Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2017 r. w Olsztynie

sprawy A. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w S.

o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

na skutek odwołania A. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 listopada 2015 roku nr (...)- (...)-2

oddala odwołanie

Sygn. akt IVU 54/16

UZASADNIENIE

Decyzją dnia 18.11.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w S. nr (...) odmówił ubezpieczonej A. D. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 15.10.2014r. W uzasadnieniu swojej decyzji ZUS wskazał, iż organ rentowy nie był zobowiązany do przyznania Skarżącej świadczenia w świetle art. 6 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 30.10.2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. W świetle tej bezwzględnie obowiązującej regulacji osobom prowadzącym działalność gospodarczą nie przysługują świadczenia m.in. w postaci jednorazowego odszkodowania z ubezpieczenia wypadkowego w razie zalegania z opłatą składek na kwotę przekraczającą 6,60 zł. na dzień wystąpienia wypadku.

W odwołaniu od tejże decyzji, ubezpieczona wniosła o jej zmianę decyzji i przyznanie odszkodowania i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Nie wskazała, jakie koszty postępowania poniosła.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w S. wnosił o oddalenie odwołania od decyzji ZUS W uzasadnieniu podtrzymał argumenty, zaprezentowane w wydanej decyzji

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

A. D. ma lat 45, jest zawodu informatykiem i przedsiębiorcą. Prowadzi (...) Pracownię Rzemiosła (...) oraz M. (...). Posiada dom w R., 2ha działki gruntu ziemi w R. i 40a działkę w T.. Zalega z zapłatą składek na kilkadziesiąt tysięcy (na dzień 06.04.2016r. około 45.016,83zł).

W dniu 15.10.2014r. A. D. uległa wypadkowi samochodowemu - wypadkowi przy pracy w następstwie którego doznała złamania otwartego nasad dalszych kości przedramienia prawego i wieloodłamowego złamania rzepki prawej. (dowód: przesłuchanie odwołującej –k. 68v-69, dokumenty –k. 27-49, oświadczenie majątkowe –k. 51-52 dokumentacja medyczna i dokumentacja dotycząca postępowania karnego i wypadkowego w aktach ZUS O/ w S.)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest bezzasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Decyzją z dnia 18.11.2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. prawidłowo odmówił Skarżącej prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy.

Organ rentowy nie był zobowiązany do przyznania Skarżącej świadczenia w świetle art. 6 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 30.10.2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych(t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 1224), gdyż nie opłaciła składek do których opłacenia jest zobowiązana. W świetle tej bezwzględnie obowiązującej regulacji osobom prowadzącym działalność gospodarczą nie przysługują świadczenia m.in. w postaci jednorazowego odszkodowania z ubezpieczenia wypadkowego w razie zalegania z opłatą składek na kwotę przekraczającą 6,60 zł. na dzień wystąpienia wypadku. Odwołująca nie kwestionowała, że zalega z zapłatą składek na kilkadziesiąt tysięcy (na dzień 06.04.2016r. około 45.016,83zł).

Sąd dał wiarę odwołującej, gdyż jej wypowiedzi są logiczne.

Sąd dał wiarę przedłożonym dokumentom, gdyż żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości.

W rzeczywistości okoliczności faktyczne nie były sporne między stronami. Brak było podstaw do dopuszczania dowodu z opinii biegłego, celem ustalenia wysokości procentowego uszczerbku na zdrowiu związanego z zaistniałym wypadkiem przy pracy, gdyż przepisy powołane w decyzji wyłączały prawo do odszkodowania.

Odwołująca podnosiła, że odmowa wypłaty odszkodowania z uwagi na zaległości w opłacaniu składek jest niezgodna z Konstytucją. Wskazywała na brak konstytucyjności art. 6 ust. 2 i ust. 3 cyt. ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Przypomnieć należy, że Sąd Rejonowy - Sąd Pracy jest zobowiązany do zbadania materialnej podstawy żądania, gdyż jako rozpoznający sprawę nie może odmówić zastosowania przepisu ustawy (aktu normatywnego) z powodu jego niezgodności z Konstytucją. (zob. wyrok z dnia 16 kwietnia 2004 r., I CK 291/03). W przypadku, gdy Sąd poweźmie poważne wątpliwości w tym zakresie w trybie art.193 Konstytucji, może zwrócić się z odpowiednim pytaniem do Trybunału Konstytucyjnego. Sąd tutejszy nie przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytania prawnego, gdyż Sąd nie powziął w związku z toczącą się przed nim sprawą żadnych wątpliwości co do niekonstytucyjności wskazanego przepisu.

Sąd Rejonowy wskazuje, że zakwestionowana regulacja stanowi, iż jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu albo śmierci przysługuje tylko i wyłącznie wtedy, gdy osoba ubiegająca się uiściła na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki, a zadłużenie z tego tytułu nie jest wyższe niż 6,60zł.

W opinii odwołującej ma ona prawo do odszkodowania nawet wtedy, gdy zadłużenie jest większe. Temu twierdzeniu przeczą zasady prawa ubezpieczeń społecznych.

Przypomnieć należy, że ubezpieczenia społeczne są formą zabezpieczenia poszczególnych grup ludności przed wystąpieniem określonych rodzajów ryzyka życiowego (np. choroby, śmierci, kalectwa, itd...) Ubezpieczenia społeczne są oparte na podstawowej zasadzie ubezpieczeniowej, która zakłada gromadzenie środków na określonych funduszach przez osoby narażone na wymienione rodzaje ryzyka. Środki te są płacone przez np.: przez przedsiębiorców z przeznaczeniem na pokrycie wydatków i strat wynikających z dotyczących ich zdarzeń losowych. Wysokość składek zwykle uzależniona jest od wysokości zarobków ubezpieczonego oraz od ryzyka wystąpienia zdarzenia losowego dla całej populacji w danym okresie. Ubezpieczenia społeczne mają chronić przed utratą dochodów spowodowaną zdarzeniem losowym i związanymi z nimi wysokimi oraz niespodziewanymi wydatkami. Obejmują one przedsiębiorców, osoby utrzymujące się z pracy oraz ich rodziny. Elementami ubezpieczenia są zatem:

1) składka
2) fundusz
3) określone ryzyko losowe
4) wystąpienie szkody
5) pokrycie szkody określonym świadczeniem.

W umowie ubezpieczenia organ ubezpieczeniowy jest zobowiązany do wypłacenia określonych świadczeń w razie wystąpienia szkody wywołanej zdarzeniem losowym, ale tylko wtedy, gdy ubezpieczający wywiązuje się ze swego obowiązku płacenia składek. W konsekwencji ujednolicone prawa i obowiązki organu rentowego i ubezpieczonej wskazują, że bez opłacania składki, odwołująca jako ubezpieczona nie jest uprawniona do otrzymania świadczenia z ubezpieczenia społecznego.

Skoro odwołująca posiada zaległość związaną z opłacaniem składek na ubezpieczenie społeczne powyżej kwoty 6,60 zł, to brak jest podstaw do przyznania jej odszkodowania. Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 18.11.2015 roku, znak: (...), jest prawidłowa.

Ze względu na brak przesłanki niezbędnej do przyznania świadczenia, wyrażonej art. 6 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, jaką jest nie zaleganie z zapłatą składek, brak jest podstaw do zaspokojenia roszczenia odwołującej. Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 1 kpc w związku z art. art. 6 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, oddalił odwołanie.

SSR Barbara Kokoryn