Sygn. akt II Kp 58/17
Dnia 11 kwietnia 2017r.
Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSR Adriana Skorupska
Protokolant: Sylwia Szmigielska
po rozpoznaniu w sprawie o czyn z art. 286 § 1 k.k.
na skutek zażalenia pełnomocnika pokrzywdzonego (...) S.A.
w przedmiocie odmowy wszczęcia dochodzenia
na podstawie art. 465 § 2 k.p.k. w zw. z art. 329 § 1 k.p.k.
postanowił:
zażalenia pełnomocnika pokrzywdzonego
(...) S.A.
z dnia 12 września 2016r. na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie z dnia 24 sierpnia 2016r. w przedmiocie odmowy wszczęcia dochodzenia nie uwzględnić
i utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie
Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2016r. Prokurator Prokuratury Rejonowej
w D. odmówił wszczęcia dochodzenia w sprawie oszustwa dokonanego
w dniu 26 czerwca 2014r. w D. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przy zawieraniu umowy pożyczki gotówkowej nr (...) polegającego na wprowadzeniu w błąd przedstawiciela (...) S.A. co do danych dotyczących zatrudnienia, wysokości osiąganych dochodów, a także zamiaru spłaty pożyczki, co doprowadziło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3.000 zł na szkodę (...) S.A. tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. ze względu na brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu ( art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k.).
Na powyższe postanowienie w dniu 12 września 2016r. wniósł zażalenie pełnomocnik pokrzywdzonego (...) S.A. domagając się uchylenia postanowienia. W uzasadnieniu podnosił, iż zarzuca obrazę przepisów prawa karnego materialnego polegającą na błędnym przyjęciu, iż działanie E. O. nie wypełnia znamion czynu zabronionego określonego w art. 286 § 1 k.k. oraz obrazę przepisu art. 297 § 1 pkt 4 kodeksu postępowania karnego polegającą na zaniechaniu wyjaśnienia okoliczności sprawy. W zażaleniu podnosił również, iż nie jest prawidłowe stanowisko zaprezentowane w postanowieniu o umorzeniu dochodzenia, iż zagadnienie spłaty pożyczki nie może być rozpatrywane w kategoriach czynu zabronionego stypizowanego w art. 286 § 1 k.k. oraz że brak jest jakichkolwiek działań Prokuratury mogących wyjaśnić fakt, czy zachowanie E. O. wynika z obiektywnej niemożności wypełnienia zaciągniętych zobowiązań, czy też jest wynikiem działania podjętego z góry powziętym zamiarem doprowadzenia pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, co prowadzi do wniosku, iż doszło do naruszenia art. 297 § 1 pkt 4 k.p.k.
We wniosku z dnia 13 lutego 2017r. Prokurator Rejonowy w D.zwrócił się o nieuwzględnienie zażalenia na postanowienie w przedmiocie odmowy wszczęcia dochodzenia i utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia, gdyż pokrzywdzony nie przytoczył żadnych argumentów pozwalających podważyć słuszność wydanej decyzji.
W ocenie Sądu zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie i należy uznać za zasadne stanowisko prezentowane przez Prokuratora Rejonowego w D. iż decyzja procesowa o odmowie wszczęcia dochodzenia podjęta przez ten organ jest
w pełni zasadna i odpowiada prawu.
Już na wstępie podkreślenia wymaga fakt, iż pełnomocnik pokrzywdzonego (...) S.A. zarzuca, że wydano postanowienie po błędnym przyjęciu, iż działanie E. O. nie wypełnia znamion czynu zabronionego określonego w art. 286 § 1 k.k., co jest zupełnie niezrozumiałe, gdyż podstawą odmowy wszczęcia dochodzenia jest brak danych dostatecznie uzasadniających popełnienie czynu zabronionego, stąd pozostawiono tą okoliczność bez rozważań.
Niezrozumiałym jest również powoływanie się na uzasadnienie zaskarżonego postanowienia, które de facto nie zostało sporządzone, jak również powoływanie się
w uzasadnieniu zażalenia, iż zaprezentowano stanowisko, że zagadnienie spłaty pożyczki nie może być rozpatrywane w kategoriach czynu zabronionego, gdyż stwierdzenia takiego w treści samego postanowienia ( przy braku jakiegokolwiek uzasadnienia, gdyż nie zostało sporządzone ) po prostu nie ma.
Mając powyższe na uwadze Sąd ograniczył rozważania do jedynego prawidłowego, w realiach niniejszej sprawy, zarzutu niewyjaśnienia okoliczności sprawy.
W toku czynności sprawdzających ustalono, że w dniu 26 czerwca 2016r. E. O. zawarła z (...) S.A. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 3.000 zł. Umowa została zawarta po złożeniu oświadczenia o dochodach pożyczkobiorcy w C. S. w D. z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 2.200 zł. Ponieważ pożyczkobiorca nie wpłacił ani jednej raty z tytułu udzielonej pożyczki, unikał kontaktu z przedstawicielem pokrzywdzonego, nie reagował na pisemne wezwania do zapłaty, ani telefoniczne próby kontaktu przekazano sprawę do Centrum Windykacji (...) S.A. W charakterze świadka został przesłuchany przedstawiciel pokrzywdzonego (...) S.A. A. J., zwrócono się do C. S. o udzielenie informacji
o zatrudnieniu i zarobkach E. O., podjęto również próbę rozpytania E. O., jednakże okazało się, iż przebywa ona poza granicami kraju i nie jest znane aktualne miejsce pobytu.
Zwrócić należy uwagę, iż zgodnie z treścią art. 297 k.p.k. celem postępowania przygotowawczego jest:
1) ustalenie, czy został popełniony czyn zabroniony i czy stanowi on przestępstwo;
2) wykrycie i w razie potrzeby ujęcie sprawcy;
3) zebranie danych stosownie do art. 213 i 214;
4)wyjaśnienie okoliczności sprawy, w tym ustalenie osób pokrzywdzonych
i rozmiarów szkody;
5) zebranie, zabezpieczenie i w niezbędnym zakresie utrwalenie dowodów dla sądu.
Ustawodawca zatem dokonał zmiany treści tego przepisu poprzez wykreślenie słowa „wszechstronne”, a co za tym idzie organy prowadzące postępowanie przygotowawcze nie muszą badać wszelkich okoliczności związanych z określonym czynem, chodzi tu w szczególności o takie czynności, które mają charakter drugorzędny i w żaden sposób nie wpływają na ocenę określonego zdarzenia i merytoryczny sposób zakończenia postępowania.
W ocenie Sądu, w toku czynności podjętych przez organy prowadzące czynności sprawdzające nie dopuszczono się żadnych błędów konsekwencją, których mogłoby być uchylenie zaskarżonego postanowienia a zebrany materiał dowodowy nie jest wystarczający dla wszczęcia postępowania przygotowawczego.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, nie znajdując podstaw do uchylenia zaskarżonego postanowienia i całkowicie podzielając pogląd Prokuratury, Sąd uznał, że zażalenie skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.
Na oryginale właściwe podpisy
Za zgodność