Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Głubczycach, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Bartłomiej Wylęgała

Protokolant: Monika Bliźnicka

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2016 roku w Głubczycach

na rozprawie sprawy

z powództwa P. M. (1)

przeciwko małoletnim: A. M. i N. M. reprezentowanym przez przedstawicielkę ustawową I. K. (1)

o obniżenie alimentów

1.  Zasądza od powoda P. M. (1) na rzecz małoletnich powodów: A. M. i N. M. alimenty w kwocie po 350,00 zł. (trzysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie na rzecz każdego z nich, tj. łącznie po 700,00 zł. (siedemset złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 15-go każdego miesiąca, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich pozwanych I. M., począwszy od dnia 2 lipca 2015 roku, z ustawowymi odsetkami
w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, w miejsce alimentów ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Głubczycach w dniu 18 maja 2009 roku, w sprawie sygn. akt III RC 45/09, w łącznej kwocie po 1.000,00 zł. (tysiąc złotych) miesięcznie.

2.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

3.  Nie obciąża pozwanych kosztami procesu.

Sygn. akt III RC 71/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 czerwca 2015 r. P. M. (1) domagał się obniżenia alimentów, które zobowiązany jest płacić na rzecz małoletnich pozwanych: N. M. i A. M. na mocy ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Głubczycach w dniu 18 maja 2009 r. w sprawie sygn. akt IIII RC 45/09, z łącznej kwoty po 1.000,00 zł. miesięcznie, do kwoty po 300,00 zł. miesięcznie.

W uzasadnieniu podniósł, że jego sytuacja finansowa drastycznie pogorszyła się z powodu ciężkiej choroby - zespół nerczycowy (rozlane błoniaste kłębuszkowe zapalenie nerek), która uniemożliwia mu podjęcie pracy, w szczególności w zawodzie kierowcy. Wskazał, że od marca nie pracuje i aktualnie jego jedynym dochodem jest zasiłek chorobowy z ZUS, który wynosi 1098,20 zł. – 1159,80 zł. Podał także, że skończyły się jego oszczędności, posiada jedynie szesnastoletni samochód V. (...) z uszkodzoną automatyczna skrzynią biegów oraz, spłaca kredyt w banku, którego rata wynosi 471 zł., a nadto wydaje około 200 złotych miesięcznie na lekarstwa.

W odpowiedzi na pozew przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych – I. K. (1) wniosła o oddalenie pozwu w całości oraz obciążenie powoda kosztami procesu.

Zarzuciła, że w wyniku zawartej przez strony w 2009 r. ugody alimenty powoda zostały już obniżone o 1/3, to jest z kwoty 1.500,00 zł., którą 15 kwietnia 2008 r. zasądził Sąd Okręgowy w Opolu w sprawie I RC 254/08, do kwoty 1.000,00 zł. Podała, że powód nie przedłożył żadnego dowodu dotyczącego swojej złej sytuacji materialnej, a także dokumentów świadczących o tym, że aktualny stan zdrowia uniemożliwia mu wykonywanie pracy zarobkowej w ogóle, niekoniecznie w dotychczasowo wykonywanym zawodzie, tym bardziej, że od kilku lat mieszka we W., co zwiększa jego szansę znalezienia pracy odpowiedniej do stanu zdrowia. I. K. (1) wskazywała także, że z informacji jakie posiada od siostry P. M. (1), powód w ostatnim czasie pracował i był w trasie, a nadto od kilku lat pozostaje w nowym związku i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z partnerką, z którą zakupił mieszkanie we W.. Podnosiła także, że partnerka życiowa powoda prowadzi własną firmę, a także, że – jak wynika z treści pozwu, powód z wcześniejszych dochodów był w stanie poczynić oszczędności, jednak podczas ostatniej sprawy o obniżenie alimentów zasłaniał się złą sytuacja materialną, co doprowadziło do tego, że wyraziła ona zgodę na obniżenie ówczesnych alimentów. I. K. (1) wskazywała także, że kredyt, który zaciągnął pozwany nie był związany z potrzebami dzieci oraz podkreślała, że małoletnie dzieci są uczniami szkoły podstawowej i wydatki na ich utrzymanie wynoszą średnio 2600 złotych (przedkładając szczegółowe ich wyliczenie), podczas gdy ona uzyskuje średni miesięczny dochód w wysokości 2869 zł. netto i wraz z alimentami musi zaspokoić wszystkie potrzeby rodziny, w tym także utrzymać siebie, opłacić rachunki za mieszkanie, utrzymać samochód oraz opłacić raty kredytów, co z trudem wystarcza z bieżącego budżetu, zatem obniżenie alimentów do kwoty po 150 zł. na dziecko wpłynęłoby na drastyczne pogorszenie sytuacji finansowej dzieci. Nadmieniała również, że poza alimentami, powód w żaden inny sposób nie realizuje swoich obowiązków rodzicielskich, nie interesuje się dziećmi, nie bierze udziału w ich wychowaniu, 3-4 razy do roku, sporadycznie kontaktując się jedynie z dziećmi na zainicjowanych przez nią spotkaniach.

W piśmie procesowym z dnia 29 stycznia 2016 r. powód wskazywał, że w dalszym ciągu leczy się, a jego stan zdrowia nadal uniemożliwia mu podjęcie jakiejkolwiek pracy, podkreślając, że 1 lutego 2016 r. po raz kolejny stanie na komisję ZUS. P. M. (1) wskazywał także na wysokie koszty leczenia, które ponosi, m.in. z uwagi na fakt, że lek P., który musi przyjmować, był refundowany do końca 2015 r., a aktualnie jego miesięczna dawka kosztuje 166,22 zł. Poza kwestionowaniem wyliczeń i twierdzeń I. K. (1), powód zaprzeczał aby kupił mieszkanie i wskazywał, że mieszka we W., w mieszkaniu przy szpitalu w którym się leczy po to by minimalizować koszty leczenia, podkreślając jednocześnie, że bez pomocy swojej konkubiny aktualnie nie utrzymałby się.

W piśmie procesowym z dnia 9 lutego 2016 r. I. K. (1) wskazała na operacje na koncie osobistym powoda, które mogą wskazywać, iż bierze on udział w prowadzeniu firmy. Sprecyzowała, że w zestawieniach wydatków, wszystkie opłaty dzieliła na trzy osoby, poza omyłkowym wyliczeniem podatku gminnego, co też zostało sprostowane. Odniosła się przy tym do twierdzeń powoda.

W kolejnym piśmie procesowym datowanym na dzień 8 marca 2016 r. P. M. (1) wskazał, że decyzją z dnia 5 lutego 2016 r. jego zasiłek rehabilitacyjny został przedłużony na okres kolejnych 6 miesięcy oraz, że ponownie będzie hospitalizowany w marcu 2016 r.

Przed Sądem strony konsekwentnie podtrzymywały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. M. (1) i I. K. (1) pozostawali w związku małżeńskim, który w 2008 r. został rozwiązany przez rozwód. Z tego małżeństwa pochodzi dwoje dzieci: A. M. (ur. 22,10,2003 r.) oraz N. M. (ur. 08,08,2005 r.), które zamieszkują z matką.

/bezsporne/

W dniu 18 maja 2009 r. w sprawie toczącej się przed tut. Sądem pod sygn. akt III RC 45/09, strony zawarły ugodę, na mocy której P. M. (1) zobowiązał się łożyć na rzecz małoletnich pozwanych A. M. i N. M. alimenty w kwocie po 500 zł. miesięcznie na rzecz każdego z nich, tj. łącznie po 1.000,00 zł. miesięcznie, począwszy od dnia 1 czerwca 2009 r.

Powód wówczas rozwiązał umowę o pracę na podstawie porozumienia stron z firmą (...) M. J. G. i podjął zatrudnienie na stanowisku kierowcy zawodowego w firmie (...) w G., gdzie wraz z dietami pobierał wynagrodzenie
w łącznej kwocie około 4.500,00 zł. miesięcznie. Powód płacił przy tym 600 złotych za wynajem mieszkania oraz spłacał kredyty w kwocie 1.360,00 zł.

I. K. (1) pracowała zaś w mleczarni T.; ponadto prowadziła działalność gospodarczą polegającą na hurtowej sprzedaży zbóż, z której uzyskiwała nieregularne dochody – nawet w wysokości od kilku do kilkunastu tysięcy miesięcznie. Zdarzały się jednak miesiące, w których nie uzyskała żadnego dochodu z tego tytułu. Matka małoletnich mieszkała wówczas z nimi w trzypokojowym mieszkaniu w G., które zostało zakupione na kredyt.

Jednakże powód nie ujawnił w tamtym postępowaniu wysokości swoich zarobków,
a I. K. wysokości dochodów z działalności gospodarczej.

/dowód: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy tut. Sądu sygn. III RC 45/09

zeznania I. K. (1) – k. 55 i 223-224 akt

zeznania powoda – k. 55 i 224 akt

zaświadczenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – k. 203 akt/

Następnie w 2011 r. powód zamieszkał we W. wraz z partnerką A. P. (1) w wynajmowanym i opłacanym przez nią mieszkaniu, za które miesięczny czynsz wraz z kosztami mediów wynosi 1.700,00 zł.

P. M. (1) jest zatrudniony w firmie (...) na stanowisku kierowcy na trasie międzynarodowej, gdzie jego pensja wraz z dietami za 2014 rok wynosiła około 4.500,00 zł. miesięcznie. Jednakże w lutym 2015 r. w rozpoznano u niego ciężki pełnoobjawowy zespół nerczycowy, w związku z którym jest on od tego czasu regularnie hospitalizowany. Z uwagi na powyższe jest on od marca 2015 r. niezdolny do pracy. Początkowo pobierał zasiłek chorobowy, a następnie decyzją z dnia 23 października 2015 r., przyznano mu prawo do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 01-09-2015 r. do 29-11.2015 r. w wysokości 90% podstawy wymiaru, a od 30-11.2015 r. do 26-02-2016 r. w wysokości 75% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Po przeprowadzeniu kolejnego badania powoda, w dniu 1 lutego 2016 r. lekarz orzecznik ZUS ponownie orzekł o jego niezdolności do pracy i decyzją z dnia 5-02-2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. postanowił przyznać P. M. (1) prawo do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 28-02-2016 r. do 25-08-2016 r. w wysokości 75% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

/dowód: zeznania powoda – k. 55 i 224 akt

umowa najmu – k. 174-177 akt

karty informacyjne leczenia szpitalnego – k. 6-13, 49-52, 158-160, 208-209 akt

orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 13/10/2015 roku – k. 47 akt

decyzja ZUS z dnia 23/10/2015 roku – k. 46 akt

skierowanie z dnia 25/09/2015 roku – k. 53 akt

wyniki badań TK z dnia 21/08/2015 roku – k. 48 akt

zaświadczenie – k. 161 akt

skierowanie do szpitala z dnia 24/02/2016 roku – k. 205 akt/

Z powyższego tytułu powód otrzymał świadczenia w następującej wysokości:

- za okres od 6 maja 2015 r. do 8 czerwca 2015 r. – 1 159,80 zł.,

- za okres od 9 do 30 czerwca 2015 r. – 744,20 zł.,

- za lipiec 2015 r. – 1.098,00 zł.,

- za sierpień 2015 r. – łącznie 1.073,80 zł.,

- za wrzesień i październik 2015 r. - 2.606,10 zł.,

- za listopad 2015 r. - 1.274,32 zł.,

- za grudzień 2015 r. - 1.104,02 zł.,

- za styczeń 2016 – 1.104,02 zł.,

- luty 2016 r. 1032,18 zł.

/dowód: zeznania powoda – k. 55 i 224 akt

wyciągi z rachunku bankowego karta 4-5 i 210-221 akt/

W związku ze wskazanymi wyżej kłopotami zdrowotnymi P. M. stale przyjmuje leki. W okresie od lipca 2015 roku do listopada 2015 roku koszt ich zakupu wyniósł łącznie 670,25 zł., a w miesiącach grudzień 2015 r. – styczeń 2016 r. –321,16 zł.

/dowód: zeznania P. M. (1) – k. 55 i 224 akt,

faktury VAT– k. 37-45 i 162-164/

Powód spłacił już wcześniej zaciągnięty kredyt. W dniu 24 grudnia 2014 r. zawarł jednak umowę pożyczki w (...) Bank (...) Spółka Akcyjna
z siedzibą w W. na kwotę 18.539,69 zł., której miesięczna rata wynosi 488,25 zł. Pożyczki tej udzielono na okres 48 miesięcy, a ostateczny termin jej spłaty przypada na dzień 25 grudnia 2018 r. Środki pieniężne uzyskane z tego tytułu powód przeznaczył na sfinansowanie badań związanych z zabiegiem in vitro jego partnerki oraz zakupu samochodu V. (...), rok prod. 1999, który nabył 17.11.2014 r. za kwotę 5.000,00 zł.

/dowód: zeznania powoda – k. 224 akt,

umowa pożyczki – k. 66-81 akt,

umowa sprzedaży samochodu z dnia 17.11.2014 roku – k. 222 akt/

Partnerka powoda pracuje jako nauczycielka uzyskuje wynagrodzenie w wys. 1.800,00 – 1.900,00 zł. miesięcznie, pełni również funkcję kuratora społecznego. Poza tym prowadzi działalność gospodarczą (...), w zakresie sprzątania, która to działalność przynosi dochód. Na rachunek bankowy powoda w okresie od czerwca 2015 r. do listopada 2015 roku odnotowano wpływy środków przekazywanych przez (...) sp. z o.o. w kwotach ponad 9 tys. zł. miesięcznie.

Przebywając na zasiłku chorobowym P. M. (1) podejmował także dodatkowe czynności na rzecz swojego pracodawcy D. J., za co m.in. w listopadzie 2015 r. otrzymał pieniądze za tłumaczenie rozmów.

/dowód: cz. zeznania P. M. (1) – k. 55 i 224 akt

historia rachunku – k. 82-154/

P. M. (1) utrzymuje sporadyczne kontakty z dziećmi, nie dzwoni do nich, nie kupuje odzieży czy też upominków. Nie przekazał nadto córce prezentu z okazji I Komunii Świętej, tłumacząc to brakiem pieniędzy. Powód nie interesuje się wynikami dzieci w nauce czy też ich stanem zdrowia, nie zna ich potrzeb oraz zainteresowań. Po raz pierwszy od kilku lat zaprosił syna i spędził z nim czas w S. (...) r. Poza małoletnimi pozwanymi powód oraz I. K. nie mają innych dzieci.

/dowód: zeznania I. K. (1) – k. 55 i 223-224 akt – okoliczności bezsporne/

I. K. (1) w dalszym ciągu pracuje w mleczarni (...) sp. z o.o. jako specjalista ds. jakości. Jej wynagrodzenie wzrosło od 2009 roku i za okres od 01.07.2015 r. do 30.09.2015 r. wynosiło 2.869,73 zł. netto. Z uwagi na fakt, iż prowadzona przez nią działalność gospodarcza przestała przynosić zyski, początkowo ją zawiesiła, a z dniem 31.12.2012 r. zaprzestała jej wykonywania. Matka małoletnich nadal zamieszkuje wraz z nimi w tym samym co uprzednio lokalu, którego - zgodnie z umową podziału majątku wspólnego z dnia 18.07.2008 r. - jest wyłącznym właścicielem. Nadal również spłaca kredyt na jego zakup, którego miesięczna rata wynosi 120,00 zł., a którego koniec spłaty przypada na 2036 rok. Miesięczne opłaty za mieszkanie wynoszą 255,00 złotych, za prąd 297,00 zł. gaz 39,00 zł., telewizję cyfrową 100,00 zł. za ogrzewanie 150,00 zł.. Przedstawicielka ustawowa małoletnich opłaca także podatek od nieruchomości w wysokości 81,00 zł. kwartalnie. I. K. (1) posiada samochód marki O. (...), nie ma oszczędności.

W wychowaniu dzieci I. K. (1) pomaga matka, która m.in. odbiera dzieci ze szkoły i sprawuje nad nimi pieczę do czasu powrotu matki z pracy.

/dowód: zeznania I. K. (1) – k. 55 i 223-224 akt,

zaświadczenie o zarobkach karta 29 akt,

umowa o podział majątku karta 186-189 akt,

zaświadczenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – k. 203 akt/

Małoletni A. M. ma 12 lat, chodzi do szkoły podstawowej, ma wadę zgryzu i wymaga korzystania ze specjalnego aparatu, którego koszt wynosi od 6.000,00 złotych.
Z kolei N. M. ma 10 lat, uczęszcza do szkoły podstawowej, interesuje się jazdą konną, lubi basen i język niemiecki, nie uczęszcza na płatne zajęcia.

Matka kupuje małoletnim pozwanym niezbędne podręczniki i przybory do szkoły, opłaca im wyjazdy, wycieczki szkolne, jeździ z nimi do lekarzy specjalistów.

/dowód: zeznania I. K. (1) – k. 55 i 223-224 akt/

Sąd zważył co następuje :

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie zmiany w statusie ekonomicznym stron powodujące zmianę (zwiększenie, ale i zmniejszenie) zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub też zmianę (zwiększenie, ale i zmniejszenie) zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, które uzasadniają potrzebę skorygowania -zmniejszenia lub zwiększenia - wysokości świadczeń alimentacyjnych. Należy wziąć pod uwagę okoliczności mogące świadczyć o zmianie stosunków majątkowych stron takie jak: zmiana stosunków własnościowych powodująca utratę bądź zwiększenie majątku, okoliczności świadczące o zmianie możliwości zarobkowych stron, a także stan faktyczny. Zaznaczyć trzeba, że zmiana stosunków będąca podstawą do zmiany orzeczenia musi zaistnieć po uprawomocnieniu się wyroku, w którym zasądzono alimenty (zob. wyrok SN z dnia 25 maja 1999r. w sprawie o sygn. akt I CKN 274/99).

W myśl zaś art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Art. 135 § 1 kro stanowi natomiast, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, przy czym wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (§ 2).

W niniejsze sprawie stan faktyczny ustalono na podstawie dowodów
z dokumentów szczegółowo opisanych w części ustaleń faktycznych niniejszego uzasadnienia oraz przesłuchania stron. Zwrócić należy przy tym uwagę, że powód nierzetelnie przedstawił swoją sytuację finansową zarówno w poprzedniej sprawie, kiedy zataił przed Sądem i drugą stroną postępowania rzeczywistą wysokość dochodów, tj. łącznie 4.500,00 zł. miesięcznie, co sam przyznał zeznając w niniejszej sprawie, jednocześnie powołując się wówczas na swoją „tragiczną” sytuację finansową. Ponadto w przedmiotowym postępowaniu, pomimo wyraźnego zobowiązania Sądu, nie przedłożył wyciągów
z bankowego rachunku walutowego, przyznając przy tym, że takowy posiada, oświadczając jedynie, że stan tego rachunku wynosi 17 centów. Ponadto budzą wątpliwości zeznania powoda odnośnie wpływów na jego rachunek bankowy w walucie polskiej, w szczególności, iż jego konkubina miała kłopoty z własnym rachunkiem, dlatego też na jego rachunek były przelewane należności z (...) sp. z o.o., podczas gdy wynagrodzenie za pracę A. P. czy też ryczałt kuratora społecznego w analogicznym okresie na rachunek powoda nie wpływały. W świetle zasad logiki i doświadczenia życiowego uzasadnione jest zatem twierdzenie, że gdyby partnerka powoda rzeczywiście miała problem z własnym rachunkiem wszystkie jej dochody winny wpływać na rachunek P. M.. Ponadto stanowisko powoda było w części wewnętrznie sprzeczne. M.in. w złożonym w sprawie piśmie procesowym z dnia 29 stycznia 2016 r. (k. 156 akt) że zamieszkał we W., gdzie minimalizować koszty leczenia i móc korzystać z poradni nefrologicznej, której
w O. czy G. nie ma. Tymczasem zeznając na rozprawie w dniu 25 listopada 2015 r. podał, że we W. zamieszkał w 2011 r., przy czym z dokumentów medycznych znajdujących się w aktach sprawy wynika, iż na tego rodzaju dolegliwości cierpi od lata 2014 r. (k. 9 akt). Podobnie niekonsekwentne były zeznania powoda w kwestii przeznaczenia pieniędzy z kredytu, który zaciągnął w dniu 24 grudnia 2014 r. Początkowo bowiem wskazywał, że pieniądze te przeznaczył na badania in vitro pranerki oraz zakup samochodu V. (...), a następnie, że uczynił to na pokrycie kosztów, które już zostały poniesione na badania. Przy czym samochód V. (...) także został zakupiony przed zaciągnięciem tego kredytu, jeszcze w listopadzie 2014 r.

Oceniając natomiast zasadność powództwa zdaniem Sądu jest ono uzasadnione co do zasady, ze względu na obiektywny i potwierdzony właściwymi dokumentami fakt, iż P. M. (1) od marca 2015 r. do chwili obecnej jest całkowicie niezdolny do pracy, co zostało stwierdzone orzeczeniami właściwego organu, a tym samym w sposób istotny i z przyczyn od powoda niezależnych uległy obniżeniu jego możliwości zarobkowe. Jednakże nie można pominąć, iż zmniejszeniu uległy zobowiązania kredytowe powoda, albowiem dokonał on już całkowitej spłaty kredytu, którym był obciążony w chwili zawarcia ugody w przedmiocie alimentów na rzecz dzieci. Nadto aktualnie spłacaną pożyczkę zaciągał zdając sobie sprawę z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci i jego rozmiaru, przy czym wydatków na zakup samochodu, czy zabieg in vitro partnerki w żadnym razie nie sposób traktować priorytetowo wobec obowiązku łożenia na utrzymanie małoletnich dzieci. Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy pozostaje również fakt, że powód prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z partnerką, która posiada stałe źródło dochodu, z którego utrzymuje wspólnie przez nich zajmowane mieszkanie tym bardziej, że skoro powód – jak sam zeznał – pomagał A. P. w czynnościach związanych z prowadzeniem przez nią działalności gospodarczej, w obecnej sytuacji partnerka winna udzielać mu wsparcia w obecnej sytuacji. Nie ulega także wątpliwości i powód, przebywając na zasiłku chorobowym, podejmował dodatkowe czynności na rzecz swojego pracodawcy D. J., czego dowodem są przychody opisane jako „zwrot za telefon” w wyciągu z jego rachunku bankowego.

Z drugiej strony, w stosunku do stanu istniejącego w dacie zawarcia przez strony ugody w kwestii alimentów na rzecz małoletnich, zwiększyły się zarówno koszty utrzymania mieszkania oraz wyżywienia, jak i potrzeby małoletnich pozwanych, którzy uczęszczają do szkoły, co wymaga nakładów finansowych. Matka małoletnich nie prowadzi przy tym już działalności gospodarczej, która niegdyś przynosiła nieregularne, ale istotne dochody. Niemniej jednak jej wynagrodzenie za pracę w firmie, w której pracuje od 1998 roku, wzrosło. Zauważyć również należy, że I. K. (1) w dalszym ciągu opłaca kredyt mieszkaniowy, który zaciągnięty został jeszcze w czasie trwania związku małżeńskiego z P. M. (1), który nadal obciąża obu byłych małżonków jako kredytobiorców odpowiadających solidarnie, bowiem nie dokonano stosownej zmiany umowy kredytowej w części zwolnienia powoda
z długu w tym zakresie. Wreszcie niewątpliwie całość osobistych starań o ich utrzymanie
i wychowanie małoletnich pozwanych spoczywa w zasadzie wyłącznie na ich matce, co
z punktu widzenia treści art. 135 § 2 k.r.o. ma istotne znaczenie dla kształtu i zakresu obowiązku alimentacyjnego ojca dzieci.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, uwzględniając charakter przedmiotowej sprawy, tj. okoliczność, iż dotyczy ona ustalenia wysokości alimentów na rzecz małoletnich dzieci, które nie są w stanie się samodzielnie utrzymać, powództw P. M. zasługuje na uwzględnienie do kwot po 350,00 zł. na każdego z pozwanych, gdyż dotychczas obowiązujące alimenty przekraczają możliwości zarobkowe i majątkowe powoda.
W pozostałym zaś zakresie powództwo należało oddalić, gdyż zmierzało ono w istocie do niedopuszczalnego, zdaniem Sądu, przerzucenia ciężaru alimentowania małoletnich
w zdecydowanie przeważającej części na ich matkę.

Jednocześnie, na zasadzie słuszności wyrażonej w art. 102 k.p.c., nie obciążono małoletnich pozwanych obowiązkiem zwrotem kosztów procesu na rzecz powoda.