Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

ZAOCZNY WOBEC J. I., K. I. i W. W.

Dnia 17 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący SSR Maria Żuchowska

Protokolant st. sekr. sąd. Elżbieta Jakubowska

Po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2016 r. w Toruniu.

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w T.

przeciwko K. I., T. I., D. I., J. I., W. W. (pop.I.)

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego K. I., T. I., D. I., J. I. i W. W. solidarnie na rzecz powoda Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w T. kwotę 4695,13 zł (cztery tysiące sześćset dziewięćdziesiąt pięć złotych trzynaście groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot i dat:

- 4495,00 zł od dnia 1 stycznia 2016r.,

- 200,13 zł od dnia 31 grudnia 2015r.,

z uwzględnieniem zmian procentowych odsetek ustawowych, do dnia zapłaty;

II.  zasadza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 1917 zł (tysiąc dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności wobec pozwanych J. I., K. I. i W. W..

Sygn. akt X C 492/16

UZASADNIENIE

Powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa Na (...) w T. wniosła pozew o solidarną zapłatę kwoty 4.695,13 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 4.495,00 zł od 1 stycznia 2016 r. oraz z odsetkami od kwoty 200,13 zł od dnia wniesienia pozwu, do dnia zapłaty, oraz kosztami procesu, przeciwko pozwanym J. I., K. I., W. W. (poprzednio I.), T. I., D. I..

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzona kwota stanowi zadłużenie z tytułu nieuregulowania opłat eksploatacyjnych za okres od listopada 2014 r. do grudnia 2015 r., do których zobowiązani są solidarnie właściciele lokalu, tj. spadkobiercy R. I., który razem z żoną J. I. posiadał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu znajdującego się przy ulicy (...) w T..

W odpowiedzi na pozew, złożonej wyłącznie przez T. I. wniesiono o oddalenie powództwa w całości w stosunku do tego pozwanego, zgłoszono wniosek o przypozwanie osób faktycznie użytkujących lokal, przeprowadzenie dowodu z umów zwartych na najem mieszkania między J. I. a najemcami, a w przypadku nieprzedłożenia przez J. I. tychże umów, o przeprowadzenie wywiadu skarbowego celem ustalenia osób faktycznie użytkujących lokal. W uzasadnieniu pozwany powoływał się na to, że ze spadkodawcą od długiego czasu nie miał żadnego kontaktu i nie wiedział również o istnieniu majątku spadkowego w postaci mieszkania przy ulicy (...) w T., nie został on również nigdy wezwany do zapłaty przez powódkę. Wskazał, że o byciu współwłaścicielem mieszkania dowiedział się dopiero 11 lutego 2016 r., kiedy to otrzymał od komornika protokół spisu inwentarza po zmarłym R. I.. Pozwany twierdził również, że zobowiązanymi do zapłaty w sprawie powinny być osoby faktycznie korzystające z mieszkania w czasie miedzy listopadem 2014 r. a grudniem 2015 r. Pozwany zakwestionował również wysokość dochodzonego roszczenia, bowiem nie był w stanie stwierdzić czy jego wysokość odpowiada rzeczywistym stawkom opłat za użytkowanie lokalu.

Ustosunkowując się do odpowiedzi na pozew, powodowa spółdzielnia podtrzymała swoje stanowisko w sprawie, zaprzeczyła twierdzeniom pozwanego jakoby w okresie objętym pozwem lokal położony przy ulicy (...) w T. był zamieszkiwany przez najemców. Powódka nie zgodziła się z twierdzeniami pozwanego, że o majątku spadkowym dowiedział się dopiero w 2016 r., bowiem był on uczestnikiem postępowania o stwierdzenie nabycia spadku, które toczyło się w Sądzie Rejonowym w Toruniu pod sygnaturą akt XI Ns 514/10. Wskazano również, że niewysłanie indywidualnego wezwania do zapłaty pozwanemu nie ma w sprawie znaczenia, bowiem o śmierci R. I. powódka dowiedziała się dopiero przed wniesieniem pozwu do sądu, gdyż nikt z pozwanych nie zawiadomił spółdzielni o fakcie jego śmierci, ani nie pozostawił spółdzielni żadnego adresu do kontaktu.

Z uwagi na nieustalanie aktualnego miejsca pobytu jednego z pozwanych tj. D. I. ustanowiono w sprawie kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego.

Na rozprawie stawiła się pełnomocnik powoda, kurator wyznaczony dla pozwanego D. I. oraz pełnomocnik pozwanego T. I., który podtrzymał stanowisko zawarte w odpowiedzi na pozew.

Sad ustalił, co następuje:

W dniu 22 listopada 2007 r. zmarł R. I., który wraz z małżonką J. I. posiadał własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu położonego w T. przy ulicy (...).

Bezsporne oraz dowód:

- akta sprawy XI Ns 514/10

- dokument potwierdzający przydział lokalu mieszkalnego – k. 11 akt

- akt zgonu R. I. – k. 12 akt

Postanowieniem z dnia 25 stycznia 2011 r., sprostowanym 10 stycznia 2013 r. stwierdzono, że spadek po R. I. nabyli żona J. I. w 1/4 części oraz dzieci K. I., W. I., T. I., D. I. po 3/16 każde z nich, przy czym K. I. nabył spadek z dobrodziejstwem inwentarza.

Bezsporne oraz dowód:

- akta sprawy XI Ns 514/10

- postanowienie z dnia 25 stycznia 2011 r. – k. 13 akt

Pozwany T. I. był uczestnikiem postępowania o stwierdzenia nabycia spadku, które wszczęte zostało w 2010 r., a o postępowaniu komorniczym w sprawie sporządzenia spisu inwentarza, który obejmował majątek spadkowy R. I., dowiedział się najpóźniej 17 maja 2012 r.

Dowód: akta sprawy XI Ns 514/10

- akta komornicze Km 769/11

W okresie od listopada 2014 r. do grudnia 2015 r. w mieszkaniu przy ulicy (...) w T. nikt nie zamieszkiwał.

Dowód: notatka gospodarza domu- k. 85 akt

- zeznania świadka A. R. – k.144 akt

- zeznania świadka K. S.- k. 144 akt

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowód z dokumentów załączonych do akt niniejszej sprawy, a także zeznania świadków A. R. i K. S..

Dokumenty załączone do akt nie zostały przez żadną ze stron zakwestionowane pod względem autentyczności, a Sąd dał im wiarę.

Sąd uznał za spójne, jasne i korelujące z zebranym materiałem dowodowym zeznania świadków A. R. i K. S.. W swych zeznaniach potwierdziły one stanowisko strony powodowej, wskazując, że w mieszkaniu przy ulicy (...) w T. od przeszło dwóch i pół roku nikt nie mieszka i stoi ono puste.

Bezsporne w sprawie jest to, że pozwany T. I. jest jednym ze spadkobierców R. I., któremu wraz z małżonką J. I. przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego i prawo to weszło do majątku spadkowego po zmarłym. W momencie uprawomocnienia postanowienia w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku, stał się on współwłaścicielem lokalu.

Spór w przedmiotowej sprawie dotyczył tego, czy zasadny jest pozew przeciwko T. I., spadkobiercy R. I., współposiadacza prawa do lokalu, wobec faktu, że pozwany nie mieszkał w nim i od wielu lat nie miał kontaktu ze spadkodawcą.

Zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 powołanej ustawy. W tym miejscu tylko na marginesie zaznaczyć należy, że podstawą uiszczania opłat eksploatacyjnych stał się art. 4 ust. 4 wspomnianej ustawy, ponieważ żadna ze stron postępowania nie wykazała, że pozwany był członkiem powodowej Spółdzielni (okoliczność ta nie była nawet przez strony podnoszona).

Podobnie jak właściciele lokali, również osoby dysponujące własnościowymi prawami do lokali mają obowiązek uiszczania wskazanych opłat (zob. E. Bończak-Kucharczyk, Spółdzielnie mieszkaniowe. Komentarz, Lex 2008).

W ocenie Sądu, w przedmiotowej sprawie pozwany T. I. był zobowiązany do spełnienia zobowiązania w sposób solidarny z pozostałymi pozwanymi, wobec których wydano wyrok zaoczny, jako współwłaściciel własnościowego spółdzielczego prawo do lokalu. Solidarność ta wynika z art. 4 ust.6 wyżej powołanej ustawy.

Sąd podzielił stanowisko zaprezentowane przez stronę powodową, która stwierdziła, że własnościowe prawo do przedmiotowego lokalu mieszkalnego przysługuje T. I. solidarnie z pozostałymi spadkobiercami i jako taki odpowiada on za uiszczanie opłat eksploatacyjnych dotyczących mieszkania przy ulicy (...) w T.. Powódka w sposób jasny i klarowny przedstawiła, co składało się na dochodzoną kwotę. Pozwany T. I. kwestionował wysokość dochodzonej kwoty, jednak nie przedstawił na tę okoliczność żadnych konkretnych zarzutów, ani nie wykazał w żadnej mierze, że wysokość opłat winna być inna.

W ocenie Sądu fakt, że pozwany nie zamieszkiwał w lokalu, ani nie utrzymywał żadnego kontaktu z R. I., nie powoduje, że jest on zwolniony z odpowiedzialności za nieuregulowane należności z tytułu opłat eksploatacyjnych. Z kolei ta okoliczność, że mieszkaniem dysponowała J. I., a nie pozwany, może wpływać ewentualnie na dalsze rozliczenia posiadaczy prawa, poza bieżącym procesem. Wskazanie, że pozwany nie otrzymał wezwania do zapłaty, również nie przekreśla jego odpowiedzialności. Jak wynika z oświadczeń powódki, rodzina zmarłego R. I. nie poinformowała spółdzielni o jego śmierci, nie pozostawiając spółdzielni możliwości odpowiedniej reakcji na ten fakt. Wezwanie do zapłaty nie jest również żadnym obligatoryjnym warunkiem odpowiedzialności pozwanego za długi.

Jak wynika z akt sprawy X Ns 514/10 w sprawie stwierdzenia nabycia spadku, jak i akt komorniczych Km 769/11 pozwany już w 2010 r. wiedział, że jego ojciec zmarł i że postępowanie w sprawie stwierdzenia nabycia spadku, w skład którego wchodziło prawo do lokalu, było w toku, bowiem był on jego uczestnikiem, co więcej działał przez pełnomocnika profesjonalnego. Wiedział też, że prawomocnym postanowieniem w sprawie X Ns 514/10 nabył spadek, a zatem że stał się współwłaścicielem lokalu przy ul. (...).

Pozwany starał się wykazać, że lokal w okresie od listopada 2014 r. do grudnia 2015 r. był zamieszkiwany przez lokatorów i to oni powinni faktycznie uiszczać opłaty eksploatacyjne. Wyniki postępowania dowodowego zaprzeczyły jednak temu, by w podanym czasie ktokolwiek przebywał w mieszkaniu. O tym, że lokal był pusty świadczą przede wszystkim zeznania świadków- gospodarza domu jak i sąsiadki, opisane wyżej. Za zbędne uznano więc wnioski pozwanego, aby zobowiązać J. I. do przedłożenia umów najmu, bądź przeprowadzenie wywiadu skarbowego. Dodatkowo, nawet gdyby lokal był wynajmowany innym osobom, to nie miało to znaczenia dla możliwości dochodzenia zapłaty opłat eksploatacyjnych od właścicieli przez spółdzielnię i nie miałoby znaczenia dla niniejszego procesu. Ustalenie ewentualnych najemców mogłoby ewentualnie uprawniać pozwanego do roszczenia regresowego, którego jednak mógłby dochodzić w odrębnym procesie.

Zgodnie z art. 505 ⁴ §1 k.p.c. przepisów o przypozwaniu nie stosuje się w trybie uproszczonym, nie było zatem możliwości zadośćuczynieniu wnioskowi pozwanego, nawet gdyby ustalono ewentualnych najemców. W ocenie Sądu nie zachodziła również żadna z podstaw z art. 505(7) kpc do rozpoznania sprawy z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym.

Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności, Sąd uznał powództwo za zasadne w całości zgodnie z art. 4 ust. 4 i 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) oraz Statutem Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w T..

W stosunku do pozwanych J. I., K. I. i W. W., którzy należycie zawiadomieni nie wdali się w spór i nie żądali rozpoznania sprawy pod ich nieobecność, wydano wyrok zaoczny.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 §1 k.p.c. w myśl zasady odpowiedzialności strony za wynik procesu, zasądzając od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 1917 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na koszty procesu składały się koszty zastępstwa procesowego, kwota opłaty od pozwu, opłaty od pełnomocnictwa, zaliczki dla kuratora wyznaczonego dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego D. I..