Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 439/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Legnicy - IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Paweł Pratkowiecki (spr.)

Sędziowie

SO Lech Mużyło

SO Andrzej Grochmal

Protokolant

stażysta Antonina Kubiena

przy udziale Katarzyny Kasperczak

Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej w Legnicy

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013 r.

sprawy D. K. (K.)

oskarżonego o przestępstwo z art. 190 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego i jego obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy

z dnia 21 czerwca 2013 r. sygn. akt II K 725/12

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelacje za oczywiście bezzasadne,

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Oskarżony D. K. stanął pod zarzutem tego, że w kwietniu 2012 roku w L. na ul. (...) groził sąsiadowi J. P. pozbawieniem życia oraz narażeniem na utratę zdrowia oblaniem kwasem oraz spaleniem mieszkania które to groźby wzbudziły u wymienionego uzasadnione obawy ich spełnienia,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 21 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy w Legnicy w sprawie

o sygn. akt IIK 725/12:

I.  na mocy art. 66 k.k. i art. 67 § l k.k. warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego D. K. na okres próby l (jednego) roku

II.  na mocy art. 627 k.p.k. i art. 629 k.p.k. i art. 7 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 400 złotych, a nadto wymierzył mu opłatę w kwocie 100 złotych.

Powyższy wyrok zaskarżyli w całości oskarżony i jego obrońca

1 stawiając zarzuty błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę
rozstrzygnięcia oraz obrazy prawa procesowego, które to uchybienia miały
wpływ na treść orzeczenia, wnieśli o zmianę zaskarżonego wyroku
i uniewinnienie oskarżonego, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy
sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Obie apelacje nie zasługiwały na uwzględnienie.

Lektura środków odwoławczy sporządzonych przez obrońcę oraz oskarżonego pokazuje, iż w rzeczywistości sprowadzają się one do prostego zanegowania stanowiska Sądu Rejonowego i nie wskazują żadnych konkretnych uchybień, które mogłyby podważyć trafność zaskarżonego wyroku. To, że oskarżony nie przyznał się do winy i zaprzeczył wypowiadaniu gróźb pod adresem pokrzywdzonego, nie oznacza bowiem, że tym samym zeznania J. P. uznać należało za niewiarygodne, a w istocie do tego sposobu rozumowania sprowadzają się obie apelacje, nie dostrzegając, że Sąd Rejonowy dokonał kompleksowej oceny wszystkich zgromadzonych i przeprowadzonych dowodów i słusznie wskazał na konsekwencje i logikę w zeznaniach pokrzywdzonego oraz na to, że korespondują one z zeznaniami innych przesłuchanych w sprawie świadków.

Chybione są twierdzenia apelujących, że brak jest podstaw do przyjęcia, że ewentualnie wypowiadane przez oskarżonego słowa wzbudziły u J. P. obawę, że mogą zostać spełnione. Zupełnie co innego wynika bowiem z obszernych zeznań pokrzywdzonego, w których tłumaczył on w sposób logiczny przyczyny, dla których obawia się oskarżonego i wypowiadanych przez niego gróźb.

Trafnie przyjął Sąd Rejonowy, że bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy są nagrania obrazujące przebieg zdarzeń, które nie dotyczyły sytuacji, jaka legła u podstaw zarzutu zamieszczonego w akcie oskarżenia. To, że pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzonym oraz innymi mieszkańcami budynku przy ul. (...) w L. istniał konflikt jest w niniejszej sprawie bezsporne. Fakt ten nie oznacza jednak, że konsekwentne zeznania pokrzywdzonego miały na celu jedynie złośliwe pomówienie oskarżonego, jak chcą tego oboje apelujący.

Reasumując, sąd odwoławczy nie dopatrzył się w apelacjach żadnych argumentów, które w sposób skuteczny mogłyby podważyć prawidłowość ustaleń Sądu Rejonowego co do winy i sprawstwa oskarżonego, a także w pełni zaakceptował decyzje o warunkowym umorzeniu postępowania.

Z wszystkich tych przyczyn zaskarżony wyrok utrzymano w mocy, a o kosztach procesu za postępowanie odwoławcze rozstrzygnięto na podstawie art. 624 § l k.p.k. mając na względzie trudną sytuację majątkową oskarżonego.