Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 r. w S.

odwołania K. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 15 marca 2016 r. Nr (...)

w sprawie K. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje K. S. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 lutego 2016 roku do dnia 01 lutego 2019 roku.

Sygn. akt IV U 389/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15.03.2016 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. działając na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.) wstrzymał od dnia 1.02.2016 r. wypłatę K. S. renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 7.03.2016 r. w którym stwierdzono, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy.

Odwołanie od tej decyzji złożyła K. S., która wniosła o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona wskazała, iż była uprawniona do renty z tytułu niezdolności do pracy do dnia 31.01.2016 r. Podniosła, iż stan zdrowia nadal nie pozwala jej na wykonywanie pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczona K. S., ur. (...), na podstawie decyzji wydanej przez ZUS II Oddział w W. w dniu 9.09.2015 r., była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 28.10.2014 r. do 31.01.2016 r. (decyzja k. 161 a. r.).

W dniu 30.12.2015 r. ubezpieczona złożyła wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 239 a. r.). W toku postępowania przed organem rentowym, K. S. została przebadana przez Komisję Lekarską ZUS. Organ ten rozpoznał u ubezpieczonej sero-dodatnie reumatoidalne zapalenie stawów, nadciśnienie tętnicze, niedoczynność tarczycy pooperacyjną leczoną hormonalnie, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa, niedosłuch prawostronny z zastosowaniem aparatu słuchowego, słuch wydolny socjalnie, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, leczone przewlekle od wielu lat, przewlekłe zapalenie zatok obocznych nosa oraz stan po exstripacji macicy z przydatkami. Orzeczeniem z dnia 7.03.2016 r. Komisja Lekarska stwierdziła, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (k.148-149 akt lekarskich). Orzeczenie to stanowiło podstawę do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 15.03.2016 r., w której organ rentowy wstrzymał wypłatę ubezpieczonej renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1.02.2016 r. (decyzja k. 251 a. r.).

K. S. z zawodu jest kucharką. Pracowała w tym zawodzie przez okres 32 lat (bezsporne, akta rentowe).

W toku postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych psychiatry, reumatologa oraz ortopedy. Biegli z zakresu wyżej wymienionych specjalności rozpoznali u ubezpieczonej reumatoidalne zapalenie stawów w wywiadzie, bez potwierdzenia w rtg, początkowe zmiany zwyrodnieniowe obu stawów kolanowych, początkowe zmiany zwyrodnieniowe drobnych stawów obu rąk bez upośledzenia ich funkcji, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa oraz chorobę afektywną dwubiegunową w stanie remisji. Zdaniem ortopedy, występujące u ubezpieczonej zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez objawów korzeniowych nie stanowią niezdolności do pracy. Podobnie, w przypadku stwierdzonej przez biegłego psychiatrę choroby afektywnej dwubiegunowej w remisji. K. S. jest jednak nadal, tj. do 1.02.2019 r. częściowo niezdolna do pracy z przyczyn reumatologicznych. Wynik badania przeciwciał anycytrulinowych jest dodatni w wysokim mianie i potwierdza istnienie rozpoznanego reumatoidalnego zapalenia stawów, które wymaga leczenia farmakologicznego i rehabilitacyjno-usprawniającego. Schorzenie to wraz z współistniejącymi wielonarządowymi zmianami zwyrodnieniowymi kończyn górnych i dolnych powoduje, iż ubezpieczona jest niezdolna do pracy w zawodzie kucharza (opinia wraz z opiniami uzupełniającymi k. 8, 36 i 52 a. s.).

W ocenie Sądu Okręgowego, sporządzona w niniejszej sprawie opinia biegłych reumatologa, psychiatry oraz ortopedy stanowi miarodajny i obiektywny dowód stanu zdrowia ubezpieczonej. Została ona bowiem sporządzona przez osoby posiadającą wiedzę z zakresu schorzeń, które dotykają ubezpieczoną. Przygotowanie opinii zostało poprzedzone przeprowadzeniem badania K. S. oraz zapoznaniem się z dokumentacją medyczną zgromadzoną w sprawie, w tym dostarczonymi przez ubezpieczoną wynikami badania przeciwciał anty - (...).

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Zdaniem Sądu, sporządzona na potrzeby niniejszego procesu opinia w sposób wystarczający określa rodzaj i charakter schorzeń ubezpieczonej. Biegły reumatolog jednoznacznie stwierdził, iż K. S. nie jest zdolna do pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie kucharza. Zasadnym jest więc stwierdzenie, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy, w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Tym samym ubezpieczona jest nadal, tj. w okresie od 1.02.2016 r. do 1.02.2019 r. uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, orzekł jak w sentencji wyroku.