Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Irena Żarnowska-Sporysz

Protokolant: Karolina Sięka

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2017 r. w Krakowie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko Centrum (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K., (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  powództwo oddala

II.  odstępuje od obciążenia powódki kosztami zastępstwa procesowego na rzecz pozwanych

III.  przyznaje od Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Krakowie na rzecz adw. F. K. wynagrodzenie w wysokości 4.428 zł brutto za pomoc prawną udzieloną powódce
z urzędu.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 9 marca 2017 r.

Powódka J. K. pozwem z dnia 12 października 2010 r. (k. 2-26; uzupełniony pismem z dnia 7 marca 2011 r.; k. 38) skierowanym przeciwko stronie pozwanej Centrum (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. wniosła o zasądzenie kwoty 75.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm prawem przepisanych. W treści uzasadnienia podała, że domaga się zadośćuczynienia w związku ze zdarzeniem związanym z wykonywaniem zdjęcia rentgenowskiego uda powódki co miało miejsce w pozwanej placówce po jej wypadku w autobusie MPK. Otóż rentgenolog aby wykonać zdjęcie nakazał jej się położyć na prawym boku na którym widoczna była wybroczyna . Gdy powódka wstawała ze stołu poczuła zgrzyt kostny i od tego czasu nie może chodzić swobodnie, utyka prawą nogą i nie może jej skręcić. Dalej nastąpiło skrzywienie kręgosłupa po złamaniu, skrzywienie, miednicy i przerwanie guza kulszowego. Podała, że do wypadku w autobusie była w pełni sprawną i wysportowaną osobą. Obecnie odczuwa długotrwały ból wskutek skrętu prawej nogi, ma ograniczenia ruchowe i łączy te skutki z czynnościami wykonanymi względem niej podczas robienia zdjęcia rtg w pozwanym Centrum (...).

W piśmie z dnia 16 września 2011 r. (k. 51-55) pełnomocnik powódki jako pozwanych wskazał Centrum (...) sp. z o.o. w K., Przychodnię (...) przy ul. (...) w K. oraz Miejskie Przedsiębiorstwo (...) S.A. w K.. Nadto sprecyzował żądanie pozwu, wnosząc o (1) zasądzenie odszkodowania solidarnie od pozwanych z tytułu szkody powstałej na osobie powódki poprzez niezgodne z zasadami prawa drogowego prowadzenie pojazdu MPK, a następnie niedbalstwo lekarza prowadzącego leczenie urazu powódki w wysokości 50 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; (2) zasądzenie zadośćuczynienia od pozwanych Centrum (...) sp. z o.o. w K. i Przychodni (...) przy ul. (...) w K. za doznaną krzywdę spowodowaną wadliwym leczeniem tj. za fizyczne i moralne cierpienie w wysokości 25 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; (3) przyznanie prawa do renty na rzecz powódki solidarnie od pozwanych, a także o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu. W treści uzasadnienia podał, że powódka w dniu 12 czerwca 2008 r. jadąc w pozycji stojącej w godzinach wieczornych autobusem MPK doznała uszczerbku na zdrowiu. W związku z doznanymi obrażeniami powódka udała się do chirurga zatrudnionego u pozwanego, który uznał, iż zdjęcie Rtg nie wykazało żadnego poważnego uszczerbku na zdrowiu, mimo iż sama powódka podczas badania poczuła jakby przemieszczenie się kości w kończynie dolnej prawej. Chirurg nie odniósł się do powstałej wybroczyny i nie zwrócił uwagi na utratę przez nią pamięci. W wyniku rutynowego badania okazało się, że zastosowane wcześniej wadliwe leczenie spowodowało trudno odwracalne zmiany w ruchliwości powódki i bardzo duże cierpienie fizyczne. Powrót do pełnej ruchomości byłby możliwy wyłącznie po przeprowadzeniu kosztownej operacji. Od czasu wypadku i wadliwego leczenia powódka jest osobą ułomną i wymaga opieki osób trzecich. Po zdarzeniu powódka musiała zaniechać uprawiania narciarstwa i wędrówek po plaży.

W odpowiedzi na pozew z dnia 14 października 2011 r. (k. 67-91; uzupełnionej pismem z dnia 11 stycznia 2012 r., k. 125-127), strona pozwana Centrum (...) sp. z o.o. w K. wniosła o oddalenie powództwa wobec niej i Przychodni (...) przy ul. (...) w K. oraz o zasądzenie kosztów procesu od powódki na rzecz strony pozwanej według norm prawem przepisanych. Wniosła również o wezwanie (...) S.A. I (...) w K. do wzięcia udziału w sprawie w charakterze pozwanego jako ubezpieczyciela pozwanego. W treści uzasadnienia strona pozwana zarzuciła, że Przychodnia (...) przy ul. (...) w K. nie jest podmiotem samodzielnie występującym w obrocie prawnym, lecz stanowi jednostkę organizacyjną przedsiębiorstwa pozwanego, będąc jego integralną częścią. Strona pozwana zaprzeczyła, aby w procesie leczenia powódki w jego poradniach podstawowej opieki zdrowotnej, chirurgicznej i neurologicznej doszło do jakichkolwiek nieprawidłowości lub zaniedbań. Powódce wykonano badanie rentgenowskie prawego stawu biodrowego i odcinka bliższego kości udowej prawej w dniu 16 czerwca 2008 r. i nie wykazało ono żadnych zmian urazowych. Pacjentka dobrowolnie zrezygnowała z kolejnego badania rentgenowskiego kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego. Przez cały okres korzystania ze świadczeń poradni zalecano pacjentce leczenie przeciwbólowe i przeciwzapalne adekwatne do zgłaszanych dolegliwości i wyników przeprowadzonych badań diagnostycznych. Badanie rentgenowskie kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego wykonane w dniu 6 sierpnia 2008 r. wykazało zmiany zwyrodnieniowe krawędzi trzonów kręgosłupa szyjnego i zmiany struktury kręgów jak po złamaniu kompresyjnym kręgów lędźwiowych (...) najpewniej w przebiegu osteoporozy. Z badania rezonansu magnetycznego zrezygnowała oświadczając, że się nie położy. Powódka była diagnozowana i leczona w poradniach strony pozwanej z należytą starannością wymaganą w postępowaniu lekarskim, dobrą wiedzą i nauką medyczną oraz praktyką lekarską z wykorzystaniem metod i środków dostępnych w istniejących warunkach udzielania świadczeń zdrowotnych. Podkreśliła, że proces diagnostyczno-leczniczy w poradniach pozwanej utrudniała sama powódka, odmawiając zgody na zlecaną diagnostykę i niestosując się do zaleceń terapeutycznych. Kwestionowany przez powódkę stan jej narządu ruchu wynika przede wszystkim z samoistnych jego schorzeń występujących w jej wieku, na co mogły się nałożyć konsekwencje doznanych urazów. Nadto kwota żądanego odszkodowania nie została w najmniejszym stopniu wiarygodnie potwierdzona dowodowo, a kwota zadośćuczynienia jest oderwana od przesłanek umiarkowania.

W piśmie z dnia 24 października 2011 r. (k. 97-99) pełnomocnik powódki cofnął wniosek o dopozwanie Przychodni (...) przy ul. (...) w K..

Na rozprawie Sądu Rejonowego dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie Wydział I Cywilny z dnia 17 października 2011 r. wezwano do udziału w sprawie w charakterze strony pozwanej Miejskie Przedsiębiorstwo (...) S.A. w K. (k. 92-93).

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie Wydział I Cywilny z dnia 25 października 2011 r. wezwano do udziału w sprawie w charakterze strony pozwanej (...) S.A. w W., (...) w K. (k. 100).

W odpowiedzi na pozew z dnia 7 listopada 2011 r. (k. 101-123), strona pozwana Miejskie Przedsiębiorstwo (...) S.A. w K. wniosła o oddalenie powództwa w całości wobec niej, zasądzenie od powódki na jej rzecz kosztów procesu oraz zawiadomienie (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. o toczącym się procesie i wezwanie do wzięcia udziału w sprawie w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanej.

Strona pozwana (...) S.A. w W. w odpowiedzi na pozew z dnia 4 stycznia 2012 r. (k. 128-139), wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz strony pozwanej kosztów postępowania według norm przepisanych. W treści uzasadnienia podniosła, że jej odpowiedzialność odszkodowawcza gwarancyjna zachodzi, gdy istnieje odpowiedzialność sprawcza ubezpieczonego. Podtrzymała stanowisko o braku podstaw do przyjęcia, iż doszło do skutkującego rozstrojem zdrowia błędu w trakcie udzielania powódce świadczeń zdrowotnych. Nadto zarzuciła, że wysokość zgłoszonych roszczeń jest wygórowana. Podniosła także, że nieuzasadnione jest żądanie w przedmiocie ustawowych odsetek za zwłokę w wypłacie zadośćuczynienia.

Na rozprawie Sądu Rejonowego dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie Wydział I Cywilny z dnia 20 stycznia 2012 r. pełnomocnik (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. zgłosił interwencję uboczną po stronie pozwanej Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) S.A. w K. (k. 145-150). W piśmie z dnia 27 stycznia 2011 r. (k. 168-185) w/w interwenient uboczny wniósł o oddalenie powództwa w stosunku do strony pozwanej Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) S.A. w K. i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Pełnomocnik powódki pismem z dnia 31 stycznia 2012 r. (k. 186-188) cofnął pozew w zakresie dotyczącym przyznania renty powódce i wniósł o umorzenie postępowania cywilnego w tym zakresie. Dalej pismem z dnia 30 marca 2012 r. (k. 226-227) rozszerzył dochodzone przez powódkę roszczenie do kwoty 200 000 zł.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie Wydział I Cywilny z dnia 8 maja 2012 r. w pkt 1 umorzono postępowanie w zakresie żądania przyznania powódce J. K. renty; w pkt 2 stwierdzono swą niewłaściwość rzeczową i w pkt 3 przekazano sprawę do Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział I Cywilny według właściwości (k. 244-245).

Pełnomocnik powódki w piśmie z dnia 10 grudnia 2012 r. (k. 275-276) wskazał wyliczenie kwoty roszczenia dochodzonego pozwem przez powódkę, na które składają się: kwota 25 000 zł z tytułu zadośćuczynienia (w związku z koniecznością przeprowadzenia plastyki blizn pozostałych na nodze i zwieńczeniu kręgosłupa, albowiem blizny te szpecą powódkę, co zarazem powoduje dyskomfort psychiczny) oraz kwota 50 000 zł tytułem odszkodowania (z uwagi na konieczność przeprowadzenia operacji ruchomości stawów).

Następnie pełnomocnik powódki pismem z dnia 5 lutego 2013 r. (k. 279-280) wniósł o zasądzenie odszkodowania wyłącznie od Centrum (...) sp. z o.o. w K. i cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia wobec Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) S.A. w K..

Postanowieniem tut. Sądu z dnia 22 kwietnia 2013 r. w pkt 2 umorzono postępowanie w sprawie przeciwko Miejskiemu Przedsiębiorstwu (...) S.A. w K. wobec cofnięcia co do niego pozwu.

Na rozprawie przed Sądem Okręgowym w Krakowie Wydział I Cywilny z dnia 8 lipca 2013 r. pełnomocnik powódki ostatecznie sprecyzował, że pozwanymi są Centrum (...) sp. z o.o. w K. oraz (...) S.A. w W. (k. 306-308). Sprecyzował, że powódka domaga się solidarnie od obu w/w pozwanych zapłaty kwoty 200 000 zł, na którą składają się kwoty: 150 000 zł tytułem odszkodowania w związku z utratą pełnej ruchomości stawu biodrowego i 50 000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę.

Kwota odszkodowania odpowiada kosztom jakie będą potrzebne powódce na przeprowadzenie operacji wymiany stawu biodrowego i zastosowanie implantu co kosztować może ok. 100.000zl a pozostała kwota 50.000 zł odszkodowania to koszty leczenia farmakologicznego.

Zadośćuczynienie w wysokości 50.000 zł odpowiada szkodzie niemajątkowej tj. za ból i cierpienie.

Postanowieniem tut. Sądu z dnia 29 września 2015 r. umorzono postępowanie w stosunku do interwenienta ubocznego (...) SA V. (...) w W. (k. 488).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 czerwca 2008 r. w K. doszło do wypadku w autobusie, w wyniku którego została poszkodowana powódka J. K., będąca jego pasażerką. Na skutek bowiem gwałtownego manewru powódka upadła na podłogę autobusu doznając ogólnych potłuczeń ciała.

Powódka tego samego dnia zgłosiła się na (...) szpitala (...) w K. z rozpoznaniem: stłuczenie głowy, skręcenie kręgosłupa szyjnego. W wykonanym Rtg – bez świeżych zmian pourazowych. Zalecono kołnierz miękki S. do spania i prac statycznych. Wynik badania Rtg z 12 czerwca 2008 r. nie wykazywał kostnych zmian pourazowych.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział I Cywilny z dnia 9 listopada 2011 r. zasądzono od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) Oddział K. na rzecz powódki J. K. kwotę 70 000 zł z ustawowymi odsetkami od 5 lutego 2010 do dnia zapłaty, zaś w pozostałym zakresie powództwo oddalono (pkt I-II sentencji wyroku), sygn. akt I C 1851/09. Zasądzona kwota została przyznana powódce tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku z wypadkiem w autobusie z dnia 12 czerwca 2008 r. od ubezpieczyciela sprawcy wypadku. W toku postępowania na podstawie opinii biegłego stwierdzono, że powódka w wyniku upadku w autobusie doznała obrażeń ciała powodujących długotrwały uszczerbek na zdrowiu wynoszący 30%. Wskutek wypadku doznała urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego z promieniowaniem bólu do barku prawego, złamania kompresyjnego trzonu L3.

Sąd Apelacyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 22.02.2012r oddalił apelację strony pozwanej od w/w wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie, - sygn. akt I ACa 86/12.

Dowód: częściowe zeznania powódki (k. 351-353); odpis opinii biegłego W. R. z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie przed Sądem Okręgowego w Krakowie Wydział I Cywilny, sygn. akt I C 1851/09 (k. 314-315); odpis opinii uzupełniającej biegłego W. R. z dnia 8 lutego 20111 r. w sprawie przed Sądem Okręgowego w Krakowie Wydział I Cywilny, sygn. akt I C 1851/09 (k. 316); odpis wyroku z uzasadnieniem Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział I Cywilny z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt I C 1851/09 (k. 204-212); odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie Wydział I Cywilny z dnia 22 lutego 2012 r., sygn. akt I ACa 86/12 (k. 203).

W dniu 16 czerwca 2008 r. powódka zgłosiła się do poradni strony pozwanej Centrum (...) sp. z o.o. w K.. W wyniku badania Rtg powódki z dnia 16 czerwca 2008 r. stwierdzono: staw biodrowy prawy wraz z widoczną częścią kości udowej radiologicznie bez zmian urazowych. Powódka w trakcie badania sygnalizowała, że ma na prawym boku wybroczynę. Na potrzeby badania Rtg powódka położyła się na prawym boku. W momencie kiedy powódka wstawała po wykonaniu zdjęcia poczuła zgrzyt kostny w okolicach tułowia. Nie poczuła większego bólu, bo cały czas była obolała. O powyższych odczuciach powódka poinformowała lek. med. D. G. na wizycie w dniu 20 czerwca 2008 r. Powódka skarżyła się na dolegliwości bólowe. Lekarka przepisała zastrzyki na usunięcie wybroczyny, lecz powódka się do tego nie zastosowała i użyła innych metod na wchłonięcie wybroczyny.

Powódka odbyła kolejne wizyty w Centrum (...) sp. z o.o. w K. w dniach 25 lipca 2008 r. i 14 sierpnia 2008 r. u lek. med. D. G.. Podczas wizyty stwierdzono, że krwiak na udzie prawym nasilił się, powódka skarżyła się tylko na ból nerwu kulszowego od kręgosłupa do kończyny dolnej prawej, ból głowy, źrenice równe, okrągłe. Wyznaczono termin do neurologa na 5 sierpnia 2008 r. – rozpoznano: stan po urazie głowy i ogólnym potłuczeniu.

Wykonano badanie Rtg kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z dnia 6 sierpnia 2008 r. Skierowanie do poradni chirurgicznej wydane przez lekarza neurologa z pozwanej placówki w dniu 12 sierpnia 2008 r. z rozpoznaniem: stan po złamaniu kompresyjnym (...)

W dniu 14 sierpnia 2008 r. odbyła się konsultacja przez neurologa – stan po złamaniu kręgosłupa (...) krwiaki wchłaniają się, ruchy w odcinku szyjnym bólowo ograniczone, źrenice równe, okrągłe, reagują bez zmian.

Powódka w poradni ogólnej Centrum (...) sp. z o.o. w K. skorzystała z porad : 9 września 2008 r., 10 grudnia 2008 r. i 13 stycznia 2009 r. Stwierdzono wówczas ograniczenie ruchów kręgosłupa szyjnego i bóle w kręgosłupie szyjnym, skoliozę i bóle w odcinku lędźwiowo-krzyżowym, bolesność grzbietu po stronie prawej. Ostatecznie rozpoznano stan po urazie w odcinku szyjnym i grzbietu, skierowana została na krioterapię. Ponadto odnotowano krwiak uda prawego, fakt, iż powtórnie zgłosiła się do szpitala, nadal utrzymujące się bóle kręgosłupa szyjnego, bóle głowy i nudności, bez wymiotów. Odnotowano, iż pozostaje w leczeniu chirurgicznym z powodu urazu podudzia prawego, zlecono prześwietlenie stawów biodrowych i kończyn dolnych. W dniu 9 września 2008 r. odnotowano: dobrą reakcję na krioterapię, w wywiadzie nadal bóle w obrębie klatki piersiowej i grzbietu, w badaniu ograniczenie ruchów kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego, objawy korzeniowe pod kątem 80º, bez objawów ubytkowych. Wydano wniosek do sanatorium. Dnia 10 grudnia 2008 r. powódka zgłosiła się z przewlekłymi bólami głowy, bólami korzeniowymi szyjnymi i piersiowymi oraz odcinka lędźwiowo-krzyżowego z promieniowaniem do kończyny górnej lewej. Badaniem fizykalnym – ograniczenie ruchów w kręgosłupie szyjnym i lędźwiowym, objawy korzeniowe pod kątem 80º. Rozpoznano: stan po wypadku komunikacyjnym w dniu 12 czerwca 2008 r. z urazem głowy i kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowo-krzyżowego, utrwalone przewlekłe objawy zespołu korzeniowego, szyjnego, piersiowego i lędźwiowo-krzyżowego. Dnia 13 stycznia 2009 r. rozpoznano: obserwacja stawu biodrowego prawego.

Powódka nie skorzystała ze zleconego przez lek. med. B. H. (1) badania rezonansu magnetycznego planowanego na marzec 2009 r., podając, że miałaby trudności z leżeniem bez ruchu przez okres potrzebny do wykonania tego badania.

W wyniku badania tk stawów biodrowych powódki z dnia 25 lutego 2009 r. opisano m. in. zmiany zwyrodnieniowe w obu stawach biodrowych oraz masywne zmiany zwyrodnieniowe w stawach międzykręgowych z objawami próżni, w odcinku lędźwiowym kręgosłupa (...) W świetle kanału kręgowego na poziomie S2 widoczne są dwie struktury o cieniowaniu płynowym – torbiele T..

Jak wynika z opinii biegłych z C. U. – wykonanej na zlecenie sądu powódka pozostawała w leczeniu w pozwanej placówce od 25 lipca 2008r . Zgłosiła się z krwiakiem prawego uda i bólami nerwu kulszowego. Lekarz udzielający świadczeń ustalił m. in. powódce termin badania neurologicznego w związku z brakiem objawów naglących. Po konsultacji neurologicznej ustalono przebyte dawno złamanie kompresyjne (...) Powódkę w trakcie leczenia u strony pozwanej kierowano na badania obrazowe i usprawniające, a leczenie w poradni neurologicznej koncentrowało się wokół dolegliwości bólowych głowy, wszystkich odcinków kręgosłupa, występowały objawy korzeniowe. Wykonana diagnostyka radiologiczna nie ujawniła zmian urazowych w stawie biodrowym prawym, natomiast ujawniła zmiany zwyrodnieniowe w obu stawach krzyżowo-biodrowych oraz kręgosłupa lędźwiowego z rotoskoliozą. Postępowanie strony pozwanej Centrum (...) było nacechowane oczekiwaną starannością i w żadnej mierze nie spowodowało uszkodzenia ciała powódki, ani nie powiększyło samoistnych patologii, jak również w zakresie stanu pourazowego, jakim był krwiak uda prawego. Postępowanie lekarskie w trakcie udzielania pomocy strony pozwanej było zgodne z aktualnie obowiązującą wiedzą medyczną. W związku z leczeniem u strony pozwanej nie zachodzi potrzeba podjęcia jakiegokolwiek dodatkowego leczenia związanego z działaniem strony pozwanej. U powódki stwierdzono wyłącznie zmiany zwyrodnieniowe w narządzie ruchu będące schorzeniem samoistnym immanentnie związanym z samoistnym procesem biologicznego starzenia się organizmu. Powstawanie zmian zwyrodnieniowych ma charakter wieloletni. Rodzaj obrażeń jakich doznała powódka nie prowadzi do zmian zwyrodnieniowych. Ujawnione drobne zmiany zwyrodnieniowe mogą mieć wpływ na powstanie stałej bolesności kręgosłupa, kłopoty z poruszaniem i ruchami kręgosłupa, bowiem poza tym u powódki stwierdzono skrzywienie boczne kręgosłupa z rotacją oraz zwężenie szczelin międzykręgowych, co wszystko sumarycznie składa się na upośledzenie sprawności fizycznej obręczy miednicznej i kończyn dolnych z dolegliwościami bólowymi.

Dowód: dokumentacja medyczna powódki i korespondencja między powódką a stroną pozwaną Centrum (...) sp. z o.o. (k. 6-19); zeznania świadka B. H. (2) (k. 146-148); zeznania świadka D. G. (k. 148-149); częściowe zeznania powódki (k. 351-353); opinia opracowana przez Katedrę i Zakład Medycyny Sądowej C. U. z dnia 24 lipca 2015 r. (k. 469-472); opinia uzupełniająca opracowana przez Katedrę i Zakład Medycyny Sądowej C. U. z dnia 18 listopada 2016 r. (k. 525).

Powódka odczuwa dolegliwości związane ze skutkiem wypadku w autobusie do dzisiaj m.in. ma problemy z leżeniem i doznaje ograniczeń w poruszaniu się.

Dowód: częściowe zeznania powódki (k. 351-353).

Spółka Centrum (...) sp. z o.o. K. zawarła ze stroną pozwaną (...) S.A. w W. umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z okresem ubezpieczenia od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.

Dowód: odpisy umów ubezpieczenia z dnia 27 grudnia 2007r., 30 grudnia 2008 r., 28 grudnia 2009 r., 28 grudnia 2010 r. (k. 78-91).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione wyżej dokumenty prywatne i urzędowe, których autentyczność i wiarygodność nie budziła wątpliwości Sądu i nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd oparł się również na złożonych do akt niniejszej sprawy: opinii głównej i uzupełniającej sporządzonej przez pracowników Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej C. U., biegłych: dr med. P. K. (internisty, specjalisty chorób zakaźnych, specjalisty medycyny sądowej), dr med. G. Z. (specjalisty neurologa) oraz dr hab. med. J. O. prof. UJ (specjalisty chirurgii ortopedyczno-urazowej, specjalisty rehabilitacji medycznej). Wymienione opinie Sąd uznał za miarodajne dla poczynienia ustaleń faktycznych. Opinie te są rzetelne i zrozumiałe. Zostały one sporządzone przez osoby dysponujące odpowiednią wiedzą i doświadczeniem. Wnioski płynące z wszystkich wskazanych opinii były spójne. Opinie te uwzględniały zgromadzony materiał, dotychczasowe wyniki postępowania dowodowego i udzieliły odpowiedzi na zagadnienie wskazane w odezwie. Zawarte w tych opiniach (głównej i uzupełniających) wnioski zostały wywiedzione zgodnie z zasadami logiki, w jednoznaczny i niebudzący wątpliwości sposób. Rzeczowość opinii i miarodajność przyjętych konkluzji, odpowiadająca wskazaniom doświadczenia, nie pozwalały na skuteczne podważenie jej końcowych wniosków. Biegli odnieśli się w sposób wyczerpujący do zarzutów pełnomocnika powódki w opinii uzupełniającej, a do której to pełnomocnik powódki nie wnosił dalszych zarzutów. Pełnomocnicy pozwanych nie składali w ogóle zarzutów do opinii.

Nadto Sąd oparł się również na zeznaniach świadków B. H. (1) i D. G. na okoliczność ustalenia przebiegu procesu leczenia powódki w poradniach Centrum (...) sp. z o.o. w K., zastosowanych metodach diagnostycznych i terapeutycznych i ich efektów oraz zachowania powódki w trakcie leczenia. Sąd dał im wiarę w całości. Ich zeznania należy ocenić jako jasne, logiczne i spójne. Dodatkowo korespondowały z dokumentacją medyczną powódki i ustaleniami poczynionymi przez biegłych sądowych co do zasadności działań podjętych w ramach procesu leczniczego.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania powódki J. K. na okoliczność przebiegu jej leczenia w pozwanej placówce medycznej – w części w jakiej przyczyniły się do wyjaśnienia istotnych faktów i korespondowały z pozostałymi dowodami z dokumentów i zeznań świadków. W ocenie Sądu zarzut doznania urazu w trakcie badania rtg stanowi jedynie przejaw subiektywnego odczucia powódki, a nie zaś przejaw wadliwego przeprowadzenia badania przez lekarza pozwanej placówki medycznej.

Sąd pominął dowód z przesłuchania świadka dr Ł. N. z uwagi na cofnięcie wniosku przez powódkę w tym zakresie.

Sąd pominął dowód z dokumentacji prowadzonego przez Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej przy Okręgowej Izbie Lekarskiej postępowania przeciwko lek. med. D. G. wszczętego z wniosku J. K. (sygn. (...)), a następnie przez Sąd Lekarski (sygn. (...)), a wnioskowanego przez pozwane Centrum (...) sp. z .o. w K.. Wezwanie z dnia 14 listopada 2013 r. do przedłożenia akt skierowane Okręgowej Izby Lekarskiej w K. (k. 347) pozostało bez odpowiedzi, a dalsze oczekiwanie na przekazanie akt postępowania dyscyplinarnego prowadziłoby do nieuzasadnionej zwłoki w rozpoznaniu sprawy. Tym bardziej, że w opinii biegłych w niniejszej sprawie dostatecznie ustalono kwestię zgodności postępowania lekarzy leczących powódkę z aktualnym stanem wiedzy i dobrymi praktykami lekarskimi.

Sąd zważył, co następuje:

Finalnie, powódka domagała się od pozwanych Centrum (...) sp. z o.o. w K. oraz (...) S.A. w W., zasądzenia solidarnie kwoty 200 000 zł, tj. kwoty: 150 000 zł tytułem odszkodowania w związku z utratą pełnej ruchomości stawu biodrowego i 50 000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę. Powódka podnosiła, że zastosowane leczenie w placówce strony pozwanej Centrum (...) sp. z o.o. w K. było wadliwe i spowodowało trudno odwracalne zmiany w ruchliwości powódki i bardzo duże cierpienia fizyczne z tym związane.

W myśl art. 415 k.c. kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Art. 444 § 1 k.c. stanowi, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. Ponadto zgodnie z art. 444 § 1 k.c. w zw. z art. 445 § 1 k.c. sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W opinii biegłych sądowych nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości, co do przeprowadzonego procesu terapeutycznego powódki w pozwanej placówce medycznej. Podkreślić należy, że u powódki stwierdzono wyłącznie zmiany zwyrodnieniowe w narządzie ruchu, a które są schorzeniem samoistnym immanentnie związanym z samoistnym procesem biologicznego starzenia się organizmu. Powstawanie zmian zwyrodnieniowych jest procesem wieloletnim i to ujawnione drobne zmiany zwyrodnieniowe mogą mieć wpływ na odczuwanie dolegliwości przez powódkę (stałe bolesności kręgosłupa, kłopoty z poruszaniem i ruchami kręgosłupa). Tym samym odczuwane dolegliwości nie stanowią skutku błędnych decyzji czy czynności lekarzy zatrudnionych w pozwanym Centrum (...) sp. z o.o. w K.. Przeprowadzone postępowanie nie wykazało, iż doszło do zawinionego nieprawidłowego działania ze strony lekarzy leczących powódkę, które doprowadziłoby do powstania szkody na jej osobie w postaci uszkodzenia ciała lub rozstroju jej zdrowia. W związku z powyższym nie aktualizuje się również odpowiedzialność gwarancyjna ubezpieczyciela (...) S.A. w W. na gruncie art. 822 k.c. Brak związku przyczynowego pomiędzy postępowaniem lekarzy pozwanej placówki medycznej a wskazywanymi w pozwie dolegliwościami powódki eliminował potrzebę prowadzenia postępowania w kierunku ustalenia wysokości szkody majątkowej jak i niemajątkowej powódki. W konsekwencji orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku na podstawie powołanych przepisów prawa.

W pkt II sentencji wyroku Sąd odstąpił od obciążania powódki kosztami zastępstwa procesowego na rzecz pozwanych. Art. 102 k.p.c. stanowi, że w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. W ocenie Sądu powołany przepis prawa znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie. W pierwszej kolejności Sąd zwrócił uwagę, że powódka nie jest osobą zamożną, co znalazło odzwierciedlenie w postanowieniu o zwolnieniu jej od kosztów sądowych w całości i ustanowieniu dla niej adwokata z urzędu (k. 41). Ponadto powódka jest osobą starszą (78 lat) i schorowaną, a jej głównym źródłem dochodu jest emerytura. Toteż poniesienie przez nią pełnych kosztów mogłoby stanowić dla niej poważną dolegliwość. Sąd wziął również pod uwagę, iż powódka wnosząc powództwo miała silne subiektywne przeświadczenie co do słuszności swoich roszczeń. Wyjaśnienie kwestii czy leczenie powódki przeprowadzone w placówce strony pozwanej Centrum (...) sp. z o.o. w K. wymagało sporządzenia specjalistycznych opinii biegłych, co świadczy o tym, że powództwo nie było prima facie bezzasadne. Dodatkowo podnieść należy, że strony pozwane z uwagi na prowadzoną działalność gospodarczą są narażone na stałe prowadzenie sporów sądowych i korzystają ze stałej obsługi prawnej, zaś jej koszty są uwzględnione w ogólnych kosztach prowadzenia działalności gospodarczej, a zatem nie poniosą znacznej szkody wskutek odstąpienia od przyznania im kosztów zastępstwa procesowego w przedmiotowej sprawie. Tym bardziej, że obie spółki są prężnie działającymi podmiotami na swych rynkach usług i dysponują znacznymi środkami i potencjałem finansowym, w odróżnieniu od powódki. Sąd nie ignoruje również okoliczności przyznania powódce kwoty 70 000 zł na mocy wyroku z dnia 9 listopada 2011 r. Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział I Cywilny, sygn. akt I C 1851/09. Jednakże należy mieć na uwadze, że świadczenie zostało zasądzone kilka lat temu, a zatem nie ma pewności, że powódka wciąż dysponuje tymi środkami i w jakiej kwocie. Ponadto w ocenie Sądu świadczenie to winno służyć rekompensacie doznanych przez nią krzywd doznanych w związku z wypadkiem, a tym samym przeznaczenie jego części na uiszczenie kosztów niniejszego postępowania, cel ten by w części udaremniało.

W pkt III sentencji wyroku Sąd przyznał od Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Krakowie na rzecz adw. F. K. wynagrodzenie w wysokości 4.428 zł brutto za pomoc prawną udzieloną powódce z urzędu na podstawie § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002, Nr 163, poz. 1348).