Pełny tekst orzeczenia

0.1.Sygnatura akt VI K 262/16

I. WYROK

II. W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku, VI Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSR Anna Wołosecka - Berk

Protokolant : Aneta Elżbieciak

po rozpoznaniu dnia 21.IX.2016r. sprawy karnej

D. S. (1)

urodz. (...) w D.

syna A. i T. zd. S.,-

oskarżonego o to, że:

w dniu 26 marca 2016 roku w miejscowości Z., gmina L., woj. (...), na drodze krajowej (...), kierował samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości: I badanie – 0,33 mg/l, II badanie – 0,32 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,-

tj. o czyn z art. 178a§1 kk,-

------------- / -----------

I.  na podstawie art. 66§1 kk postępowanie wobec D. S. (1) o czyn z art. 178a§1 kk – warunkowo umarza,-

II.  na podstawie art. 67§1 kk okres próby ustala na 2 (dwa) lata,-

III.  na podstawie art. 67§3 kk orzeka od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 400 (czterysta) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,-

IV.  na podstawie art. 67§3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku,-

V.  na podstawie art. 63§4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 26 marca 2016r. do dnia 21 września 2016r.

VI.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 zł. tytułem poniesionych w sprawie wydatków i wymierza opłatę w kwocie 60 zł.

Sygn. akt VIK 262/16

UZASADNIENIE

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 marca 2016 roku oskarżony D. S. (1) był na spotkaniu z kolegą w D., w jego trakcie spożywał alkohol w postaci piwa. Po upływie około dwóch godzin oskarżony postanowił wrócić do domu, jechał swoim samochodem marki F. (...) o nr rej. (...) , w trakcie drogi zatrzymał się na poboczu za potrzebą fizjologiczną, w tym czasie nadjechał patrol policji , po krótkiej rozmowie funkcjonariusze odjechali a następnie zawrócili i udali się za oskarżonym . W miejscu swojego zamieszkania w miejscowości Z. oskarżony został poddany kontroli urządzeniem typu A. które wykazało, iż jest on nietrzeźwy , następnie oskarżony przewieziony został na Komisariat Policji w K. , poddano go badaniu urządzeniem typu Alkometr , które wykazało zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu : I badanie godz. 20.24- 0,33 mg/l , II badanie godz. 20.26 – 0,32 mg/l.

Obecnie D. S. (1) jest osobą bezrobotną, po zatrzymaniu prawa jazdy i braku możliwości dojazdu utracił pracę na terenie Czech . Oskarżony mieszka z konkubiną i 5-letnim synem, obecnie pozostaje na utrzymaniu konkubiny, ma liczne zobowiązania finansowe, posiada pozytywną opinię środowiskową, nie nadużywa alkoholu, prawidłowo funkcjonuje w środowisku sąsiedzkim.

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego D. S. ;

notatka urzędowa k. 1;

protokół użycia A. k.2;

protokół użycia A. k. 3;

kopie dokumentów k. 47-57;

wywiad środowiskowy k 62-63/

Oskarżony D. S. (1) nie był dotychczas karany.

/ dowód: dane o karalności k. 7 /

Oskarżony D. S. (1) stojący pod zarzutem popełnienia czynu z art. 178a §1 kk przyznał się do winy i w złożonych wyjaśnieniach podał, że był przekonany, iż mimo wypitego piwa może prowadzić samochód, gdyż doszło do eliminacji alkoholu z jego organizmu. Oskarżony wyraził skruchę, wskazał, iż brak prawa jazdy znacznie utrudnia funkcjonowanie rodziny w zakresie dowożenia dziecka do przedszkola oraz pozbawiło go pracy.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego sprawstwo oskarżonego odnośnie zarzuconego mu czynu z art.178a§1 kk nie budzi wątpliwości. Potwierdzeniem tego są wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się w tym zakresie do winy oraz dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Dowody te wskazują, że krytycznego dnia D. S. prowadził samochód znajdując się w stanie nietrzeźwości i zachowaniem swym wyczerpał ustawowe znamiona występku z art. 178a §1 kk .

Sąd uznał, iż w świetle okoliczności sprawy zasadnym jest przyjęcie, iż stopień społecznej szkodliwości czynu nie jest znaczny a warunki i właściwości osobiste oskarżonego uzasadniają przypuszczenie, iż mimo warunkowego umorzenia postępowania nie popełni on ponownie przestępstwa. Oskarżony nie był nigdy karany, ma pozytywną opinię w miejscu zamieszkania, jest osobą zaangażowaną w wykonywanie obowiązków rodzinnych , dotychczas przestrzegał porządku prawnego oraz zasad współżycia społecznego co wskazuje, iż przedmiotowe zdarzenie miało charakter incydentalny.

Stopień społecznej szkodliwości czynu nie jest znaczny albowiem do zdarzenia doszło w godzinach wieczornych , w okresie mniejszego natężeniu ruchu

( w sobotę t.j. w dniu wolnym od pracy), oskarżony nie naruszył innych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, ilość alkoholu w wydychanym powietrzu nieznacznie przekraczała wartości określające stan nietrzeźwości co wpływa na ocenę zagrożenia jakie oskarżony spowodował dla innych uczestników ruchu.

Sąd uwzględnił sytuację osobistą i rodzinną oskarżonego dla którego samochód stanowi jedyny możliwy środek transportu w dojeździe do pracy a nadto wykorzystywany jest przy transporcie dziecka do przedszkola a także konkubiny do lekarzy specjalistów - okoliczności podnoszone w tym zakresie przez oskarżonego potwierdzone zostały w wywiadzie kuratora. W tej sytuacji orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w wymiarze określonym w art. 42§2 kk byłoby niewspółmiernie surowe, przekraczałoby stopień zawinienia i nie byłoby adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynu.

Mając powyższe uwadze na uwadze Sąd warunkowo umorzył postępowanie o czyn z art. 178a§1 kk ustalając okres próby na dwa lata. Na podstawie art. 67§3 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkiej pojazdów mechanicznych na okres jednego roku uznając, iż wymiar środka karnego jest współmierny do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu a także uwzględnia okoliczności sprawy.

Na podstawie art. 67§3 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do spełnienia świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 400 zł. , przy jego wysokości uwzględniono obecną sytuację materialną oskarżonego.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 kpk.