, która nie została uwzględniona z uwagi na nie otrzymanie przez Bank (...) S.A. informacji z organizacji (...) o podejrzeniu przechwycenia danych karty nr (...). M. R. pismem z dnia 19 lipca 2012 roku zwrócił się do pozwanego o ponowne rozpatrzenie reklamacji, zakreślając termin do dnia 31 lipca 2012 roku na zajęcie stanowiska przez pozwanego.
(okoliczności bezsporne, twierdzenia powoda niezaprzeczone przez pozwanego, aneks do umowy – k. 9-14, zestawienie transakcji – k. 20-21, informacja o transakcjach – k. 22, oświadczenie – k. 18, pisma powoda – k. 17,25-27, pisma pozwanego – k. 15-16 i 19)
Powód M. R. wobec nieuwzględnienia przez pozwanego reklamacji, w dniu 18 września 2012 roku złożył pozew w niniejszej sprawie (okoliczność bezsporna).
Pozwany Bank (...) S.A. w dniu 24 września 2012 roku dokonał korekty salda , dokonując zwrotu na rachunek karty powoda kwoty 11.499,03 zł.
(okoliczność bezsporna, zestawienie transakcji – k. 42-44)
Stan faktyczny w niniejszej sprawie pozostał bezsporny, przy czym ustaleń faktycznych w sprawie Sąd dokonał na podstawie wskazanych powyżej dokumentów oraz mając na uwadze treść art. 229 i 230 kpc.
Sąd zważył, co następuje:
Stan faktyczny w niniejszej sprawie był bezsporny.
M. R. przyznał, iż w dniu 24 września 2012 roku pozwany dokonał korekty salda w zakresie kwoty 11.499,03 zł, wobec czego powód cofnął powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie żądania zasądzenia na jego rzecz roszczenia głównego. Pozwany natomiast wnosząc o oddalenie powództwa wobec spełnienia świadczenia – z ostrożności procesowej wniósł o nieobciążanie go kosztami postępowania.
Stosownie do treści art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. W § 2 tego artykułu określono, iż pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego.
W ocenie Sądu brak było podstaw do uznania cofnięcia powództwa za niedopuszczalne, jako że nie jest ono sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego oraz nie zmierza do obejścia prawa.
Zgodnie zaś z art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze sutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się zbędne lub niedopuszczalne.
Mając na względzie powyższe Sąd uznając, iż zaistniały podstawy do umorzenia postępowania w sprawie, orzekł jak w punkcie I. wyroku, umarzając postępowanie w zakresie żądania zapłaty kwoty 11.499,03 zł.
Odnosząc się z kolei do żądania zapłaty odsetek od kwoty 11.499,03 zł od dnia 31 lipca 2012 roku do dnia 24 września 2012 roku, powództwo w tym zakresie podlegało oddaleniu. Zgodnie z art. 481 § 1 kc wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia , jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Zgodnie z art. 455 kc jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Wbrew twierdzeniom pozwu, powód w piśmie z dnia 19 lipca 2012 roku w przedmiocie reklamacji nie wezwał pozwanego do zapłaty w terminie do dnia 31 lipca 2012 roku, lecz jedynie wskazał, że w tym terminie oczekuje na odpowiedź na reklamację. Wobec braku wezwania do zapłaty Sąd orzekł jak w punkcie II. sentencji wyroku. Sąd miał przy tym na uwadze, że spełnienie świadczenia nastąpiło przed doręczeniem odpisu pozwu ( tj. przed 14 stycznia 2013 roku). Zatem data doręczenia pozwu nie mogła zostać uznana za datę wezwania do zapłaty.
Orzekając o kosztach procesu Sąd miał na względzie fakt, iż pozwany dał powód do wytoczenia powództwa w niniejszej sprawie, a zatem winien ponieść koszty procesu, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 k.p.c.). Sąd miał przy tym na względzie brak wystąpienia okoliczności umożliwiających nie obciążanie strony przegrywającej kosztami procesu przewidzianych w art. 102 kpc.
W tym miejscu wskazać należy, iż pozwany nie zajął stanowiska wobec złożenia przez powoda w dniu 19 lipca 2012 roku wniosku o ponowne rozpatrzenie reklamacji, przy czym powód zakreślił pozwanemu ostateczny termin na odpowiedź – do dnia 31 lipca 2012 roku. Wskazać również należy, iż pozwany dopiero w dniu 24 września 2012 roku dokonał korekty salda, zwracając na rachunek karty powoda kwotę 11.499,03 zł, przy czym pozew w niniejszej sprawie został złożony w dniu 18 września 2012 roku. Z uwagi na fakt, iż zapłata nastąpiła po wniesieniu pozwu mimo, iż przed tą datą powód złożył ponowną reklamację, która nie została rozpatrzona, uznać należało, że powód dał powód do wytoczenia powództwa i winien zostać obciążany kosztami procesu.
Z uwagi na powyższe, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.992 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą to kwotę złożyły się: opłata stosunkowa od pozwu w kwocie 575 zł, opłata skarbowa od dokumentu pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda będącego adwokatem w kwocie 2.400 zł, ustalone na podstawie § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 roku Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji.
Zarządzenie:
Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.