Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 18 września 2015 roku a skierowanym przeciwko Č. poijišťovna S.A. (...) w Polsce powódka A. T. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 13.556,91 złotych tytułem odszkodowania za uszkodzenie mienia – ogrodzenia przy posesji przy ul. (...) w P. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu, a nadto o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu zgłoszonego żądania powódka wskazała, że jest właścicielką nieruchomości położonej przy ul. (...) w P.. W dniu 27 lutego 2015 roku kierujący pojazdem marki I. zjechał z drogi i uderzył w ogrodzenie posesji powódki powodując jego uszkodzenie jak również uszkodzenia w drzewostanie znajdującym się na posesji. Sprawca zdarzenia posiadał w dniu zdarzenia wykupione obowiązkowe ubezpieczenie OC pojazdów u pozwanego. Syn powódki zgłosił pozwanemu szkodę w dniu 06 marca 2015 roku. W wyniku podjętych działań likwidacyjnych pozwany w dniu 16 marca 2015 roku przesłał na adres syna powódki wyliczenie dotyczące wysokości poniesionej szkody ustalając ją na kwotę 8.083,98 złotych. Z uwagi na to, że ustalone przez pozwaną odszkodowanie nie odpowiadało szacunkom powódki ta zleciła wycenę szkody rzeczoznawcy budowlanemu oraz majątkowemu. Powódka zlecając w/w opinię poniosła dodatkowy koszt w wysokości 615 złotych. Z uwagi na to, że pozwany nie zmienił stanowiska powódka zwróciła się do Zakładu Usług (...) w Budownictwie o sporządzeni kosztorysu obejmującego całokształt kosztów, jakie będą konieczne do poniesienia, aby móc przywrócić stan ogrodzenia przed szkodą. Zgodnie z przedłożonym kosztorysem wysokość naprawy ogrodzenia i zieleni została ustalona na kwotę 20.533,89 złotych. Za wykonaną usługę wykonawca kosztorysu wystawił fakturę opiewającą na kwotę 492 złotych. Powódka podała, że wartość przedmiotu sporu została ustalona przy uwzględnieniu następujących składników: 1) wysokość szkody oszacowana na zlecenie syna powódki- 20.533,89 złotych, 2) łączny koszt zleconych opinii to kwota 1.107,00 złotych, 3) pozwany wypłacił powódce kwotę 8.083,98 złotych.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana Č. S. z siedzibą w P. prowadząca działalność w Polsce poprzez (...) S.A. Odział w Polsce w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz o obciążenie powódki poniesionymi przez stronę pozwaną kosztami postępowania w sprawie. W uzasadnieniu swojego stanowiska strona pozwana podała, że nie kwestionuje zasad swojej odpowiedzialności. W ocenie jednak pozwanego kwota przyznana powódce w pełni rekompensuje szkodę majątkową poniesioną wskutek zdarzenia drogowego z dnia 27 lutego 2015 roku. W ocenie pozwanego nie istniała konieczność wymiany całego ogrodzenia posesji. Możliwym było bowiem wykonanie remontu uszkodzonego fragmentu ogrodzenia. Ogrodzenie zostało zbudowane w 2006 roku i w okresie pomiędzy zakończeniem budowy, a zdarzeniem z którego szkoda wynikła jego elementy uległy częściowemu zużyciu. Okoliczność ta winna być brana pod uwagę przez Sąd procedujący w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka jest właścicielką nieruchomości położonej przy ulicy (...) w P..

W dniu 27 lutego 2015 roku kierujący pojazdem marki I., naruszając zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i nie zachowując należytej ostrożności zjechał z drogi i uderzył w ogrodzenie posesji powódki, powodując jego uszkodzenia jak również uszkodzenia w drzewostanie znajdującym się na posesji. Sprawca zdarzenia posiadał w dniu zdarzenia wykupione obowiązkowe ubezpieczenie OC pojazdów u pozwanego.

Bezsporne

W następstwie w/w zdarzenia na posesji powódki doszło do uszkodzenia trzech świerków srebrzystych o wysokość około 3 metrów każdy i dwóch krzewów znajdujących się przed ogrodzeniem - berberysów o wysokości 1,2 metry każdy. Świerki były nasadzane w 2007 roku , a krzewy mogły mieć około 7 lat.

Nadto w następstwie zdarzenia doszło do uszkodzenia ogrodzenia frontowego posesji w ten sposób, że uległo ono wyłamaniu. Ogrodzenie składało się ze słupków oraz podmurówki wykonanych z cegły klinkierowej. Elementy drewniane były wkomponowane w obudowę metalową w formie jodełkowej. To ogrodzenie w części frontowej posesji zajmuje około 15-16 metrów. Ogrodzenie było dopasowane do elewacji budynku. Przed zdarzeniem ogrodzenie podlegało regularnej konserwacji. Ogrodzenie było konserwowane dwa razy do roku specjalnym olejem do klinkieru, natomiast części metalowe czy ramy były dwukrotnie malowane przed założeniem i po upływie 3-4 lat były ponownie malowane powłoką antykorozyjną i specjalną zabezpieczającą przed czynnikami pogodowymi. Elementy drewniane były dwa razy zabezpieczane preparatami grzybobójczym i były dwukrotnie pomalowane lakierobejcą. Następnie po upływie 4 lat ponownie zostało pomalowane lakierobejcą. Czapy kinkietowe były pokryte specjalnym szkliwem.

Dowód:

- protokół z wizji lokalnej z dnia 10 lutego 2016 roku-k. 99

- opinia biegłego z zakresu (...) i budownictwa (...), w tym pisemna opinia uzupełniająca-k. 100-130, k. 149-152,

- zeznania świadka P. T.-k. 84-85,

- przesłuchanie powódki A. T.-k. 85-86,

Aktualny koszt odtworzenia zniszczonego mienia, t.j. ogrodzenia oraz zadrzewień sięga kwoty 18.729,21 złotych (suma kosztów odtworzenia ogrodzenia- 13.813,42 złotych oraz koszt odtworzenia zieleni- 1413,58 złotych). Koszt ten uwzględnia całkowitą rozbiórkę naziemnej części ogrodzenia oraz odbudowanie – odtworzenie w całości cokołu, słupków i obudowy miejsca składowania odpadów stałych oraz uzupełnienie zniszczonych wypełnień słupkowych. Ten zakres prac uwzględnia odtworzenie ogrodzenia z takich samym materiałów i w takim samym kształcie oraz w tej samej linii ogrodzenia.

Dowód:

- protokół z wizji lokalnej z dnia 10 lutego 2016 roku-k. 99

- opinia biegłego z zakresu (...) i budownictwa (...), w tym pisemna opinia uzupełniająca-k. 100-130, k. 149-152,

- zeznania świadka P. T.-k. 84-85,

O zdarzeniu szkodowym powódka reprezentowana przez syna P. T. zawiadomiła stronę pozwaną w dniu 16 marca 2015 roku. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił powódce odszkodowanie w wysokości 8.083,98 złotych. Z uwagi na to, że powódka nie zgadzała się na ustalone odszkodowanie zleciła rzeczoznawcy sporządzenie wyceny kosztów naprawy ogrodzenia oraz odtworzenia drzewostanu. Powódka z tego tytułu poniosła koszty w łącznej wysokości 1107 złotych. Pozwany, mimo przedłożenia mu przez powódkę w/w kosztorysów nie zweryfikował swojego wcześniejszego stanowiska.

Dowód:

- akta szkody-k. 64

- upoważnienie z dnia 04 marca 2015 roku- k. 15,

- pismo pozwanego do powódki z dnia 23 marca 2015 roku- k. 16,

- korespondencja e-mailowa stron –k.18-23,

- kosztorys-k. 22-25,

- opinia techniczna z dnia 07 kwietnia 2015 roku- k. 26-27,

- faktura Vat nr (...)-k.28,

- kosztorys budowlany-k. 29-46v,

- faktura Vat nr (...)-k.47,

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającej części.

Strony pozostawały zgodne co do okoliczności zdarzenia, jak i co to tego, że to pozwany jako ubezpieczyciel sprawcy szkody ponosi odpowiedzialność za skutki zdarzenie szkodowego. Istota sporu sprowadzała się zatem do ustalenia wysokości odszkodowania, jakie pozwany winien wypłacić powódce.

Na wstępie tej części rozważań wskazać należy, że na roszczenie powódki patrzeć należy przez pryzmat normy prawnej wywodzonej z treści art. 34 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych( Dz.U. z 2013 r. Nr 392 z póżn.zm.), a nadto przez pryzmat art. 822, art. 436 k.c. oraz art. 363 k.c. Zgodnie z brzmieniem pierwszego we wskazanych przepisów z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Za szkodę powstałą w związku z ruchem pojazdu mechanicznego uważa się również szkodę powstałą podczas i w związku z:1) wsiadaniem do pojazdu mechanicznego lub wysiadaniem z niego; 2) bezpośrednim załadowywaniem lub rozładowywaniem pojazdu mechanicznego; 3) zatrzymaniem lub postojem pojazdu mechanicznego. Nadto w świetle art. 822 k.c. zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za te szkody ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zawarta została umowa ubezpieczenia. Według zaś art. 363 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Analiza treści art. 361 k.c. umożliwia stwierdzenie, że świadczenie odszkodowawcze winno uwzględniać , w przypadku uszkodzenia rzeczy, wszelkie celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki poniesione w celu przywrócenia stanu poprzedniego rzeczy. Przywrócenie stanu poprzedniego polega w zasadzie na doprowadzeniu dóbr i interesów poszkodowanego dotkniętych uszczerbkiem do stanu, w jakim znajdowały się przed wyrządzeniem szkody. Nie zawsze musi chodzić o stan identyczny, ale przykładowo rzecz powinna odzyskać swoje walory użytkowe i estetyczne, aby była zdolna, jak przed wyrządzeniem szkody, zaspokoić potrzeby poszkodowanego. Jeżeli zniszczeniu uległa rzecz używana, przy ustalaniu wysokości odszkodowania pieniężnego trzeba uwzględnić stopień zużycia rzeczy. Z reguły będzie on niewielki, a wysokość odszkodowania zbliżona do ceny rzeczy nowej, w przypadku rzeczy trwałej, z której poszkodowany mógłby jeszcze bardzo długo korzystać.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że w ocenie Sądu naprawienie stanu posesji powódki sprzed zdarzenia szkodowego winno uwzględniać koszty odtworzenia naprawienia oraz koszty odtworzenia zadrzewień bez dokonywania jakichkolwiek potrąceń w tym zakresie, w tym bez dokonywania potrąceń związanych z amortyzacją ogrodzenia. Jak wskazała to biegła w sporządzonej w sprawie opinii, z uwagi na zakres zniszczeń, które dotyczą m.in. słupów ogrodzenia, nie ma możliwości naprawy uszkodzonej konstrukcji oraz jej uzupełnienie. Z uwagi na to, że uszkodzeniu uległy elementy budowy koniecznym jest nie tylko dokonanie rozbiórki ogrodzenia i ponowne jego postawienie, lecz także dokonane tych prac przy użyciu części nowych. Przy odtworzeniu tych zniszczonych elementów ze względów technologicznych oraz bezpieczeństwa konstrukcji, nie jest możliwe użycie zużytych elementów budowlanych (zamortyzowanych lub niepełnowartościowych). Nie ma też możliwości znalezienia zamortyzowanego cementu, stali czy cegły bądź drewna niezbędnego do budowy wypełnienia przęseł ogrodzenia. Takiego zakresu otworzenia uszkodzonego ogrodzenia ( odtworzenie w całości cokołu, słupków, odbudowy miejsca składowania odpadów stałych oraz zniszczonych wypełnień międzysłupkowych) nie sposób traktować jako ulepszenie rzeczy. Jest tak dlatego, że z uwagi na względy bezpieczeństwa konstrukcji, estetyki przestrzeni publicznej i aktualną niedostępność na rynku niektórych, istotnych materiałów budowlanych użytych do budowy ogrodzenia, przywrócenie płotu do stanu sprzed zdarzenia szkodowego, wymaga zastosowania części nowych. Sąd ma to co prawda na uwadze, że w procesie likwidacji szkody należy uwzględniać amortyzację uszkodzonej rzeczy, lecz winno to następować jedynie w sytuacji, gdy zastosowanie nowych części prowadziłoby do wzrostu wartości całej naprawionej rzeczy. Dokonanie potrąceń amortyzacyjnych, odpowiadających zużyciu uszkodzonej rzeczy i jej części przed uszkodzeniem, należy uznać za niezasadne. Odmienne stanowisko musiałoby prowadzić do pozbawionego podstaw prawnych wniosku, że ciężar przywrócenia do stanu poprzedniego rzeczy używanej spoczywa częściowo na poszkodowanym, skoro zaś co do zasady naprawienie szkody ma polegać na przywróceniu stanu poprzedniego, to rzecz uszkodzona powinna osiągnąć stan używalności w takim zakresie, jaki istniał przed wyrządzeniem szkody. Wydatki poniesione na części nowe, których użycie było niezbędne do osiągnięcia tego celu, składają się na koszt naprawienia szkody, nie mogą zatem obciążać poszkodowanego, lecz osobę odpowiedzialną za szkodę. Jeżeli jednak wskutek użycia do naprawy szczególnie wartościowej części zamiennej wartość rzeczy naprawionej wzrosłaby w sposób istotny, w porównaniu ze stanem istniejącym przed wyrządzeniem szkody, możliwe byłoby inne rozwiązanie.

Z uwagi zatem na powyższe Sąd dokonując ustaleń w zakresie sposobu likwidacji szkody powódki przyjął stanowisko, w świetle którego likwidacja ta winna uwzględniać koszty odtworzenia uszkodzonego ogrodzenia bez dokonywania potrącenia z tytułu amortyzacji. Nadto nawet gdyby w części przyjąć stanowisko strony pozwanej, to i tak nie znajduje ono potwierdzenia w ustalonym w stanie faktycznym, z którego wynika, że przed zdarzeniem szkodowym ogrodzenie było na bieżąco konserwowane przy zastosowaniu aktualnych technologii.

W tym stanie rzeczy Sąd oddalił wniosek dowodowy strony pozwanej z dnia 12 maja 2016 roku. Wniosek ten został zgłoszony ponownie bowiem w zleceniu sporządzenia opinii głównej Sąd polecił biegłej uwzględnienie kwestii zużycia elementów ogrodzenia w okresie pomiędzy jego budową a zdarzeniem. Nadto w odpowiedzi na zarzuty strony pozwanej do opinii głównej (pismo z dnia 15 kwietnia 2016 r.) biegła udzieliła przekonującej odpowiedzi na pytanie pozwanego czy ze względu na kompletną wymianę ogrodzenia nie dojdzie do stanu ulepszenia, wydłużenia okresu eksploatacji oraz wzrostu wartości przedmiotu względem jego stanu sprzed szkody. Skoro opiniująca biegła wypowiedziała się co do tego, że w następstwie naprawy opisanej w opinii nie dojdzie do wzrostu wartości uszkodzonego mienia, to nie ma podstaw do dokonywania potrąceń amortyzacyjnych.

Powyższe inklinuje zatem przyjęcie, że powódce winno zostać wypłacone odszkodowanie w wysokości 18.729,21 złotych. Kwota ta stanowi pełny koszt odtworzenia uszkodzonego ogrodzenia oraz zniszczonych drzew i krzewów. Kwota ta winna zostać jedynie zmniejszona o odszkodowanie ustalone przez stronę pozwaną w toku postępowania likwidacyjnego w wysokości 8.083,98 złotych.

Nadto do zapłaty na rzecz powódki od strony pozwanej pozostaje kwota 1107 złotych jako suma poniesionych przez nią kosztów sporządzenia opinii/wycen prywatnych. Poniesione przez powódkę koszty należy traktować jako szkodę w myśl art. 361 k.c., zaś celowość ich poniesienia uzasadnia stanowisko strony pozwanej, która na etapie postępowania likwidacyjnego oraz w toku niniejszej sprawy kwestionowała wysokość szkody.

Z uwagi na w/w Sąd orzekł jak w pkt I sentencji wyroku zasądzając od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 11.752,23 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi w sposób wskazany w treści wydanego w sprawie wyroku. Powódka poinformowała o zdarzeniu szkodowym pozwanego, zgłosiła także swoje roszczenie przed wszczęciem niniejszego postępowania, a zatem w dacie wniesienia pozwu strona pozwana pozostaje w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia na rzecz powoda. Z uwagi na to o odsetkach orzeczono na podstawie art. 359 w związku z art. 455 k.c.

Powództwo podlegało oddaleniu w zakresie kwoty 1.804,68 złotych, albowiem wbrew stanowisku powódki koszty odtworzenia uszkodzonych elementów ogrodzenia nie wynosiły 20.533,89 złotych, lecz jak wskazała opiniująca w sprawie biegła 18.729,21 złotych.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. Powódka uległa swojemu żądaniu w 13%, zaś strona pozwana w 87%. Poniesione przez powódkę koszty sięgają kwoty 4078 złotych, zaś poniesione przez stronę pozwaną koszty postępowania sięgają kwoty 2400 złotych. Po stosunkowym rozliczeniu tych kosztów do zapłaty na rzecz powódki od strony pozwanej pozostaje kwota 3.235,86 złotych.

O nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w związku z art. 100 k.c. Do rozliczenia z tego tytułu pozostawała kwota 1.686,94 złotych uiszczona przez Skarb Państwa tytułem wynagrodzenia dla opiniującej w sprawie biegłej ponad kwotę zaliczki uiszczonej przez powódkę. Mając na uwadze wynik postępowania oraz stopień przegrania w sprawie powódka winna uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 219,31 złotych, zaś strona pozwana kwotę 1.467,63 złotych.

Z uwagi zatem na powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku.

Sygn. akt I C 1098/15

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)