Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2017r. w S.

odwołania W. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 24 czerwca 2016 r. Nr (...)

w sprawie W. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala W. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 czerwca 2016 roku do dnia 31 maja 2018 roku.

Sygn. akt IV U 589/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24.06.2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił W. W. przyznania prawa od renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres, powołując się na treść orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS, która nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy.

Odwołanie od tej decyzji złożył W. W., który wynosił o jej zmianę, twierdząc, iż jest ona dla niego krzywdząca.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie, powołując się na argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony W. W., urodzony (...) był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31.05.2016 r. W dniu 11.05.2016 r. złożył on wniosek o przyznanie prawa do renty na dalszy okres.

W toku postępowania orzeczniczego, ubezpieczony został przebadany przez Komisję Lekarską ZUS, która zdiagnozowała u niego następujące schorzenia: zaburzenia lękowe w wywiadzie, stan po nefrektomii prawnostronnej w 2008 r. z powodu raka, aktualne bez cech wznowy, dnę moczanową w wywiadzie, okresowy zespół bólowy kręgosłupa bez ograniczeń ruchomości i bez zespołu neurologicznego (k. 42-43 akt lekarskich). W ocenie Komisji Lekarskiej ZUS, schorzenia te nie powodują niezdolności do pracy. Powyższe orzeczenie stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 24.06.2016 r. (k. 314 a. r.).

W toku postępowania odwoławczego, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: neurologa, nefrologa, psychiatry i psychologa. Biegli wymienionych specjalności rozpoznali u wnioskodawcy następujące schorzenia: zespół bólowy kręgosłupa w wywiadzie bez objawów neurologicznych, początkowe stadium zespołu ameostatycznego P, przewlekłą chorobę nerek, stan po nefroktomii prawostronnej z powodu guza nerki prawej w 2008 r. i organiczne zaburzenia nastroju. Spośród tych schorzeń, w ocenie biegłych, częściową niezdolność do pracy, powodują schorzenia nerek okresowo, do 31.05.2018 r. (k. 15-16 a. s.). W uzasadnieniu opinii, biegły nefrolog stwierdził, iż na dalszą częściową niezdolność do pracy wskazuje podwyższony poziom kreatyniny- 2,12 mg/dl. Ponadto, w nerce lewej stwierdzono torbiele. Zlecone badanie komputerowe nie mogło być wykonane ze względu na niewydolność nerki. Zatem ubezpieczony ma upośledzoną jedyną nerkę.

Na rozprawie pełnomocnik organu rentowego zgłosił zastrzeżenia do opinii biegłych w części nefrologicznej (k. 27-32 a. s.). Organ rentowy argumentował w swoich zastrzeżeniach, iż ubezpieczony pracuje jako dozorca i jednocześnie brak jest danych, aby jedna nerka była niewydolna. W konkluzji organ rentowy wnosił o powołanie dowodu z innego biegłego nefrologa.

Sąd Okręgowy oddalił ten wniosek dowodowy uznając, iż jest on niezasadny. Ta część opinii, w której wypowiada się biegły lekarz nefrolog, jest zdaniem Sądu, przekonująca. Biegły ten bowiem zasadnie argumentował, iż jedyna nerka, która pozostała ubezpieczonemu, nie jest wydolna. Powołał się na podwyższony wynik badania kreatyniny, a także na torbiele nerkowe jak również na niemożność dokładnego zdiagnozowania lewej nerki. Pozwany organ rentowy nie kwestionował tej diagnozy biegłego. Przyjąć zatem należy, iż ubezpieczony nie odzyskał zdolności do pracy po 31.05.2016 r. Okoliczność, iż wykonuje on pracę w zawodzie dozorcy nie przesądza o odzyskaniu zdolności do pracy ubezpieczonego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o FUS. Przepis ten i następne, definiują pojęcie niezdolności do pracy i stopnie niezdolności do pracy. Żadne przepisy nie zabraniają podejmowania zatrudnienia przez osoby, które mają orzeczony stopień niezdolności do pracy. W związku z powyższym, Sąd Okręgowy przyjął, iż ubezpieczony jest w dalszym ciągu okresowo częściowo niezdolny do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o FUS do dnia 31.05.2018 r. Nie budzi wątpliwości, iż W. W. spełnia pozostałe warunki do wznowienia wypłaty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy zawarte w art. 57 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy emerytalno-rentowej.

W tej sytuacji Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 2 kpc i orzekł jak w sentencji.