Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 stycznia 2017r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSR Alina Gałęzowska

Protokolant Aniela Kowalik

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2017r. w Środzie Śląskiej

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G.

przeciwko A. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. S. na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. kwotę 3.442,17 zł (trzy tysiące czterysta czterdzieści dwa złote siedmenaście groszy ) wraz z umownymi odsetkami wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia 27 września 2014r. do dnia zapłaty nie więcej niż odsetki maksymalne za opóźnienie;

II.  zasądza od pozwanej A. S. na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. kwotę 61,00 zł (sześćdziesiąt jeden złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Z)

1. (...)

2. (...)

27.0. (...).

Sygn. akt I C upr 781/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) sp. z o.o. siedzibą w G. wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, że pozwana A. S. ma zapłacić stronie powodowej kwotę 3442,17 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 3422,17 zł od dnia 27 września 2014 roku do dnia zapłaty oraz kosztami sądowymi w wysokości 44 zł, a także innymi kosztami w kwocie 0,55 zł. W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, że pozwana zaciągnęła pożyczkę w kwocie 7616,96 zł od (...) S.A. prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek osobom fizycznym ze środków własnych. Pozwana winna była zwrócić powodowi całkowitą kwotę pożyczki oraz zapłacić łączną kwotę naliczonych odsetek w czterdziestu tygodniowych ratach w wysokości 200 zł płatnych począwszy od czternastego dnia po dacie zawarcia umowy pożyczki, w każdym kolejnym tygodniu. W przypadku braku terminowych wpłat pozwana zobowiązana była do zapłaty na rzecz strony powodowej kosztów korespondencji w łącznej kwocie 20 zł. Pozwana dokonała wpłat łącznie na kwotę w wysokości 4650 zł, które zostały zaksięgowane w kwocie 4194,79 zł na poczet kapitału, natomiast kwota 455,21 zł została zaksięgowana na poczet odsetek umownych należnych stronie powodowej od daty zawarcia umowy pożyczki do dnia postawienia wierzytelności w stan wymagalności. Wpłaty nie pokryły kosztów korespondencji. W związku z brakiem spłat zgodnych z warunkami ustalonymi umową pożyczki strona powodowa w dniu 24 czerwca 2014 roku wezwała listownie pozwaną do zapłaty zaległych rat w terminie siedmiu dni od otrzymania wezwania, a następnie w dniu 19 sierpnia 2014 roku złożyła oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki z zachowaniem trzydziestodniowego terminu wypowiedzenia. Tym samym niezapłacona część należności stała się wymagalna z dniem 26 września 2014 roku. Przed skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego w dniu 19 sierpnia 2014 roku strona powodowa skierowała do pozwanej ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty. Strona powodowa domaga się zasądzenia odsetek maksymalnych od dnia następnego po dniu postawienia wierzytelności w stan wymagalności od kwoty 3422,17 zł. Ponadto strona powodowa informuje, że z dniem 12 czerwca 2014 roku nastąpiło przejęcie (...) S.A. z siedzibą w G. przez “MoneyNow” Sp. z o.o. z siedzibą w G.. Wobec powyższego spółka przejmująca wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki spółki przejętej (...) S.A. Jednocześnie z dniem rejestracji przez sąd połączenia uległa zmianie dotychczasowa nazwa firmy spółki przejmującej na (...) sp. z o.o.

Nakazem zapłaty z dnia 15 stycznia 2015 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy dla Lublina-Zachód w Lublinie w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 51125/15 nakazał pozwanej A. S., aby w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaciła stronie powodowej (...) sp. z o.o. siedzibą w G. kwotę 3442,17 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 3422,17 zł od dnia 27 września 2014 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 44,55 zł tytułem zwrotu kosztów procesu albo wniosła w tym terminie sprzeciw.

W piśmie z dnia 18 maja 2015 roku pozwana wniosła o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 15 stycznia 2015 roku wskazując, że od lipca 2014 roku zamieszkuje i jest zameldowana w miejscowości B. ul. (...), tymczasem powód wskazał jako jej adres zamieszkania P. ul. (...), na który prawdopodobnie został wysłany nakaz zapłaty, a którego pozwana nie odebrała. W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu wg norm przepisanych. Z ostrożności procesowej pozwana podniosła zarzut nieistnienia wierzytelności dochodzonej pozwem oraz zarzut przedawnienia. Następnie pozwana przyznała, że zawarła umowę pożyczki lecz zarzuciła, że nie miała możliwości wywiązania się z postanowień umowy albowiem mimo przekazania informacji o zmianie miejsca zamieszkania zarówno przedstawicielowi jak i telefonicznie pracownikom infolinii, żaden przedstawiciel nie zgłaszał się po gotówkę zgodnie z wybraną opcją obsługi pożyczki w domu.

Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w odrzucił wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia 15 stycznia 2015 roku w postępowaniu upominawczym oraz postanowił przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Środzie Śląskiej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana A. S. w dniu 3 stycznia 2014 roku zawarła z (...) S.A. z siedzibą w G. umowę pożyczki nr (...). Zgodnie z umową (...) S.A. udzieliła pozwanej pożyczki pieniężnej na warunkach określonych w umowie ( § 1). Pozwana dodatkowo skorzystała z opcji obsługi pożyczki w miejscu zamieszkania P. ul. (...), której koszt wynosił 1712,72 zł. W związku z tym (...) S.A. zobowiązała się do dostarczenia pozwanej kwoty do wypłaty w miejscu jej zamieszkania, a następnie odbioru łącznego zobowiązania. Wysokość opłaty za obsługę pożyczki w miejscu zamieszkania była kwotą płatną jednorazowo w dniu zawarcia umowy pożyczki, niezależną od ilości rat pożyczki, ilości wykonywanych przez przedstawiciela (...) S.A. wizyt w miejscu zamieszkania pozwanej oraz wysokości łącznego zobowiązania( § 2). Umowa obowiązywać miała od dnia jej zawarcia do dnia 17 października 2014 roku ( § 4).

Dowód: umowa pożyczki nr (...) z dnia 3 stycznia 2014 r. k. 42

Zgodnie z § 3 umowy (...) S.A. udzieliła pozwanej pożyczki w wysokości 7616,96 zł ( całkowita kwota pożyczki). Pozwana zobowiązana była ponieść opłatę wstępną w wysokości 1904,24 zł należną za czynności związane z zawarciem umowy. Oprocentowanie pożyczki wynosiło 12 % w stosunku rocznym i było stałe przez cały czas trwania umowy. Oprocentowanie liczone było za faktyczny okres wykorzystania całkowitej kwoty pożyczki w okresie trwania umowy pożyczki. Łączna kwota odsetek za czas trwania umowy wynosić miała 383,04 zł i została obliczona przy założeniu terminowej spłaty pożyczki przez pozwaną. Kwota do wypłaty obliczona została jako całkowita kwota pożyczki pomniejszona o opłatę wstępną oraz opłatę za obsługę pożyczki w miejscu zamieszkania i wynosiła 4000 zł. Całkowity koszt pożyczki, na który składa się opłata wstępna oraz łączna kwota odsetek został określony na kwotę 2287,28 zł. Całkowita kwota do zapłaty przez pozwaną stanowić miała sumę całkowitego kosztu pożyczki oraz całkowitej kwoty pożyczki i wynosiła 9904,24 zł. W związku z ze skorzystaniem przez pozwaną ze świadczenia dodatkowego tj. obsługi pożyczki w miejscu zamieszkania suma wszystkich kwot należnych (...) S.A. na podstawie umowy składała z całkowitej kwoty do zapłaty powiększonej o opłaty za obsługę pożyczki w miejscu zamieszkania i wynosić miała 11616,96 zł. Opłatę wstępną za czynności związane zawarciem umowy pożyczki pozwana była zobowiązana zapłacić w dniu zawarcia umowy. Opłata wstępna pobierana była przez jej potrącenie z całkowitej kwoty pożyczki dokonanej wraz z jej wypłatą przez (...) S.A. Pozwana wyraziła także zgodę na potrącenie opłaty za obsługę pożyczki w miejscu zamieszkania w kwocie 1712,72 zł z chwila wypłaty pożyczki przez (...) S.A. ( § 2).

Dowód: umowa pożyczki nr (...) z dnia 3 stycznia 2014 r. k. 42

(...) S.A. zobowiązany był wydać pozwanej w gotówce kwotę do wypłaty. Pozwana zobowiązana była zwrócić pożyczkodawcy całkowitą kwotę pożyczki oraz zapłacić łączną kwotę odsetek tj. kwotę 8000 zł w czterdziestu tygodniowych ratach w wysokości 200 zł każda w terminach zgodnie z harmonogramem stanowiącym integralną część umowy. Każda rata składała się z części całkowitej kwoty pożyczki, części łącznej kwoty odsetek. Tygodniowe raty pozwana zobowiązana była wpłacać począwszy od czternastego dnia, licząc od dnia zawarcia umowy, w każdym kolejnym tygodniu tego samego dnia danego tygodnia, w którym została zawarta umowa zgodnie z terminami wskazanymi w harmonogramie spłaty. Spłaty miały być dokonywane przez pozwana w gotówce do rąk przedstawiciela (...) S.A., który wykonywał obsługą pożyczki w miejscu zamieszkania ( § 5).

Dowód: umowa pożyczki nr (...) z dnia 3 stycznia 2014 r. k. 42

Zgodnie § 7 umowy w razie zwłoki pożyczkobiorcy z zapłatą dwóch pełnych rat pożyczki wraz odsetkami w terminach o których mowa w § 5 (...) S.A. mogła wypowiedzieć umowę pożyczki z zachowaniem trzydziestodniowego terminu wypowiedzenia, po uprzednim bezskutecznym wezwaniu pożyczkobiorcy do zapłaty zaległych rat w terminie siedmiu dni od otrzymania wezwania. Po upływie terminu wypowiedzenia (...) S.A. miała prawo dochodzić od pożyczkobiorcy całości niespłaconych należności wynikające z umowy oraz domagać od pożyczkobiorcy zapłaty odsetek karnych za opóźnienie w zapłacie wszelkich kwot należnych od (...) S.A. zgodnie z art. 481 § 1 k.c. (...) S.A. miała również prawo do naliczania odsetek karnych za opóźnienie w zapłacie wszelkich kwot należnych (...) S.A. po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy pożyczki. Roczna stopa oprocentowania zadłużenia przedterminowego tj. stopa odsetek karnych za opóźnienie była stopą zmienną i równała się czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP. W przypadku opóźnienia się pozwanej ze spłatą którejkolwiek z rat pożyczki o których mowa w § 5 umowy pożyczki (...) S.A. mogła przed wystąpieniem na drogę sądową umożliwić pozwanej spłatę zaległych rat w terminach uzgodnionych z (...) S.A. w trakcie trwania umowy pożyczki. W przypadku opóźnienia w spłacie przez pożyczkobiorcę którejkolwiek z rat pożyczki o których mowa § 5 umowy (...) S.A. mogła w czasie trwania umowy podjąć działania windykacyjne obejmujące w szczególności wezwania do zapłaty wysłane listami zwykłymi, listami poleconymi, monity telefoniczne, monity SMS oraz wykonanie wizyt terenowych. W przypadku podjęcia przez (...) S.A. powyższych działań pozwana zobowiązana była do zapłaty na rzecz (...) S.A. kosztów działań windykacyjnych naliczonych zgodnie z § 7 ust. 6 umowy w wysokości nie więcej niż 20 zł łącznie za korespondencję wysłaną listami poleconymi. Koszty te naliczane miały być w następujący sposób: 10 zł w terminie wysyłki pierwszego wezwania do zapłaty kierowanego do pożyczkobiorcy listem poleconym oraz 10 zł w terminie wysłania ostatecznego przedsądowego wezwania do zapłaty kierowanego do pożyczkobiorcy listem poleconym. Naliczanie wszystkich kosztów działań windykacyjnych o których mowa w § 7 ust. 5, 6 umowy nastąpić miało nie później niż do dnia skutecznego upływu terminu wypowiedzenia umowy pożyczki. (...) S.A. wg swego uznania mogła odstąpić od naliczenia tych kosztów w przypadku gdy opóźnienie w spłacie rat pożyczki powstało z przyczyn niezależnych od pożyczkobiorcy.

Dowód: umowa pożyczki nr (...) z dnia 3 stycznia 2014 r. k. 42

Zgodnie z § 8 umowy pozwana była zobowiązana do powiadomienia niezwłocznie (...) S.A. o każdej zmianie swoich danych personalnych, adresu zamieszkania lub miejsca zatrudnienia.

Dowód: umowa pożyczki nr (...) z dnia 3 stycznia 2014 r. k. 42

Z dniem 12 czerwca 2014 roku nastąpiło przejęcie (...) S.A. z siedzibą w G. przez “MoneyNow” Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością siedzibą w G.. Wobec powyższego spółka przejmująca wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki spółki przejętej - (...) S.A. Jednocześnie z dniem rejestracji przez sąd połączenia uległa zmianie dotychczasowa nazwa firmy spółki przejmującej na (...) sp. z o.o.

Niesporne

W dniu 24 czerwca 2014 roku strona powodowa wezwała listownie pozwaną do zapłaty kwoty 976,20 zł w terminie siedmiu dni od otrzymania wezwania w związku ze zwłoką w spłacie rat pożyczki. Wezwanie zostało przesłane na adres P. ul. (...).

Dowody: wezwanie do zapłaty z dnia 24 czerwca 2014 r . k. 43

Pozwana od dnia 11 lipca 2014 r. jest zameldowana pod adresem (...)-(...) B. ul. (...).

Dowód: poświadczenie zamieszkania k. 66

W związku ze zwłoką w spłacie przez pozwaną rat pożyczki pismem z dnia 19 sierpnia 2014 roku strona powodowa złożyła na podstawie § 7 umowy pożyczki z dnia 3 stycznia 2014 r. oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki z zachowaniem trzydziestodniowego terminu wypowiedzenia, a także skierowała do pozwanej ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty.. Pismo zostało przesłane na adres P. ul. (...).

Dowody: wypowiedzenie umowy pożyczki wraz z dowodem nadania k. 44-45

ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty wraz z dowodem nadania k. 46- 47

Pozwana dokonała wpłat łącznie na kwotę w wysokości 4650 zł, które zostały zaksięgowane w kwocie 4194,79 zł na poczet kapitału, natomiast kwota 455,21 zł została zaksięgowana na poczet odsetek umownych należnych stronie powodowej od daty zawarcia umowy pożyczki do dnia postawienia wierzytelności w stan wymagalności.

Niesporne

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Strona powodowa wywodzi swoje roszczenie z zawartej przez pozwaną w dniu 3 stycznia 2014 r. z (...) S.A. z siedzibą w G. umowy pożyczki, zgodnie z którą strona powodowa udzieliła pozwanej pożyczki w wysokości 7616,96 zł (całkowita kwota pożyczki). Stronę powodową obciążał co do zasady ciężar wykazania legitymacji czynnej do występowania z roszczeniem wobec pozwanej oraz istnienie, wysokość i wymagalność roszczenia wynikającego ze stosunku prawnego łączącego wierzyciela pierwotnego z pozwaną.

Pozwana nie kwestionował legitymacji czynnej strony powodowej do występowania z roszczeniem. Z ostrożności procesowej pozwana podniosła zarzut nieistnienia wierzytelności dochodzonej pozwem oraz zarzut przedawnienia. Następnie pozwana przyznała, że zawarła umowę pożyczki ze stroną powodową jednak zarzuciła, że nie miała możliwości wywiązania się z postanowień umowy albowiem mimo przekazania informacji o zmianie miejsca zamieszkania zarówno przedstawicielowi jak i telefonicznie pracownikom infolinii, żaden przedstawiciel nie zgłaszał się po gotówkę zgodnie z wybraną opcją obsługi pożyczki w domu. Na pozwanej spoczywał ciężar wykazania okoliczności niweczących żądanie pozwu.

Do umowy zawartej przez pozwaną w dniu 3 stycznia 2014 r. z (...) S.A. z siedzibą w G. zastosowanie mają przepisy art. 723 k.c. oraz 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (t.j. Dz. U. z 2014 roku, poz. 1497 ze zm.) Zgodnie z art. 720 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona pismem. Z kolei w myśl art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (t.j. Dz. U. z 2014 roku, poz. 1497 ze zm.) przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi, przy czym za umowę o kredyt konsumencki uważa się między innymi umowę pożyczki.

Przy umowie pożyczki, głównymi świadczeniami stron są: po stronie pożyczkodawcy udostępnienie określonych środków finansowych do korzystania na określony okres czasu, a ze strony pożyczkobiorcy, zwrot tych środków. Umowa pożyczki została przy tym ukształtowania w kodeksie cywilnym w taki sposób, że co do zasady może być zarówno umową odpłatną, jak i nieodpłatną. W przypadku zawarcia przez strony odpłatnej umowy pożyczki, wynagrodzenie pożyczkodawcy winno być wyraźnie określone w umowie. Zwyczajowo formę wynagrodzenia za korzystanie z cudzego kapitału stanowią odsetki, ewentualnie zapłata prowizji. Ustawodawca, aby przeciwdziałać ocenianemu negatywnie w świetle zasad współżycia społecznego zjawisku lichwy oraz aby chronić interesy słabszych uczestników obrotu gospodarczego, jakimi zazwyczaj są konsumenci, wprowadził przy tym do kodeksu cywilnego instytucję odsetek maksymalnych (art. 359 § 2 1 k.c.), których wysokość winna stanowić podstawowe odniesienie do oceny ekwiwalentności wysokości wynagrodzenia pożyczkodawcy ustalonego w umowie. Odsetki, obok prowizji za udzielenie pożyczki, stanowią wynagrodzenie pożyczkodawcy za korzystanie przez kredytobiorcę z jego środków finansowych.

W treści umowy pożyczki z dnia 3 stycznia 2014 roku strony jednoznacznie określiły wszystkie elementy zobowiązania pozwanej. Zgodnie z § 3 umowy (...) S.A. udzieliła pozwanej pożyczki w wysokości 7616,96 zł ( całkowita kwota pożyczki). Pozwana zobowiązana była ponieść opłatę wstępną w wysokości 1904,24 zł należną za czynności związane z zawarciem umowy. Oprocentowanie pożyczki wynosiło 12 % w stosunku rocznym i było stałe przez cały czas trwania umowy. Oprocentowanie liczone było za faktyczny okres wykorzystania całkowitej kwoty pożyczki w okresie trwania umowy pożyczki. Łączna kwota odsetek za czas trwania umowy wynosić miała 383,04 zł i została obliczona przy założeniu terminowej spłaty pożyczki przez pozwaną. Pozwana dodatkowo skorzystała z opcji obsługi pożyczki w miejscu zamieszkania P. ul. (...), której koszt wynosił 1712,72 zł. W związku z tym (...) S.A. zobowiązała się do dostarczenia pozwanej kwoty do wypłaty w miejscu jej zamieszkania, a następnie odbioru łącznego zobowiązania. Wysokość opłaty za obsługę pożyczki w miejscu zamieszkania była kwotą płatną jednorazowo w dniu zawarcia umowy, niezależną od ilości rat pożyczki, ilości wykonywanych przez przedstawiciela (...) S.A. wizyt w miejscu zamieszkania pozwanej oraz wysokości łącznego zobowiązania( § 2). Kwota do wypłaty obliczona została jako całkowita kwota pożyczki pomniejszona o opłatę wstępną oraz opłatę za obsługę pożyczki w miejscu zamieszkania i wynosiła 4000 zł. Zgodnie z § 5 ust. 1 przedmiotowej umowy pożyczki pozwana zobowiązała się do zwrotu pożyczkodawcy całkowitej kwoty pożyczki oraz łącznej kwoty odsetek w czterdziestu tygodniowych ratach w wysokości 200 zł każda w terminie wskazanym harmonogramie spłat stanowiącym załącznik do zawartej między stronami sporu umowy pożyczki. Pozwana wyraziła zatem wolę zaciągnięcia pożyczki we wskazanej wyżej wysokości, zobowiązując się do jej spłaty najpóźniej do dnia 17 października 2014 roku. Pozwana dokonała wpłat łącznie na kwotę w wysokości 4650 zł, które zostały zaksięgowane w kwocie 4194,79 zł na poczet kapitału, natomiast kwota 455,21 zł została zaksięgowana na poczet odsetek umownych należnych stronie powodowej od daty zawarcia umowy pożyczki do dnia postawienia wierzytelności w stan wymagalności. Wobec powyższego zarzut pozwanej dotyczący nieistnienia dochodzonej pozwem wierzytelności należało uznać za nieuzasadniony.

Niezasadny jest również zarzut przedawnienia roszczenia. Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Na podstawie art. 117 § 2 k.c. po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Zgodnie z art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Umowa pożyczki została zawarta w dniu 3 stycznia 2014 roku na okres do dnia 17 października 2014 r. Umowa została wypowiedziana pismem z dnia 19 sierpnia 2014 r., zaś powództwo zostało wytoczone przez stronę powodową dnia 12 stycznia 2015 roku. Termin przedawnienia roszczenia związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej wynoszący 3 lata w realiach niniejszej sprawy jeszcze nie upłynął. Termin przedawnienia roszczenia z tytułu umowy kredytu lub pożyczki zaczyna biec od momentu skutecznego wypowiedzenia umowy czy też upływu okresu wypowiedzenia albo od upływu okresu na jaki umowa została zawarta. Początek biegu przedawnienia w niniejszym przypadku należy wiązać z datą skutecznego złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy pożyczki i upływu wskazanego w nim trzydziestodniowego okresu wypowiedzenia co nastąpiło z dniem 26 września 2014 roku. Oznacza to, że roszczenie strony powodowej z tytułu udzielonej pożyczki mogłoby się przedawnić po upływie trzech lat jednakże co jest istotne przed upływem tego terminu dnia 12 stycznia 2015 roku strona powodowa złożyła pozew o zapłatę. Jest to czynność przedsięwzięta bezpośrednio przed sądem w celu dochodzenia roszczenia, która zgodnie z art. 123 k.c. przerywa bieg przedawnienia.

Pozwana zarzucała również, że powodem niewywiązania się przez nią ze zobowiązania była okoliczność zaprzestania wykonywania zobowiązania polegającego na obsłudze pożyczki w miejscu zamieszkania pozwanej przez stronę powodową. Pozwana z dniem 11 lipca 2014 r. zmieniła miejsce zamieszkania przeprowadzając się z P. do miejscowości B.. Zauważyć należy, że zgodnie z § 8 umowy pożyczki pożyczkobiorca zobowiązany był do niezwłocznego powiadomienia pożyczkodawcy o każdej zmianie swoich danych personalnych, adresu zamieszkania lub miejsca zatrudnienia. Strona powodowa zaprzeczyła aby pozwana informowała pożyczkodawcę o zmianie miejsca zamieszkania. Podniosła, że pozwana nie wypełniając przedmiotowego zobowiązania uniemożliwiła powodowi kierowanie korespondencji na właściwy adres. Zgodnie z treścią zawartej między stronami sporu umowy pożyczki wezwanie do zapłaty z dnia 24 czerwca 2014 roku oraz wypowiedzenie umowy pożyczki wraz z wezwaniem do zapłaty z dnia 19 sierpnia 2014 roku zostało wysłane na adres podany przez pozwaną w dniu podpisania umowy. Strona powodowa przyznała jedynie, że pozwana informowała przedstawiciela handlowego (...) sp. z o.o. panią G. W. o planach zmiany miejsca zamieszkania ale nie podała nowego adresu i umówiła się na odbiór pozostałych rat w dotychczasowym miejscu zamieszkania P. ul. (...). W ocenie Sądu wobec twierdzeń strony powodowej na pozwanej ciążył obowiązek wykazania daty i okoliczności poinformowania strony powodowej o zmianie miejsca zamieszkania, czemu pozwana nie sprostała ograniczając inicjatywę dowodową do dowodu z dokumentu w postaci poświadczenia zameldowania oraz przesłuchania pozwanej. Dowody te w ocenie Sądu były niewystarczające do wykazania bezskuteczności złożonego przez pożyczkodawcę wypowiedzenia oraz usprawiedliwienia zwłoki dłużnika w wykonaniu własnego zobowiązania.

Należało zatem stwierdzić, że strona powodowa udowodniła roszczenie zarówno co do zasady i co do wysokości. Przedłożyła dowód na okoliczność zawarcia umowy pożyczki oraz wykazała zasadność poszczególnych kwot dochodzonych pozwem, w tym zarówno kwoty należności głównej i odsetek, a także wskazała podstawy ich naliczania. Niezależnie od oceny inicjatywy dowodowej pozwanej należało stwierdzić, że w myśl § 2 umowy pożyczki z dnia 3 stycznia 2014 roku wysokość opłaty za obsługę pożyczki w miejscu zamieszkania była kwotą płatną jednorazowo w dniu zawarcia umowy, niezależną od ilości rat pożyczki, ilości wykonanych przez przedstawiciela (...) S.A, wizyt w miejscu zamieszkania pozwanej oraz wysokość łącznego zobowiązania.

Zgodnie z art. 354 § 1 k.c. dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje także w sposób odpowiadający tym zwyczajom. Pozwana zobowiązana była do zapłaty należności z tytułu zawartej w dniu 3 stycznia 2014 r. z (...) S.A. z siedzibą w G. umowy pożyczki, z którego to obowiązku się nie wywiązała dlatego dochodzone przez stronę powodową roszczenie należało uznać za uzasadnione, o czym orzeczono w pkt. I sentencji wyroku.

O odsetkach orzeczono zgodnie z treścią art. 481 k.c. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Odsetki należą się zawsze za czas opóźnienia, poczynając od dnia wymagalności długu. Bieg wymagalności odsetek rozpoczyna się zatem z pierwszym dniem opóźnienia, a kończy się w dniu dokonania zapłaty.

Za podstawę orzeczenia w przedmiocie kosztów procesu przyjęto normę art. 98 k.p.c., zgodnie z którą strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Do niezbędnych i celowych kosztów procesu poniesionych przez stronę powodową należało zaliczyć opłatę od pozwu w kwocie 44 zł. oraz opłatę od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Z/

1/odn.

2/(...)

3/ (...)