Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Bartosz Paszkiewicz

Protokolant: st. sekr. sąd. Renata Snopek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej-----

po rozpoznaniu na posiedzeniu 17 marca 2017 roku

sprawy S. S. syna H. i A. z domu O., urodzonego (...) w B.

oskarżonego o to, że:

1.  W dniu 14 października 2016 roku w Z. przy ulicy (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia karty bankomatowej o nr (...) uprawniającej do podjęcia

pieniędzy z automatu bankowego na szkodę F. B..

tj. o czyn z art. 278§5 kk.

2.  W dniu 15 października 2016 roku w klubie (...) w W. przy ul. (...), dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, iż przy użyciu uprzednio skradzionej na terenie Z. karty bankomatowej o nr (...) dokonał transakcji bezgotówkowej przy pomocy terminala zbliżeniowego na kwotę 14,00 złotych na szkodę F. B..

tj. o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk.

3.  W dniu 16 października 2016 roku w sklepie (...) (...) w W. dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że przy użyciu uprzednio skradzionej na terenie Z. karty bankomatowej o nr (...) dokonał transakcji bezgotówkowej przy pomocy terminala zbliżeniowego na kwotę 19,70 złotych na szkodę F. B..

tj. o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk.

4.  W dniu 16 października 2016 roku w sklepie (...) w W. dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że przy użyciu uprzednio skradzionej na terenie Z. karty bankomatowej o nr (...) dokonał transakcji bezgotówkowej przy pomocy terminala zbliżeniowego na kwotę 49,00 złotych na szkodę F. B..

tj. o czyn z art. 279§ 1 kk w zw. z art. 283 kk.

orzeka

1.  oskarżonego S. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 1(pierwszym) czynu wypełniającego dyspozycje art. 278 § 5 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 37 a k.k. wymierza mu karę 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych każda;

2.  oskarżonego S. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu w punktach od 2 (drugiego) do 4 (czwartego) czynów wyczerpujących dyspozycję art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. stanowiących ciąg przestępstw z art. 91 § 1 k.k.i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych każda;

3.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., 85 a k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. łączy orzeczone kary grzywny i wymierza oskarżonemu S. S. łączną karę grzywny w rozmiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

4.  zasądza od oskarżonego S. S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania oraz wymierza mu 150 (sto pięćdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt II K 58/17

UZASADNIENIE

S. S. jest znajomym F. B.. 14 października 2016 roku oskarżony uczestniczył w imprezie organizowanej przez pokrzywdzonego w jego domu. W trakcie tej imprezy S. S. zauważył na stole kartę do bankomatu należącą do F. B. i ja zabrał. Następnie udał się do W., gdzie trzykrotnie w dniach 15-16 października zapłacił przedmiotową kartą zbliżeniowo. Następnie dziewczyna oskarżonego N. Z. oddała pokrzywdzonemu całą skradzioną kwotę.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 24, 29)

Oskarżony ma 22 lata. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Jego miesięczne wynagrodzenie wynosi 1000 zł. Nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo. Nie był karany.

(dowód: oświadczenie oskarżonego k. 24,29 karta karna k. 25)

Oskarżony w toku postępowania przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze w trybie art. 335 kpk, który został uwzględniony.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 24, 29)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Na wstępie rozważań prawnych podnieść należy, że oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i dobrowolnie poddał się karze, w związku z czym stan faktyczny jest bezsporny. Nie można też tracić z pola widzenia faktu, że zgodnie z art. 424 § 3 k.p.k. uzasadnienie wyroku wydanego w trybie art. 335 k.p.k. może się ograniczyć do wskazania podstawy prawnej tego wyroku i zawartych w nim rozstrzygnięć. W związku z tym Sąd pominął rozważania w przedmiocie oceny dowodów skoro sprawstwo jest bezsporne, a wyjaśnienia oskarżonego nie budzą wątpliwości.

Z uwagi na powyższe Sąd uznał M. K. za winnego tego, że:

-w 2 dniu 14 października 2016 roku w Z. przy ulicy (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia karty bankomatowej o nr (...) uprawniającej do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego na szkodę F. B. tj. czynu wypełniającego dyspozycję art. 278 § 5 k.k.,

-w dniu 15 października 2016 roku w klubie (...) w W. przy ul. (...), dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, iż przy użyciu uprzednio skradzionej na terenie Z. karty bankomatowej o nr (...) dokonał transakcji bezgotówkowej przy pomocy terminala zbliżeniowego na kwotę 14,00 złotych na szkodę F. B. tj czynu z art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk,

-w dniu 16 października 2016 roku w sklepie (...) (...) w W. dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że przy użyciu uprzednio skradzionej na terenie Z. karty bankomatowej o nr (...) dokonał transakcji bezgotówkowej przy pomocy terminala zbliżeniowego na kwotę 19,70 złotych na szkodę F. B. tj. czynu z art. 279§1 kk w zw. z art. 283 kk,

-w dniu 16 października 2016 roku w sklepie (...) w W. dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że przy użyciu uprzednio skradzionej na terenie Z. karty bankomatowej o nr (...) dokonał transakcji bezgotówkowej przy pomocy terminala zbliżeniowego na kwotę 49,00 złotych na szkodę F. B. tj. czynu z art. 279§ 1 kk w zw. z art. 283 kk.

Zważywszy, że w sprawie nie ujawniły się żadne okoliczności zdolne wyłączyć, bądź ograniczyć winę oskarżonego – należało zatem stwierdzić, że dopuścił się on występków bezprawnych, karygodnych i zawinionych.

Zgodnie z treścią art. 53 § 1 kk czynnikami limitującymi rozmiar sankcji karnej za popełnione przestępstwa są stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu, których wymierzana w granicach sędziowskiego uznania kara nie powinna przekraczać. Wymierzając karę należy nadto mieć na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Stosownie do § 2 powołanego wyżej przepisu, uwzględnić należy w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Kary zostały uzgodnione przez Prokuratora i oskarżonego.

Za czyn I zgodnie z wnioskiem Sąd na podstawie art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 37 a k.k. wymierzył oskarżonemu karę 120 stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych każda.

Nadto Sąd przyjął, iż czyny od II do IV stanowią ciąg przestępstw i na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 150 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda. Sąd popełnił błąd, gdyż przy wymiarze kary w tym punkcie pominął art. 37 a k.k.

Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., 85 a k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. Sąd połączył orzeczone kary grzywny i wymierzył oskarżonemu S. S. łączną karę grzywny w rozmiarze 150 stawek dziennych po 10 złotych każda.

Na koszty postępowania złożyły się wydatki wyłożone przez Skarb Państwa w związku z koniecznością, uzyskania karty karnej oraz ryczałty za doręczenia w obu fazach postępowania. Zgodnie z art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonego koszty sądowe uznając, że ich uiszczenie nie będzie dla S. S. zbyt uciążliwe.

Opłatę wymierzono na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych.