Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX W 645/16

KS/60-57/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku IX Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Bilecka - Pawlica

Protokolant: st.sekr.sądowy Lucyna Smoroń

przy udziale oskarżyciela Kazimierza Kleszcza

po rozpoznaniu dnia 19 stycznia 2017 r. sprawy :

P. Z., s. J. i E.,ur. (...) w W.

oskarżonego o to, że:

będąc członkiem zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. - płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, w okresie od 20 kwietnia 2015 r. do 20 stycznia 2016 r. w R., w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru nie wpłacał w imieniu spółki w terminie do dnia 20. następnego miesiąca na rachunek Urzędu Skarbowego w R. podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń wypłaconych pracownikom, pobranego w marcu 2015 r., maju 2015 r., kolejnych miesiącach od lipca 2015 r. do sierpnia 2015 r. oraz od października 2015 r. do grudnia 2015 r. w łącznej wysokości 5.870 złotych

tj. o wykroczenie skarbowe określone w art. 77 § 3 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i art. 9 § 3 kks

1.  uznaje oskarżonego P. Z. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu szczegółowo opisanego wyczerpującego ustawowe znamiona wykroczenia skarbowego z art. 77 § 3 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i art. 9 § 3 kks i przy zast. art. 77 § 5 kks odstępuje od wymierzenia kary;

2.  na mocy art. 627 k.p.k w zw. z art. 113 § 1 kks zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się wydatki w wysokości 70 zł (siedemdziesiąt złotych).

Sędzia

Sygn. akt IX W 645/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 19 stycznia 2017 r.

co do rozstrzygnięcia o odstąpieniu od wymierzenia kary

P. Z. wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 19 stycznia 2017 r. został uznany za winnego tego, że będąc członkiem zarządu spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w R. - płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, w okresie od 20 kwietnia 2015 r. do 20 stycznia 2016 r. w R., w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru nie wpłacał w imieniu spółki w terminie do dnia 20. następnego miesiąca na rachunek Urzędu Skarbowego w R. podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń wypłaconych pracownikom, pobranego w marcu 2015 r., maju 2015 r., kolejnych miesiącach od lipca 2015 r. do sierpnia 2015 r. oraz od października 2015 r. do grudnia 2015 r. w łącznej wysokości 5.870 zł. Swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona wykroczenia skarbowego określonego w art. 77 § 3 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i art. 9 § 3 k.k.s.

Czyn określony w art. 77 § 3 k.k.s. polega na nie wpłaceniu pobranego podatku przez płatnika lub inkasenta w terminie na rzecz właściwego organu. Pojęcie niewpłaconej kwoty podatku należy rozumieć jako kwotę pobraną od płatnika z tytułu podatku, lecz niewpłaconą w przepisanym terminie na rachunek organu podatkowego. Przedmiotem ochrony w art. 77 k.k.s. jest przestrzeganie obowiązków nakładanych przez materialne prawo podatkowe. Ustawowy próg, o jakim mowa w przepisie § 3, jest to wysokość kwoty uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej albo wartość przedmiotu czynu nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia. Omawiane wykroczenie ma charakter czynu umyślnego, można go popełnić z zamiarem bezpośrednim, albo ewentualnym.

Czyn przypisany oskarżonemu jest zawiniony. Można mu przypisać winę w czasie jego popełnienia, albowiem uzasadnionym było w konkretnej sytuacji wymagać od oskarżonego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie przyczyny, które odmowę takiego zachowania uzasadniałyby. W ocenie Sądu, oskarżony będący dojrzałym, posiadającym dostateczny zasób doświadczenia życiowego i pracowniczego człowiekiem, zajmującym się sprawami gospodarczymi (...) sp. z o.o., w szczególności jej finansowymi, poprzez swoje postępowanie dowiódł, iż chciał popełnić czyn polegający na niewpłaceniu pobranego podatku, wskutek czego Sąd przypisał mu działanie z zamiarem co najmniej ewentualnym. W związku z tym należało przyjąć, że oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem ustawowe znamiona 77 § 3 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i art. 9 § 3 k.k.s.

Odstępując od wymierzenia oskarżonemu kary za przypisane mu wykroczenie skarbowe Sąd kierował się szczególnym wypadkiem czynnego żalu przewidzianym w art. 77 § 5 k.k.s., o co zresztą wnosił sam oskarżony w sprzeciwie od wyroku nakazowego, skutkującym możliwością skorzystania z tej instytucji. Należy podkreślić, iż zastosowanie instytucji odstąpienia od wymierzenia kary jest możliwe wobec sprawcy, który przed wszczęciem postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe (lub o przestępstwo skarbowe) wpłacił w całości pobrany podatek na rachunek właściwego organu. Dla zastosowania dobrodziejstwa płynącego z regulacji § 5 nie ma znaczenia, czy sprawca dobrowolnie, czy też nie, wpłacił w całości pobrany podatek na rachunek właściwego organu (Komentarz do Kodeksu karnego skarbowego, Bartosiewicz, 2010, wyd. 4).

Zgodnie z mającym odpowiednie zastosowanie w postępowaniu w sprawach przestępstw skarbowych art. 303 k.p.k., wszczęcie postępowania w sprawie następuje z chwilą wydania przez uprawniony organ postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. Wpłacenie podatku przed wszczęciem postępowania to jego wpłata przed dniem wydania postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. Zgodnie z art. 60 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) za termin dokonania zapłaty podatku uważa się:

1.  przy zapłacie gotówką - dzień wpłacenia kwoty podatku w kasie organu podatkowego lub w kasie podmiotu obsługującego organ podatkowy lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe, w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, w biurze usług płatniczych, w instytucji płatniczej lub w instytucji pieniądza elektronicznego albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta;

2.  w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu lub zapłaty za pomocą innego niż polecenie przelewu instrumentu płatniczego, zwanego dalej ,,innym instrumentem płatniczym”.

Jak wynika z akt sprawy, postanowienie o wszczęciu dochodzenia przeciwko oskarżonemu o przedmiotowe wykroczenie skarbowe wydano w dniu 25 maja 2016 r. (k. 15). Oskarżony natomiast, działając w imieniu (...) sp. z o.o., dokonał przelewem wpłat na rachunek Urzędu Skarbowego w R. odpowiednio: w dniu 16 lipca 2015 r. na kwotę 845 zł, w dniu 11 września 2015 r. na kwotę 829 zł, w dniu 18 grudnia 2015 r. – dwukrotnie na kwotę 849 zł oraz na kwotę 840 zł, w dniu 23 grudnia 2015 r. na kwotę 840 zł, w dniu 24 marca na kwotę 1.759,60 zł (k. 41-46), a zatem w łącznej wysokości 5.962,60 zł, co wyczerpuje w całości należny podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń wypłaconych pracownikom, pobranego w marcu 2015 r., maju 2015 r., kolejnych miesiącach od lipca 2015 r. do sierpnia 2015 r. oraz od października 2015 r. do grudnia 2015 r.

W związku z odstąpieniem od wymierzenia kary Sąd obciążył oskarżonego jedynie wydatkami postępowania w wysokości 70 zł, a to na mocy art. 627 k.p.k w zw. z art. 113 § 1 k.k.s.

Sędzia