Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jacek Witkowski

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2017r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania T. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 29 czerwca 2016 r. (Nr (...) )

w sprawie T. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje T. A. prawo do emerytury od dnia (...)roku.

Sygn. akt IV U 622/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.06.2016 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.) oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., Nr 8, poz. 43 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu T. A. prawa do emerytury. Swoją decyzję organ rentowy uzasadniał tym, iż ubezpieczony nie udowodnił, by na dzień 1.01.1999 r. legitymował się 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych. Do tej kategorii zatrudnienia ZUS nie zaliczył ubezpieczonemu pracy świadczonej na rzecz Przedsiębiorstwa (...) w W. w okresie od 27.03.1974 r. do 30.06.1979 r., gdyż przedłożone świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych zostało wystawione przez Archiwum, a nie pracodawcę. Organ rentowy nie zaliczył również do przywołanej kategorii zatrudnienia pracy w okresie od 1.06.1982 r. do 31.12.1998 r. W tym czasie T. A. pracował w Cukrowni (...) w S., a w przedstawionym świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach wskazano, iż wykonywał on pracę na dwóch stanowiskach: „maszynisty ładowarki jednonaczyniowej- ślusarza”. Powyższe wyklucza przyjęcie, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze świadczył pracę w warunkach szczególnych, do której zalicza się pracę maszynisty ładowarki jednonaczyniowej.

Odwołanie od tej decyzji wniósł T. A., który domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do emerytury. Ubezpieczony podniósł, iż przez co najmniej 15 lat stale i w pełnym wymiarze wykonywał pracę w warunkach szczególnych będąc zatrudnionym na stanowisku maszynisty koparki i ładowarki odpowiednio w Przedsiębiorstwie (...) w W. w okresie od 27.03.1974 r. do 30.06.1979 r. oraz w Cukrowni (...) w S. od 1.06.1982 r. do 31.12.1998 r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i powołał się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

W dniu(...)r. ubezpieczony T. A. ukończył 60 lat życia.

W dniu 17.05.2016 r. ubezpieczony wystąpił do (...) Oddział w S. z wnioskiem o przyznanie emerytury (k. 1-4 a. e.). Ubezpieczony wskazał w nim, iż jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego i wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w tym funduszu na dochody budżetu państwa. Na podstawie zgromadzonych dokumentów ZUS ustalił, iż na dzień 1.01.1999 r. T. A. posiada staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, 4 miesięcy i 28 dni. Zdaniem organu rentowego, ubezpieczony nie przepracował żadnego okresu w warunkach. W konsekwencji organ rentowy wydał w dniu 29.06.2016 r. zaskarżoną decyzję, w której odmówił ubezpieczonemu przyznania prawa do emerytury w wieku obniżonym (decyzja k. 43 a. e.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd ustalił, iż T. A. w dniu 4.09.1974 r. został zatrudniony w pełnym wymiarze w Przedsiębiorstwie (...) w W. (świadectwo pracy k. 10 a. e.). Przedsiębiorstwo to zajmowało się wykonywaniem robót budowalnych, m. in. wykopów pod budynki oraz pod instalacje wodociągowe. Ubezpieczony początkowo został zatrudniony na stanowisku pomocnika maszynisty koparki. W tym czasie T. A. jeździł razem z maszynistą w teren i pod jego nadzorem wykonywał prace ziemne. Jednocześnie, ubezpieczony odbywał również kurs na maszynistę koparki i ładowarki jednonaczyniowej. T. A. w dniu 8.02.1975 r. nabył uprawnienia maszynisty koparki oraz ładowarki jednonaczyniowej (dokument poświadczający uzyskanie uprawnień k. 21 a. s.). W związku z tym, od dnia 27.03.1975 r. ubezpieczony rozpoczął pracę maszynisty koparki, tj. koparki jednonaczyniowej typu K. (świadectwo pracy z dnia 28.10.1975 r. a. o.). Do obowiązków ubezpieczonego należało dokonywanie wykopów pod wodociągi i pod budynki, w tym m. in. głębokich wykopów pod kolektory ściekowe. Pracę tę T. A. świadczył na terenie osiedli (...) w W.. W okresie od 29.10.1975 r. do 13.10.1977 r. T. A. odbywał zasadniczą służbę wojskową (książeczka wojskowa k. 3-4 a. e. z wniosku o ustalenie kapitału początkowego).

Ubezpieczony od dnia 7.11.1977 r. został ponownie przyjęty do pracy w Przedsiębiorstwie (...) w W. na stanowisku maszynisty koparki. Pracę tę kontynuował do 30.06.1979 r. W przywołanych okresach, ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze wykonywał odpowiednio pracę pomocnika maszynisty koparki oraz maszynisty koparki (zeznania ubezpieczonego k. 22v-23 i 58 a. s., zeznania świadków Z. B. i S. S. (1) k. 23v i 24 a. s., dokumenty zgormadzone w aktach osobowych z (...) w W., w tym ogólne świadectwa pracy, umowa o pracę z dnia 7.11.1977 r., karta powołania do wojska, świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach).

W dniu 1.06.1982 r. T. A. został zatrudniony w Cukrowni (...) w S. (ówczesna nazwa Cukrownia im. (...) w S.) na stanowisku ślusarz remontowy- maszynista (umowa o pracę k. 17 a. o.). Faktycznie jednak, od początku zatrudnienia do 31.01.1983 r. ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze wykonywał pracę operatora ładowarki Ł-200 w ramach Wydziału (...) oraz (...). Do jego zadań należał załadunek materiałów poprodukcyjnych, tj. ziemi, piachu oraz wapna, na samochody. W czasie tzw. kampanii burakowej, trwającej dwa razy w roku po kilka miesięcy, ubezpieczony przy użyciu ładowarki, zajmował się transportem drogą wodną buraków, tj. popychał je. W okresie pomiędzy kampaniami, T. A. zajmował się oczyszczaniem spławiaków. W spornym okresie pracodawca ubezpieczonego kupował na czas kampanii ok. 300 tys. buraków. Pracę tę ubezpieczony wykonywał przez cały rok. T. A. nie zajmował się pracą ślusarza. Remontem maszyn, m. in. ładowarek, zajmował inny dział, niż ten, w którym pracował ubezpieczony.

Z dniem 1.02.1983 r. ubezpieczonemu zostały powierzone obowiązki ślusarza remontowego- maszynisty lokomotywy spalinowej (dokument potwierdzający powierzenie obowiązków k. 20 a. o.). Zadania te T. A. wykonywał do 16.04.1984 r. (k. 27 a. o.)

Od dnia 17.04.1984 r. ubezpieczony ponowne wykonywał pracę operatora ładowarki jednonaczyniowej i pracę tę świadczył stale i w pełnym wymiarze do 31.12.1998 r. W tym czasie, w okresie od 4.01.1993 r. do 29.01.1993 r. ubezpieczony przebywał na urlopie bezpłatnym (zeznania ubezpieczonego k. 22v-23, 39 i 58 a. s., zeznania świadków S. J. k. 23v-24, Z. T. k. 24-24v, H. Ż. k. 49v-50, S. S. (2) k. 50-50v oraz J. M. 57-58 a. s., dokumenty zgromadzone w aktach osobowych z Krajowej Spółki (...) S. A. w T.- następcy prawnego Cukrowni (...) w S., w tym świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych oraz świadectwo pracy k. 89-91 a. o.).

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Sąd obdarzył wiarygodnością zeznania ubezpieczonego oraz będących jego współpracownikami świadków Z. B. i S. S. (1). Zeznania te są logiczne i korespondują zarówno ze sobą jak i z treścią znajdujących się w aktach osobowych dokumentów pracowniczych. Dowody te pozwalają na przyjęcie, iż T. A. stale i w pełnym wymiarze świadczył na rzecz Przedsiębiorstwa (...) w W. pracę odpowiednio pomocnika maszynisty koparki (od 4.09.1974 r. do 26.03.1975 r. -6 miesięcy i 23 dni) oraz maszynisty koparki jednonaczyniowej (od 27.03.1975 r. do 30.06.1979 r. -4 lata, 3 miesiące i 4 dni). Podczas drugiego z przywołanych okresów ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową. Czas tej służby również powinien być doliczony do stażu pracy w warunkach szczególnych. Jak jest bowiem powszechnie przyjmowane w orzecznictwie, warunkiem wliczenia okresu służby wojskowej do czasu pracy w warunkach szczególnych jest, by przed rozpoczęciem tej służby osoba ubezpieczona pracowała w wyżej wymienionych warunkach, a po zakończeniu służby, w terminie 30 dni, powróciła do pracy na tym samym stanowisku. Normatywną podstawę powyższego zaliczenia stanowi art. 108 ust. 1 w zw. z art. 107 ust. i art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 21.11.1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, tj. w brzmieniu wówczas obowiązującym. T. A. spełnił ten wymóg, gdyż służbę wojskową ukończył 13.10.1977 r., a do pracy na stanowisku maszynisty powrócił 7.11.1977 r.

Odnośnie zatrudnienia T. A. w Cukrowni (...) w S. Sąd ustalił, iż w okresach od 1.06.1982 r. do 31.01.1983 r. oraz od 17.04.1984 r. do 31.12.1998 r., czyli łącznie przez 15 lat, 2 miesiące i 15 dni, pracował on stale i w pełnym wymiarze jako operator ładowarki. Okoliczność ta wyłania się ze spójnych i logicznych zeznań ubezpieczonego oraz świadków S. J., Z. T., H. Ż., S. S. (2) i J. M.. Potwierdzenie powyższego znajduje się w treści świadectwa pracy „ogólnego” oraz świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych (k. 89-91 a. o.). Przyjęciu, iż ubezpieczony wykonywał wyłącznie pracę ładowacza nie stoi na przeszkodzie fakt, iż w przywołanych dokumentach jako stanowisko pracy ubezpieczonego wskazano zarówno na operatora ładowarki, jak i ślusarza remontowego. Podkreślić bowiem należy, iż zeznania świadków jak i ubezpieczonego są przekonujące dla Sądu. Z ich treści kategorycznie wynika, iż T. A. pracował wyłącznie jako operator ładowarki. Zaznaczyć należy, iż łącznie pięcioro świadków, zatrudnionych na różnych stanowiskach (od operatorów koparek, spycharek, kierowników D. (...) i D. (...) Wodno-Ściekowej, po prezesa zarządu) potwierdziło, iż ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze wykonywał pracę operatora ładowarki. Świadkowie ci jednocześnie wskazali, iż w Cukrowni (...) w S. istniała praktyka przypisywania pracownikom dwóch różnych stanowisk pracy, przy czym osoby te były zatrudnione wyłącznie na jednym z podanych stanowisk. Nie ma powodów, by zeznaniom tym odmawiać wiarygodności.

Wskazać przy tym należy, iż dla kwalifikacji zatrudnienia jako wykonywanego w warunkach szczególnych decydujące znaczenie ma rodzaj rzeczywiście wykonywanej pracy.

Zdaniem Sądu, pracę ubezpieczonego w wyżej wymienionych okresach u obydwu pracodawców zakwalifikować należy jako odbywaną w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisu zawartego w § 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia i wymienioną w wykazie A dział V w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych poz. 3, tj. prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych. Za swego rodzaju uszczegółowienie powyższego pojęcia uznać można zarządzenie Nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę. W załączniku nr 1 do tego aktu prawnego, w dziale V poz. 3 (prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych) w pkt 1 wskazano na pracę maszynisty koparek i ładowarek jednonaczyniowych. Stąd też prace wykonywane przez T. A. stanowią pracę w warunkach szczególnych.

A zatem, suma powyższych okresów pracy ubezpieczonego na stanowisku pomocnika maszynisty koparki, maszynisty koparki jednonaczyniowej oraz operatora ładowarki (poza okresem przebywania na urlopie bezpłatnym od 4.01.1993 r. do 29.01.1993 r.) oraz okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej według stanu na dzień 1.01.1999 r. znacznie przekracza wymagane 15 lat.

Tym samym uznać należy, iż T. A. spełnia wszystkie warunki wyrażone w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 3 i § 4 ust. 1 pkt. 1 i 3 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. do przyznania emerytury w wieku obniżonym. W związku z tym Sąd stwierdził, że ubezpieczony nabył prawo do emerytury od dnia, w którym ukończył 60-ty rok życia, tj. od dnia (...)r.

Wobec powyższego, Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.