Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

Wydział V Karny Sekcja Odwoławcza

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Myśliwiec

Protokolant: Justyna Napiórkowska

w obecności M. D. Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Raciborzu

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2017 r.

sprawy:

S. B. /B./

s. J. i M.

ur. (...) w Ż.

oskarżonego o przestępstwo z art. 207 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Raciborzu

z dnia 17 października 2016r. sygn. akt II K 515/16

I.zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie 5 eliminuje:

- z podstawy prawnej orzeczonych obowiązków probacyjnych art. 72 § 1 pkt 7b,

- z orzeczonych obowiązków probacyjnych nakaz opuszczenia wspólnie zajmowanego lokalu;

II.w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.

SSO Jacek Myśliwiec

Sygn. akt V.2 Ka 697/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 października 2016r. ,wydanym w trybie art. 335§1 kpk Sąd Rejonowy w Raciborzu uznał oskarżonego S. B. za winnego tego, że w okresie od stycznia 2010r. do 23 maja 2016r. w R. znęcał się fizycznie i psychicznie na żoną B. B. (2) w ten sposób, że nadużywając alkoholu wszczynał awantury, w czasie których naruszał nietykalność cielesną swojej żony poprzez przytrzymywanie jej za ręce, usiłował spowodować u żony obrażenia ciała przy użyciu drewnianej pałki, wyzywał słowami wulgarnymi, poniżał słownie, zanieczyszczał mieszkanie fekaliami, celowo generował koszty związane z utrzymaniem mieszkania poprzez złośliwe odkręcanie wody i ogrzewania, groził jej zabójstwem tj. popełnienia czynu wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 207 § 1 kk i za to na mocy tego przepisu wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności.

Na mocy art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk i art. 73 § 2 kk warunkowo zawiesił wykonanie wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności na okres 2 lat tytułem próby oddając w tym czasie oskarżonego pod dozór kuratora sądowego.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 kk zobowiązał oskarżonego do kontynuowania podjętego leczenia odwykowego.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 7a i 7b kk w zw. z art. 74 § 1 kk zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzoną B. B. (2) w jakikolwiek sposób wbrew jej woli oraz do opuszczenia wspólnie z nią zajmowanego lokalu przez okres 1 roku.

Na zasadzie art. 44 § 2 kk orzekł przepadek dowodu rzeczowego w postaci drewnianej pałki.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w dniach od 24.05.2016r. godz. 16:10 do 25.05.2016r. godz. 12:28 na wypadek zarządzenia jej wykonania.

Na zasadzie art. 627 kpk , art. 617 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 z późn.zm.) zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180zł tytułem opłaty i obciążył go wydatkami postępowania w kwocie 490zł .

Apelację od powyższego wyroku złożył prokurator. Na podstawie art. 425 § 1 i 2 kk i art. 444 kpk zaskarżył ten wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na korzyść oskarżonego. Powołując się na przepis art. 438 pkt 1 kpk wyrokowi temu zarzucił:

1.obrazę prawa materialnego , a to art. 72 § 1 pkt 7 b kk polegającą na zobowiązaniu oskarżonego S. B. do opuszczenia zajmowanego wspólne z pokrzywdzoną lokalu mimo, że wykonanie tego obowiązku było niemożliwe z uwagi na fakt wcześniejszego opuszczenia przez oskarżonego lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzoną,

2.obrazę prawa materialnego, a to art. 72 § 1a kk poprzez jego niezastosowanie, co spowodowało nieokreślenie sposobu kontaktu S. B. z pokrzywdzoną, w sytuacji orzeczenia wobec oskarżonego, na podstawie art. 72 § 1 pkt 7b kk obowiązku opuszczenia lokalu zajmowanego wspólne z pokrzywdzoną B. B. (2).

Podnosząc powyższe zarzuty na podstawie art. 437 § 2 kpk wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja Prokuratora okazała się zasadna i skutkować musiała zmianą zaskarżonego wyroku zgodnie z postulatem skarżącego. Niewątpliwie bowiem zaskarżone orzeczenie zapadło z obrazą prawa materialnego, a to art. 72 § 1 pkt 7 b kk polegającą na zobowiązaniu oskarżonego do opuszczenia zajmowanego wspólnie z pokrzywdzoną lokalu. Tymczasem oskarżony już wcześniej opuścił to mieszkanie, stąd też brak było jakichkolwiek podstaw do orzekania tego środka. Należy stanowczo podkreślić, iż środek ten ma charakter wymuszający tzn. obliguje on osobę zobowiązaną do opuszczenia mieszkania i w sytuacji gdy podmiot tego zobowiązania już wcześniej mieszkanie to opuścił, stosowanie tego środka jest bezprzedmiotowe. W tej sytuacji Sąd Odwoławczy uchylił ten środek jako zbędny. Odnośnie drugiego z zarzutów to nie do końca czytelna jest intencja jego podnoszenia, gdyż w wyroku Sąd meriti wyraźnie wskazał w ramach środka probacyjnego obowiązek powstrzymywania się oskarżonego od kontaktowania z pokrzywdzoną w jakikolwiek sposób wbrew jej woli. Tym rozstrzygnięciem Sąd w wystarczający sposób reguluje kontakt między stronami w okresie próby.

Także orzeczona wobec oskarżonego kara pozbawienia wolności oraz środki probacyjne i kompensacyjny jako ogół dolegliwości nie mogą być postrzegane jako rażąco niewspółmiernie surowe zwłaszcza, że orzeczona kara pozbawienia wolności wymierzona została z zastosowaniem instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary.

Z podanych wyżej powodów orzeczono jak w części dyspozytywnej.

SSO Jacek Myśliwiec