Pełny tekst orzeczenia

poczatektekstu

[Sędzia sprawozdawca 00:00:00.438]

Początek uzasadnienia. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2016 roku w sprawie z powództwa M. A. i K. S. przeciwko (...)..., (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę, Sąd zasądził od tak oznaczonego pozwanego na rzecz M. A. kwotę 4.650 złotych z ustawowymi odsetkami od października ósmego 2013 roku do 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty, a na rzecz K. S. kwotę 1.550 złotych, również w te..., w tak oznaczonych odsetkach ustawowych. Nakazał pobrać od pozwanego na rzecz powódek kwotę 1.972 złote tytułem zwrotu kosztów procesu i ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi kwotę 687 złotych 30 groszy tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych. Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się strona pozwana i zasądziła wyrok, co do M. A. w zakresie kwoty 2.619 złotych, natomiast co do K. S. w zakresie kwoty 873 złote. W apelacji zarzucono naruszenie przepisów procesowych, to jest 233 paragraf 1 kpc, przez błędną ocenę opinii uzupełniającej biegłego i uznanie, że opinia ta stanowi dowód, że do powstania wszystkich uszkodzeń doszło w podawanych przez powodów okolicznościach, jak również w uznaniu, że opinia jest wiarygodnym dowodem, mimo że zawiera wnioski niejednoznaczne i wymaga wyjaśnienia w zakresie zgłoszonych przez pozwanego zarzutów. 217, 227, 278 paragraf 1 kpc przez oddalenie wniosku pozwanego o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego. 233 przez uznanie za wiarygodnych zeznań M. S., w części, gdzie twierdziła, że samochód nie posiadał innych uszkodzeń, że powodowie wykazali odpowiedzialność pozwanego za wszystkie uszkodzenia samochodów i naruszenie prawa materialnego, artykułu 822 paragraf 1 kc, 805 przez ustalenie odszkodowania dla powodów w wysokości przewyższającej wysokość poniesionej szkody, co było konsekwencją przyjęcia, że pozwany ponosi odpowiedzialność jako ubezpieczyciel za wszystkie uszkodzenia samochodu powodów, wskazywanych przez powoda. Naruszenie prawa procesowego 321 kpc, w związku z artykułem 126 ze znaczkiem 2 paragraf 1 kpc, poprzez zasądzenie świadczenia powyżej kwoty dochodzonej w pozwie i uzgodnienie, że powódki skutecznie dokonały rozszerzenia, mimo nieuiszczenia opłaty sądowej od rozszerzonego powództwa. Wnoszono o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego oraz o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w zaskarżonej części, ewentualnie o uchylenie wyroku do ponownego rozpoznania. Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja zasługuje na uwzględnienie jedynie w zakresie odsetek od rozszerzonego powództwa. W pozostałym zakresie apelacja jest bezzasadna i podlega oddaleniu. Przede wszystkim odnieść się należy do zarzutu naruszenia przepisów prawa procesowego. Sąd ustalenia faktyczne, poczynione przez Sąd Rejonowy i przyjęte za podstawę rozstrzygnięcia, uznaje za prawidłowe i w pewni..., i w pełni znajdujące potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, w tym w treści opinii biegłego. Sąd odwoławczy, nie dopatrując się zarzuconego naruszenia przepisów postępowania, całkowicie podziela przedstawione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne, przyjmuje je za własne, bez potrzeby ich ponownego przytaczania. W ocenie Sądu Okręgowego zarzut naruszenia przepisu artykułu 233 paragraf 1 kpc jest chybiony przede wszystkim, dlatego że skuteczne postawienie takiego zarzutu wymaga, aby strona apelująca, posługując się wyłącznie argumentami jurydycznymi wykazała, że Sąd naruszył ustanowione w artykule 233 paragraf 1 kpc zasady oceny wiarygodności oraz mocy dowodów, i że naruszenie to miało wpływ na wynik sprawy. W ocenie Sądu II Instancji ustalenia Sądu Rejonowego zostały dokładnie opisane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, miały silne oparcie w zgromadzonych w sprawie dowodach i nie zostały skutecznie zakwestionowane w apelacji. Sąd Okręgowy nie znalazł także podstaw do dopuszczenia dowodu z uzupełniającej opinii biegłego profesora S.

[f 00:06:04.908]

. O ewentualnym dopuszczeniu dowodu z uzupełniającej opinii biegłego nie może decydować wyłącznie wniosek strony lecz zawarte w tym wniosku konkretne uwagi i argumenty podważające miarodajność dotychczasowej opinii lub co najmniej miarodajność tę poddające w wątpliwość. W przeciwnym wypadku wniosek taki musi być uznany za zmierzający wyłącznie do nieuzasadniającej zwło..., zwłoki w postępowaniu. Potrzeba powołania innego biegłego powinna wynikać z okoliczności sprawy, a nie z samego niezadowolenia strony z dotychczas złożonej opinii. Tak też stanowi rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego z 4 sierpnia 99 roku, opublikowanego OSNP 2000/22/807. Z tego też względu, w ocenie Sądu odwoławczego, zarzut naruszenia przepisów procesowych, artykułu 217, 227, dwieście dwadzieścia..., 278, przez oddalenie wniosku o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego, uznać należy za nietrafny. Zarzuty co do opinii biegłego są wadliwe. Stwierdzić należy, że wnioski opinii pisemnej, z marca 2015 roku, co do przebiegu zdarzenia, mechanizmu, zwłaszcza co do uszkodzeń błotnika zoska..., zostały skorygowane przez biegłego po późniejszych zeznaniach świadka, sprawcy szkody, zeznania te zostały złożone przed Sądem Rejonowym na karcie 111. Biegły także wydając opinię uzupełniającą, która poległa u podstaw ustaleń faktycznych Sądu Rejonowego, dysponował już zdjęciami pojazdu, zanim został oklejony taśmą. Dlatego też w opinii pisemnej uzupełniającej z grudnia 2015 roku biegły przyjął możliwość wystąpienia dwóch obszarów uszkodzeń boku S., co też szczegółowo uzasadnił. Dlatego też Sąd Re..., Sąd Rejonowy, wbrew zarzutom apelacyjnym, prawidłowo ustalił kwotę należnego odszkodowania. Sąd trafnie przyjął, że wartość pojazdu przed wypadkiem wynosiła 8.800 złotych, wartość pozostałości 2.600. Na marginesie zało..., zauważyć należy, że strona pozwana, w toku postępowania likwidacyjnego, nie negowała, że doszło do uszkodzenia tego rodzaju, że możemy mówić o szkodzie całkowitej. Jeżeli chodzi o podnoszone w apelacji twierdzenia, co do stanu technicznego pojazdu, to zauważyć należy, że ani powódki, ani biegły nie twierdzili, że jest to samochód bez korozji, natomiast no biegły, no szczegółowo w swej opinii odniósł się do stanu technicznego, co też przełożyło się na ustalenie wartości tego pojazdu. Zarzut procesowy sprowadzający się do twierdzenia, że doszło do wadliwego rozszerzenia powództwa, co powinno skutkować zwrotem nieopłaconego pozwu jest bezzasadny. Zarzut ten pozostaje w sprzeczności z przepisem artykułu 130 ze znaczkiem 3 paragraf 2 kpc, który to stanowi, że w bra..., w razie bezskutecznego upływu terminu do uiszczenia opłaty od rozszerzonego pozwu, Sąd prowadzi sprawę bez wstrzymywania biegu postępowania, a o obowiązku uiszczenia opłaty orzeka w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji, stosując odpowiednie zasady obowiązujące przy zwrocie kosztów procesu. Taką też zasadę Sąd Rejonowy zastosował, dlatego też twierdzenia apelującego, że doszło do wadliwego rozszerzenia pozwu są oczywiście bezzasadne. Dalszego rozważania wymagają zarzuty naruszenia prawa materialnego. Zarzuty te, w swej istocie, za wyjątkiem przepisu artykułu 481 kc, uznać należy za bezzasadne. Przypomnieć należy, że podstawą odpowiedzialności pozwanego jest umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zawarta z posiadaczem samochodu oraz przepis artykułu 822 paragraf 1 kc, zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której umowa została zawarta. Z treści artykułu 436 paragraf 1 kc, w związku z artykułem 435 Kodeksu cywilnego, przywołanych w swym uzasadnieniu przez Sąd Rejonowy wynika, że samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez ruch tego pojazdu. Notabene odpowiedzialności tej co do zasady strona pozwanego..., strona pozwana nie kwestionowała, dlatego też budzi zdziwienie podniesienie zarzutu naruszenia przepisów o ubezpieczeniach, mianowicie artykułu 805, 822 Kodeksu cywilnego. W sprawie bardziej wydawa..., wydaje się, zasadnym byłby zarzut, co do rozmiaru szkody, nie zaś zasady odpowiedzialności. Sąd Okręgowy uznał, że Sąd Rejonowy rozstrzygając, w istocie dokonał prawidłowej wykładni artykułu 361 paragraf 1 i 2 Kodeksu cywilnego, w związku z artykułem 363 paragraf 2 Kodeksu cywilnego i wywiódł, że ubezpieczyciel w ramach umowy o odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu powinien ustalić odszkodowanie w kwocie, która przy szkodzie całkowitej stanowi różnicę między wartością pozostałości, a wartością pojazdu przed wypadkiem. Zasadny natomiast jest zarzut naruszenia artykułu 321 kpc, w związku z artykułem 481 paragraf 1 Kodeksu cywilnego. W istocie bowiem Sąd Rejonowy, rozstrzygając o odsetkach, co do rozszerzonego powództwa, wyszedł ponad żądanie. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z artykułem 481 paragraf 1 Kodeksu cywilnego, można domagać się odsetek ustawowych, czy ods..., za opóźnienie, niemniej jednak takie żądanie musi zostać wyrażone. W piśmie procesowym, które przedstawiły bezpośrednio same powódki, ze stycznia 2016 roku, nie ma zawartego żądania co do kwoty 1.100 złotych w zakresie odsetek. Dlatego też Sąd Okręgowy jedynie w tym zakresie uznał apelację za zasadną. I z mocy artykułu 386 paragraf 1 kpc w tym zakresie zmienił zaskarżone rozstrzygnięcie. Natomiast z mocy artykułu 385 kpc, Sąd Okręgowy w pozostałym zakresie apelację oddalił. O kosztach procesu Sąd Okręgowy orzekł na podstawie artykułu 100 kpc uznając, że należy się powódkom zwrot w całości poniesionych przez nie kosztów postępowania apelacyjnego, albowiem przegrały w nieznacznym zakresie, jedynie w zakresie odsetek od kwoty 1.100 złotych. Sąd Okręgowy przyznał wynagrodzenie dla pełnomocnika powódek, w oparciu o Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 2015 roku przyjmując, że pełnomocnikowi należy się 3/4 wynagrodzenia stawki podstawowej, zważywszy na okoliczność, iż pełnomocnik ten zgłosił swój udział w postępowaniu dr..., dopiero w postępowaniu drugoinstancyjnym.

[koniec 00:17:30.206]