Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Roman Chorab

Protokolant Judyta Kurmańska

po rozpoznaniu w dniu 23.08.2016 r., 04.11.2016 r., 20.12.2016 r., 07.02.2017r.

sprawy M. M. (1)

urodz. (...) w S.

syna J. i Ł. z d. W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 listopada 2015 roku w Ś. powiatu (...) prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy m-ki V Golf o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości wynik I badania godz. 18:05 – 0,85 mg/dm ³, II badania godz. 18:20 – 0,85 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k.

I.  uznaje oskarżonego M. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku z tym iż przyjmuje, że oskarżony znajdował się w stanienie nietrzeźwości nie mniejszej niż 1,6 promila i za to na podstawie art. 178a § 1 k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. M. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata;

III.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego M. M. (1) zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat;

IV.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego M. M. (1) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych;

V.  na podstawie art. 624 § 1 kpk. i art. 17 ust. 1 i 2 Ustawy z dn. 23.06.1973 r o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego M. M. (1) od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa i nie wymierza mu opłaty.

Sygn. akt II K 192 /16

UZASADNIENIE

W wyniku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

M. M. (1) w chwili obecnej jest 62– dwu letnim stałym mieszkańcem Ś. , powiatu (...) utrzymującym się z niewielkiej renty.

( dowód: dane osobowe oskarżonego M. M. (1) – k. 16 i k.111 v).

Wieczorem 9 listopada 2015 r. M. M. (1) w miejscu swojego zamieszkania spożywał alkohol w postaci wódki białej m-ki (...). Następnie około godz. 23:00 położył się spać. Następnego dnia w nieustalonych godzinach , niemniej jednak nie później niż do ok. godz. 16-17 również spożywał alkohol , nieustalonego rodzaju i w nieustalonej ilości. Następnie swoim samochodem m–ki (...) jechał ulicą (...) w Ś. Z.. w kierunku sklepu - dyskontu (...). Kierując wskazanym pojazdem , jechał zygzakiem , czasami zahaczając kołem o prawy krawężnik , nadto bez wyraźnego powodu włączał prawy kierunkowskaz pomimo , że nigdzie nie skręcał. Przejeżdżając tą ulicą minął idące , również w kierunku tego dyskontu E. W. (1) i M. M. (2). Obydwie piesze widząc taki sposób jazdy tego pojazdu zorientowały się , że kierujący nim M. M. (1) może być pod wpływem alkoholu. M. M. (1) , minął wskazane piesze , wjechał za zakręt i zniknął E. W. (1) i M. M. (2) z zasięgu wzroku. Niemniej jednak wyżej wymienione , w przeciągu nie dłużej jak ok. 5 minut , również doszły do sklepu (...) i zauważyły mijający je przed chwilą pojazd zaparkowany już na parkingu przed sklepem (...). Zauważyły również awanturującego i się i będącego pod wpływem alkoholu M. M. (1). Od razu zorientowały się , że to on jechał wskazanym (...) , gdyż znały M. M. (1) i wiedziały , że takim właśnie samochodem porusza się on po Ś..

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1)– k. 17- w części , k. 111 v – w części , zeznania świadków : E. W. (1) – k. 25 , k. 113v , M. M. (2) –k. 28, k. 112v-113 , K. N. –k. 53v-155v-156 ).

W tym samym czasie jak , E. W. (1) i M. M. (2) wchodziły już do dyskontu , przed wejściem do tego sklepu (...) awanturował się z znanym mu osobiście K. N.. Powodem tej awantury był fakt, że M. M. (1) zwrócił się do K. N. słowami wulgarnymi. Po niedługim czasie ( kilku minut ) M. M. (1) wszedł do dyskontu i będąc we wnętrzu usiłował , przed uiszczeniem zapłaty spożyć kolejny alkohol w postaci wódki. Uniemożliwiły mu to pracownice dyskontu , a ponieważ M. M. (1) znowu zrobił się wulgarny i agresywny oraz z uwagi na informacje jednej z klientek sklepu , że M. M. (1) kierował samochodem będąc pijanym , na miejsce została wezwana Policja.

( dowód: zeznania świadków : E. W. (1) – k. 25 , k. 113v , M. M. (2) –k. 28, k. 112v-113 , K. N. –k. 53v ,155v-156, J. P. –k. 66 , k. 114v-115 , J. C. – k. 19 , k. 112v , M. W. –k. 136-137 ; notatka urzędowa – k. 1 ).

Po przybyciu na miejsce funkcjonariuszy policji w osobach K. S. (1) i A. T. , M. M. (1) został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu , gdyż znajdował się pod widocznym wpływem alkoholu ( chwiał się , czuć było alkohol z jego ust ). Po badaniu okazało się , że jest on nietrzeźwy , a pytany przez funkcjonariuszy policji kiedy i jaki alkohol spożywał podawał kilka wersji zdarzeń.

( dowód: zeznania świadków : K. S. (1) –k. 32 , k. 113v -114, A. T. – k.56v , k. 114 ; notatka urzędowa – k. 1; protokół z przeprowadzonego badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym – k. 2 ).

Na miejscu –parkingu dyskontu (...) funkcjonariusze policji sprawdzili zaparkowany samochód m-ki (...) o nr rej. (...) 40 należący do M. M. (1). Okazało się , że samochód ten nie jest zamknięty , a maska silnika była jeszcze ciepła. Następnie M. M. (1) został przez funkcjonariuszy policji przewieziony do szpitala celem pobrania krwi i zbadania jej na zawartość alkoholu. Sprawozdania z przeprowadzonych badań na zawartość alkoholu etylowego w próbkach krwi dały odpowiednio wyniki: 1,9 %o alkoholu etylowego , 1,8 %o alkoholu etylowego i 1,6 %o alkoholu etylowego.

( dowód: zeznania świadków : K. S. (1) –k. 32 , k. 113v -114, A. T. – k.56v , k. 114; notatka urzędowa – k. 1; protokoły z pobrania krwi – k. 45 , k. 47 , k. 49 ; protokóły ze s prawozdania z przeprowadzonych badań na zawartość alkoholu etylowego w próbkach krwi – k. 44, k. 46 i k. 48 ).

Oskarżony M. M. (1) nie był w przeszłości karany sądownie za przestępstwa.

( dowód: zapytanie o karalność dotyczące osoby oskarżonego M. M. (1) – k. 10 ).

Przesłuchany w charakterze podejrzanego M. M. (1) w postępowaniu przygotowawczym , przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa i złożył wyjaśnienia.

W wyjaśnieniach tych podał , że poprzedniego dnia przed zatrzymaniem spożywał alkohol do godz. ok. 23, a następnie położył się spać. Następnego dnia nie pił żadnego alkoholu , tylko ok. godz. 11 zawiózł znajomą do kawiarni. Następnie wrócił do domu zająć się chorą matką. Około godz. 17:00 pojechał ponownie do tej kawiarni zabierając pół litra wódki, żeby wypić ją ze znajomym. Z kawiarni pojechał do sklepu (...) położonego przy ul. (...) w Ś. Z.. Zaparkował samochód przed sklepem i udał się na skarpę do tego znajomego , który miał załatwić mu pracę. Znajomy ten jednak nie przyszedł w związku z czym wskazaną flaszkę wódki zaczął pić sam „z gwinta” ok. godz. 17:30. Nie wie ile wypił wódki ,bo urwał mu się film, pamięta tylko, że poszedł do (...). Nie wie co działo się w środku sklepu , bo zapamiętał tylko tyle , że zatrzymała go Policja. Podkreślił , że od 30 lat ma prawo jazdy i nigdy nie był karany, wnosił aby zatrzymać mu prawo jazdy na rok czasu , gdyż ma chorą matkę i musi wozić ją do szpitala i przychodni , a nie stać go na taksówkę ( k. 24 ).

Bezpośrednio przed Sądem , przesłuchany w charakterze oskarżonego, M. M. (1) nie przyznał się z kolei do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa i również złożył wyjaśnienia. Tym razem wyjaśnił jednak , że pod (...) przyjechał ok. godz. 15-16 dowiedział się o umierającej matce , miał spotkać się z kolegą , który jednak już nie żyje o imieniu D. i nieznanym nazwisku. Po zaparkowaniu samochodu usiadł na ławce i wypił pół litra wódki. Kolega jednak nie przeszedł , więc pół litra wypił sam i urwał mu się film. Później ponoć narozrabiał w (...) i tam wypił jeszcze ćwiartkę wódki , odzyskał świadomość jak przyjechała Policja o godz. 18 , on zaś pod (...) był od godz. 15. Zaprzeczył nadto treści wyjaśnień, które składał w postępowaniu przygotowawczym ( k.111v – 112).

Sąd zważył co następuje:

Przechodząc do oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego , a w szczególności do oceny wyjaśnień oskarżonego M. M. (1) należy wskazać, że te wyjaśnienie w całości co do istoty sprawy ( jazdy samochodem w stanie nietrzeźwości ) na wiarygodność nie zasługują.

Sąd doszedł do takiego przekonania, dokonując oceny wyjaśnień osk. M. M. (1) zarówno porównując jego same wyjaśnienia złożone na różnych etapach postępowania , jak i łącznie z oceną mocy dowodowej pozostałego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Pozostały zaś materiał dowodowy, w szczególności w postaci zeznań bezpośrednich świadków zdarzenia , przede wszystkim E. W. (1) , jak i M. M. (2) , które widziały osk. M. M. (1) tuż przed tym jak zatrzymał on swój pojazd na parkingu przed dyskontem (...) pozwolił zakwestionować w całości wyjaśnienia złożone przez oskarżonego M. M. w ich istotnej części.

Z zeznań tych świadków bez żadnych wątpliwości wynika bowiem , że osobą wówczas kierującą samochodem m-ki (...) , a następnie zatrzymaną przez funkcjonariuszy policji był właśnie oskarżony M. M. (1). Podkreślenia wymaga fakt , że E. W. (1) , jak i M. M. (2) , po tym jak widziały jadący niewłaściwie samochód , po niedługim czasie ,nie więcej jak pięć minut , zauważyły właśnie osk. M. M. (1) szarpiącego się przed sklepem z K. N.. K. N. również kategorycznie i konsekwentnie wskazywał , że wówczas to M. M. (1) był mocno nietrzeźwy. W związku z czym nie są możliwe do przyjęcia wyjaśnienia osk. M. M. jakoby przyjechał pod (...) trzeźwy i tam dopiero spożywał alkohol w postaci wypicia pół litra wódki , skoro wyżej wymienione E. W. i M. M. widziały go jadącego samochodem , a po pięciu minut już szarpał się on ze wskazanym K. N. będąc mocno pijanym. Jest zatem nie możliwe aby w ciągu tych zaledwie 5 –ciu minut , osk. M. M. (1) wjechał na parking pod sklepem (...), zdążył wypić pół litera wódki , dojść do wejścia do sklepu i jeszcze poszarpać się z K. N.. To oczywiście oznacza , że przyjeżdżając do sklepu (...) był już w stanie nietrzeźwości.

Nadto żadna z osób z personelu sklepu , a to J. P. , J. C. , M. W. nie potwierdziły aby na teranie sklepu (...) spożywał jakikolwiek alkohol. Wprawdzie próbował to zrobić , ale zostało mu to skutecznie uniemożliwione , co zresztą spowodowało u M. M. (1) kolejny wybuch agresji.

Reasumując, zatem powyżej przedstawione dowody , bez żadnej wątpliwości należy wskazać , że osk. M. M. (1) w czasie ( okresie ) kiedy zaparkował swój samochód na parkingu sklepu (...) , do czasu zatrzymania go przez Policję nie spożywał żadnego alkoholu.

Zdaniem Sądu zeznania powyżej wskazanych osób, przesłuchanych w charakterze świadków zasługują na obdarzenie ich wiarygodnością. Żadna z tych osób nie jest bowiem członkiem rodziny osk. M. M. (1) , a zatem nie miała jakichkolwiek powodów aby zeznawać na jego korzyść czy niekorzyść. Ponadto zeznania wyżej wymienionych osób są pełne , logiczne i jasne, a nadto wzajemnie się ze sobą uzupełniają i potwierdzają tworząc jedną logiczną całość zdarzenia.

W kontekście , tego że osk. M. M. (1) po godz. 17 jechał nietrzeźwy samochodem , zasługują na wiarygodność także zeznania świadka I. D. , która twierdziła , że M. M. (1) był u niej w kawiarni o godz. 16:00 i po pięciu minutach gdzieś pojechał , uprzednio zakupiwszy pół litra wódki. W kontekście tych zeznań oczywistym jest , że w czasie tej właśnie godziny osk. M. M. bez problemu mógł wypić tą wódkę i właśnie po godz. 17-stej poruszać się w stanie nietrzeźwości samochodem. Tym bardziej niewiarygodne są w kontekście zeznania świadka I. D. , wyjaśnienia osk. M. M. złożone przed Sądem , że już około godz. 15-tej był pod (...) i spożywał alkohol , skoro jeszcze o 16 – tej , jak twierdziła I. D. był u niej w kawiarni i był trzeźwy.

Tak samo należy ocenić zeznania świadka K. S. (2) , gdyż rzeczywiście świadek ten ok. godz. 16-tej mógł widzieć jeszcze osk. M. M. (1) jeszcze trzeźwego.

Sąd nie znalazł , również żadnych podstaw aby zakwestionować zeznania przesłuchanych w charakterze świadków funkcjonariuszy policji w osobach K. S. (1) i A. T..

Nadto i pozostały materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie mógł w ocenie Sądu przemawiać za wiarygodnością wyjaśnień oskarżonego M. M. (1) , a z drugiej strony poddać chociażby pod wątpliwość dowody omówione powyżej przez Sąd i które to dowody Sąd obdarzył wiarą.

Nie ma też zdaniem , Sądu żadnych podstaw aby kwestionować pisemną , czy też ustną opinię biegłego z zakresu medycyny w osobie biegłego W. D. , w tym zakresie , że jej wnioski potwierdzają wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1) , że spożywał on alkohol już po tym jak podjechał na parking (...) swoim samochodem. Jeszcze raz należy bowiem podkreślić , że M. M. (1) absolutnie nie miał na tyle czasu ,ani możliwości aby wypić w tym czasie ( 2-3 minuty ) „pół litra wódki”.

Nie sposób również , nie zauważyć , że sam oskarżony M. M. (1) składając dwukrotnie swoje wyjaśnienia złożył je w sposób diametralnie różny. Najpierw mówił , że się przyznaje do zarzucanego czynu , że dzień wcześniej spożywał alkohol , że pod (...) podjechał ok. godz. 17. Tymczasem przed Sądem , twierdził , że pod (...) był już ok. godz. 15-stej. Zupełnie niewiarygodne są też jego tłumaczenia , że wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym to wymyślił (zasugerował) ich treść przesłuchujący go funkcjonariusz policji , a osk. M. M. (1) musiał je podpisać.

Dokonując zatem całościowej oceny materiału dowodowego, należy stwierdzić, iż wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1) co do istoty sprawy , są całkowicie niewiarygodne , zaś zebrany w sprawie materiał dowodowy i omówiony powyżej wskazuje jednoznacznie, że oskarżony ten dopuścił się zarzucanego mu czynu.

Należy zatem wskazać, że oskarżony M. M. (1) swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178 a § 1 kk. w ten sposób, że :

w dniu 10 listopada 2015 roku w Ś. powiatu (...), prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki (...) o nr rej. (...) 40 znajdując się w stanie nietrzeźwości nie mniejszej niż 1,6 promila we krwi.

W ocenie Sądu żadnej wątpliwości nie może budzić, kwalifikacja prawna zarzucanego osk. M. M. (1) przestępstwa. Nie sposób kwestionować bowiem faktu , że M. M. (1) kierował przedmiotowym samochodem i znajdował się w stanie nietrzeźwości , skoro wykazało to trzykrotne badanie urządzeniem do wykrywania alkoholu w wydychanym powietrzu , a co najistotniejsze również trzykrotne badanie krwi osk. M. M. (1) , pobranej od niego po zdarzeniu. Sąd przyjął stężenie alkoholu w organizmie osk. M. M. (1) jako nie mniejsze niż 1,6 promila mając na względzie treść opinii biegłego z zakresu medycyny W. D..

Według bowiem tej opinii najbardziej wiarygodne zawartości alkoholu w organizmie podają bowiem badania krwi , skoro zatem tak , Sąd przyjął najkorzystniejsze ( najniższe) dla oskarżonego stężenie tego alkoholu we krwi , które wynosiło 1,6 promila alkoholu. Wskazane zaś stężenie alkoholu w jego organizmie w stopniu znacznym przekraczało dopuszczalne normy. Stanem bowiem nietrzeźwości w rozumieniu przepisu art. 178a § 1 kk. ( w powiązaniu z art. 115 § 16 kk. ) jest zawartość alkoholu we krwi przekraczająca 0,5 promila. Tymczasem osk. M. M. (1) wskazaną normę przekroczył ponad trzykrotnie. Oczywistym przy tym jest , że samochodem poruszał się po drodze publicznej.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę całokształt okoliczności zarówno obciążających, jak i łagodzących dotyczących osoby sprawcy – M. M. (1). W ocenie Sądu do okoliczności obciążających należało zaliczyć znaczne stężenie alkoholu w jego organizmie.

Za jedyną zaś okolicznością łagodzącą o ocenie Sądu należało uznać to, że oskarżony M. M. (1) w przeszłości nie był karany sądownie za przestępstwo.

Łącząc wyżej wymienione okoliczności z dyrektywami wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 kk. , Sąd uznał , że wymierzenie oskarżonemu M. M. (1) na podstawie art. 178a § 1 kk. kary czterech miesięcy pozbawienia wolności , jest adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu – przy czym spełni w stosunku do oskarżonego M. M. (1) rolę wychowawczą i zapobiegawczą , czyniąc nadto zadość prewencji ogólnej.

Na podstawie przepisów art. 69 § 1 i 2 kk. i art. 70 § 1 kk. , Sąd wykonanie orzeczonej oskarżonemu M. M. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący lat dwa. W ocenie Sądu oskarżony ten zasługuje na obdarzenie go zaufaniem i skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności, gdyż w przeszłości nie był on karany sądownie. Zdaniem zatem Sądu , nawet kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania spełni swoje wszystkie cele zarówno prewencji ogólnej jak i szczególnej , oraz zapobiegnie popełnieniu przestępstwa w przyszłości.

Sąd oczywiście rozważał wymierzenie osk. M. M. (1) innej kary wolnościowej , ale uznał takie orzeczenia za niestosowne.

Jeśli bowiem chodzi o karę ograniczenia wolności w ramach której osk. M. M. miałby wykonywać prace społecznie użyteczne i nieodpłatne , byłoby to nie stosowne , jeśli zważyć , że osk. M. M. ma 62 lata i jest rencistą. Natomiast kara grzywny była wykluczona , skoro osk. M. M. utrzymuje się tylko z niewielkiej renty a nadto musi uiścić świadczenie pieniężne - 5.000 zł.

Na podstawie art. 42 § 2 kk. Sąd orzekł wobec oskarżonego M. M. (1) zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres trzech lat. Z jednej bowiem strony , orzeczenie takiego środka karnego było obligatoryjne , z drugiej zaś , orzeczony zakaz jest najkrótszym z możliwych , które to Sąd był zobligowany orzec.

Na podstawie art. 43a § 2 kk. , Sąd orzekł od oskarżonego M. M. (1) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 złotych. Zarówno samo zasądzenie przedmiotowego świadczenia , jak i jego wysokość w kwocie owych 5.000 złotych były obligatoryjne.

Mając na uwadze fakt , że osk. M. M. (1) utrzymuje się z niskiej renty , nie posiada majątku o znacznej wartości , Sąd na podstawie przepisów zacytowanych w pkt. V części skazującej wyroku , zwolnił oskarżonego M. M. (1) od ponoszenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i wymierzył mu opłaty.