Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2015 roku powód „A. Galeria (...). D. Spółka jawna z siedzibą w Ł., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła do tutejszego sądu pozew, w którym wniosła o wydanie przeciwko pozwanemu – (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i orzeczenie nim, że pozwana spółka ma zapłacić kwotę 148.393,72 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od daty wytoczenia powództwa do dnia zapłat oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu do pozwu, powód wskazał, że pozwany zamówił u powoda zestaw mebli wolnostojących oraz szafek basenowych w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Powód dostarczył pozwanej zamówione meble oraz dokonał prawidłowego ich montażu, gdyż na dzień sporządzania protokołu odbioru jakościowo – ilościowego, sporządzonego przez komornika sądowego, nie było widocznych uszkodzeń oraz wszystkie mechanizmy działały.

Powód z tytułu sprzedaży mebli wolnostojących oraz szafek basenowych wystawił pozwanemu w dniu 8 września 2015 r. dwie faktury VAT na łączną kwotę 146.944,41 zł, na którą składa się:

1) kwota 78.797,49 zł z faktury VAT nr (...) z dnia 8 września 2015 r., termin płatności 30 października 2015 r.

2) kwota 68.146,92 zł z faktury VAT nr (...) z dnia 8 września 2015 r. termin płatności 30 października 2015 r.

Pozwany zaakceptował w/w faktury poprzez podpisanie ich przez osobę upoważnioną do odbioru faktur. Do chwili wniesienia pozwu w/w faktury nie zostały przez pozwanego zapłacone, ani w żaden sposób zakwestionowane.

Łącznie pozwem dochodzona jest kwota 148.393,72 zł, na którą składa się suma w/w należności głównych w wysokości 146.944,41 zł oraz kwota 1.449,31 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych od tych należności liczonych od dnia ich wymagalności do dnia poprzedzającego dzień wytoczenia powództwa, tj. dnia 14 grudnia 2015 r. (pozew k. 2-7).

W dniu 8 lutego 2016 roku tutejszy sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym zgodnie z treścią pozwu (k.50).

Strona pozwana reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła skutecznie zarzuty, w których domagała się uchylenia nakazu zapłaty w całości, oddalenia powództwa w całości a także zasadzenia na swoją rzecz kosztów postępowania sądowego oraz kosztów zastępstwa procesowego.

Strona pozwana podniosła zarzut niewłaściwości miejscowej tutejszego sądu, twierdząc, że skierowanie pozwu do Sądu Okręgowego w Łodzi było nieuzasadnione.

Strona pozwana wyraziła również chęć polubownego zakończenia sporu, dlatego też wniosła o skierowanie stron do mediacji na podstawie art. 183 ⁸ § 1 k.p.c. oraz wniosła o zwolnienie od kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu do zarzutów pozwana wskazała, że roszczenie powódki jest bezzasadne gdyż nie wykonała ona w sposób należyty ciążących na niej obowiązków. Po pierwsze wskazuje, że zamówione u powódki meble nie zostały doręczone w terminie określonym w zleceniu, co skutkowało narażeniem pozwanej na straty związane z opóźnieniem.

Po drugie podnosi, ze faktura VAT (...) z dnia 8 września 2015 roku nie została podpisana przez osobę uprawnioną przez pozwaną. Wskazuje, że pani A. A. nie dysponowała stosownym umocowaniem w zakresie podpisywania i odbioru faktur w imieniu Pozwanej.

Po trzecie, zaznacza, iż szafki zostały nieprawidłowo wykonane i nieprawidłowo zamontowane przez Powódkę. Fakt nieprawidłowego wykonania i montażu szafek basenowych był niejednokrotnie zgłaszany Powódce. Szafki basenowe mają nieprawidłowe wymiary oraz są ustawione w niewłaściwy sposób, co utrudnia ich eksploatację. Pomiędzy szafkami istnieją nieestetyczne szczeliny, będące wynikiem błędnego dobrania wymiarów szafek. Co do części szafek basenowych, należy również wskazać, iż niepoprawnie działa mechanizm zamykający szafek, zatem trzeba, iż wady szafek są istotne i uniemożliwiają poprawne z nich korzystanie. Wskazuje, iż to brak prawidłowej realizacji zamówienia przez Powódkę spowodował, że nie został sporządzony stosowny protokół odbioru przez strony. Jednocześnie Pozwana kwestionuje zawarte w Protokole stanu faktycznego, sporządzonym przez Komornika Sądowego, stwierdzenia mające potwierdzić rzekomość poprawnego montażu i wykonania szafek. Pozwana wskazuje, że Komornik Sądowy jako podmiot, który nie posiada specjalistycznej wiedzy w zakresie realizacji szafek basenowych, nie może potwierdzić prawidłowości wykonanych przez Powódkę prac montażowych (zarzuty k.55-58).

Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2016 roku Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił wniosek strony pozwanej o zwolnienie od kosztów sądowych (k.65), zaś sama pozwana opłaciła złożony środek zaskarżenia.

W piśmie procesowym z dnia 27 września 2016 roku, strona powodowa nie wyraziła zgody na skierowanie sprawy do mediacji (k.99).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Obie strony postępowania sądowego są przedsiębiorcami.

Powód „A. GALERIA (...). D.” spółka jawna z siedzibą w Ł., wpisana jest do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...). Jak wynika z informacji ujawnionych w rejestrze, przedmiotem działalności powodowej spółki jest m.in. sprzedaż hurtowa mebli, dywanów i sprzętu oświetleniowego, a także sprzedaż mebli biurowych (wydruk KRS powoda k.24-30).

Natomiast pozwana – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...), zajmuje się w ramach wykonywania swojej działalności gospodarczej prowadzeniem hoteli i podobnych obiektów zakwaterowania (wydruk KRS pozwanego k.31-36).

Pozwana spółka zajmuje się prowadzeniem hotelu o nazwie Hotel (...) by H. w K. (okoliczność niekwestionowana przez strony postępowania).

Pozwana, dokonała u powódki zamówienia zestawu mebli wolnostojących oraz szafek basenowych do prowadzonego przez siebie hotelu. Jak wynika z zlecenia z dnia 24 lipca 2015 roku, na wyposażenie meblowe dla Hotel (...) by H. w K., zamówienie odnoszące się do mebli wolnostojących obejmowało następujące pozycje:

- pufę fi 65cm tkanina (...) kolor sandstone szt. 2,

- fotel z drewnianymi podłokietnikami – tkanina, (...) L. 34 grey szt. 4,

- fotel recepcyjny tkanina (...) kolor sandstone szt. 1.

- stolik fi 65cm blat orzech amerykański szt. 2,

- fotel narożny tkanina (...) kolor sandstone szt. 6,

- ławka 120x38x42h tkanina (...) kolor sandstone szt. 4,

- lustro 99x207cm szt. 1,

- fotel konferencyjny skóra licowa - Nowy (...) model ORION skóra (...). 16,

- FOTEL KLUBOWY – plecy – tkanina (...) kolekcja Laser, wnętrze pikowane szt. 11.

(zlecenie na wyposażenie meblowe dla Hotel (...) by H. w K. k.9-11).

Co tyczy się zamówienia dotyczącego szafek basenowych, obejmowało ono 45 szafek basenowych o wymiarach szerokość 30 cm, wysokość 185, głębokość 50 cm, zakodowanych zamkiem elektronicznym i bransoletką – 4 kolory bransoletek zgodnie z podziałem pomieszczeń w szatni (zamówienie k.12). Wymiary w jakich mają zostać wykonane szafki zostały określone przez stronę pozwaną i przesłane do powódki za pomocą poczty elektronicznej (korespondencja mailowa k. 120-121).

Oba zamówienia złożone przez pozwaną, miały zostać wykonane do dnia 31 sierpnia 2015 roku, a zaakceptowane zostały przez prezesa pozwanej spółki pana A. F. (zlecenie na wyposażenie k. 11 i 12).

Objęte zamówieniem meble wolnostojące były dostarczane do hotelu partiami.

Pierwsza partia obejmowała następujące elementy: 4 tafle 115x275 cm obejmujące grafikę na szybie hartowanej, 16 sztuk foteli biurowych ORION, 6 sztuk foteli narożnych oraz 2 sztuki puf. Na protokole zdawczo – odbiorczym sporządzonym w dniu 24 sierpnia 2015 roku, potwierdzającym dostarczenie powyższych mebli widnieje adnotacja, że przekazane elementy są fabrycznie nowe nieuszkodzone (protokół zdawczo – odbiorczy z dn. 24.08.2015 k. 111).

Protokołem zdawczo – odbiorczym z dnia 28 sierpnia 2015 roku potwierdzono przekazanie do hotelu następującego wyposażenia: 4 sztuk foteli w drewnianych ramach i z drewnianymi podłokietnikami, 2 stoliki blat orzech 65 cm, 4 sztuki ławek o szerokości 120 cm (protokół zdawczo – odbiorczy z dn. 28.08.2015 k. 112).

Protokołem odbioru jakościowo – ilościowego mebli sporządzonym w K. w dniu 8 września 2015 roku potwierdzono, że meble wolnostojące objęte zamówieniem z dnia 24 lipca 2015 roku zostały przekazane reprezentantom pozwanej. W protokole nie widnieją adnotacje lub uwagi stwierdzające nieprawidłowości, co do sposobu wykonania umowy. W pkt. 2 protokołu stwierdzono, że elementy wyposażenia wymienione w pkt. 1 zostały odebrane. W pkt. 4 stwierdzono natomiast terminowość dostarczenia elementów wyposażenia (protokół odbioru jakościowo – ilościowego mebli z dnia 8 września 2015 roku k.13).

Co do przyczyn opóźnienia w terminie dostarczenia przedmiotu zamówienia na wskazane przez pozwaną miejsce, nastąpiło to na prośbę pozwanej, uzasadnione niewykończeniem pomieszczeń docelowych i brakiem dostępnej powierzchni na ich przechowanie (okoliczność podniesiona przez powoda, ale pozwany się do niej nie ustosunkował i jej nie zakwestionował).

Tego samego dnia powódka wystawiła fakturę VAT (...) za dostarczone meble wolnostojące na kwotę 78.797,49 złotych z terminem płatności do dnia 30 października 2015 roku (faktura VAT (...) k.18).

Szafki basenowe zostały wykonane na zlecenie powódki przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., według wskazówek powoda oraz następnie zostały skręcone i ustawione w hotelu prowadzonym przez pozwaną z udziałem pracowników powoda (okoliczność niekwestionowana przez strony).

Powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) obejmującą zakresem szafki basenowe na kwotę 68.146,92 złotych brutto z datą płatności do dnia 30 października 2015 roku (faktura VAT k. 20).

W korespondencji mailowej strona powodowa zwracała się do pozwanej spółki z prośbą o sporządzenie i podpisanie brakujących protokołów odbioru dotyczących szafek basenowych oraz szyb (korespondencja mailowa z dnia 28.10.2015 r. k.124).

Również w dalszej prowadzonej przez strony korespondencji milowej wspólnicy powódki zwracali się do pozwanych z prośbą o uregulowanie zaległych płatności a także sporządzenie protokołu obioru jakościowego szafek basenowych (korespondencja mailowa k. 115-128).

Pismem z dnia 20 listopada 2015 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 154.014,45 złotych wynikających z faktur (...) datowanych na dzień 8 września 2015 roku. Dodatkowo powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 708,89 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek od kwoty należności głównej (wezwanie k. 22).

Komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie Ł. W. sporządził w dniu 3 grudnia 2015 roku protokół stanu faktycznego na terenie hotelu (...) by H. przy ulicy (...) w K. w zakresie wskazanym przez powódkę tj.: protokołu stanu faktycznego w przedmiocie stwierdzenia wykonania oraz wskazania stanu technicznego szafek basenowych.

Odnośnie szafek umiejscowionych w szatni damskiej basenowej, komornik stwierdził, że znajduje się tam 20 szafek koloru brązowego, ponumerowanych, które zostały wyposażone w zamki elektromagnetyczne. Komornik stwierdził w protokole brak widocznych uszkodzeń oraz poprawne zamontowanie szafek. Ponadto dokonał otwarcia kilku szafek i stwierdził, że mechanizm zamka działa poprawnie a wykonanie szafek w środku nie budzi żadnych zastrzeżeń. Podobnej treści zapiski zostały poczynione w związku z szafkami znajdującymi się w szatni męskiej basenowej.

W protokole znajduje się oświadczenie wspólników A. Galeria (...). D. sp. j., którego treść dotyczy szafek umiejscowionych w części basenowej, a dokładniej stwierdzenia, że zostały wymienione nóżki których długość uprzednio wynosiła 10 cm a obecnie stanowi 14 cm. Przedmiotowa wymiana nie była objęta umową ani zgłoszonymi zastrzeżeniami ze strony zlecającego.

Protokół obejmował swoim zakresem również, szafki umiejscowione w szatniach znajdujących w części fitness.

Odnośnie szafek umiejscowionych w szatni damskiej dla części fitness, Komornik stwierdził, że znajdują się tam 24 szafki koloru brązowego, ponumerowane, które zostały wyposażone w zamki elektromagnetyczne. Komornik stwierdził w protokole brak widocznych uszkodzeń oraz poprawne zamontowanie szafek. Ponadto dokonał otwarcia kilku szafek i stwierdził, ze mechanizm zamka działa poprawnie a wykonanie szafek w środku nie budzi żadnych zastrzeżeń. Podobnej treści zapiski zostały poczynione w związku z szafkami znajdującymi się w szatni męskiej w części fitness.

Ponadto w protokole odbioru znajduje się oświadczenie wspólników powodowej spółki, o fakcie dokonania regulacji zamków ora zawiasów bez uprzedniego wezwania zlecającego.

(protokół stanu faktycznego sporządzony przez komornika z dnia 03.12.2015 k.15-17).

Brak widocznych usterek lub innych nieprawidłowości w wykonaniu zobowiązania potwierdzają również zdjęcia mebli wolnostojących oraz szafek basenowych (fotografie k. 113-119).

W mailu z dnia 22 grudnia 2015 roku pozwana spółka zwróciła się do powódki z prośbą o przedłużenie terminu płatności, motywując swoją prośbę brakami w środkach finansowych spowodowanymi płatnościami pobudowanymi (korespondencja mailowa k.134).

Powyższy stan faktyczny, częściowo niesporny między stronami, Sąd ustalił na podstawie złożonych do sprawy dokumentów.

Sąd nie znalazł podstaw, by powyższym dowodom odmówić wiarygodności i mocy dowodowej. Zauważyć należy, że dokumenty złożone do sprawy są dokumentami prywatnymi oraz urzędowymi (protokół stanu faktycznego sporządzony przez komornika) , zaś zgodnie z regułą dowodową, dokument prywatny stanowi tylko dowód, ze zawarte w nim oświadczenie pochodzi od osoby, która go podpisała (wystawcy). Jeżeli dane pismo zostanie uznane za dokument prywatny, to korzysta z domniemania prawdziwości w tym sensie, że tekst zawarty w dokumencie jest niesfałszowany (Art. 245 KPC red. Góra-B. 2015, wyd. 2/Krakowiak).

Zaś dokument urzędowy posiada domniemanie autentyczności i oraz zgodności treści dokumentu z prawdą. Obalenie powyższych domniemań może nastąpić poprzez skuteczne przeprowadzenie dowodu przeciwieństwa (dowodu przeciwko wnioskowi domniemania), przy czym ciężar tego dowodu spoczywa na stronie zaprzeczającej (art. 252 KPC).

Sąd oddalił wnioski dowodowe zgłaszane przez stronę pozwaną w zarzutach od nakazu zapłaty w zakresie wniosków o przesłuchanie świadków, stron, biegłego i oględzin oraz oddalił wnioski dowodowe pełnomocnika strony powodowej zgłoszone w piśmie procesowym z dnia 27 września 2016 roku w zakresie wniosku o przesłuchanie świadków i stron postępowania, ponieważ uznał, że znajdujące się w aktach sprawy dokumenty są wystarczającą podstawą do rozstrzygnięcia postępowania w sprawie i przeprowadzenie dowodów z osobowych źródeł dowodowych nie wniesie do sprawy istotnych informacji mogących wpłynąć na rozstrzygnięcie.

Ponadto zgodnie z art. 493 § 1 k.p.c. pismo zawijarce zarzuty wnosi się do sądu, który wydał nakaz zapłaty. W piśmie pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości, czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór, co do istoty sprawy oraz okoliczności faktyczne i dowody. Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba ze strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w zarzutach z nie swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.

Strona pozwana w zarzutach od nakazu zapłaty nie zgłosiła zarzutów procesowych, które powodowały ograniczenie jej odpowiedzialności z tytułu zaległych płatności na rzecz powódki a tym samym Sąd nie widział potrzeby przeprowadzania rozbudowanego postępowania dowodowego w niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo jako usprawiedliwione co do zasady i wysokości zasługiwało na uwzględnienie.

Strony postępowania łączyły dwie umowy, obie zawarte ustnie w oparciu o zaakceptowane przez stronę pozwaną zamówienia. Co do pierwszej z nich, Sąd uznał że była to klasyczna umowa sprzedaży i swoim zakresem obejmowała przedmiot w postaci mebli wolnostojących. Druga o charakterze mieszanym, zawierająca w sobie, według oceny Sądu, elementy umowy sprzedaży i umowy o dzieło, a jej przedmiotem było dostarczenie i zamontowanie w miejscu wskazanym przez pozwanego szafek basenowych.

Odnosząc się do umowy sprzedaży przedmiotem której były meble wolnostojące, podstawę roszczeń powoda stanowi przepis art. 535 kc. Zgodnie z art. 535 k.c. poprzez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W przedmiotowej sprawie, umowa sprzedaży związana jest z profesjonalnym obrotem prawnym, czyli takim, w którym działania podejmują przedsiębiorcy. Strony umowy prowadzą działalność gospodarczą a przedmiot umowy jest ściśle związany z przedmiotem wykonywanych przez strony działalności gospodarczych.

Polski ustawodawca dla zawarcia umowy sprzedaży, co do zasady, nie wprowadza wymagania formy szczególnej. Co więcej, umowa sprzedaży ma charakter konsensualny, co oznacza, że do jej zawarcia dochodzi solo consensu, czyli przez samo porozumienie się stron, co do jej przedmiotu oraz ceny. Dlatego też dla jej ważnego zawarcia, strony nie są zobligowane do spełnienia dodatkowych wymagań. Umowa sprzedaży jest umową odpłatną, co należy utożsamiać z obowiązkiem zapłaty ceny - określonej sumy pieniężnej, co do zasady odpowiadającej wartości przedmiotu umowy.

Jeśli chodzi o strony umowy, sprzedającego i kupującego, ustawodawca nałożył na nich swoistego rodzaju obowiązki, którym podołanie skutkuje wykonaniem zawartej umowy. Do obowiązków sprzedającego należy przeniesie własności przedmiotu umowy oraz wydanie rzeczy (przedmiotu umowy) kupującemu. Do obowiązków kupującego należy zapłata ceny oraz odebranie nabywanej rzeczy.

Przekładając powyższe rozważania na stan faktyczny mający miejsce w niniejszej sprawie, należy stwierdzić, że strony postępowania zawarły ważną umowę sprzedaży, dostawy z elementami umowy o dzieło.

Ponieważ przedmiotem umowy zawartej przez strony są meble wolnostojące, należy zaliczyć te przedmioty do grupy rzeczy oznaczonych, co do gatunku. Do przeniesienia własności rzeczy gatunkowych odpowiednie zastosowanie mają przepisy regulujące przeniesienie posiadania. Zgodnie z art. 348 k.c. przeniesienie posiadania następuje przez wydanie rzeczy. Zgodnie z treścią przytoczonego artykułu dostarczenie przedmiotu świadczenia na miejsce spełnienia owego świadczenia traktowane powinno być, jako wypełnienie wymagań co do przeniesienia własności świadczenia i tym samym wymogu wydania rzeczy kupującemu. Ponadto złożenie przedmiotów gatunkowych w miejscu wskazanym przez kupującego jest przeniesieniem posiadania tych rzeczy (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach - V Wydział Cywilny z dnia 31 stycznia 2014 r. V ACa 670/13).

Analizując stan faktyczny sprawy należy stwierdzić, że powód jako sprzedawca wykonał ciążące na nim obowiązki mianowicie przeniósł własność przedmiotu umowy na pozwanego oraz wydał mu przedmiot umowy.

Jak wskazują znajdujące się w aktach sprawy protokoły zdawczo - odbiorcze powód dostarczył do hotelu zamówione wyposażenie, co zostało potwierdzone przez przedstawicieli pozwanego panią K. K. oraz A. A.. Wskazane powyżej dokumenty wskazują również na okoliczność odebrania od powódki przedmiotu zamówienia. Okoliczności dotyczące dostarczenia i przedmiotu zamówienia i jego odbioru nie były kwestionowane w toku sprawy. Okoliczność niesporną jest również niewykonanie przez pozwanego drugiego z obowiązków ciążących na nim jako kupującym czyli zapłacie ceny, mimo wystawienia przez powoda faktury VAT nr (...).

W ocenie sądu nieuzasadnione i nieudowodnione są zarzuty pozwanego odnoszące się do nieterminowego wykonania zobowiązania dostarczenia mebli przez powódkę. Po pierwsze, informacja taka nie została zapisana w protokole odbioru jakościowo – ilościowego z dnia 8 września 2015 roku, w którym stwierdzono, że „meble /elementy wyposażenia zostały dostarczone w terminie”, zaś pole umożliwiające wpisanie uwag odnośnie terminowości wykonania zobowiązania pozostało puste. Po drugie na dzień 31 sierpnia 2015 roku do hotelu pozwanej zostały dostarczone następujące elementy wyposażenia: 4 sztuk foteli w drewnianych ramach i z drewnianymi podłokietnikami, 2 stoliki blat orzech 65 cm, 4 sztuki ławek o szerokości 120 cm, 4 tafle 115x275 cm obejmujące grafikę na szybie hartowanej, 16 sztuk foteli biurowych ORION, 6 sztuk foteli narożnych oraz 2 sztuki puf, czyli 34 elementy na 49 zamówionych. Ponadto strona pozwana nie zakwestionowała twierdzeń powódki, że to na prośbę pracowników pozwanej powódka opóźniła dostarczenie pozostałego wyposażenia. Co więcej strona pozwana twierdzi, że w związku z opóźnieniem w dostarczeniu mebli wolnostojących poniosła szkodę. O bezzasadności tych twierdzeń świadczy to, że pozwana nie precyzuje na czym polegała jej szkoda, nie wskazuje jej ewentualnej wysokości, zakresu jak również nie przedstawia argumentów obrazujących związku między opóźnieniem w dostarczeniu mebli a domniemaną szkodą po jej stronie.

Po trzecie w ocenie sądu nie ma wpływu na ważność i skuteczność zawartej przez strony umowy sprzedaży podpisanie faktury VAT nr (...) przez osobę nieuprawnioną, czyli panią A. A.. W ocenie sądu należy uznać, że faktura VAT jest zaświadczeniem zaistnienia pewnej transakcji handlowej nie zaś zaświadczeniem o ważności umowy sprzedaży łączącej strony i podpisanie przedmiotowej faktury przez osobę nieuprawnioną nie powoduje nieważności umowy sprzedaży ani zwolnienia strony pozwanej od zapłaty ceny za meble wolnostojące. Jak już było wspomniane powyżej, zawarcie umowy sprzedaży , dostawy czy też umowy o dzieło nie wymaga spełnienia żadnych szczególnych wymagań co do formy. Istnienie i ważność umowy ocenia się przez jej treść i czynności dokonane przez jej strony. W niniejszym stanie faktycznym strona powodowa zobowiązała się do dostarczenia pozwanej określonych zleceniem mebli, i swoje zobowiązanie w tym zakresie wykonała. Strona pozwana nie podniosła również argumentów mających na celu wykazanie istnienia wad lub uszkodzeń elementów wyposażenia, które miałyby wpływ na ograniczenie obowiązku zapłaty lub prawo skorzystania z uprawnień związanych z istnieniem wad (art. 556 k.c. i n.).

Strona pozwana w ocenie sądu nie dowiodła istnienia okoliczności, które uzasadniałby odstąpienie od płatności faktury nr (...).

Analizując rozpoznawaną sprawę w odniesieniu do drugiej umowy łączącej strony, której przedmiotem były szafki basenowe należy stwierdzić, że podstawą dochodzenia roszczeń przez powoda są przepisy odnoszące się zarówno do umowy sprzedaży i umowy o dzieło.

Zgodnie z art.535 k.c, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Zgodnie zaś z art.627 k.c, przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Należy mieć na uwadze, że dzieło może mieć zarówno charakter materialny, jak i niematerialny; dla zakwalifikowania umowy jako umowy o dzieło istotny jest rezultat skuteczne wykonanie dzieła (por. G. Bieniek i in., Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga trzecia – Zobowiązania, t. II, Warszawa 1997, s. 133-134, i powołane tam orzeczenia Sądu Najwyższego). Jak wcześniej nadmieniono, z racji faktu, iż powódka zobowiązana była także do dokonania skutecznego montażu szafek basenowych do, co jest równoznaczne z obowiązkiem osiągnięcia stosownego rezultatu, w sprawie – w tym zakresie zastosowanie winny mieć przepisy o umowie o dzieło.

Jak wyżej było omówione, w związku z wykonaniem umowy sprzedaży, na powodzie spoczywa obowiązek wydania rzeczy i przeniesienia jej własności, zaś na pozwanym obowiązek zapłaty ceny. Odnosząc się do umowy o dzieło, przyjmujący zamówienie domagając się zasądzenia wynagrodzenia winien wykazać fakt zawarcia umowy, jej treść (w szczególności wysokość wynagrodzenia) oraz, że dzieło że wykonał. Podstawowym obowiązkiem dowodowym kupującego z umowy sprzedaży jest wykazanie dokonania zapłaty ceny.

W obu umowach (sprzedaży i o dzieło), w przypadku wskazywania przez kupującego lub zamawiającego okoliczności wpływających na zakres obowiązku zapłaty, w szczególności wad rzeczy lub dzieła, to na tymże kupującym lub zamawiającym ciąży obowiązek udowodnienia tych okoliczności.

Analizując stan faktyczny ustalony przez Sąd w niniejszej sprawie co do wykonania bądź niewykonania obowiązków ciążących na stronach należy stwierdzić, że strona powodowa wypełniła wynikające zarówno z umowy sprzedaży jak i umowy o dzieło. Po pierwsze wydała i zmontowała szafki basenowe w miejscu wskazanym przez powódkę. Tym samym doszło również do przeniesienia własności przedmiotowych szafek na pozwaną.

Co do zarzutów pozwanej odnoszących się do nieprawidłowego wykonania i montaży szafek basenowych należy uznać je za nieuzasadnione i nieudowodnione.

Jednoznacznie z treści protokołu ze stanu faktycznego sporządzonego przez komornika na stan w grudniu 2015 roku wynika, że na dzień jego opracowywania szafki basenowe zostały wykonane prawidłowo, bez widocznych uszkodzeń wraz ze sprawnie działającymi zamkami magnetycznymi. Strona pozwana wskazuje w zarzutach od nakazu zapłaty, że szafki basenowe mają nieprawidłowe wymiary, są ustawione w niewłaściwy sposób, między szafkami istnieją nieestetyczne szczeliny, również zwraca uwagę na niepoprawnie działający mechanizm zamykający szafki. Zauważyć trzeba, że strona pozwana nie przedstawiła w zarzutach na poparcie swoich twierdzeń żadnych dowodów oprócz gołosłownych twierdzeń. Co więcej do czasu wytoczenia powództwa powyższe uwagi nie zostały skierowane do powódki, która zaprzeczyła twierdzeniom pozwanej odnoszących do rzekomego ich zgłaszania. Strona powodowa również nie przedstawiła ani tez nie wskazała, aby kiedykolwiek kierowała pod adresem powódki jakiekolwiek reklamacje czy zastrzeżenia dotyczące, jakości wykonanych mebli. Strona pozwana uchylała się od podpisania protokołu odbioru jakości, co jest sytuacją niezrozumiałą dla sądu, skoro podnosi uwagi na temat niepoprawności wykonania zobowiązania. Sporządzenie takiego protokołu i zamieszczenie w nim uwag do jakości szafek, ich wykonania, sposobu zamontowania mogłyby być podstawą dochodzenia roszczenia o dokonanie prac naprawczych. Jak również fakt nie podpisania protokołu jakości, nie jest okolicznością negatywnie oddziałująca na sposób oceny wykonania obowiązków przez strony.

Również w kwestii podpisu faktury nr (...)/2015z dnia 8 września 2015 roku, obejmująca swoją treścią szafki basenowe, sąd stoi na stanowisku wyrażonej we wcześniej części uzasadnienia, że podpisanie jej przez osobę nieuprawnioną ( jeśli nawet twierdzenia pozwanego w tym zakresie uznać za uzasadnione) nie ma wpływu na ważność umowy zawartej przez strony.

Już na koniec powyższych rozważań, należy wspomnieć o mailu z dnia 22 grudnia 2015 roku wystosowanym przez przedstawiciela strony pozwanej do powódki z prośbą o zrozumienie nie spłacania zadłużenia względem powódki oraz przedłużenie terminu płatności. W ocenie sądu wynika z niego bezpośrednio, że strona pozwana wiedziała, o swoim długu względem powódki, nie zgłaszała żadnych zarzutów dotyczących zasadności żądania zapłaty.

W tak przedstawionym stanie faktycznym nie budzi wątpliwości, że pozwana jest obowiązana do zapłaty kwot dochodzonych niniejszym powództwem, na którą składa się kwota faktury (...) w wysokości 78.797,49 złotych wraz z kwotą 777, 18 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek od twej kwoty za okres od dnia 30 października 2015 roku do dnia 14 grudnia 2015 roku oraz kwota faktury nr (...) w wysokości 68.146,92 złote wraz z kwotą 672,13 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za okres od dnia 30 października 2015 roku do dnia 14 grudnia 2015 roku. Sąd zasądził również odsetki w wysokości odsetek ustawowych od dnia 15 grudnia 2015 roku, czyli od daty wytoczenia powództwa.

Na koszty postępowania sądowego składają się kwota 1.855,00 złotych tytułem ¼ opłaty od pozwu w postępowaniu nakazowym zgodnie z art. 19 ust. 2 pkt. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2016.623) oraz kwota 3.617,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa należna zgodnie z treścią § 6 pkt. 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie praz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tj. Dz.U.2015.1079).

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania nastąpiło zgodnie z art. 98 § 1 i 3 w związku z art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c.

Z powyższych powodów w oparciu o art. 496 k.p.c. utrzymał nakaz zapłaty w mocy.

Z/ Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej.