Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Sądu Rejonowego Dobrawa Michałowska
Protokolant:	Starszy protokolant Sądowy Joanna Pilc-Syposz

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2017 r. na rozprawie

sprawy z powództwa M. I.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w N. oraz (...) Sp. z o.o. we W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w N. na rzecz powoda M. I. kwotę 30.000,00 zł (słownie: trzydzieści tysięcy złotych 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 marca 2013 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w N.
na rzecz powoda M. I. kwotę 1.500,00 zł (słownie: tysiąc pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w pozostałym zakresie koszty procesu wzajemnie znosi,

III.  w pozostałym zakresie powództwo przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w N. oddala,

IV.  oddala Powództwo przeciwko (...) Sp. z o.o. we W. odstępując od obciążania powoda kosztami procesu w tym zakresie,

V.  obciąża powoda M. I. z zasądzonego roszczenia na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Nysie kwotą 400 zł (czterysta złotych) tytułem nieuiszczonej części opłaty,

VI.  obciąża pozwanego Spółdzielnię Mieszkaniową (...) z siedzibą w N. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Nysie kwotą 57,14 zł (pięćdziesiąt siedem złotych 14/100) tytułem kosztów przeprowadzenia dowodów poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

(...)

(...)

(...)

Sygn. akt: I C 179/14

UZASADNIENIE

Powód M. I. w pozwie skierowanym przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w N. domagał się zasądzenia kwoty 60.000,00 zł
wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 22 marca 2013 r. do dnia zapłaty, tytułem zadośćuczynienia za obrażenia ciała doznane wskutek wypadku z dnia 5 lutego 2012 r. i ich następstwa oraz zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu żądania powód podał,
że przedmiotowy wypadek był wynikiem poślizgnięcia się na oblodzonym chodniku przy ul. (...) w N., którego zarządcą zgodnie z ustawą z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U.2016.1440 t.j. z dnia 09.09.2016) jest pozwana. Pismem z dnia 6 listopada 2012 r. powód wystąpił o przyznanie kwoty 45.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia. Pozwana nie uznała swojej odpowiedzialności i nie wypłaciła żądanej kwoty.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Pozwana wskazała, że podmiotem odpowiedzialnym za przedmiotowy wypadek
jest firma (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.. Pozwana jednocześnie zakwestionowała okoliczności zdarzenia i wskazała na niejasności w przedłożonej do pozwu dokumentacji medycznej w zakresie ustalenia dokładnej daty wypadku i co za tym idzie, związku przyczynowo – skutkowego między powstałymi obrażeniami a przedmiotowym zdarzeniem. Pozwana z ostrożności procesowej stanęła również na stanowisku, że wysokość zadośćuczynienia żądana przez powoda jest wygórowana. Ponadto wskazała, że powód przyczynił się do wystąpienia szkody, wskutek czego żądana kwota zadośćuczynienia powinna ulec obniżeniu przynajmniej o 40%.

Postanowieniem z dnia 4 listopada 2014 r. Sąd na wniosek powoda wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.. Pozwana Spółka wniosła o oddalenie powództwa, podzielając przy tym argumentację Spółdzielni Mieszkaniowej co do niejasności w przedłożonej przez powoda dokumentacji medycznej, jak również w zakresie wygórowanej kwoty zadośćuczynienia oraz przyczynienia się M. I. do rozmiaru szkody. Ponadto pozwana Spółka stwierdziła, iż jej pracownicy wykonywali swoje obowiązki poprawnie i zgodnie z umową z dnia 12 czerwca 2007 r. o świadczenie usług w zakresie sprzątania budynków i terenów przydomowych Spółdzielni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Powód, M. I. w dniu 5 lutego 2012 r. około godziny 21:00 uległ wypadkowi, polegającemu na poślizgnięciu się na oblodzonej nawierzchni chodnika znajdującego się przy wejściu do klatki schodowej przy ul. (...) w N.. Świadkiem zdarzenia oraz osobą,
która udzieliła pomocy powodowi była M. K. (1), wracająca pieszo z lodowiska znajdującego się na terenie N.. Tamtego dnia średnia temperatura otoczenia oscylowała
w granicach -10 °C.

Dowód:

1.  Oświadczenie M. K. (2) z dnia 22 czerwca 2012 r., k. 161,

2.  Zeznania świadka M. K. (2), k. 153 – 154,

3.  Przesłuchanie powoda, k. 177 – 178,

4.  Informacja meteorologiczna, k. 217,

5.  Fotografia, k. 27,

6.  Zeznania świadka, G. I., k. 175-176,

7.  Przesłuchanie powoda, k. 177.

Powód wraz z pomocą M. K. (2) podniósł się z chodnika i udał się
do swojego mieszkania przy ul. (...). Początkowo uznawszy, iż skutki upadku miną, M. I. nie planował wizyty w szpitalu. Jednakże jego stan nie ulegał poprawie, toteż za namową małżonki – G. I., powód dwa dni później udał się do Szpitala Miejskiego ZOZ w N. na Oddział Neurologiczny. W wyniku przeprowadzonych badań u powoda rozpoznano stan po urazie głowy i karku oraz spastyczny czterokończynowy niedowład, będące skutkami wypadku z dnia 5 lutego 2012 r. Stan zdrowia M. I. kwalifikował go do leczenia operacyjnego, na które powód nie udzielił zgody. Zastosowano leczenie farmakologiczne
i usprawniające, a także zalecono kontynuację leczenia w Poradni Lekarza Rodzinnego
oraz noszenie kołnierza ortopedycznego przez 2 tygodnie. Powód przebywał w Szpitalu
do dnia 13 lutego 2012 r.

Dowód:

1.  Zaświadczenie lekarskie z dnia 10 września 2013 r., k. 28,

2.  Karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 13 lutego 2012 r., k. 32 – 33,

3.  Historia choroby, k. 53 – 55,

4.  Zeznania świadka G. I., k. 175 – 176,

5.  Przesłuchanie powoda, k. 177 – 178.

Uszczerbek na zdrowiu z powodu wypadku wynosi 20 %. U powoda istniały uprzednio zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego zwężające kanały kręgowe oraz zwężające światło kanału kręgowego. Uraz jakiego doznał powód spowodował wtórny obrzęk rdzenia kręgowego, co przy wąskim świetle kanału kręgowego spowodowało wtórny ucisk na rdzeń kręgowy i na kanały kręgowe. Powód cierpi na brak czucia w kończynach, na trudności z chodzeniem, odczuwa bolesność kręgosłupa w odcinku szyjnym. Ruchomość kręgosłupa w poszczególnych odcinkach jest ograniczona. W odcinku szyjnym ograniczenie ruchów rotacji wynosi do 20 stopni w obie strony, zgięcia na boki około 15 stopni. U powoda stwierdzono zmiany zaawansowane zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego oraz dyskopatię n poziomie L4-L5 i L5-S1. Powód doznaje również omdleń spowodowanych wtórnymi uciskiem na tętnice kręgowe szyi, co powoduje przejściowe krótkotrwałe niedokrwienie mózgu. Stan powoda spowodowany jest zarówno urazem jak i zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa. Jednakże przed wypadkiem nie stwierdzano u powoda jakichkolwiek zaburzeń funkcji układu ruchu czy układu nerwowego. Uraz spowodował, jak wskazano wyżej, kaskadę niekorzystnych zdarzeń. Na stan zdrowia powoda miało też wpływ odroczenie przezeń leczeni operacyjnego przez około 2 lata od urazu, co umożliwiło postęp nieodwracalnych zmian degeneracyjnych w rdzeniu kręgowym

Dowód:

1.  Dokumentacja medyczna, k. 28, 30, 33, 34-37, 38-39, 40-41, 42-44, 45-46,49-52, 53-55, 149-152, 195-197, 198-, 199-200, 201,202, 203, 204, 207, 209, 210.

2.  Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, k. 29, 56, 205, 206, 208,

3.  Przesłuchanie powoda, k. 177-178,

4.  Opinia biegłego, k. 157-260,

5.  Uzupełniająca opinia biegłego, k. 290.

Powód za pośrednictwem (...) Sp. z o.o.
z siedzibą w L., pismem z dnia 6 listopada 2012 r. wezwał pozwaną Spółdzielnię Mieszkaniową do zaspokojenia jego roszczeń w postaci wypłaty zadośćuczynienia w kwocie 45.000,00 zł. Pozwana, nie uznając swojej odpowiedzialności, przesłała zgłoszenie roszczenia do (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. (Pozwana A.. 2). W piśmie datowanym na dzień 19 listopada 2012 r. Spółdzielnia wskazała, że do obowiązków firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. należało m.in. likwidowanie oblodzeń chodników, co wynikało z zawartej między pozwanymi umowy z dnia 12 czerwca 2007 r. Spółdzielnia wskazała, że firma sprzątająca – jako podmiot świadczący profesjonalne usługi, poprzez niedokładne wykonywanie swoich obowiązków ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie powoda. Na podstawie wskazanej umowy (...) Spółka z o.o. we W. zobowiązała się między innymi do usuwania śniegu i lodu oraz likwidacji oblodzen chodników prowadzących do budynków we wszystkie dni tygodnia w godzinach wczesnorannych oraz w południe przy intensywnych opadach śniegu w dni pracujące oraz godzinach porannych w dni wolne od pracy. Zleceniobiorca wywiązał się z umowy.

Dowód:

1.  Zgłoszenie szkody z dnia 6 listopada 2012 r., k. 60 63c-63d– 62

2.  Zgłoszenie roszczenia za wypadek z dnia 19 listopada 2012 r., k. 59

3.  Umowa z dnia 12 czerwca 2007 r., k. 85 – 87,

4.  Protokół odbioru robót, k. 102, 103,

5.  Przesłuchanie M. R. za pozwanego, k. 178179..

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie co do zasady.

Opisany w niniejszej sprawie stan faktyczny sąd ustalił na podstawie zeznań naocznego świadka zdarzenia – M. K. (2), zeznań małżonki powoda – G. I. oraz informacji uzyskanych w trakcie przesłuchania samego powoda. Okoliczności wypadku z dnia 5 lutego 2012 r. nie budzą wątpliwości Sądu. Zeznania i pisemne oświadczenie sporządzone przez bezstronnego świadka pokrywają się również z przedłożoną do pozwu dokumentacją medyczną. Z kart informacyjnych wynika bowiem, że w dwa dni po wypadku M. I. zgłosił się do szpitala z powodu urazów doznanych w wyniku upadku
na śliskiej powierzchni. Nie mają tutaj znaczenia wątpliwości forsowane przez pozwanych, wskazujące na rozbieżności w treści kart informacyjnych, odnoszące się do przyczyn upadku. Nieścisłości wskazane w epikryzie, wskazujące początkowo na „upadek z niewiadomej przyczyny” i kolejno „upadek na śliskiej powierzchni” nie przedstawiają istotnej wartości
z medycznego punktu widzenia, dlatego też osoba sporządzająca karty informacyjne najprawdopodobniej nie pochyliła się szczegółowo nad tą kwestią. W tym miejscu należy również wskazać na krótki okres pomiędzy wypadkiem a zgłoszeniem się powoda do szpitala którym implikuje stwierdzenie, że upadek na oblodzonym chodniku miał jednak ścisłe przełożenie na późniejsze obrażenia powoda.

Kolejną sporną kwestią na kanwie okoliczności niniejszej sprawy było wskazanie podmiotu odpowiedzialnego za wystąpienie szkody na osobie powoda. Pozew został wniesiony pierwotnie przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w N., natomiast na mocy postanowienia tut. Sądu z dnia 4 listopada 2014 r. o sygn. akt I C 179/14 status pozwanej został nadany również (...) Sp. z o.o. we W.. Sąd ostatecznie przyjął wyłączną odpowiedzialność Spółdzielni Mieszkaniowej. Nie przychylił się do argumentacji pozwanej Spółdzielni wskazującej na fakt, że firma sprzątająca niewłaściwie wykonywała postanowienia umowy z dnia 12 czerwca 2007 r. Powodem takiej decyzji Sądu jest przede wszystkim brak udowodnienia lub chociażby uprawdopodobnienia przez pozwaną Spółdzielnię jakichkolwiek zaniedbań ze strony pozwanej Spółki. Ponadto, do akt niniejszej sprawy zostały przedłożone protokoły z odbioru robót i usług wskazujące, że w miesiącach styczniu i lutym 2012 r. usługi sprzątania zostały wykonane zgodnie z obowiązującą między pozwanymi umową. Protokoły zostały podpisane m.in. przez oddelegowanego przedstawiciela Spółdzielni – Pana Z. P.. Sąd wobec braku dowodów przeciwnych dał więc wiarę wskazanym dokumentom.

Tym samym w badanej sprawie nie zachodzi okoliczność pisana w art. 429 k.c., która wyłączałaby winę pozwanej spółdzielni, spółdzielnia nie powierzyła bowiem kompleksowej usługi w zakresie usuwania oblodzeń, a jedynie jej fragment.

Podstawą prawną odpowiedzialności Spółdzielni za szkodę na osobie powoda jest art. 415 k.c., który stanowi o odpowiedzialności danego podmiotu na zasadzie winy. Spółdzielnia jako zarządca terenu przy ul. (...) w N. ponosi więc winę za przedmiotowy wypadek. W tym miejscu jedynie na marginesie należy wskazać, iż wina Spółdzielni częściowo leży również w zawarciu umowy przewidującej zbyt wąski zakres wykonywanych usług i braku uzależnienia częstotliwości prac porządkowych chociażby od utrzymującej się niskiej temperatury, a nie tylko wzmożonych opadów.

W wyniku powyższych rozważań, do rozstrzygnięcia Sądu pozostała kwestia ustalenia wysokości należnego powodowi zadośćuczynienia. W tej materii Sąd oparł się
na dokumentacji medycznej przedłożonej przez powoda oraz opinii biegłego sądowego lek. med. S. G.. Zauważyć należy, iż Sąd nie wziął pod uwagę schorzeń powoda polegających na stanie chorobowym kręgosłupa oraz zaburzeń gospodarki lipidowej
i odmówił przyjęcia istnienia związku przyczynowo – skutkowego między zaistniałym wypadkiem a wskazanymi schorzeniami. Niewątpliwie jednak wynikiem upadku w dniu 5 lutego 2012 r. było pojawienie się u powoda niedowładu spastycznego kończyn, na co również wskazał biegły w swojej opinii. W tym i pozostałym zakresie ekspertyza wydana przez lek. med. S. G. jest pełna, spójna i logiczna. Z dokumentacji medycznej i wyników przebytej rehabilitacji wynika, iż stan tetraperezy spastycznej
u powoda nie uległ zauważalnej poprawie, co stanowi dla niego znaczną dolegliwość. Biegły sądowy oszacował wysokość uszczerbku doznanego na wartość 20%, zgodnie z punktem 5d tabeli stanowiącej załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku
oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. Górna wartość procentowa schorzenia opisanego w punkcie 5d wskazanego rozporządzenia wynosi 35%. Z tego powodu Sąd przyjął, iż wartość uszczerbku wskazana przez biegłego na poziomie 20% uwzględniała częściowe przyczynienie się powoda do degradacji stanu jego zdrowia poprzez odwlekanie podjęcia decyzji o poddaniu się operacji. Nie należy również tracić z pola widzenia faktu,
iż instytucja zadośćuczynienia opisana w art. 445 k.c. ma przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty sumy symbolicznej, czy też określonej sztywnymi regułami tak jak w ustawie wypadkowej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Zadośćuczynienie winno uwzględniać doznaną krzywdę poszkodowanego, na którą składają się cierpienia fizyczne w postaci bólu i innych dolegliwości oraz cierpienia psychiczne polegające na ujemnych uczuciach przeżywanych bądź w związku z cierpieniami fizycznymi, bądź w związku z następstwami uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, zwłaszcza trwałymi lub nieodwracalnymi " (Wyrok SA w Katowicach
z dnia 3 listopada 1994 r. o sygn. akt III APr 43/94). Mając na uwadze skutki wypadku, któremu uległ powód oraz związane z tym krzywdy psychiczne i fizyczne, a także brak rokowań znaczącej poprawy jego stanu zdrowia Sąd uznał, iż kwota 30.000,00 zł spełni funkcję kompensacyjną w rozpatrywanym przypadku, jak również będzie stanowiła odczuwalną ekonomicznie wartość. Jednocześnie Sąd oddalił powództwo w zakresie pozostałej kwoty 30.000,00 zł z uwagi na fakt, iż nie wszystkie zgłaszane przez powoda schorzenia stanowiły pokłosie wypadku z dnia 5 lutego 2012 r. Ponadto, Sąd stosując zasadę miarkowania zadośćuczynienia oraz mając na uwadze aktualne warunki i przeciętną stopę życiową społeczeństwa uznał, że zasądzenie pełnej kwoty wnioskowanej przez powoda
w okolicznościach niniejszej sprawy stanowiłoby wartość nadmierną.

Wysokość odsetek reguluje przepis art. 481 § 2 k.c., który stanowi, że jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. W niniejszej sprawie powodowie żądani odsetek od daty wskazanej w wezwaniu do zapłaty. Żądanie to jest zasadne w świetle art. 455 k.c., który stanowi, że jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Skoro zatem pozwana dowiedział się o roszczeniu powoda dopiero z wezwań do zapłaty, była od zobowiązana do świadczenia w terminie tam wskazanym.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 100 w zw. z art. 99 k.p.c., zgodnie z którym
w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione
lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. Natomiast decyzja, czy w wypadku uwzględnienia powództwa tylko w pewnej części koszty procesu powinny być wzajemnie zniesione, czy też stosunkowo rozdzielone, powinna być zawsze oparta na słuszności i w tym zakresie sąd zachowuje prawo do dyskrecjonalnej oceny (Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 2012 r. o sygn. akt IV CZ 4/12). Okoliczności niniejszej sprawy, a także zbliżona tożsamość wnioskowanych kosztów zastępstwa procesowego oraz kosztów faktycznie przez strony poniesionych, implikują decyzję Sądu polegającą na obciążeniu pozwaną obowiązkiem zwrotu opłaty od części uwzględnionego powództwa, natomiast w pozostałym zakresie na wzajemnym zniesieniu kosztów procesu.

Orzeczenie o kosztach w stosunku do (...) Spółki z o.o. uzasadnia art. 102 k.p.c. zgodnie, z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Roszczenie powoda w stosunku do tej pozwanej okazało się bezzasadne, niemniej Sąd uznał, że w stosunku do powoda zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek. Powód skierował powód skierował swój pozew jak się okazało prawidłowo przeciwko spółdzielni, i dopiero pod wpływem jej linii obrony wskazał na podmiot odpowiedzialny, któremu pozwana powierzyła wykonywanie czynności w zakresie utrzymania czystości.

Wobec powyższego, na podstawie przytoczonych przepisów orzeczono jak w sentencji.

Orzeczenie pkt V i VI wyroku uzasadnia art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2010.90.594 ze zm.). Sąd obciążył powoda nieuiszczoną częścią opłaty sądowej (1.000 zł ) zaliczając wpłacona przez powoda niewykorzystaną zaliczkę w kwocie 600 zł. Kosztami dowodów niepokrytymi z zaliczki sąd obciążył przegrywającą pozwaną.

Wobec powyższego, na podstawie przytoczonych przepisów orzeczono jak
w sentencji.

(...)

(...)

(...)