Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupcy II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Katarzyna Radke

Protokolant st. sekr. sąd. Anna Bartczak

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2017r. sprawy:

A. S. urodz. (...) w C., s. K. i E. z d. L.

oskarżonego o to, że:

w dniu 3 września 2012r. w miejscowości D., gm. Z. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. W. w ten sposób, że za pomocą ogłoszenia umieszczonego na portalu internetowym Tablica.pl wprowadził go w błąd co do możliwości sprzedaży mu iPhone 4S 16G, pobierając z założonego przez siebie konta bankowego przelane przez D. W. pieniądze w kwocie 550 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

tj. o przestępstwo z art 286 § 1 k.k.

1.  Oskarżonego A. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego D. W. kwoty 550,- zł (pięćset pięćdziesiąt).

3.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

SSR Katarzyna Radke

Sygn. akt II K 441/16

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2012 roku D. W. rozpoczął korespondencję telefoniczną z użytkownikiem portalu „Tablica.pl” dotyczącą kupna telefonu iPhone 4S 16G. Sprzedający, którym był A. S., posługiwał się adresem e – mail bartekkedzierski1988@wp.pl oraz numerem (...). Z ustaleń między mężczyznami wynikało, że D. W. wpłaci oskarżonemu połowę pieniędzy, sprzedający wyśle paczkę i resztę pieniędzy dostarczy kupujący za pobraniem, przy czym takie rozliczenie było z inicjatywy A. S.. D. W. w dniu 3 września 2012 roku przelał na konto o numerze (...), należące do oskarżonego, żądaną przez niego kwotę 550 zł. Po dokonaniu przelewu pokrzywdzony zadzwonił do A. S. informując go, że pieniądze przelał na wskazane przez niego konto, oskarżony zapewnił go, że paczkę wyśle jeszcze tego samego dnia. Ponownie dwa dni później D. W. zadzwonił do oskarżonego pytając, co z telefonem i usłyszał, że paczkę wysłano. Po tej rozmowie kontakt z oskarżonym całkowicie się urwał, telefon był wyłączony, na e-maile też nie odpisywał. A. S. podał się za osobę o danych personalnych: B. S., zamieszkały ulica (...) (...)-(...) B., przy czym oskarżony podał fałszywe dane, tj. okazało się, że w B. nie ma ulicy (...). Do chwili obecnej D. W. nie otrzymał ani telefonu ani zwrotu pieniędzy.

ArturStąpór ma 25 lat, posiada wykształcenie gimnazjalne, bez zawodu, jest bezdzietnym kawalerem, przed osadzeniem pracował dorywczo i osiągał dochód w wysokości 500 zł miesięcznie, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności i będzie ją odbywał do 28 października 2018 roku, był karany, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu, tj. w szczególności za przestępstwa z art. 286 kk na kary ograniczenia wolności i pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, przy czym w roku 2012 roku zarządzono jej wykonanie. W stosunku do oskarżonego toczy się szereg postępowań karnych o popełnienie przestępstw z art. 286 § 1 kk w latach 2012 i 2013 w sposób analogiczny jak w niniejszej sprawie, tj. przez zamieszczenie na portalu internetowym ogłoszenia o sprzedaży różnego rodzaju towarów i wprowadzenie w błąd co do zamiaru wywiązania się z zobowiązania, pomimo otrzymanej zapłaty za ten towar. Począwszy od lipca 2013 roku oskarżony był poszukiwany listem gończym w powyższych sprawach przez szereg prokuratur.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień oskarżonego złożonych na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 roku (k – 313), zeznań D. W. (k 2), dokumentów w postaci: wydruku ogłoszenia (k 3 – 8), potwierdzenia wpłaty (k 9), sprawdzenia numeru konta bankowego (k 10, 11), historii konta (k 12 – 14), danych z sieci P. (k 23- 25), informacji z Banku (...) (k 37 - 39), karty karnej (k 147 – 149, 300 - 301), danych osobopoznawczych (k 265, 289 – 290).

Oskarżony A. S. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień, stwierdził tylko, że gdyby mógł cofnąć czas to do tego by nie doszło. Na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 roku oskarżony złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze.

Zdaniem sądu wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy są wiarygodne, albowiem są poparte dowodami w postaci dokumentów – potwierdzenia wpłaty przez pokrzywdzonego kwoty 550 zł na konto należące do oskarżonego i wydruku stanu konta bankowego o numerze (...) wraz z informacją, że konto należy do oskarżonego. Ponadto wynika to z zeznań świadka D. W., który zeznał, że wpłacił określoną – żądaną kwotę pieniędzy a zakupionego towaru nie otrzymał. O zamiarze oszukania D. W. przez oskarżonego świadczą też zeznania pokrzywdzonego stwierdzającego, że D. W. miał wpłacić połowę ceny zakupu, a po dostarczeniu telefonu, reszty pieniędzy – miało to uwiarygodnić transakcję i osobę sprzedającego.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka D. W. . Zeznania te są logiczne i spójne, ponadto poparte w/w dokumentami. Świadek zeznał, że sprzedający umieścił na portalu Tablica.pl ogłoszenie o sprzedaży telefonu iPhone 4S 16G za cenę 1100 zł, przy czym ustalił, że pokrzywdzony ma wpłacić połowę pieniędzy, a on wyśle paczkę i resztę za pobraniem. Znamienne jest, że po dokonaniu wpłaty przez pokrzywdzonego, kontakt z oskarżonym się urwał oraz podane przez oskarżonego dane osobowe i adres były fałszywe. Dowodzi to zamiaru oszukania pokrzywdzonego.

Wartość dowodowa dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy nie budziła wątpliwości, stąd też sąd uznał je za przydatne do rozstrzygnięcia, w szczególności dokumenty w postaci: wydruku ogłoszenia, potwierdzenia dokonania wpłaty przez pokrzywdzonego, sprawdzenia numeru konta bankowego, historii konta należącego do oskarżonego, danych z sieci P., informacji z Banku (...), karty karnej, danych osobopoznawczych.

Sąd uznał oskarżonego A. S. za winnego tego, że w dniu 3 września 2012 roku w miejscowości D. gm. Z. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. W. w ten sposób, że za pomocą ogłoszenia umieszczonego na portalu internetowym Tablica.pl wprowadził go w błąd co do możliwości sprzedaży mu iPhone 4S 16G, pobierając z założonego przez siebie konta bankowego przelane przez D. W. pieniądze w kwocie 550 zł nie mając zamiaru wywiązania się z zobowiązania, tj. przestępstwa z art. 286 § 1 kk. Nie ulega żadnej wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa oszustwa, tj. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (D. W. wpłacił kwotę 550 zł na rzecz oskarżonego), wprowadzając go w błąd, co do tego, że zamierza przesłać mu zakupiony towar. Oczywiście pokrzywdzony iPhona 4S 16G nie otrzymał i nie otrzymał zwrotu przesłanych pieniędzy. Oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim kierunkowym – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i taką korzyść osiągnął. Dodać należy, że oskarżony zaplanował starannie popełnienie przestępstwa, realizował swój plan co wymagało od niego podjęcia określonych czynności jak założenie konta, zamieszczenie ogłoszenia w Internecie, korespondencja telefoniczna z pokrzywdzonym, podanie numeru konta i podanie innej tożsamości itd. a więc sposób i okoliczności popełnienia czynu, jak również postać zamiaru (chęć osiągnięcia korzyści majątkowej) i motywacja oskarżonego (chęć osiągnięcia łatwego zarobku) nie przemawiają za przyjęciem wypadku mniejszej wagi.

Reasumując sąd wymierzył oskarżonemu - stosownie do jego wniosku złożonego w trybie art. 378 kpk - karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając oskarżonemu karę sąd miał na uwadze, jako okoliczności łagodzące, fakt przyznania się do popełnienia zarzucanego mu czynu, jako okoliczności obciążające zaplanowanie i dokładną realizację przestępstwa, ponadto uprzednią karalność, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Sąd uznał zatem, że karą sprawiedliwą i adekwatną do tego co się stało, będzie kara 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd uznał, że niezasadne w przypadku oskarżonego, jest warunkowe zawieszenie kary pozbawienia wolności, albowiem oskarżony był karany za przestępstwa przeciwko mieniu, raz na karę ograniczenia wolności, drugi raz na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, przy czym zarządzono jej wykonanie. Zatem w sposób zasadny nie można przypuścić, że oskarżony więcej przestępstw nie popełni i oskarżony niewątpliwie nie zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności (zmiana treści art. 69 kk pozostawała bez znaczenia dla wymiaru kary).

Sąd działając na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł w stosunku do oskarżonego obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz D. W. kwoty 550 zł.

O kosztach sąd orzekł na podstawie powołanych w wyroku przepisów i zwolnił oskarżonego od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, z uwagi odbywanie przez niego kary pozbawienia wolności.

SSR Katarzyna Radke