Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 9 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Zbigniew Krepski (spr.)

Sędziowie : SO Małgorzata Bartczak-Sobierajska, SO Jerzy P. Naworski

po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z urzędu

przy uczestnictwie 1) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. oraz 2) W. P., 3) M. W. i 4) E. K.

o przymuszenie do wszczęcia i przeprowadzenia procedury zmiany statutu Spółdzielni

na skutek zażaleń uczestników postępowania na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt (...) KRS (...)

postanawia :

oddalić zażalenia

Małgorzata Bartczak – Sobierajska Zbigniew Krepski Jerzy P. Naworski

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dna 22 marca 2017 r. Sąd Rejonowy w Toruniu odrzucił zażalenie uczestnika postępowania tj. 1) Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w T. i zażalenie pozostałych uczestników postępowania 2) W. P., 3) M. W. i 4) E. K. na postanowienie z dnia 13 lutego 2017 r. w przedmiocie wezwania zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. w osobach W. P., M. W. i E. K. do złożenia wniosku o ujawnienie w KRS zmiany statutu Spółdzielni w § (...), § (...), § (...), § (...) i §(...)w terminie 3 miesięcy pod rygorem nałożenia grzywien.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd rejestrowy wskazał, iż postanowienie wzywające do wszczęcia procedury zmiany statutu Spółdzielni nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie, ani też jego przedmiotem nie są orzeczenia wymienione w punktach 1-12 § 1 art. 394 k.p.c. W konsekwencji w ocenie Sądu Rejonowego należało zażalenia uczestników postępowania odrzucić na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. (k.4214).

Powyższe postanowienie zaskarżyli wszyscy uczestnicy postępowania zarzucając w swoich zażaleniach:

1) brak podstawy prawnej do wszczęcia postępowania z urzędu w przedmiocie przymuszenia Spółdzielni do rozpoczęcia i przeprowadzenia procedury zmiany statutu Spółdzielni i wydania postanowienia z dnia 13 lutego 2017 r. ora z dnia 22 marca 2017 r.,

2) naruszenie przepisu art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 687) poprzez jego błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie, albowiem w ich ocenie brak jest ustawowego obowiązku złożenia przez Spółdzielnię wniosku do KRS o wpis zmian do statutu lub dokumentów, których złożenie jest obowiązkowe,

3) brak podstaw prawnych do wyznaczenia 3-miesięcznego terminu na przeprowadzenie procedury zmian do statutu i złożenia wniosku do KRS o wpis zmian w zakresie wskazanym, pod rygorem nałożenia na członków zarządu grzywny po 700 zł w stosunku do każdego z członków zarządu.

Jednocześnie skarżący wskazali, że żaden z członków zarządu Spółdzielni nie jest władny wywiązać się z nałożonego przez Sąd obowiązku, ponieważ to nie Zarząd uchwala zmiany do statutu, lecz Walne Zgromadzenie i mimo poddania pod głosowanie proponowanych zmian, uchwała może nie uzyskać wymaganej większości głosów. Wobec tego, uczestnicy podnieśli, iż nie mogą być karani za coś, czego nie są w stanie wykonać.

Wskazując na powyższe zarzuty uczestnicy wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz o umorzenie postępowania wszczętego z urzędu przez Sąd Rejonowy w Toruniu, (...)na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy o KRS, ponieważ ich zdaniem z okoliczności sprawy wynika, że postępowanie to nie doprowadzi do spełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 24 ustawy o KRS (k.4220-4224 i k.4228-4232).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenia uczestników podlegały oddaleniu jako nieuzasadnione stosownie do art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c., art. 7 ustawy o KRS i art. 13 § 2 k.p.c.

W sprawie brak jest bowiem podstaw przyjęcia, że postanowienie w przedmiocie przymuszenia do wszczęcie i przeprowadzenia procedury zmiany statutu Spółdzielni służy zażalenie, co w świetle art. 370 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., art. 394 § 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. wyklucza możliwość uwzględnienia ich zażalenia. Sąd Okręgowy podziela w całości ustalenia faktyczne i ocenę prawną zdarzeń przedstawioną przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, przyjmując dokonane przezeń ustalenia za podstawę własnych ustaleń i powołując się na tę ocenę prawną.

Zgodnie z art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływnie przepisanego terminu, nieopłacone lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Z kolei w myśl art. 394 § 1 k.p.c. zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienie sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiotem jest: 1) zwrot pozwu, odmowa odrzucenia pozwu, przekazanie sprawy sądowi równorzędnemu lub niższemu albo podjęcie postępowania w innym trybie; 2) odmowa zwolnienia od kosztów sądowych lub cofnięcie takiego zwolnienia oraz odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie; 3) oddalenie opozycji przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego oraz niedopuszczenie interwenienta do udziału w sprawie wskutek uwzględnienia opozycji; 4) rygor natychmiastowej wykonalności; 4 ¹) wstrzymanie wykonania prawomocnego orzeczenia do czasu rozstrzygnięcia skargi o wznowienie postępowania; 4 ²) stwierdzenie prawomocności orzeczenia; 5) skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka oraz odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia; 6) zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania; 7) odmowa uzasadnienia orzeczenia oraz jego doręczenia; 8) sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa; 9) zwrot kosztów, określenie zasad ponoszenia przez strony kosztów procesu, wymiar opłaty, zwrot opłaty lub zaliczki, obciążenie kosztami sądowymi, jeżeli strona nie składa środka zaskarżenia co do istoty sprawy, koszty przyznane w nakazie zapłaty, zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz wynagrodzenie biegłego, mediatora i należności świadka; 10) oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego; 10 ¹) zatwierdzenie ugody zawartej przed mediatorem; 11) odrzucenie zażalenia; 12) odrzucenie skargi na orzeczenie referendarza sądowego.

W związku z powyższym trafnie Sąd I instancji uznał, iż postanowienie wzywające do wszczęcia procedury zmiany statutu Spółdzielni nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie, ani też jego przedmiotem nie są orzeczenia wymienione w punktach 1-12 § 1 art. 394 k.p.c. Podkreślić zarazem należy, że ustawa o KRS również nie wprowadza w tym zakresie żadnej regulacji szczególnej, nie przewiduje bowiem środka zaskarżenia co do takiego postanowienia. W aktualnym stanie prawnym postanowienie wzywające do wszczęcia procedury zmiany statutu Spółdzielni oraz do ujawnienia tej zmiany w KRS jest zatem niezaskarżalne. Stanowisko niniejsze znajduje potwierdzenie w poglądach doktryny prawniczej, według których wezwanie obowiązanych do złożenia wniosku o wpis do rejestru lub dokumentów, których złożenie jest obowiązkowe, a które nie zostały złożone pomimo upływu terminu, powinno zostać dokonane w formie postanowienia. Jest to bowiem forma właściwa dla wszystkich orzeczeń sądu, do których kodeks postępowania cywilnego nie przewiduje wydania ich w formie wyroku lub nakazu zapłaty. Na postanowienie to nie przysługuje zażalenie. Żaden przepis szczególny nie przewiduje bowiem możliwości zaskarżenia powyższego postanowienia zażaleniem, nie jest ono również postanowieniem kończącym postępowanie ani nie zostało wymienione w art. 394 § 1 k.p.c., wśród innych postanowień zaskarżalnych zażaleniem (A. Michnik, Komentarz do Art. 24 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Lex 2013).

Z powyższych względów Sąd rejestrowy był zobligowany do odrzucenia zażaleń uczestników postępowania jako niedopuszczalnych w rozumieniu przepisu art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., co też zasadnie uczynił.

Wobec niedopuszczalności zażaleń uczestników na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 13 lutego 2017 r., kwestią bezprzedmiotową na obecnym etapie postępowania pozostaje zasadność zarzutów merytorycznych podniesionych w zażaleniach uczestników postępowania na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 22 marca 2017 r., a odnoszących się stricte do kwestii związanych ze wszczęciem z urzędu postępowania w celu przymuszenia i przeprowadzenia procedury zmiany statutu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T..

Na marginesie tylko dodać należy, że postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 13 lutego 2017 r. w przedmiocie wszczęcia z urzędu postępowania w celu przymuszenia i przeprowadzenia procedury zmiany statutu Spółdzielni może podlegać zakwestionowaniu jedynie w ewentualnym zażaleniu na postanowienie w przedmiocie stosowania grzywny, ustanowienia kuratora czy też dokonania określonych wpisów przez sąd z urzędu (A. Michnik, Komentarz do Art. 24 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Lex 2013).

Podsumowując z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy postanowił jak na wstępie.

Małgorzata Bartczak – Sobierajska Zbigniew Krepski Jerzy P. Naworski

Z.

1) (...)

2) (...)

3) (...)

4) (...)

T. (...)