Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: protokolant sądowy Beata Gawrońska

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2015 r. w Warszawie

sprawy A. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o rentę socjalną

na skutek odwołania A. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 14 maja 2013 r. znak: (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. decyzją z dnia 23 września 2013 r., nr (...) odmówił ubezpieczonej A. T. prawa do renty socjalnej. Rozstrzygnięcie decyzji w/w organ rentowy oparł na art. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej (Dz. U. z 2003 roku, Nr 135, poz. 1268 ze zm.) – wskazując, iż ubezpieczona nie spełniła przesłanek tego przepisu, a mianowicie nie została uznana za całkowicie niezdolną do pracy.

Wnioskodawczyni A. T. w dniu 25 października 2013 roku, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział II Oddziału w W., złożyła do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie odwołanie od w/w decyzji (k.2 a.s). w uzasadnieniu odwołania ubezpieczona wskazała, iż z powodu występujących u niej silnych bólów migrenowych, anoreksji bulimicznej połączonej z natręctwami a także silnych bólów kręgosłupa spowodowanych licznymi złamaniami płytek granicznych kręgów, które prowadzą do osteoporozy i choroby S. jest osobą całkowicie niezdolną do pracy. (k. 2v a.s).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. , w odpowiedzi na odwołanie, złożone w tutejszym Sądzie Okręgowym w dniu 20 listopada 2013 roku, wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 13 września 2013 roku stwierdziła, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy. Tym samym w ocenie organu rentowego wnioskodawczyni nie spełniła przesłanek art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej (k.4).

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołująca się A. T., urodzona w dniu (...), złożyła w dniu 28 czerwca 2013 roku wniosek ponowne przyznanie renty socjalnej (k. 95 a.r.).

W toku postępowania wyjaśniającego A. T. została skierowana na badanie do komisji lekarskiej ZUS, która orzeczeniem z dnia 13 września 2013 r. roku stwierdziła, iż ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy.

W oparciu o stanowisko komisji lekarskiej ZUS organ rentowy wydał w dniu 23 września 2013 r., decyzję nr (...) odmawiającą ubezpieczonej prawa do renty socjalnej. Rozstrzygnięcie decyzji organ rentowy oparł na art.4 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej.

Z uwagi na niekorzystną decyzję organu rentowego wnioskodawczyni A. T. złożyła odwołanie do Sądu Okręgowego inicjując tym samym postępowanie sądowe (k. 2 a.s).

Sąd wydał postanowienie o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów: neurologa, nefrologa, gastroenterologa, ortopedy-traumatologa, psychologa, psychiatry, internisty, stomatologa, (k. 8 ,25 a.s).

Biegły lekarz specjalista neurolog dr med. W. Z. w opinii z dnia 14 marca 2014 r. po zapoznaniu się z dokumentacją sądowo-lekarską rozpoznał u wnioskodawczyni, iż leczona była poza neurologicznie tj. z powodu jadłowstrętu psychicznego i niewydolności nerek. W ocenie biegłego, z punktu widzenia neurologicznego, wnioskodawczyni nie spełnia kryterium przynajmniej częściowej niezdolności do pracy (k. 38 a.s.). W opinii uzupełniającej z dnia 4 marca 2015 biegły podtrzymał swoje stanowisko podnosząc, iż objawy obniżonej pobudliwości nerwowo-mięśniowej są skutecznie leczone farmakologicznie. Wnioskodawczyni z przyczyn neurologicznych nie była całkowicie niezdolna do pracy (k. 122 a.s.).

Biegły lekarz specjalista nefrolog dr med. P. D. w opinii z dnia 19 marca 2014 r. po zapoznaniu się z dokumentacją sądowo-lekarską rozpoznał u wnioskodawczyni, przewlekłą niewydolność utajoną nerek, obustronną kamicę nerkową z okresowym wydaleniem złogów oraz nawracające infekcje dróg moczowych. Biegły nie znalazł wystarczających podstaw aby uznać wnioskodawczynię za całkowicie lub częściowo niezdolną do pracy. Wnioskodawczyni jest zdolna do pracy oraz jest zdolna do samodzielnej egzystencji (k. 43-44 a.s.).

Biegły lekarz specjalista gastroenterolog dr n. med. L. W. w opinii z dnia 19 marca 2014 r. po zapoznaniu się z dokumentacją sądowo-lekarską rozpoznał u wnioskodawczyni, jadłowstręt psychiczny-obecnie bez upośledzenia odżywiania, chorobę refleksową przełyku u osoby z przepukliną rozworu przełykowego, zapalenie błony śluzowej żołądka i podejrzenie celiakii. W ocenie biegłego rozpoznane schorzenia mogą wymagać leczenia objawowego, lecz nie uzasadniają uznania całkowitej niezdolności do pracy z przyczyn gastroenterologicznych (k. 48-49 a.s.).

Biegły lekarz specjalista ortopeda – traumatolog dr med. M. G. w opinii z dnia 3 czerwca 2014r. po zapoznaniu się z dokumentacją sądowo-lekarską rozpoznał u wnioskodawczyni, nadmierną kyfozę kręgosłupa piersiowego po przebytych złamaniach płytek granicznych kręgów piersiowych, bóle kręgosłupa, osteopenię i anoreksję. Jednakże w ocenie biegłego wnioskodawczyni jest zdolna do pracy zgodnie z kwalifikacjami i umiejętnościami (k. 53-54 a.s.).

Na podstawie dowodu z opinii biegłego sadowego lekarza specjalisty z zakresu psychologii dr J. K. (1) z dnia 11 lipca 2014 r. sporządzonej na podstawie dokumentacji sądowo-lekarskiej oraz po obserwacji i dokonanym badaniu Sąd uznał, iż wnioskodawczyni emocjonalnie i intelektualnie prezentuje nieznacznie obniżoną zdolność do pracy zarobkowej. Obecny sposób funkcjonowania wnioskodawczyni nie kwalifikuje do uznania jej za niezdolną do pracy nawet częściowo (k. 64-63 a.s.).

W oparciu o dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu psychiatrii dr med. M. L. z dnia 20 sierpnia 2014 r. Sąd Okręgowy ustalił, iż u wnioskodawczyni występuje jadłowstręt psychiczny, jednakże nasilenie dolegliwości nie powodują u opiniowanej niezdolności do pracy zawodowej z przyczyn psychiatrycznych (k. 68 – 69).

Na podstawie opinii biegłego sądowego lekarza specjalisty internisty dr med. J. K. (2) z dnia 16 października 2014 r. stwierdzono, iż u wnioskodawczyni występuje jadłowstręt psychiczny, lędźwioból u osoby z obniżeniem trzonu kręgu Th9 u osoby z osteopenią, naczynioworuchowe bóle głowy, podejrzenie celiaki a w wywiadzie objawy spastyczne oskrzeli. Sąd ustalił, że wnioskodawczyni choć wymaga leczenia to z przyczyn internistycznych obecnie nie jest niezdolna do pracy zawodowej (k. 83-84 a.s.).

Biegły lekarz specjalista stomatolog dr med. H. B. w opinii z dnia 8 grudnia 2014 r. sporządzonej na podstawie dokumentacji sądowo-lekarskiej oraz po przeprowadzonym badaniu rozpoznała u wnioskodawczyni odwapnienia w uzębieniu. Biegła nie stwierdziła u wnioskodawczyni niezdolności do pracy (k. 100-101 a.s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie akt rentowych ubezpieczonej, akt sprawy oraz opinii biegłych sądowych lekarzy neurologa, nefrologa, gastroenterologa, ortopedy-traumatologa, psychologa, psychiatry, internisty oraz stomatologa. Zaznaczenia wymaga, iż materiał dowodowy w postaci dokumentów nie był kwestionowany przez którąkolwiek ze stron postępowania i został uznany przez Sąd za bezsporny. Ponadto w ocenie Sądu opinie biegłych neurologa, nefrologa, gastroenterologa, ortopedy-traumatologa, psychologa, psychiatry, internisty, stomatologa stanowią wiarygodny dowód, gdyż opinie te zostały wydane w oparciu o obiektywne wyniki badań wnioskodawczyni, zaś przeprowadzający badania lekarze są specjalistami w swoich dziedzinach, posiadającymi bogatą wiedzę medyczną i wieloletnie doświadczenie zawodowe.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie zważył, co następuje:

Odwołanie A. T. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 23 września 2013 r., nr (...) jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej (Dz. U. z dnia 1 sierpnia 2003r., Nr 135, poz. 1268 ze zm.) świadczenie to przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1. przed ukończeniem 18. roku życia;

2. w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25. roku życia;

3. w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Dla dokonania oceny rzeczywistego stanu zdrowia ubezpieczonej A. T. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów: neurologa, nefrologa, gastroenterologa, ortopedy-traumatologa, psychologa, psychiatry, internisty oraz stomatologa.

Sporządzone opinie biegłych są merytoryczne, kompetentne, logiczne, a postawione w nich wnioski są prawidłowo uzasadnione. Ich sporządzenie było poprzedzone zapoznaniem się przez biegłych sądowych z dokumentacją lekarską i aktami sprawy. Są one kompletne, należycie uzasadnione, w tym również poprzez odwołanie się do dostarczonej dokumentacji medycznej stwierdzającej przebieg choroby.

Z opinii biegłych sądowych wynika jednoznacznie, iż A. T. nie spełnia wymogów określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej, warunkujących przyznanie dochodzonego świadczenia. Należy podkreślić, iż przesłanką nabycia prawa do renty socjalnej w zakresie odwołania jest ustalenie całkowitej niezdolności do pracy. Opinie biegłych są zgodne co do faktu, iż odwołującej nie można uznać za całkowicie niezdolną do pracy.

Nie ulega wątpliwości, iż odwołująca cierpi na liczne schorzenia zdrowotne w tym choroby kręgosłupa, zaburzenia diabetologiczne (jadłowstręt psychiczny), osteopenię, utajoną niewydolność nerek jednakże przeprowadzone postępowanie w sprawie w sposób nie budzący wątpliwości w ocenie Sądu wykazał, iż odwołująca nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy z ww. przyczyn.

Mając na uwadze powyższe, Sąd stwierdził, że ubezpieczona nie spełnia warunków do przyznania prawa do renty socjalnej i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie A. T. od zaskarżonej decyzji organu rentowego.