Sygn. akt V U 1119/16
Dnia 7 lutego 2017 r.
Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy
w składzie:
Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda – Migdalewicz
Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Teteruk
po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2017 r. w Legnicy
sprawy z wniosku S. H.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.
o emeryturę
na skutek odwołania S. H.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.
z dnia 6 października 2016 r.
znak (...)
I. zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 6 października 2016 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy S. H. prawo do emerytury od dnia 13 września 2016 r. ,
II. stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności ze opóźnienie w przyznaniu prawa do emerytury.
Sygn. akt VU 1119/16
Decyzją z dnia 06 października 2016 r. – znak (...)- Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówi S. H. prawa do emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze .
W uzasadnieniu organ rentowy podał, że ubezpieczony nie spełnia warunków z art. 184 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , gdyż - na dzień 1 stycznia 1999r. - udokumentował jedynie 24 lata , 04 miesiące i 23 dni okresów składkowych i nieskładkowych - wobec wymaganych 25 lat.
Dodatkowo ZUS Oddział w L. wskazał , że na dzień 01 stycznia 1999r. uznał S. H. okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze – w łącznym wymiarze 16 lat 08 miesięcy i 10 dni .
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. nie uwzględnił ubezpieczonemu do stażu ogólnego- okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców w okresie od 18 czerwca 1972r. do 01 lipca 1974r. W tym czasie wnioskodawca uczęszczał do szkoły ponadpodstawowej w innej miejscowości , przez co nie spełniał - w ocenie organu rentowego - definicji domownika , gdyż nie wykonywał czynności o istotnym znaczeniu dla prowadzenia działalności rolniczej . Z uwagi na kształcenie S. H. nie był osobą dyspozycyjną , pozostającą w gotowości do wykonywania pracy rolniczej . Zdaniem ZUS Oddział w L. codzienny dojazd do szkoły oraz czas przeznaczony na naukę własną uniemożliwia uznanie , że ubezpieczony wykonywał stałą pracę w gospodarstwie rolnym rodziców . Ponadto wskazano , że praca w gospodarstwie rolnym rodziców należała do zwyczajowych obowiązków domowych małoletnich dzieci, nie zaś do pracy noszącej znamiona stałego zatrudnienia .
Odwołanie od tej decyzji złożył wnioskodawca i wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie jemu prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze .
Skarżący wniósł o uznanie do stażu pracy w wymiarze uzupełniającym okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców w okresie wymienionym w decyzji tj. od 18 czerwca 1972r. do 01 lipca 1974r.
Zdaniem skarżącego legitymuje się on – na dzień 01 stycznia 1999r. – wymaganym 25 letnim stażem pracy , w tym ponad 15 letnim stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze .
W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie.
W uzasadnieniu podtrzymał w całości argumenty przedstawione w zaskarżonej decyzji.
Sąd ustalił następujący stan taktyczny:
S. H. urodził się (...)
Wiek 60 lat osiągnął dnia (...).
W dniu 13 września 2016r. S. H. złożył wniosek o ustalenie prawa do emerytury z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnych .
Do przedmiotowego wniosku skarżący dołączył świadectwa pracy i zaświadczenia na okoliczność posiadanych okresów składkowych i nieskładkowych .
Organ rentowy nie uznał do łącznego stażu pracy- w wymiarze uzupełniającym - okresu pracy S. H. w gospodarstwie rolnym rodziców J. i B. H. w okresie od 18 czerwca 1972r. do 01 lipca 1974r.
Rodzice wnioskodawcy posiadali gospodarstwo rolne o powierzchni 2,30 ha położone w miejscowości J., nabyte na podstawie aktu własności ziemi z dnia 31 października 1972r. nr(...).
W gospodarstwie w okresie od 31 października 1972r. do 30 czerwca 1974r. hodowane były zwierzęta : krowy, 3-4 sztuk świń, kury , kaczki . W latach 1972 - 1974 ojciec wnioskodawcy pracował w Państwowym Gospodarstwie Rolnym . Matka wnioskodawcy nie pracowała zawodowo. Chorowała na stwardnienie rozsiane . Nie mogła chodzić . Miała zniekształcone palce dłoni . Ojciec wnioskodawcy podjął zatrudnienie w PGR , aby osiągnąć dodatkowe dochody na leczenie żony .
W latach 1972-1974 w gospodarstwie rolnym oprócz wnioskodawcy mieszkali tylko jego rodzice . Starsza siostra wnioskodawcy w 1972r. ukończyła szkołę pedagogiczną i zaczęła mieszkać i pracować w innej miejscowości .
S. H. zameldowany był - na pobyt stały - w J. nr (...) od 18 czerwca 1956r. do 08 maja 1979r.
Wnioskodawca w dniu 12 czerwca 1974r. ukończył naukę w (...) Szkole (...) w G. w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych.
W trakcie nauki w szkole ponadpodstawowej skarżący nie mieszkał w internacie . Dojeżdżał codziennie do szkoły autobusem , który wyjeżdżał około 7.00 rano . Ze szkoły wnioskodawca wracał najpóźniej 14.20.
16 lat S. H. ukończył dnia (...).
W trakcie nauki w szkole ponadpodstawowej , po ukończeniu 16 roku życia wnioskodawca pracował w gospodarstwie rolnym rodziców . Przed wyjazdem do szkoły S. H. wstawał codziennie przed 5.00 rano i w gospodarstwie rolnym wykonywał prace , które nie trwały dłużej niż 1 godzinę. Przeważnie było to rozsypywanie paszy dla zwierząt.
Po przyjeździe ze szkoły wnioskodawca pracował w gospodarstwie rolnym rodziców co najmniej 4 godziny dziennie do 19.00 czasami do 21.00. Po zakończeniu pracy w gospodarstwie rolnym wnioskodawca dopiero odrabiał lekcje i uczył się. W okresie wiosenno- letnim wnioskodawca pracował w gospodarstwie po 12 godzin dziennie .
Wiosną wnioskodawca wraz z ojcem siał buraki , a potem S. H. pracował przy ich hakaniu . Siano tyle buraków, aby starczyło na karmę dla bydła . Reszta pola obsiewana była zbożem. Wnioskodawca pracował przy sianokosach, , żniwach , zwożenie i młóceniu zboża( młócił zboże też cepem ) , przy zbieraniu buraków i ziemniaków. Wypasał dwa razy dziennie krowę na pastwisku i po rowach . Czynności te zajmowały mu około dwóch godzin dziennie .
W latach 1972-1974 w gospodarstwie rolnym nie było bieżącej wody. Do obowiązków wnioskodawcy należało dodatkowo pojeniem bydła, parowaniem ziemniaków, siekaniem buraków na karmę dla zwierząt , mieleniem zboża na paszę, robieniem ze słomy sieczki. Obowiązki te wykonywał po powrocie ze szkoły .
Zimą wnioskodawca – po powrocie ze szkoły - pracowałem również przy rąbaniu drzewa na opał . Jak nie było pracy w polu to S. H. zbierał i przygotowywał opał .
Wnioskodawca nigdzie nie wyjeżdżał na wakacje i ferie zimowe . Cały czas pracował w gospodarstwie rolnym rodziców.
Po ukończeniu szkoły zawodowej skarżący pracował w gospodarstwie rolnym rodziców od 12 czerwca 1974r. do 30 czerwca 1974r.
W tym czasie S. H. nigdzie nie pracował tylko w gospodarstwie rolnym rodziców .
Pierwsze zatrudnienie – na umowę o pracę - wnioskodawca podjął w dniu 01 lipca 1974r. w Przedsiębiorstwie (...)w G. .
d owody:
akta o ustalenie kapitału początkowego i emerytalne wnioskodawcy k. 1-18,
zeznania świadków na rozprawie w dniu 07.02.2017r. (...) k.28v-29 – 00:12:00 i następne ; M. J. k.29 – 00:29:41 i następne ,
- przesłuchanie S. H. – protokół rozprawy z dnia 07.02.2017r. k.29 - 00:42:15- 00-51:29.
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 184 ust.1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. Uz 2015r. , poz. 353 z późniejszymi zmianami ) - urodzonym po dnia 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 , jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. dnia 1 stycznia 1999r.osięgnęli :
okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wymagany w przepisach dotychczasowych nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat dla mężczyzn oraz ,
okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 tj. 25 lat dla mężczyzn- ( ust. 1 ) .
Emerytura – zgodnie z warunkami określonymi w ust. 2 art. 184 ustawy emerytalnej – przysługuje pod warunkiem nie przystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych , na dochody budżetu państwa .
Jak wynika z akt ubezpieczeniowych dołączonych do sprawy (...)nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego
Art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowi , że ubezpieczonym , urodzonym przed dniem 01 stycznia 1949 r. , będącymi pracownikami , zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze , przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 cytowanej ustawy .
Zgodnie z treścią & 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. z dnia 18 lutego 1983r., Nr 8 poz. 43 z późniejszymi zmianami ) – za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 25 lat dla mężczyzn – liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do zatrudnienia .
W zaskarżonej decyzji organ rentowy uznał ,iż skarżący nie posiada wymaganego przepisami stażu pracy w wymiarze 25 lat – liczonego na dzień wejścia w życie ustawy tj. na dzień 01 stycznia 1999r. Strona pozwana bowiem – z przyczyn wymienionych w zaskarżonej decyzji , a przedstawionych w części wstępnej niniejszego uzasadnienia – nie uznała skarżącemu do stażu pracy w wymiarze uzupełniającym okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od (...) tj. od ukończenia 16 roku życia ) do 01 lipca 1974r.
W złożonym odwołaniu skarżący podtrzymał żądanie złożone we wniosku ,domagając się wliczenia do stażu pracy - w wymiarze uzupełniającym - okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od 18 lutego 1972r. do 01 lipca 1974r.
W wyniku postępowania dowodowego przeprowadzonego w sprawie ustalono ,iż S. H. jako domownik - po ukończeniu 16 roku życia –w gospodarstwie rolnym rodziców pracował stale, codziennie i co najmniej w połowie pełnego wymiaru czasu pracy w trakcie nauki w szkole ponadpodstawowej tj. w okresie od 31 października 1972r. ( data nadania rodziców wnioskodawcy aktu własności ziemi ) do 30 czerwca 1974r. .
W okresie od 13 czerwca 1974r.tj. po ukończeniu szkoły zawodowej do 30 czerwca 1974r. S. H. nie pracował zawodowo . Pracował na stałe w gospodarstwie rolnym rodziców w pełnym wymiarze czasu pracy .
Na szczególną uwagę w tym zakresie zasługuje, w ocenie Sądu, treść przesłuchania wnioskodawcy, która pozostaje w spójności z zeznaniami słuchanych w sprawie świadków: Z. A. (1) i M. J. . Z dowodów tych jednoznacznie wynika, iż ubezpieczony - w w/w okresie – pracował w gospodarstwie rolnym rodziców , a prace te wykonywał sam , a przy pracach polowych pracował razem z ojcem . Matka wnioskodawcy z uwagi na stan zdrowia nie pracowała przy pracach polowych , przy obrządku bydła , trzody chlewnej , drobiu . Wykonywała tylko lekkie prace w domu .
Oceniając zasadność zatrudnienia wnioskodawcy co najmniej w połowie pełnego wymiaru czasu pracy w okresie od dnia 31 października 1972r. do 12 czerwca 1974r. , a od 13 czerwca 1974r. do 30 czerwca 1974r.- w pełnym wymiarze czasu pracy - Sąd nie pominął faktu, iż gospodarstwo rolne rodziców wnioskodawcy – obejmowało 2,30 ha i wszystkie ziemie były uprawiane . Pola obsiewane były zbożami. Sadzone były ziemniaki i buraki.
W gospodarstwie tym hodowano : bydło ,trzodę chlewną i drób.
Ponadto w okresie od 31 października 1972r. do 30 czerwca 1974r. wnioskodawca zamieszkiwał na stałe w gospodarstwie rolnym rodziców . Miał zatem możliwość codziennego wykonywania prac rolniczych związanych z prowadzeniem działalności rolniczej.
Uwzględniając rozmiar prowadzonej działalności rolniczej Sąd uznał za wiarygodne twierdzenia wnioskodawcy ,iż pracował po 4 - 12 godzin dziennie, a jego praca miała charakter stały.
Praca wykonywana przez S. H. w gospodarstwie rolnym rodziców nie miała zatem , w ocenie Sądu , jedynie charakteru pomocy doraźnej , okazjonalnej lub dorywczej.
Sąd tym samym nie podzielił stanowiska strony pozwanej przedstawionego w zaskarżonej decyzji, iż nauka w szkole ponadpodstawowej i codzienne dojazdy ubezpieczonego do szkoły uniemożliwiały jemu wykonywanie stałej pracy w gospodarstwie rolnym rodziców .
Zwrócić bowiem należy uwagę na fakt, iż nie tylko z twierdzeń ubezpieczonego, ale i z zeznań słuchanych w sprawie świadków wynika ,iż droga do szkoły nie zajmowała dużo czasu z uwagi na to , że J. od G. położone są w odległości 17 m .
Autobus odjeżdżał około 7.00 rano – co dawało wnioskodawcy czas ,przed wyjazdem do szkoły, na rozłożenie paszy dla zwierząt . Czynności te zajmowały mu 1 godzinę .
Po zajęciach lekcyjnych ubezpieczony był w domu o godzinie 14.20 i najpóźniej od 15.00 rozpoczynał pracę w gospodarstwie rolnym, pracując do 19.00-21.00. W gospodarstwie tym wnioskodawca miał swoje obowiązki , które przedstawione zostały w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia .
W ocenie sądu praca wnioskodawcy w tym gospodarstwie nie tylko nie była doraźna , ale i nie miała charakteru zwyczajowej pomocy domownika przy pracach rolnych . Dowodem na powyższą okoliczność jest fakt , że w okresie od 31 października 1972r. do 30 czerwca1974r. gospodarstwo rolne stanowiło główne źródło utrzymania trzyosobowej rodziny. Podjęcie przez ojca wnioskodawcy pracy w PGR było związane z koniecznością zdobycia dodatkowych środków na pokrycie kosztów leczenia chorej na stwardnienie rozsiane matki wnioskodawcy .
Zatem – wbrew twierdzeniom organu rentowego – praca wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym rodziców polegała na wykonywaniu czynności o istotnym znaczeniu dla prowadzenia działalności rolniczej . Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie w okresie nauki w szkole ponadpodstawowej od ukończenia 16 roku życia , a po uzyskaniu przez rodziców tytułu własności ziemi tj. od 31 października 1972r. do 12 czerwca 1974r. S. H. był osobą dyspozycyjną , pozostającą w gotowości do wykonywania pracy rolniczej. W okresie wzmożonych prac polowych wnioskodawca nigdzie nie wyjeżdżał na wakacje . Cały swój czas przebywał w miejscu zamieszkania i pracował w gospodarstwie rolnym rodziców .
Po ukończeniu nauki w szkole ponadpodstawowej do daty podjęcia zatrudnienia w (...) w G. tj. w okresie od 13 czerwca 1974r. do 30 czerwca1974r. ubezpieczony – wbrew twierdzeniom organu rentowego - był osobą dyspozycyjną , pozostającą w gotowości do wykonywania pracy rolniczej , a wykonywana przez niego praca miała istotne znaczenie dla prowadzenia działalności rolniczej .
Reasumując powyższe ustalenia sąd zaliczył S. H. w wymiarze uzupełniającym brakującym do 25 stażu pracy - okres pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od dnia 31 października 1972r. do dnia 30 czerwca 1974r.
Zatem został spełniony – po stronie wnioskodawcy - warunek określony w & 3 wyżej wymienionego Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. z dnia 18 lutego 1983r., Nr 8, poz. 43 z późniejszymi zmianami ), a dotyczący okresu zatrudnienia wymaganego do uzyskania prawa do emerytury .
Zapis & 4 ust. 1powołanego rozporządzenia stanowi, iż pracownik , który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienionych w wykazie A nabywa prawa do emerytury, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn i ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach .
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. - wydając zaskarżoną decyzję - uznał wnioskodawcy 16 lat 08 miesięcy i 10 dni pracy w warunkach szczególnych – liczonej na dzień wejścia w życie ustawy emerytalnej tj. na dzień 01 stycznia 1999r.
Wie emerytalny 60 lat wnioskodawca osiągnął w dniu (...).
W konsekwencji Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 kpc w pkt. I wyroku zmienił zaskarżoną decyzję, w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy S. H. prawo do emerytury od dnia 13 września 2016r. tj. od daty złożenia wniosku o przyznanie prawa do emerytury .
W pkt. II wyroku sąd stwierdził ,iż organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przyznaniu prawa do świadczenia .
Zgodnie z treścią art. 118 pkt. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych –w przypadku ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego – organ rentowy wydaje decyzję w terminie 30 dni, przy czym za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się dzień wpływu do Zakładu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego , jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustaleni ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji .
Przepis art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych - stanowi , że jeżeli Zakład - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego . Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności .
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyrażono pogląd, że zawarte w art. 85 ust. 1 ustawy systemowej określenie: „nie ustalił prawa do świadczenia” oznacza zarówno nie wydanie w terminie decyzji przyznającej świadczenie, jak i wydanie decyzji odmawiającej przyznania świadczenia, mimo spełnienia warunków do jego uzyskania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2001 r. II UKN 402/2000 OSNAPiUS 2002/20 poz. 501).
Powołane orzeczenie poprzez analogię można zastosować w niniejszej sprawie. Przedmiotem przeprowadzonego postępowania dowodowego było bowiem ustalenie czy wydając zaskarżoną decyzję organ emerytalny , popełnił błąd poprzez naruszenie przepisów prawa materialnego w zakresie nie uznania spornych okresów pracy - jako pracy w gospodarswie rolnym rodziców .
Istotnym dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy jest zatem ustalenie, czy ZUS Oddział w L. przekroczył termin do ustalenia prawa wnioskodawcy do emerytury na podstawie art. 184 w zw. z art. 32 ustawy emerytalnej .Termin ten w niniejszej sprawie wynosił 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji (art. 118 ust. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).
Analizując materiał dowodowy sprawy sąd poczynił ustalenia celem wyjaśnienia czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych przed wydaniem w dniu 06 października 2016r. decyzji - stanowiącej przedmiot zaskarżenia w niniejszej sprawie - wypełnił w toku prowadzonego postępowania administracyjnego wszystkie obowiązki nałożone na niego przez kodeks postępowania administracyjnego .
„W tej sytuacji przypomnienia wymaga, że zgodnie z art. 66 ust. 4 ustawy systemowej w zakresie prowadzonej działalności Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych przysługują środki prawne właściwe organom administracji państwowej. W opisanej działalności zakład stosuje przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, administracyjnego a w szczególności winien mieć na względzie:
- obowiązek podejmowania niezbędnych kroków do wyjaśnienia stanu faktycznego (art. 7 kpa);
- obowiązek informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego (art. 9 kpa);
- obowiązek zapewnienia stronom czynnego udziału w postępowaniu administracyjnym możliwość wypowiedzenia się co do zebranego w sprawie materiału dowodowego (art. 10 kpa);
Zgodnie z art. 75 kpa dowodami w postępowaniu administracyjnym może być wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy i nie jest sprzeczne z prawem (...) a zebrany w sprawie materiał dowodowy organ administracji państwowej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i ocenić” (uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 03 lipca 2007r. , sygn. Akt IIIAUa 1995/06 ).
Z treści akt emerytalnych prowadzonych przez ZUS Oddział w L. wynika, iż przed wydaniem zaskarżonej decyzji z dnia 06 października 2016r. organ rentowy wypełnił obowiązki wymienione w kodeksie postępowania administracyjnego art. 7, 9 i 10 .
Ubezpieczony bowiem-w toku postępowania związanego z rozpoznaniem wniosku miał możliwość udziału w postępowaniu administracyjnym poprzez składanie dowodów w postaci dokumentów .
Analizując materiał dowodowy sprawy nie można pominąć i tej okoliczności , że integralną część postępowania administracyjnego – związanego z rozpoznaniem wniosku z dnia 13 września 2016r. - stanowiło postępowanie organu emerytalnego polegające na analizie dokumentów przedłożonych przez skarżącego wraz z przedmiotowym wnioskiem celem wydania decyzji
W konsekwencji sąd uznał ,iż wydając decyzję z dnia 06 października 2016r. organ rentowy nie popełnił błędu , za który ponosi odpowiedzialność .
W postępowaniu sądowym prowadzonym w niniejszej sprawie przesłuchano świadków i wnioskodawcę - celem ustalenia charakteru prac wykonywanych przez skarżącego w spornym okresie w gospodarstwie rolnym rodziców .
Reasumując sąd uznał, iż - wydając decyzję w dniu 06 października 2016r. - organ emerytalny w postępowaniu administracyjnym nie naruszył przepisów i zasad tego postępowania. Tym samym po stronie ZUS Oddział w L. nie zaistniały okoliczności, za które organ ten ponosi odpowiedzialność, za opóźnienie w wypłacie świadczenia .