Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2015 roku

Sąd Okręgowy Warszawa- Praga w Warszawie Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Bogdan Wolski

Protokolant: Justyna Kowalik

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2015 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa

Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej (...) z siedzibą w W.

przeciwko

M. M. i S. M.

o zapłatę

1.  zasądza solidarnie od pozwanych na rzecz powódki kwotę 97.650,68 zł (dziewięćdziesiąt siedem tysięcy sześćset pięćdziesiąt złotych i sześćdziesiąt osiem groszy) z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego od dnia 17 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza solidarnie od pozwanych na rzecz powódki kwotę 4900 zł (cztery tysiące dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt II C 1060/14

UZASADNIENIE

I. Stanowiska stron.

1. Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa (...) z siedzibą w W. wytoczyła powództwo przeciwko S. M. i M. M. o zapłatę solidarnie kwoty 97.650,68 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 25 września 2013 r. do dnia zapłaty. 1.1. W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w ramach swojej działalności udzieliła pożyczki w kwocie 85.000 zł na podstawie umowy z dnia 14 września 2012 r. Wymagalność zadłużenia została ustalona w oparciu o wypowiedzenie umowy pożyczki. Przed wypowiedzeniem umowy pożyczki powódka wezwała pozwanych do dobrowolnego uregulowania zadłużenia.

2. Nakazem zapłaty z dnia 5 lutego 2014 r. wydanym w postępowaniu upominawczym pozwani zostali zobowiązani do zapłaty solidarnie na rzecz powódki kwoty 97.650,68 zł z odsetkami w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego NBP od dnia 17 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 4844,19 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

3. W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany S. M. zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości. 3.1. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany oświadczył, że wyraża wolę zawarcia ugody między stronami i wniósł o przekazanie sprawy do postępowania mediacyjnego.

4. W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany M. M. zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości.

4.1. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany oświadczył, że wyraża wolę zawarcia ugody między stronami i wniósł o przekazanie sprawy do postępowania mediacyjnego.

II. Podstawa faktyczna rozstrzygnięcia.

Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa (...) z siedzibą w W. udzieliła na podstawie umowy z dnia 14 września 2012 r., zawartej z M. M. i S. M., pożyczki w kwocie 85.000 zł. Strony uzgodniły, że w wypadku opóźnienia w spłacie zadłużenia, pożyczkobiorcy zapłacą odsetki umowne w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego NBP. Pożyczkodawca wypowiedział umowę pożyczki i wezwał pożyczkobiorców do zapłaty kwoty 97.650,68 zł, na którą składa się kwota 83.254,56 zł z tytułu pozostałej części kapitału, kwota 14.196,12 zł odsetek należnych do dnia 17 grudnia 2013 r. i kwota 200 zł z tytułu umownych kosztów windykacyjnych. Pożyczkobiorcy nie dokonali zapłaty żądanej przez pożyczkodawcę kwoty.

okoliczności bezsporne

III. Ocena zasadności roszczenia z wyjaśnieniem podstawy prawnej rozstrzygnięcia

1.  Powództwo jest zasadne.

2.  W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwani nie kwestionowali żądania zarówno co do zasady, jak i wysokości. Pozwani, zaskarżając nakaz zapłaty w całości, wnosili jedynie o skierowanie stron do mediacji w celu zawarcia ugody. Na rozprawie w dniu 12 marca 2015 r. powódka nie wyraziła zgody na skierowanie stron do mediacji i oświadczyła, że istnieje możliwość zawarcia ugody z pozwanymi po zakończeniu postępowania sądowego, gdy pożyczkobiorcy wystąpią o rozłożenie należności na raty i przystąpią do spłaty zobowiązania.

3.  W oparciu o stanowiska przedstawione przez strony w toku postępowania sądowego Sąd stwierdza, że fakt zawarcia umowy pożyczki i wysokości zadłużenia z tytułu wykonania tej umowy nie był pomiędzy stronami przedmiotem sporu. Pozwani nie kwestionowali także solidarnej odpowiedzialności względem powódki, a jedynie oczekiwali zawarcia z udziałem powódki ugody w ramach postępowania mediacyjnego. 3.1. Odnosząc się do wniosku pozwanych Sąd wyjaśnia, że zgodnie z art.183 ⁸ § 1 k.p.c. sąd może skierować strony do mediacji aż do zamknięcia pierwszego posiedzenia wyznaczonego na rozprawę. Poza zamknięciu tego posiedzenia sąd może skierować strony do mediacji tylko na zgodny wniosek stron. Oznacza to, że na gruncie obowiązującego prawa nie była wymagana zgoda powódki na skierowanie stron do mediacji, gdyby postanowienie Sądu o skierowaniu stron do mediacji zostało wydane do zakończenia posiedzenia w dniu 12 marca 2015 r. Sąd nie uwzględnił jednak wniosku pozwanych z uwagi na jednoznaczne stanowisko powódki co do możliwości zawarcia ugody dopiero po zakończeniu postępowania sądowego i zważywszy na przepis art. 183 ⁸ § 3 k.p.c., z którego wynika, że mediacji nie prowadzi się, jeżeli strona w terminie tygodnia od dnia ogłoszenia lub doręczenia jej postanowienia o skierowaniu stron do mediacji nie wyraziła zgody na mediację. W tej sytuacji wydanie postanowienia o skierowaniu stron mediacji, z uwagi stanowisko powódki, było niecelowe, gdyż spowodowałoby jedynie przedłużenie przedmiotowego postępowania sądowego i ostatecznie opóźnienie w wydaniu orzeczenia kończącego proces, a zatem przesunięcie w czasie momentu ziszczenia się warunku, od którego powódka uzależnia możliwość zwarcia ugody pozasądowej. Powódka byłaby także uprawniona do złożenia sprzeciwu co do skierowania stron do mediacji także w trakcie posiedzenia w dniu 12 marca 2015 r., gdyby wniosek pozwanych został uwzględniony.

4. Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 720 § 1 k.c. w zw. z art. 369 k.c. i art. 480 § 1 i 2 k.c. orzekł, jak w punkcie 1. wyroku. 4.1. Sąd rozstrzygnął o kosztach procesu na podstawie art. 98 § 2 k.p.c. przy uwzględnieniu kwoty 4883 zł poniesionej przez powódkę z tytułu kosztów sądowych i kwoty 17 zł stanowiącej opłatę skarbową od pełnomocnictwa.