Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2017 r

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, III Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR. Fryderyk Kwiatek

Protokolant: Anna Mendelska

po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2017 r

sprawy przeciwko

1)  A. K.

synowi F., W.z domu M.

urodzonemu (...) w miejscowości Z.

oskarżonemu o to, że:

I. w dniu 17 lutego 2016 roku w W. woj. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadził w błąd pracownika marketu E. przedstawiając uprzednio podrobiony w celu użycia za autentyczny druk dokonania opłaty w agencji (...) za bony towarowe upoważniające do zakupu towarów w sieci marketów (...) czym doprowadził firmę (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 5000 zł,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk

II. w okresie od 11 maja 2016 do 7 lipca 2016 w W. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z K. N. z wynajmowanego mieszkania przy ul. (...) dokonał przywłaszczenia powierzonego mienia w postaci telewizora (...) 40" powodując straty w wysokości 1500 zł na szkodę E. W.,

tj. o czyn z art. 284 § 2 kk

III. w dniu 30 maja 2016 roku w W. woj. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował wprowadzić w błąd pracownika marketu T. przedstawiając uprzednio podrobiony w celu użycia za autentyczny druk potwierdzenia dokonania opłaty' za wydanie kart podarunkowych zrealizowany w agencji (...) w celu doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie l0000 zł jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pokrzywdzonej, czym działał na szkodę marketu T.

tj. o czyn z art. 13§ 1 kk w zw z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk

sprawy przeciwko

2)  K. N.

córce K., K. z domu Z.

urodzonej: (...)r. w W.

oskarżonej o to, że:

IV. w okresie od 11 maja 2016 do 7 lipca 2016 r w W. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z A. K. z wynajmowanego mieszkania przy ul. (...) dokonała przywłaszczenia powierzonego mienia w postaci telewizora (...) 40" powodując straty w wysokości 1500 zł na szkodę E. W.,

tj. o czyn z art. 284 § 2 kk

I.  oskarżonego A. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt I , III części wstępnej wyroku, po przyjęciu, że działał w warunkach art. 91 § 1 kk tj. występku z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk oraz występku z art. 13 § 1 kk w zw z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk i w zw z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 8(ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego A. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 284 § 2 k.k., i za to na podstawie art. 284 § 2 k.k. wymierza mu karę 8(ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 91 § 2 kk łączy oskarżonemu A. K. kary pozbawienia wolności orzeczone w pkt I i II części dyspozytywnej wyroku i wymierza mu kare łączną roku pozbawienia wolności;

IV.  oskarżoną K. N. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 284 § 2 k.k., i za to na podstawie art. 284 § 2 k.k. wymierza jej karę 4(czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k. wykonanie wobec oskarżonej K. N. kary pozbawienia wolności orzeczonej w pkt IV części dyspozytywnej wyroku warunkowo zawiesza na okres 2(dwóch) lat próby;

VI.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka obowiązek naprawienia szkody zobowiązując oskarżonego A. K. by zapłacił na rzecz L. spółka zoo w N. kwotę 5000 (pięciu tysięcy )zł;

VII.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. U. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 516,60( pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu A. K.;

VIII.  zwalnia oskarżonych od uiszczenia opłaty oraz od poniesienia wydatków powstałych od chwili wszczęcia postępowania, zaliczając te wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III K 591/16

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Stosownie do wniosku Prokuratora Sąd na podstawie art. 423 § 1a k.p.k. ograniczył zakres uzasadnienia do omówienia kwestii związanych z wymierzeniem kary i innych konsekwencji skazania K. N..

Sprawstwo oskarżonej K. N. co do dokonania wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym A. K. przywłaszczenia telewizora stanowiącego własność E. W. nie budziło wątpliwości. Sąd miał na względzie, że relacja świadka E. W. potwierdziła jej przymiot właścicielski, a zbieżne wyjaśnienia oskarżonych dowodziły, że sprzedali telewizor zaś uzyskane pieniądze przeznaczyli na zaspokojenie potrzeb życiowych, tak jakby to im przysługiwał ów przymiot.

Oskarżona jest osobą dorosłą, w pełni poczytalną, działającą z rozeznaniem adekwatnym do swojego wieku, dlatego Sąd przyjął, że znała konsekwencję planowanego czynu i niezniechęcona perspektywą odpowiedzialności karnej, w pełni świadoma ryzyka, zdecydowała się popełnić przestępstwo. W tym świetle wina oskarżonej także nie budziła wątpliwości.

Wymierzając oskarżonej karę 4 miesięcy pozbawienia wolności , bliską dolnej granicy ustawowego zagrożenia, Sąd miał na względzie limitujący stopień winy i stopień społecznej szkodliwości wyrażający się w stopniu w jakim oskarżona nadużyła zaufania pokrzywdzonej, pozostawiającej oskarżonej wyposażenie mieszkania, oraz wartości telewizora, odpowiadającej wysokości uszczerbku wyrządzonego czynem oskarżonej i jej partnera. Sąd nie tracił z pola widzenia incydentalnego charakteru rzeczonego występku i woli poniesienia odpowiedzialności manifestowanej przez oskarżoną przyznaniem się do sprawstwa i złożeniem wyjaśnień pozwalających na wyjaśnienie okoliczności sprawy.

Kara wymierzona oskarżonej spełni swoje cele ogólnoprewencyjne, jako że trafi do przekonania innych adresatów normy art. 284 § 2 k.k. i uświadomi im, że prawo obowiązuje, a odpowiedzialności za jego naruszenie jest nieuchronna.

Sąd przyjął, że złożenie obciążających wyjaśnień, jednostkowe naruszenie prawa i brak jakichkolwiek przejawów zaawansowania demoralizacji przemawiały za rezygnacją z wykonania kary i poddaniem oskarżonej oddziaływaniu karnoprawnemu w warunkach wolnościowych, tak jak o tym stanowi art. 69 § 1 k.k.. Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżona nie powróci do przestępstwa, powodowana bądź to potrzebą uniknięcia dolegliwości związanych z izolacją w zakładzie karnym, bądź to przekonaniem o korzyściach jakie osobie pozostającej na wolności daje stabilizacja zawodowa czy społeczna. W tym świetle okres 2 lat próby, ustalony zgodnie z art. 70 § 1 .k.k., jawił się jako wystarczający do weryfikacji pozytywnej prognozy kryminologicznej.

Przepis art. 72 § 1 k.k. in principio stanowi jasno, że zawieszając wykonanie kary, sąd zobowiązuje, a jeżeli orzeka środek karny, może zobowiązać skazanego do szeregu powinności wymienionych w pkt od 1 do 8, przy czym orzeka przynajmniej jeden z obowiązków. Środek karny został orzeczony tylko wobec oskarżonego A. K., jednak uszło uwagi Sądu, że powinien nałożyć na oskarżoną K. N. jedną ze wspomnianych powinności.

Sąd miał na uwadze trudną sytuację materialną oskarżonej i nie tracił z pola widzenia, że to właśnie brak środków utrzymania skłonił ją do przywłaszczenia telewizora, i zgodnie z art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił ją z poniesienia kosztów sądowych, zaliczając wydatki powstałe od chwili wszczęcia postępowania na rachunek Skarbu Państwa.