Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Ewa Muzyka

Protokolant Karolina Jaworska

po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2017 roku

sprawy R. C.

syna W. i E. z domu S.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w okresie od dnia 19 czerwca 2016r. do dnia 20 czerwca 2016r. w S., woj. (...) po uprzednim wykręceniu śrub mocujących skobel do futryny drzwi ubikacji w budynku przy ul. (...) dostał się do wnętrza skąd zabrał w celu przywłaszczenia rower górski marki (...) o wartości 600 zł czym działał na szkodę V. Ż.

tj. o czyn z art. 279§1 kk

I.  R. C. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 279§1 kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierza mu karę roku pozbawienia wolności;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. Ż. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 516, 60 złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

III.  zwalnia oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych poniesionych w sprawie, wydatki zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

W toku przewodu sądowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. C. jest sąsiadem V. Ż. zamieszkałej w S., na ulicy (...). Kobieta wraz z rodziną korzysta z toalety znajdującej się na korytarzu budynku, gdzie przechowywała także m.in. dwa rowery. Pomieszczenie to zamykane jest na kłódkę ze skoblem, do której klucze ma V. Ż.. O fakcie przechowywania w toalecie rowerów wiedział R. C., który z 19 czerwca 2016 r. na 20 czerwca 2016 r. szukał sposobu, aby uzyskać pieniądze na alkohol. R. C. postanowił dokonać kradzieży roweru. W tym celu odkręcił śruby mocujące skobel do futryny drzwi od pomieszczenia ubikacji i zabrał z niego rower górski marki (...) o wartości 600 zł. należący do V. Ż.. Rower niezwłocznie sprzedał przygodnie napotkanemu mężczyźnie za 10 złotych, które przeznaczył na zakup alkoholu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 19

Zeznania świadka V. Ż. k. 3

R. C. przyznał się do dokonania kradzieży z włamaniem na szkodę V. Ż.. Podał, że zabrał rower, bo chciało mu się pić.

R. C. jest bezrobotny, był w przeszłości karany sądownie. Tempore criminis oskarżony miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia swojego czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Oskarżony nie cierpi na chorobę psychiczną w sensie psychozy ani inne krótkotrwałe zakłócenia czynności psychicznych. Rozpoznano u niego upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim – górna granica oraz zespół zależności od alkoholu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 19

Opinia sądowo-psychiatryczna k. 75-77

Dane o karalności k. 41

Odpisy wyroku k. 55-56

Sąd zważył ponadto, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego wina oskarżonego nie może budzić wątpliwości. Oskarżony przyznał się do winy i złożył wyjaśnienia korespondujące z zeznaniami pokrzywdzonej V. Ż.. Opisał także pobudki i motywy, jakie nim kierowały oraz sposób swojego działania tj. wykręcenie śrub ze skobla łączącego kłódkę z futryną drzwi od toalety.

W związku z powyższym Sąd uznał, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona występku z art. 279 §1 kk i wymierzył mu karę roku pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami prewencji ogólnej i szczególnej tj. baczył, aby kara wpłynęła wychowawczo na sprawcę i zaspokoiła społeczne ogólnie rozumiane poczucie sprawiedliwości. Uwzględniając aspekt społecznego oddziaływania kary Sąd miał na uwadze wpływ, jaki wymierzona kara może mieć na każdego, kto dowiedział się w jakikolwiek sposób o przestępstwie i zapadłym wyroku. Jak trafnie wypowiedział się Sąd Najwyższy chodzi tu o wpływ, jaki orzeczona kara powinna wywrzeć w kierunku ugruntowania w społeczeństwie prawidłowych ocen prawnych i stosownego do tych ocen postępowania, o potwierdzenie przekonania, że w walce z przestępczością zwycięża praworządność, a sprawcy są sprawiedliwie karani. Wpływ ten orzeczona kara powinna wywierać przede wszystkim na środowisko sprawcy.(vide OSN z 15.10.1982 r IV KR 249/82).

R. C. mimo uprzedniej karalności za przestępstwa przeciwko mieniu bezrefleksyjnie, działając z niskich pobudek – tj. w celu zebrania pieniędzy na zakup alkoholu, postanowił dokonać kradzieży z włamaniem do pomieszczenia toalety należącego do jego sąsiadki V. Ż.. Brak poszanowania cudzej własności i podstawowych norm prawnych oraz społecznych przesądza o braku pozytywnej prognozy kryminologicznej w stosunku do R. C. tym bardziej, że biegli psychiatrzy wskazali w swojej opinii, że oskarżony popełnił zarzucany mu czyn w związku z uzależnieniem od alkoholu i zachodzi wysokie prawdopodobieństwo popełnienia takiego samego lub podobnego czynu zabronionego.

O zwolnieniu od obowiązku uiszczenia kosztów postępowania orzeczono przy uwzględnieniu, że oskarżony nie pracuje, nie osiąga żadnych dochodów i korzysta z pomocy społecznej. Sytuacja finansowa R. C., oraz jego obiektywne możliwości zarobkowe stanęły także u podstaw nie orzekania wobec niego o obowiązku naprawienia szkody. Wszak orzeczenie to miałoby w istocie fikcyjny charakter, ponieważ R. C. ani na wolności, ani w zakładzie karnym nie jest w stanie uzyskać środków finansowych na spłatę zobowiązania wobec pokrzywdzonej. Przesądza o tym nie tylko jego głębokie uzależnienie od alkoholu i brak jakiegokolwiek zawodu, ale także swoista nieporadność finansowa wynikająca z upośledzenia umysłowego.