Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2017 r. w Olsztynie

sprawy K. S. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania K. S. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. Inspektoratu w O.

z dnia 29 września 2016 r. nr (...)

I zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje odwołującemu K. S. (1) prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 06.06.2016r. do 03.10.2016r.,

II zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. na rzecz odwołującego kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

IV U 11/17

UZASADNIENIE

Odwołujący K. S. (1) w odwołaniu od decyzji (...) Oddział w P. z dnia 29.09.2016r. wniósł o jej zmianę. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że do zdarzenia doszło w czasie wykonywania pracy. Określenie wysokości z jakiej spadł jest mniej istotne dla sprawy. Nie wie dlaczego w dokumentacji medycznej pojawia się wysokość 3 metrów.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS O. w P. wniósł o jego oddalenie. Wskazano, że po analizie zgromadzonego materiału Oddział ZUS nie uznał zdarzenia za wypadek przy pracy ponieważ istnieją rozbieżności odnośnie okoliczności wypadku. Wskazano też na brak przyczyny zewnętrznej zdarzenia.

Sąd ustalił co następuje:

Odwołujący K. S. (1) zatrudniony był u D. G. (...) Usługi (...) w P.. W dniu 02.06.2016r. odwołujący jako kierowca samochodu M. ( mleczarka) odbierał mleko od rolników. Około godz. 14:00 odbierał mleku w miejscowości L. od rolnika G. S.. W związku z tym, że był to przedostatni rolnik, powód chciał sprawdzić ile jest jeszcze miejsca na mleko w zbiorniku. W tym celu zaczął wchodzić po drabince umieszczonej z tyłu samochodu na cysternę. Drabinka jest niewielka albowiem samochód nie ma dużych gabarytów. Drabinka ma 3 szczeble, a samochód w najwyższym miejscu około 3 m. Stojąc jedną nogą na górnym szczebelku spadł z niego na ziemię. Wstając poczuł ogromny ból i niedowład prawej ręki. Synowa rolnika J. S. (1) wezwała pogotowie, które zabrało odwołującego do szpitala. Przed upadkiem odwołujący prowadził rozmowę z J. S..

W związku z tym, iż K. S. pracował jako kierowca zawodowy, poddawany był okresowym, rygorystycznym badaniom medycznym i nie wykazywano żadnych przeciwwskazań do wykonywania przez niego tej pracy. Nie miał także żadnych problemów zdrowotnych objawiających się zaburzeniami równowagi, nadciśnieniem czy omdleniami.

( dowód: akta ZUS- umowa o pracę , plik dot. zgłoszenia wypadku- dokumentacja powypadkowa k. 2-3v; przesłuchanie K. S. k. 39, J. S. k. 38, J. S. k. 38)

Decyzją z dnia 29.09.2016r. ZUS odmówił odwołującemu prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 06.06.2016r. do 03.10.2016r. Przyznano odwołującemu prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego za okres od 03.08.2016r. do 22.08.2016r. w wysokości 70 % podstawy wymiaru, od 23.08.2016r. do 03.10.2016r. w wysokości 80 % podstawy wymiaru.

( dowód: akta ZUS- Decyzja z 29.09.2016r.)

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. (Dz.U. Nr 199, poz. 1673) o ubezpieczeniu społecznym w razie choroby i macierzyństwa za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych. Z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługują świadczenia w tym "zasiłek chorobowy" - dla ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową ( art. 6 ust.1.pkt 1 cyt. ustawy).

ZUS odmówił odwołującemu zasiłku z ubezpieczenia chorobowego powołując się na dwie grupy przyczyn: 1. stwierdzono, że istnieją rozbieżności odnośnie okoliczności wypadku tj wysokości z jakiej spadł odwołujący, a także w karcie medycznej czynności ratunkowych miała znaleźć się informacja, że miejscem zdarzenia jest rolnictwo , a nie praca; 2. ustalono brak przyczyny zewnętrznej gdyż wypadek nastąpił w wyniku chwilowej utraty równowagi. W świetle okoliczności sprawy wskazane przyczyny jawią się jako nie tylko nieprawdziwe, ale wręcz kuriozalne. Należy zauważyć ( analizując treść odpowiedzi na odwołanie), że ZUS twierdząc, iż występują rozbieżności w okolicznościach zdarzenia oraz w związku z zapisem w dokumentacji medycznej, że zdarzenie miało miejsce w rolnictwie, wskazuje na powyższe jako na okoliczność uzasadniającą pozbawienie odwołującego zasiłku chorobowego. Wskazanie przez odwołującego wysokości około 60-70 cm z jakiej spadł nie może być uznane za rozbieżne ze wskazaniem w protokole powypadkowym, że odwołujący spadł z wysokości około 1 m. Obie te wartości są zbieżne. Jeżeli ZUS miał w tym względzie wątpliwości ( w związku z zapisami w dokumentacji medycznej) winien był zgodnie z przepisami dotyczącymi postępowania przed ZUS przeprowadzić ewentualne dodatkowe dowody. W ocenie Sądu, w świetle zarówno zgromadzonej przed ZUS dokumentacji powypadkowej, jak i zeznań J. S. i przesłuchania odwołującego, nie ma żadnych wątpliwości co do wysokości z jakiej spadł odwołujący. Obie wskazane osoby w powiązaniu z dokumentacją powypadkową, dają jasny obraz zaistniałego zdarzenia, jego okoliczności, w tym w zakresie wysokości z jakiej spadł K. S..

Również nieuzasadniony jest zarzut mający powodować wyłączenie prawa odwołującego do zasiłku z ubezpieczenia chorobowego, polegający na uznaniu, że brak jest przyczyny zewnętrznej gdyż wypadek nastąpił w wyniku chwilowej utraty równowagi. W świetle jednoznacznych zeznań J. S. i przesłuchania odwołującego nie miała miejsca sytuacja, w której można byłoby postawi tezę, że po stronie K. S. wystąpiłaby jakakolwiek okoliczność chorobowa powodująca upadek. Fakt utraty równowagi sam w sobie nie może być uznany za powodujący utratę prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego. Jest to bowiem zdarzenie losowe, chwilowe, przytrafiające się każdemu człowiekowi, a nie związane z wewnętrzną przyczyną tkwiącą w organizmie człowiek.

Dlatego też, w oparciu o dopuszczone w sprawie dowody, w tym w szczególności zeznania J. S. – bezpośredniego świadka i przesłuchania odwołującego, którym Sąd w pełni dał wiarę, należało zmienić zaskarżoną decyzję. W związku z tym, w oparciu o art. 477 (14) § 2 k.p.c. w zw. ze wskazanymi powyżej przepisami, orzeczono jak w punkcie I wyroku.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie II wyroku na podstawie par. 9 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804).

SSR G. R.