Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 11 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gorlicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2016 r. w Gorlicach

na rozprawie

sprawy z wniosku W. D., K. O.

z udziałem A. M., P. M., (...) S.A. w W., Gminy B.

o rozgraniczenie

postanawia:

I.  ustalić, że granica pomiędzy działką ewidencyjną nr (...), położoną w B., objętą księgą wieczystą nr (...), prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Gorlicach, oraz działką ewidencyjną nr (...), położoną w B., objętą księgą wieczystą nr (...), prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Gorlicach od punktu trójmiedzy pomiędzy działkami ewidencyjnymi nr (...) i działki ewidencyjnej nr (...) położonej w B., objętej księgą wieczystą nr (...) do punktu trójmiedzy pomiędzy działkami ewidencyjnymi nr (...) i działki ewidencyjnej nr (...) położonej w B., objętej księgą wieczystą nr (...) przebiega zgodnie z linią koloru niebieskiego pomiędzy punktami B-34-35 oznaczoną na planie sytuacyjnym w skali 1:1000 opinii geodezyjnej biegłego J. S. (1) z dnia 01 marca 2015 r.,

II.  nakazać ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Gorlicach tytułem zwrotu wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa:

-

od wnioskodawców W. D., K. O. oraz uczestnika P. M. kwoty po 1 126,35 zł,

-

od uczestnika A. M. kwotę 1 439, 23 zł,

III.  orzec, że wnioskodawcy i uczestnicy ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

SSR Janusz Przepióra

ZARZĄDZENIE

- (...)

- (...) G..

(...) (...)

(...)/(...)

UZASADNIENIE

POSTANOWIENIA Z DNIA 11 PAŹDZIERNIKA 2016 R.

Stanowiska uczestników co do ustalenia granicy pomiędzy położonymi w miejscowości B. działkami ewidencyjnymi nr (...), od punktu trójmiedzy pomiędzy działkami ewidencyjnymi nr (...) i działki ewidencyjnej nr (...) do punktu trójmiedzy pomiędzy działkami ewidencyjnymi nr (...) i działki ewidencyjnej nr (...) przedstawiały się następująco:

-

wnioskodawcy W. D. i K. O. działający przez pełn. adw. W. G. domagali się rozgraniczenia zgodnie z granicą wynikającą z dokumentów w tym z mapy ewidencyjnej w skali 1:2880, z uwzględnieniem zgodnego przyjęcia przebiegu granicy na odcinku między punktami 34-35, oznaczoną w opinii biegłego J. S. jako linia ciągła koloru czarnego pomiędzy punktami E-34-35,

-

uczestnik A. M. działający przez pełn. radcę prawnego D. K. oraz uczestnik P. M. domagali się rozgraniczenia zgodnie z ich wskazaniem, oznaczonym w opinii biegłego J. S. linią ciągłą koloru niebieskiego pomiędzy punktami B-34-35, podnosząc zarzut zasiedzenia pasa gruntu zawierającego się pomiędzy linią koloru czarnego oznaczoną pkt B-34-35, a linią koloru niebieskiego oznaczoną pkt B-34-35,

-

pozostali uczestnicy nie zajęli stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Działka ewidencyjną nr (...), położona w B., objęta księgą wieczystą nr (...), stała się własnością A. M. i P. M. po ½ części na podstawie umowy darowizny z dnia 30 listopada 2000 r. zawartej z rodzicami S. M. i M. M.. S. M. i M. M. stali się właścicielami wymienionej nieruchomości zgodnie z aktem własności ziemi z 8.09.1976 r., nr (...). Wcześniej nieformalną umowa nabyli nieruchomość od M. R. (1) na przełomie lat 60-tych i 70-tych XX wieku.

Zgodnie z wykazem zmian gruntowych z dnia 21.12.1976 r. oraz wyrysem z mapy ewidencyjnej z 21.12.1976 r. (...) objęta księgą wieczystą nr (...) została podzielona na działki nr (...).

dowód: (...) odpis z KW (...) k.111-117, wypis z rejestru gruntów k.109,

Działkę ewidencyjną nr (...), położoną w B., objętą księgą wieczystą nr (...), nabyli wnioskodawcy W. D. i K. O. od T. S. na podstawie umowy przenoszącej własność z 17.02.2005 r., Rep. A (...) oraz warunkowej umowy sprzedaży z 26.01.2005 r. Rep. A (...).

T. S. stał się właścicielem działki ewidencyjnej nr (...) zgodnie z aktem własności ziemi z 30.12.1978 r., nr (...).

dowód: akta (...) odpis z KW (...) k.118-122, wypis z rejestru gruntów k.110,

Działka ewidencyjna nr (...) położonej w B., objęta księgą wieczystą nr (...), jest własnością Gminy B..

dowód: (...) wypis z rejestru gruntów k.106,

Działka ewidencyjna nr (...) położona w B., objęta jest księgą wieczystą nr (...), jest w użytkowaniu wieczystym P.K.P. S.A. z siedzibą w W..

dowód: (...), wypis z rejestru gruntów k.107,

S. M. i M. M. objęli w posiadanie pas gruntu zawierający się pomiędzy linią ciągłą koloru czarnego oznaczoną pkt E-34-35, a linią ciągłą koloru niebieskiego oznaczoną pkt B-34-35 na planie sytuacyjnym w skali 1:1000 opinii geodezyjnej J. S. (1) z dnia 1 marca 2015 r. w dniu 21.12.1976 r. to jest od podziału (...) objętej księgą wieczystą nr (...) na działki nr (...) . Wymienieni sadzili w tym miejscu drzewa, krzewy.

Dnia 30 listopada 2000 r. przejęli posiadanie tej nieruchomości A. M. i P. M..

Obejmując władztwo nad tym gruntem S. M. i M. M. zachowywali się jak jego właściciele, , tak samo postępowali A. M. i P. M., a o właścicielskich uprawnieniach przekonywał ich fakt, że do czasu postępowania rozgraniczeniowego nikt nie żądał, by ustąpili z posiadania.

dowód: (...) opinie geodezyjne J. S. (1) z dnia 1.03.2015 r. k. 190-198, z dnia 27.05.2015 r. k. 216, 217, z dnia 27.09.2016 r. k. 317,318, zeznania świadków: M. G. k. 260, 261, M. M. k. 261, 262, C. O. k. 262, M. R. (2) k. 262, A. S. k. 262, zeznania uczestników A. M. k. 319, P. M. k. 320, częściowo zeznań wnioskodawców: W. D. k. 318,319, K. O. k. 319

Linia ciągła koloru czarnego pomiędzy punktami E-34-35 oznaczona na planie sytuacyjnym w skali 1:1000 opinii geodezyjnej J. S. (1) z dnia 1 marca 2015 r. przedstawia granicę przyjętą przez geodetę jako wynikającą z dokumentów w tym z mapy ewidencyjnej w skali 1:2880, z uwzględnieniem zgodnego przyjęcia przebiegu tej granicy na odcinku między punktami 34-35.

dowód: opinie geodezyjne J. S. (1) z dnia 1.03.2015 r. k. 190-198, z dnia 27.05.2015 r. k. 216, 21, z dnia 27.09.2016 r. k. 317,318

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentów powołanych w opisie stanu faktycznego, które nie budziły zastrzeżeń co do swej autentyczności, zeznań świadków: M. G., M. M., C. O., M. R. (2), A. S., zeznań uczestników A. M., P. M., które ocenić należało jako rzetelne, wzajemnie się potwierdzające, a przez to wiarygodne.

Sąd oparł swoje ustalenia faktyczne częściowo na podstawie zeznań wnioskodawców: W. D., K. O., w zakresie jakim są zgodne z ustalonym wyżej stanem faktycznym.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy sąd w całości podzielił opinię biegłego J. S. jako fachową, rzeczową, logiczną, opartą na wszechstronnej analizie wszystkich dostępnych dokumentów, dowodów własności i materiałów geodezyjnych.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 153 k.c. podstawowym kryterium rozgraniczenia jest stan prawny rozgraniczanych nieruchomości i o ile stan ten da się ustalić, to sąd winien to kryterium zastosować.

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne uznać należało, że odpowiadającą stanowi prawnemu granicę odzwierciedla linia oznaczona kolorem niebieskiego pomiędzy punktami B-34-35 oznaczona na planie sytuacyjnym w skali 1:1000 opinii geodezyjnej J. S. (1) z dnia 01.03.2015 r.

Jakkolwiek linia ciągła koloru czarnego pomiędzy punktami E-34-35 oznaczona na planie sytuacyjnym w skali 1:1000 opinii geodezyjnej J. S. (1) z dnia 1 marca 2015 r. przedstawia granicę przyjętą przez geodetę jako wynikającą z dokumentów w tym z mapy ewidencyjnej w skali 1:2880, z uwzględnieniem zgodnego przyjęcia przebiegu tej granicy na odcinku między punktami 34-35, tym niemniej stan ten został zmodyfikowany przez zasiedzenie przez uczestników A. M. i P. M. przygranicznego pasa gruntu zawierającego się pomiędzy linią koloru czarnego oznaczoną pkt E-34-35, a linią koloru niebieskiego oznaczoną pkt B-34-35 na planie sytuacyjnym w skali 1:1000 opinii geodezyjnej J. S. (1) z dnia 1 marca 2015 r.

Art. 172 § 1 i 2 k.c. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy – kodeks cywilny (Dz. U. Nr 55, poz. 321) z mocą obowiązującą od dnia 1.10.1990 r. przewiduje, iż posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Wówczas nabywa jej własność z upływem trzydziestu lat.

Posiadanie wyżej opisanego pasa gruntu S. M. i M. M. uzyskali w dniu 21.12.1976 r. r. w złej wierze. Art. 7 k.c. wprowadza wprawdzie domniemanie dobrej wiary, tym niemniej zostało w niniejszej sprawie obalone dowodem z dokumentu , akt księgi wieczystej (...), z której wynika jednoznacznie, że własność działki (...) uzyskali oni w granicach wynikających z mapy ewidencji gruntów w skali 1:2880. Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 6.12.1991 r., III CZP 108/91 (OSNCP 1992/4/48), której nadał moc zasady prawnej przychylił się do tzw. tradycyjnego rozumienia dobrej wiary, zgodnie z którym w dobrej wierze jest posiadacz, który pozostaje w błędnym, ale usprawiedliwionym okolicznościami przeświadczeniu, że przysługuje mu prawo własności. Dobrą wiarę posiadacza wyłącza jego wiedza o rzeczywistym stanie prawnym oraz jego niedbalstwo. Pozostaje zatem w złej wierze osoba, która przy dołożeniu należytej staranności mogła się dowiedzieć, że nie jest właścicielem nieruchomości, tj. tak jak S. M. i M. M. – że uzyskując posiadanie wyżej opisanego pasa gruntu, nie uzyskali własności.

Posiadanie to przejęli uczestnicy A. M. i P. M. w dniu 30.11.2000 r., do okresu ich posiadania należy doliczyć okres posiadania ich rodziców (art. 176 § 1 k.p.c.)

Na samoistny charakter posiadania opisanego pasa gruntu wskazuje domniemanie z art. 339 k.c., jak też rodzaj podejmowanych w stosunku do tego gruntu czynności, w szczególności używanie go wraz z pozostałą częścią siedliska oraz okoliczności w jakich to posiadanie zostało nabyte. Obejmując bowiem władztwo nad tym gruntem S. M. i M. M. zachowywali się jak jego właściciele, tak samo postępowali A. M. i P. M., a o właścicielskich uprawnieniach przekonywał ich fakt, że do czasu postępowania rozgraniczeniowego nikt nie żądał, by ustąpili z posiadania.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt. I postanowienia na podstawie powołanych przepisów.

O kosztach postępowania orzeczono jak w pkt. II postanowienia na podstawie art. 83 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd nakazał ściągnąć tymczasowo poniesione przez Skarb Państwa koszty opinii biegłego J. S. (1) z dnia 1 marca 2015 r. ( kwota 4 505,40 zł) po ¼ części od wnioskodawców W. D., K. O. oraz uczestnika P. M. (kwota po 1126,35 zł.) oraz od uczestnika A. M. ¼ kosztów tej opinii ( kwota 1126,35 zł.) oraz całość kosztów opinii biegłego geodety J. S. (1) z dnia 27 maja 2015 r. ( kwota 312,88 zł.) sporządzonej na wskutek zarzutów uczestnika A. M. do opinii z dnia 1 marca 2015 r., w której biegły potrzymał swoje stanowisko.

Sąd na zasadzie art. 520 § 1 k.p.c. orzekł w pkt. III postanowienia.

SSR Janusz Przepióra

(...)

(...) (...)

(...) (...)

- (...)– (...)

- (...)– (...)

(...)

(...)