Pełny tekst orzeczenia

poczatektekstu

[Przewodniczący 00:00:00.606]

Początek uzasadnienia. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 czerwca 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi w sprawie z powództwa M. W. przeciwko gminie Ł. o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności po pierwsze, pozbawił wykonalności tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi pod sygnaturą VIII Nc 2532/04 opatrzony klauzulą wykonalności, co do M. W. w całości. Zasądził od gminy Ł. na rzecz M. W. kwotę 1.217 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania i nie obciążył stron na rzecz Skarbu Państwa brakującymi kosztami postępowania. Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się strona pozwana zarzucając naruszenie przepisów postępowania, to jest 233 paragraf 1 kpc przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i uznanie, że roszczenie zasądzone nakazem zapłaty uległo przedawnieniu, podczas, gdy, jak wynika z materiału zebranego w sprawie pozwany skutecznie złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, czym przerwał bieg przedawnienia roszczenia stwierdzonego nakazem. Naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest 123 paragraf 1 punkt 1 kc przez błędną wykładnię i przyjęcie, że bieg przedawnienia roszczenia stwierdzonego nakazem zapłady, zapłaty nie został przerwany mimo złożenia wniosku o wszczęcie egzekucji przedmiotowej należności oraz błąd w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie przez Sąd, że pozwany nie złożył skutecznie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego na podstawie wyżej wymienionego tytułu wykonawczego, a w konsekwencji nie doszło do przerwania biegu przedawnienia, podczas, gdy komornik umorzył postępowanie, jako bezskuteczne, a nie dokonał zwrotu wniosku z uwagi na jego braki formalne. Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja jest bezzasadna i podlega oddaleniu. Ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy i przyjęte za podstawę rozstrzygnięcia są prawidłowe i w pełni znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. W ocenie Sądu Okręgowego zarzut naruszenia przepisu artykułu 231 kpc jest chybiony, dlatego, że skuteczne postawienie takiego zarzutu wymaga by strona apelująca posługując się argumentami jurydycznymi wykazała, że Sąd naruszył ustanowione w artykule 233 paragraf 1 kpc zasady oceny wiarygodności oraz mocy dowodów i że naruszenie to miało wpływ na wynik sprawy. Wskazać należy, że w istocie postanowi..., postawiony zarzut naruszenia artykułu 233 paragraf 1 kpc dotyczy, bądź ma na celu wskazanie naruszenia przepisów prawa materialnego nie zaś poczynionych ustaleń, bo w istocie rzeczy poczynione ustalenia nie zostały zakwestionowane. Problemem w sprawie jest ocena zaistniałych i ustalonych faktów przez strony. Podzielić należy zarzut apelującego, aczkolwiek zarzut ten nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia, mianowicie, że doszło do wszczęcia postępowania egzekucyjnego, ponieważ zgodnie z artykułem 796 kpc złożony wniosek egzekucyjny wywołał skutek w postaci wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Wniosek egzekucyjny składany w formie pisemnej powinien spełniać wymogi formalne pisma procesowego, a nadto spełniać wymogi szczególne wśród, wśród których należy wymienić obowiązek wskazania świadczenia, które ma być egzekwowane, sposobu egzekucji oraz dołączenie tytułu wykonawczego. No nie ulega wątpliwości, że wniosek ten powinien odpowiadać wymogowi formalnemu określonego przez artykuł 130 w związku z artykułem 13 paragraf 2 kpc poni..., powinien wskazywać adres zamieszkania dłużnika. Adres ten był wskazany, dlatego też no nie można przyjąć, że istniała po, podstawa do zwrotu wniosku, co gdyby to nastąpiło skutkowałoby uznaniem, że nie doszło do wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Jeżeli po przyjęciu wniosku okazało się, że adres jest wadliwy to komornik we..., winien wezwać do wskazania miejsca zamieszkania, adresu dłużnika pod rygorem zawieszenia postępowania egzekucyjnego, ewentualnie celem oczekiwania na złożenia przez wierzyciela wniosku o ustanowienia kuratora w oparciu o przepisy artykułu 802 kpc. No nie ulega wątpliwości, że wskazanie prawidłowego adresu miejsca zamieszkania dłużniczki jest czynnością niezbędną do dalszego prowadzenia postępowania egzekucyjnego, dlatego też podzielić należy ocenę Sądu Rejonowego, że w sprawie doszło do bezczynności wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym, co skutkowało umorzeniem ex lege z mocy wówczas obowiązującego artykułu 823 kpc. Nie można aprobować stanowiska, jakie przyjął komornik, że do umorzenia doszło na skutek bezskuteczności egzekucji. No nie ulega wątpliwości, że ani wierzyciel ani dłużnik nie twierdzili, iż egzekucja była bezskuteczna, ponieważ no dłużnik otrzymał od komornika protokół po złożeniu wniosku egzekucyjnego, z którego wprost wynikało, że w miejscu wskazanym, jako miejsce zamieszkania dłużniczki jest pustostan, że nikt tam nie zamieszkuje, a w szczególności nie zamieszkuje tam dłużniczka. Uznać należy, że na skutek bezczynności wierzyciela doszło do umorzenia egzekucji, przy czym nastąpiło to z upływem roku od doręczenia wierzycielowi odpisu protokołu. Podzielić należy w tym zakresie przywołany przez Sąd Rejonowy pogląd Sądu Najwyższego, że do oceny skutków prawnych wniosku o wszczęcie egzekucji w razie jej umorzenia na podstawie artykułu 823 stosuje się odpowiednio artykuł 182 paragraf 2 kpc. Pogląd taki został wyrażony przez Sąd Najwyższy w wyroku z 10 października 2003 roku, sygnatura II CK 113/02 opublikowane w systemie L.. Sąd Okręgowy w tym składzie w pełni ten pogląd aprobuje. Co do zasady umorzenie postępowania egzekucyjnego powoduje, że bieg terminu przedawnienia roszczenia stwierdzonego tytułem wykonawczym przewidziany w artykule 125 kodeksu cywilnego rozpoczyna się na nowo. Wyjątek stanowi umorzenie postępowania z mocy samego prawa na skutek bezczynności wierzyciela, dlatego też tak, jak zostało to wcześniej wskazane i jak to trafnie przyjął Sąd Rejonowy poprzedni wniosek egzekucyjny nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z jego wniesieniem, a więc również przerwy terminu przedawnienia zgodnie z artykułem 123 paragraf 1 kodeksu cywilnego. Pogląd ten zachowuje również aktualność po uchyleniu artykułu 823 kpc wskutek wejścia w życie ustawy z 10 lipca 2015 roku, z tym, że podstawę umorzenia postępowania na skutek bezczynności wierzyciela stanowi artykuł 824 paragraf 1 punkt 4 kpc. Uznając, że nie doszło do przerwy terminu przedawnienia zgodnie z artykułem 123 paragraf 1 kpc stwierdzić należy, że podniesiony zarzut w apelacji naruszenia tegoż przepisu jest bezzasadny, dlatego też Sąd Okręgowy z mocy artykułu 385 kpc apelację oddalił. O kosztach procesu Sąd Okręgowy w zakresie postępowania apelacyjnego orzekła na podstawie artykułu 98 paragraf 1 w związku z artykułem 391 paragraf 1 kpc. Orzeczenie to odpowiada zasadzie odpowiedzialności za wynik sprawy. Strona pozwana przegrała postępowanie apelacyjne w całości, dlatego też i w takim zakresie zobowiązana jest zwrócić koszty postępowania apelacyjnego, na które to koszty złożył się, złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika ustalone w oparciu o przepisy rozporządzenia wykonawczego Ministra Sprawiedliwości z 2015 roku. Koniec...

[koniec 00:11:34.215]