Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 7 marca 2017r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Ewa Tkocz (spr.)

Sędziowie: SA Anna Bohdziewicz

SA Joanna Naczyńska

po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2017r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Skarbu Państwa – Dyrektora Izby Celnej w (...)

przeciwko (...) Spółce jawnej w P.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie

z dnia 21 marca 2016r., sygn. akt I C 29/16

postanawia:

1)  uchylić zaskarżony wyrok i umorzyć postępowanie w sprawie;

2)  zasądzić od Skarbu Państwa – Dyrektora Izby Celnej w (...) na rzecz pozwanej 18.318 (osiemnaście tysięcy trzysta osiemnaście) złotych z tytułu kosztów procesu.

SSA Joanna Naczyńska SSA Ewa Tkocz SSA Anna Bohdziewicz

Sygn. akt I ACa 1196/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy w Częstochowie zasądził od pozwanej (...) Spółki jawnej w P. na rzecz powoda Skarbu Państwa – Dyrektora Izby Celnej w (...) 186.014,45 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 lutego 2015r., z ograniczeniem odpowiedzialności pozwanej do nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w C. prowadzi księgę wieczystą numer (...), oraz orzekł o kosztach procesu (k. – 186).

Wyrok powyższy został zaskarżony apelacją przez pozwaną (k. 201 – 204).

Pismem z dnia 8 lutego 2017r. powód cofnął pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia (k. – 310). Odpis tego pisma został doręczony pełnomocnikowi pozwanej w dniu 20 lutego 2017r. (k. – 324).

W piśmie nadanym dnia 20 lutego 2017r. strona pozwana wniosła o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów z tytułu zastępstwa procesowego w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji oraz w postępowaniu odwoławczym według norm przepisanych (k. – 325-326).

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zaskarżony wyrok podlega uchyleniu, a postępowanie w sprawie umorzeniu.

Cofnięcie pozwu uregulowane jest w przepisie art. 203 k.p.c., z którego wynika, że jeżeli z cofnięciem pozwu połączone jest zrzeczenie się roszczenia może on być także cofnięty – bez zgody pozwanego aż do wydania wyroku. Tejże czynności dyspozytywnej można dokonać również w postępowaniu apelacyjnym (art. 203 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.).

W ocenie Sądu Apelacyjnego nie zachodzą przeszkody do skutecznego cofnięcia pozwu. Czynność ta nie jest sprzeczna ani z prawem, ani z zasadami współżycia społecznego i nie zmierza do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.).

Z tych przyczyn w trybie art. 374 k.p.c., na podstawie art. 386 § 3 k.p.c. orzeczono jak w punkcie pierwszym sentencji.

Wobec wniosku pozwanej o zasądzenie kosztów postępowania poniesionych w obu instancjach sądowych, zawartego w piśmie z dnia 17 lutego 2017r. (k. – 325), wskazać trzeba, że stronę powodową, która cofnęła pozew, należy uznać za stronę przegrywającą proces w rozumieniu art. 98 § 1 k.p.c., a zatem obowiązana jest ona do zwrotu kosztów postępowania wywołanego wniesieniem pozwu oraz apelacji na rzecz pozwanej Spółki.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności przemawiające za możliwością zastosowania wobec powoda instytucji przewidzianej w art. 102 k.p.c. Strona powodowa, uzasadniając w piśmie cofającym pozew celowość zastosowania tego unormowania, wskazała na nieoczywistość wykładni przepisów prawa stanowiących podstawę wydania decyzji administracyjnych leżących u podstaw zgłoszonego roszczenia. Stwierdziła, iż o niejasności tejże wykładni świadczą rozstrzygnięcia wydane przez sąd pierwszej instancji w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Sąd Apelacyjny uznał, że prezentowane przez powoda stanowisko nie zasługuje na uwzględnienie w sytuacji gdy zainicjował on spór, mimo istniejących rozbieżności. Musiał zatem liczyć się z tym, że w przypadku przegranej zobowiązany będzie do pokrycia kosztów procesu poniesionych przez przeciwnika procesowego, zwłaszcza, iż miał świadomość toczącego się postępowania sądowoadministracyjnego, którego przedmiotem były wyżej wskazane decyzje organu podatkowego. Zauważyć nadto trzeba, że strona pozwana już w pierwszym piśmie procesowym - sprzeciwie od nakazu zapłaty (k. 125-128), a następnie w apelacji (k. 201-204) wnosiła o zawieszenie niniejszego postępowania z uwagi na zaskarżenie decyzji administracyjnych, będących podstawą wywodzonego roszczenia, na co strona powodowa nie wyraziła zgody domagając się, także w odpowiedzi na apelację (k. 282-290), oddalenia tegoż wniosku.

Konkludując, na gruncie niniejszej sprawy Sąd Apelacyjny nie dopatrzył się wystąpienia szczególnie uzasadnionego wypadku, o którym mowa w art. 102 k.p.c., który uzasadniałby odstąpienie od generalnej zasady obciążenia kosztami procesu strony przegrywającej spór.

W konsekwencji o kosztach postępowania przed Sądem pierwszej instancji w wysokości 3.617 złotych orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tj. Dz. U. z 2013r., poz. 461 ze zm.), na które składają się koszty zastępstwa procesowego pozwanej – 3.600 złotych oraz opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa procesowego – 17 zł.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia o kosztach postępowania apelacyjnego, wynoszących łącznie 14.701 złotych, stanowi przepis art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c. i § 2 pkt 6 i § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r., poz. 1800), a obejmują one opłatę sądową od apelacji – 9.301 złotych oraz koszty zastępstwa procesowego pozwanej – 5.400 złotych.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny orzekł jak w punkcie 2) sentencji.

SSA Joanna Naczyńska SSA Ewa Tkocz SSA Anna Bohdziewicz