Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Małgorzata Drogowska

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Skowrońska

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2016 roku w Inowrocławiu

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniej Z. K. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego M. K. (1)

przeciwko T. K. (1) i L. K.

o alimenty

orzeka

1.  zasądza od pozwanej T. K. (1) na rzecz małoletniej powódki Z. K. kwotę 100,00 złotych (sto złotych) miesięcznie tytułem alimentów płatną z góry do rąk matki małoletniej powódki M. K. (1) do dnia 15 - go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek
z rat, poczynając od dnia 01 maja 2016 roku;

2.  zasądza od pozwanego L. K. na rzecz małoletniej powódki Z. K. kwotę 300,00 złotych (trzysta złotych) miesięcznie tytułem alimentów płatną z góry do rąk matki małoletniej powódki M. K. (1) do dnia 15 - go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek
z rat, poczynając od dnia 01 maja 2016 roku;

3.  w pozostałej części powództwo oddala;

4.  zasądza na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Inowrocławiu od pozwanej T. K. (1) kwotę 60,00 złotych (sześćdziesiąt złotych) oraz od pozwanego L. K. kwotę 180,00 złotych (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem części kosztów sądowych; w pozostałej części kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa;

5.  koszty zastępstwa procesowego znosi wzajemnie;

6.  wyrokowi w punktach 1 i 2 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

sygnatura akt III RC 258 / 15

UZASADNIENIE

W dniu 04 maja 2015 roku przed Sądem Rejonowym w Inowrocławiu zawisła sprawa z powództwa małoletniej Z. K. przeciwko T. K. (1) i L. K. o zasądzenie alimentów w wysokości po 500,00 złotych od każdego z pozwanych. Pełnomocnik powódki pozew uzasadnił tym, iż małoletnia powódka urodziła się z zespołem (...), jej matka nie pracuje zawodowo gdyż zajmuje się opieką nad małoletnią, a egzekucja alimentów od ojca małoletniej jest bezskuteczna. Pozwani są dziadkami małoletniej powódki ze strony ojca, osiągają dochód pozwalający na płacenie alimentów z żądanej wysokości.

W odpowiedzi na pozew pełnomocnik pozwanych wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu swej decyzji podniósł, iż nie zachodzą jakiekolwiek przesłanki by zobowiązać pozwanych - zobowiązanych do alimentacji w dalszej kolejności do płacenia alimentów, wskazując, iż małoletnia nie znajduje się w niedostatku, a dodatkowo możliwości finansowe i zarobkowe pozwanych są ograniczone.

W kolejnych pismach procesowych i na rozprawach strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia powódka Z. K. jest córką M. K. (1) i M. K. (2), urodziła się (...) w B..

Ojciec małoletniej powódki M. K. (2), wyrokiem zaocznym z dnia 27 lutego 2015 roku został zobowiązany do płacenia na rzecz małoletniej córki alimentów w kwocie 1.000,00 złotych. Ojciec nie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego względem dziecka. Egzekucja komornicza tych świadczeń jest całkowicie bezskuteczna. Matka małoletniej powódki pobiera zaliczkę alimentacyjną w kwocie 500,00 złotych miesięcznie na rzecz córki z funduszu alimentacyjnego. Zaliczkę te otrzymuje od miesiąca października 2015 roku. Rodzice małoletniej nie utrzymują ze sobą żadnego kontaktu.

dowód: 1. odpis aktu urodzenia małoletniej karta: 5;

2. wyrok zaoczny w aktach sprawy III RC 651 / 14;

3. dokumenty w aktach Komornika Sądu Rejonowego A. Z. Kmp 118 / 14;

4. dokument związany ze świadczeniami z funduszu alimentacyjnego karta: 44;

5. zaświadczenie komornika karta: 107;

6. wydruki treści wiadomości sms 168-175;

Małoletnia ma ponad dwa lata. Urodziła się z zespołem (...), jest intensywnie rehabilitowana. Z orzeczenia o niepełnosprawności wynika, iż wymaga stałej i długotrwałej opieki w związku ze znaczną ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Wymaga specjalnej diety – bezglutenowej, rehabilitacji.

dowód: orzeczenia o niepełnosprawności karta: 61-62;

Matka małoletniej M. K. (1) ma 41 lat, z zawodu jest pielęgniarką. Przed urodzeniem dziecka była zatrudniona w Stowarzyszeniu (...) z wynagrodzeniem około 2.100,00 złotych. Pracowała również dodatkowo – prowadząc szkolenia. Na urlopie macierzyńskim matka małoletniej powódki otrzymywała zasiłek macierzyński, następnie korzystała z urlopu wypoczynkowego, była również na zwolnieniu lekarskim. Z uwagi na chorobę małoletniej M. K. (1) musiała zrezygnować z pracy, nie może również pracować dodatkowo. Matka małoletniej otrzymała zasiłek opiekuńczy w wysokości 1.300,00 złotych z którego utrzymuje siebie i małoletnią. Korzysta również z zasiłku pielęgnacyjnego w wysokości 153,00 złotych, zasiłku rodzinnego 80,00 złotych i zasiłku rehabilitacyjnego 70,00 złotych. Łącznie wszystkich środków finansowych miesięcznie matka małoletniej ma 2.000,00 złotych. Wliczona jest w tej kwocie 500,00 złotych otrzymywanych z funduszu alimentacyjnego.

Miesięczny koszt utrzymania małoletniej wynosi około 3.000,00 złotych. Wlicza się w to wyżywienie, rehabilitację, odzież, zabawki, ubrania. Wyżywienie dla małoletniej wynosi 1.000,00 złotych miesięcznie, pampersy 110,00 złotych miesięcznie, środki czystości 50,00 złotych miesięcznie, odzież 150,00 złotych miesięcznie, zabawki 100,00 złotych. Rehabilitacja jest prowadzona codziennie, w pięciu różnych miejscach. Małoletnia korzysta z rehabilitacji w domu, w S., T. i B.. Część rehabilitacji jest refundowana, część nie. Dojazdy na rehabilitacje, rehabilitacja, turnusy rehabilitacyjne, pobyty w szpitalach, utrzymanie szpitalu to kwota miesięcznie około 1.300,00 złotych. Doliczając połowę kosztów utrzymania mieszkania daje nam to kwotę około 3.000,00 złotych.

M. K. (1) wraz z małoletnią mieszka w mieszkaniu stanowiącym jej własność. Utrzymanie mieszkania wynosi czynsz 250,00 złotych miesięcznie, gaz 50,00 złotych miesięcznie, prąd 100,00 złotych miesięcznie, woda 35,00 złotych miesięcznie, Internet z telewizją 109,00 złotych miesięcznie, telefon 50,00 złotych miesięcznie. Matka małoletniej spłaca kredyty, sama utrzymuje się z zasiłku opiekuńczego, który otrzymała po zwolnieniu się z pracy. Zasiłek opiekuńczy musi przeznaczyć na swoje utrzymanie i małoletniej Z..

W opiece nad małoletnią pomagają dziadkowi od strony matki. Pomoc świadczą w postaci posiłków, dojazdów na rehabilitację, zakupują również pampersy. Hodują również kilka kur by małoletnia miała świeże jajka. Oboje są emerytami. J. K. (1) uzyskuje emeryturę w wysokości 1.900,00 złotych nett, D. K. (1) w wysokości 1.403,00 złotych netto. D. K. (1) choruje na niedoczynność tarczycy, żylaki, choroby oczu, kardiologicznie. J. K. (1) choruje na cukrzyce, nadciśnienie, niewydolność stawu biodrowego, porusza się o kuli. Mieszkają w (...), dom jest ich własnością. Koszt utrzymania domu kształtuje się następująco: gaz 40,00 złotych miesięcznie, woda 80,00 złotych miesięcznie, prąd 100,00 złotych miesięcznie, podatek od nieruchomości 600,00 złotych rocznie. Ogrzewania węglem na sezon to kwota około 3.000,00 złotych.

dowód: 1. dokumentacja medyczna karta: 63-70;

2. zaświadczenia lekarskie karta: 71-77, 90, ;

3. opinie i zaświadczenia dotyczące małoletniej karta: 78-89;

4. decyzje MOPS karta: 91-93;

5. zaświadczenia MOPS karta: 94-94;

6. dokumenty związane z rehabilitacją karta: 96-100;

7. dokumenty związane z wynagrodzeniem matki małoletniej kata: 101-106;

8. rachunki związane z utrzymaniem mieszkania i kredytów matki małoletniej karta: 108-156;

9. wynika badań i zaświadczenia lekarskie dotyczące matki małoletniej karta: 180-185;

10. zaświadczenie lekarskie dotyczące D. K. (1) karta: 187-193, 197-204;

11. zaświadczenie lekarskie dotyczące J. K. (1) karta: 194-196, 222;

Ojciec małoletniej M. K. (2) ma 43 lata, nie ma wyuczonego zawodu. Nie pracuje, mieszka z rodzicami. Od września 2014 roku nie widział córki. Ma starszą córkę na którą ma zasądzone alimenty w wysokości 200,00 złotych, których również nie płaci. Pozwana T. K. (1) reguluje za syna kwotę 100,00 złotych miesięcznie tytułem spłaty zaległości alimentów na straszą wnuczkę. M. K. (3) ukończył kurs lakiernika. Nie ma żadnego majątku, jeździ samochodem zarejestrowanym na pozwaną T. K. (1), koszty paliwa ponoszą pozwani. Ojciec małoletniej pracuje czasami dorywczo przy samochodach.

M. K. (2) nie ma orzeczenia o niepełnosprawności, wcześniej nie leczył się psychiatrycznie lub neurologicznie. Gdy był w związku z matką małoletniej powódki pracował w reklamie, przy remontach samochodów. Wówczas nie był na utrzymaniu rodziców. Ojciec małoletniej pali papierosy, nie korzysta z pomocy MOPS. W dniu 11 lutego 2016 roku ojciec małoletniej zarejestrował się jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku, zapisał się na kursy proponowane przez urząd pracy. W czasie trwania postępowania ojciec małoletniej zaczął korzystać z pomocy psychiatry. Przedstawiono dwa rachunki wizyt u lekarza psychiatry z dnia 29 września 2015 roku i 05 listopada 2015 roku. M. K. (2) nie złożył pozwu o obniżenie alimentów.

Pozwana T. K. (1) ma 63 lat. Otrzymuje emeryturę w wysokości 1.157,91 złotych netto. Pozwany L. K. ma 73 lat. Pozwany utrzymuje się z emerytury w wysokości 2.293,03 złotych miesięcznie. Pozwani są dziadkami małoletniej powódki, rodzicami jej ojca M. K. (2).

Oprócz emerytury pozwani nie mają innych dochodów. Mieszkają w lokalu mieszkalnym który jest ich własnością. Opłaty związane z utrzymaniem domu wynoszą czynsz 431,00 złotych miesięcznie, gaz 53,00 złotych miesięcznie, prąd złotych co dwa miesiące, woda 78,00 złotych co miesiąc, opłata za telewizję 97,98 złotych miesięcznie, opłata za telefon 82,00 złotych miesięcznie, telefon stacjonarny 39,59 złotych miesięcznie. Na wyżywienie dla siebie przeznaczają 300zł- 400 zł miesięcznie. Dodatkowo pozwani opłacają ubezpieczenie samochodu rocznie 340,00 złotych, dodatkowe ubezpieczenie pozwanej 55,00 złotych miesięcznie, pozwanego 33,00 złotych miesięcznie, płacą podatek od działki rekreacyjnej 185,96 złotych rocznie.

Wraz z pozwanymi pomieszkuje matka pozwanej, która dysponuje emeryturą w wysokości 1.300,00 złotych. Pozwani nie otrzymują od syna M. K. (2) żadnej kwoty na jego utrzymanie. Pozwani pomagają finansowo drugiemu synowi, D. K. (2) żonie przekazując mu co miesiąc kwotę około 200,00 złotych, pomagając w zakupie lekarstw, zakupują jedzenie.

Pozwani chorują, zażywają zalecone im leki. Pozwana T. K. (1) choruje na tarczycę, cukrzycę, zapalenie żył. Pozwany L. K. leczy się kardiologicznie i urologicznie. Łącznie przeznaczają na zakup lekarstw kwotę 400,00 złotych.

dowód: 1. decyzja ZUS dotycząca pozwanej T. K. (1) karta 24;

2. decyzja ZUS dotycząca pozwanego L. K., karta 25;

3. rachunki związane z utrzymaniem mieszkania pozwanych karta: 26-33;

4. zaświadczenia lekarskie dotyczące pozwanych karta: 45, 48, 269-273;

5. recepty dotyczące M. K. (2) karta: 46-47;

6. recepty dotyczące pozwanych karta: 49-57;

7. zaświadczenie lekarza dotyczące M. K. (2) karat 265;

8. decyzja PUP o zarejestrowaniu M. K. (2) jako osobę bezrobotną kata: 266;

9. zakup i harmonogram spłaty kredytu na pralkę karta: 267-268;

10. zeznania świadka D. K. (2) karta: 232v-233v;

11. zeznania świadka J. K. (2) karta: 274v-275v;

12. zeznania świadka J. K. (1) karta: 231v232v;

13. zeznania matki małoletniej M. K. (1) karta: 275v-277;

14. zeznania pozwanej T. K. (2) karta: 277-278;

W toku postępowania pełnomocnik pozwanych wniósł o zwrócenie się do lekarza psychiatry R. K. o dokumentację medyczną dotyczącą ojca małoletniej M. K. (2) oraz o zwrócenie się do MOPS w I. o nadesłanie informacji czy matka małoletniej złożyła wniosek o świadczenie „500 plus” i czy zapadła decyzja w tym zakresie. Sąd oddalił powyższe wnioski dowodowe albowiem zmierzały do przedłużenia postępowania oraz w żadnym razie nie mogły przyczynić się do wyjaśnienia istotnych okoliczności w sprawie. Dodać należy, iż niniejsze postępowanie dotyczy pozwanych, ich zdrowia, ich możliwości finansowych, zarobkowych, a nie ich syna - ojca małoletniej powódki M. K. (2). Abstrahując od tego, iż M. K. (2) rozpoczął leczenie psychiatryczne dopiero we wrześniu 2015 roku to sam fakt leczenia nie powoduje, iż stał się osobą nieudolną, potrzebującą wsparcia i pomocy. Z zeznań świadków, stron wynika, iż M. K. (2) funkcjonuje normalnie, jeździ samochodem, nie ma orzeczenia o niepełnosprawności. Odnośnie świadczenia „500 plus” poniżej zostało dodatkowo uzasadnione dlaczego dowód został pominięty. W tym miejscu należy tylko wskazać, iż nawet otrzymanie świadczenia w wysokości 500,00 złotych nie spowoduje, iż małoletnia będzie mogła pokryć wszystkie usprawiedliwione potrzeby.

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na wskazanych wyżej dowodach uznając je za spójny i nie budzący wątpliwości materiał dowodowy. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, ponadto przedmiotowe dokumenty nie wzbudzały również wątpliwości Sądu co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści, mimo iż niektóre z dokumentów zostały złożone w kserokopiach.

W większości zeznania świadków i stron Sąd uznał za wiarygodne. Określając koszty utrzymania dziecka Sąd miał na względzie zasady doświadczenia życiowego, które pozwalają na określenie kosztów codziennego życia i zaspokajania takich potrzeb jak wyżywienie, ubranie, środki czystości, koszty wypoczynku, rozrywki i rehabilitacji.

Między stronami istniał spór odnoście braku przesłanek pozwalających na zasądzenie od pozwanych alimentów na rzecz córki.

Alimenty są rodzajem świadczenia polegającego na okresowym wypłacaniu środków pieniężnych osobie uprawnionej w celu zapewnienia jej środków utrzymania i wychowania. Udzielanie pomocy finansowej dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie i zaspokajanie jego potrzeb jest obowiązkiem obojga rodziców. Obowiązek ten zwany obowiązkiem alimentacyjnym reguluje art. 133 § 1 k.r.i o.. Rodzice mają obowiązek finansowego wspierania swoich potomków do momentu ich usamodzielnienia się. Przyznanie i wysokość alimentów zależy od uzasadnionych potrzeb dziecka oraz możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców.

Zgodnie z art. 128 k.r. i o. obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Najistotniejszy w tej sprawie jest jednak przepis art. 132 k.r.i o. zgodnie z którym obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. Obowiązek alimentacyjny dalszego krewnego istnieje nie tylko wtedy, gdy bliższy krewny nie ma możliwości wypełniania tego obowiązku, lecz może powstać także wtedy, gdy bliższy krewny mimo takich możliwości, nie wywiązuje się ze swych obowiązków.

Zgodnie z treścią art. 133 § 2 k.r.o. konieczną przesłanką dla powstania tego roszczenia o zapłatę jest to aby uprawniony znajdował się w niedostatku. Zauważyć należy, że niedostatek jest przesłanką powstania obowiązku alimentacyjnego we wszystkich przypadkach poza tym, gdy alimentów żąda dziecko od rodziców.

W niniejszej sprawie roszczenie zasługiwało na uwzględnienie w części. Niewątpliwie małoletnia powódka pozostaje w niedostatku. Należy podkreślić, iż pomiędzy realizowaniem usprawiedliwionych potrzeb dziecka a sytuacją, gdy dziecko znajduje się w niedostatku, jest różnica. To rodzice mają obowiązek realizować usprawiedliwione potrzeby dziecka, a jeżeli tego nie czynią, to krewni w dalszej kolejności są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych wtedy, gdy dziecko znajduje się w niedostatku.

Przesłanki i zakres świadczeń osoby zobowiązanej w dalszej kolejności podlegać muszą ocenie z uwzględnieniem osoby tego zobowiązanego, co oznacza odmienność kryteriów, jakie leżą u podstaw realizacji obowiązku alimentacyjnego. Uprawniony musi bowiem wykazać istnienie niedostatku dla skuteczności roszczenia skierowanego wobec osoby zobowiązanej w dalszej kolejności, lub – jak w przypadku rodziców wobec dzieci – o ile dziecko nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie – osoba zobowiązana w pierwszej kolejności nie czyni zadość swojemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.

W przedmiotowej sprawie bezsprzecznym jest, że ojciec małoletniej powódki M. K. (2) nie wywiązuje się z nałożonego na niego obowiązku alimentacyjnego orzeczonego wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 27 kwietnia 1015 roku, sygn. akt III RC 651 / 14 w kwocie 1.000,00 złotych. Koszt utrzymania małoletniej wynosi około 3.000,00 złotych miesięcznie.

Należy podkreślić, iż pojęcie niedostatku nie odnosi się tylko do sytuacji gdy uprawniony do alimentacji nie ma żadnych środków utrzymania, lecz przez pojęcie to należy rozumieć i taką sytuację materialną, w której osoba uprawniona nie może w pełni zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb w zakresie utrzymania i wychowania na podstawowym poziomie. Małoletnia powódka Z. K., z uwagi na stan zdrowia i koszty związane z jej rehabilitacją, utrzymaniem znajduje się w niedostatku. Strony były w niniejszym postępowaniu zgodne, iż koszty utrzymania tak chorego dziecka są wysokie. Pozwana T. K. (1) sama przyznała ten fakt, podobnie jak świadkowie strony pozwanej. Jest oczywiste, iż gdyby niniejsza sprawa dotyczyła zdrowego dziecka, prawidłowo się rozwijającego, którego mama przestała pracować, a ojciec nie płaci alimentów roszczenie nie zasługiwałoby na uwzględnienie. Jednak w przedmiotowej sprawie faktem jest, iż małoletnia Z. jest pozbawiona możliwości zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb na podstawowym egzystencjalnym poziomie. Matka małoletniej przejęła całkowicie obowiązek ponoszenia w całości ciężarów związanych z utrzymaniem i wychowaniem dziecka. Jest bezsprzeczne, iż matka małoletniej powódki M. K. (1), mimo odpowiedniej staranności i wykorzystania wszystkich możliwości zarobkowych, nie jest w stanie w całości sprostać swoim obowiązkom względem córki Z.. Dlatego należy obarczyć pozwanych – dziadków ze strony ojca, jako dalszych krewnych do pokrywania w części brakujących środków.

Należy podkreślić, iż zaniedbanie rehabilitacji na tym etapie życia, zła dieta spowoduje nieodwracalne skutki u małoletniej powódki. Tym samym czekanie na podjęcie przez ojca małoletniej pracy i regulowanie przez niego bieżących i zaległych alimentów byłoby działaniem krzywdzącym dziecko.

Podkreślenia podlega fakt, iż zasądzone od pozwanych alimenty nie polegają na przerzuceniu na nich niespełnionego obowiązku alimentacyjnego przez ojca małoletniej. Pozwani zostali zobowiązani do płacenia jedynie takich świadczeń, na jakie pozwalają ich możliwości majątkowe, przy uwzględnieniu również ich usprawiedliwionych potrzeb. Żądanie strony powodowej, a więc zasądzenie od każdego z pozwanych na rzecz małoletniej powódki kwot po 500,00 złotych miesięcznie jest roszczeniem wygórowanym.

Należały uznać, iż pozwana T. K. (1) i L. K. są w stanie spełnić obowiązek alimentacyjny wobec wnuczki łączną kwotą 400,00 złotych miesięcznie przy czym pozwana została obciążona kwotą 100,00 złotych, a pozwany kwotą 300,00 złotych. Jest ewidentne, iż istnieje rozbieżność pomiędzy dochodami uzyskiwanymi przez pozwanych i chociaż mieszkają razem, prowadzą wspólne gospodarstwo domowe jednak należy każdego z pozwanych obciążyć alimentami uwzględniając ich osobiste dochody. Uiszczenie takich kwot przez każdego z nich nie spowoduje z jednej strony popadnięcia przez nich w stan niedostatku, a z drugiej przyczyni się do częściowego pokrycia potrzeb małoletniej powódki.

Strona pozwana podkreślała, iż nie stać ich na płacenie alimentów na rzecz wnuczki z uwagi na to, iż pomagają finansowo synowi D., w całości utrzymują syna M.. Oceniając dochody pozwanych oraz deklarowane przez nich wydatki Sąd doszedł do przekonania, iż łączna kwota 400,00 złotych jest kwotą optymalną. Wydatkowanie pieniędzy na rzecz dorosłych synów jest decyzją pozwanych, jeśli ich stać na taki wydatek stać ich również na ponoszenie kosztów związanych z pomocą dla małoletniej Z.. Świadkowie J. K. (2) i D. K. (2) jasno stwierdzili, iż pozwani mają pretensje do syna M. K. (2), że nie płaci alimentów, a przede wszystkim, że nie pracuje. Potwierdziła to również w swoich zeznaniach pozwana T. K. (1). Dziwi więc fakt, iż przez cały proces strona pozwana starała się wykazać, iż ojciec dziecka M. K. (2) nie jest zdolny podjąć pracy, że wymaga pomocy osób trzecich.

Jak wyżej wspomniano Sąd oddalił wniosek dowodowy pełnomocnika pozwanych o zwrócenie do MOPS o podanie czy matka małoletniej złożyła wniosek o świadczenie 500 plus, czy została już wydana w tej sprawie decyzja. Dodać należy, iż świadczenie 500 plus jest świadczeniem wychowawczym, z natury swej nie powinno być brane do pod uwagę w sprawach o uchylenie, obniżenie czy też zasądzenie alimentów. Jednakże w niniejszej sprawie przyjmując, iż małoletnia Z. otrzyma kwotę 500,00 złotych jako świadczenie wychowawcze to i tak jej usprawiedliwione potrzeby związane z chorobą nie będą w pełni pokryte i nadal obowiązek dziadków jest konieczny i to w takiej a nie innej wysokości.

Pozwani podnosili w toku procesu, iż również dziadkowie ze strony matki małoletniej powódki są zobowiązani do alimentacji wnuczki. Sąd ustalił w niniejszej sprawie nie tylko możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanych, ale także dziadków ze strony matki by prawidłowo ustalić zakres obowiązku alimentacyjnego wszystkich zobowiązanych krewnych. Dziadkowie małoletniej ze strony matki osobistymi staraniami, opieką, dojazdami, zakupami żywności, pampersów alimentują wnuczkę.

Orzekając o kosztach sądowych, od których uiszczenia zwolniona była małoletnia powódka, Sąd w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu obciążył pozwanych kosztami sądowymi – opłatą sądową – w wysokości 60,00 złotych od pozwanej T. K. (1) i kwotę 180,00 złotych od pozwanego L. K..

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. w myśl którego w razie tylko częściowego uwzględnienia żądań koszty procesu wzajemnie się znoszą.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

ZARZĄDZENIE

1. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć:

- pełnomocnikowi strony powodowej adw. K. K.;

- pełnomocnikowi strony pozwanej r. pr. M. Z.;

2. z wpływem lub za 14 dni;

I., dnia 14 czerwca 2016 roku

SSR Małgorzata Drogowska