Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Brzesku II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący: SSR Zbigniew Małysa

Protokolant: Grażyna Kołodziej

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Brzesku: ---

po rozpoznaniu dnia: 20.04.2017r.

sprawy:

E. N.

s. S. i H.

ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że:

w dniu 1 lutego 2017 roku w miejscowości S., powiatu (...), województwa (...), przy użyciu oryginalnego klucza otworzył kłódkę zabezpieczającą drzwi wejściowe do warsztatu po czym dostał się do jego wnętrza skąd dokonał zaboru w celu

przywłaszczenia dwóch szlifierek kątowych m-ki M. o łącznej wartości 400 zł na szkodę J. N., przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk

I.  uznaje oskarżonego E. N. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, a stanowiącego przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk i za to na mocy art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na mocy art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata,

III.  na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego J. N. kwoty 400,00 (czterysta) złotych - w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienie się wyroku,

IV.  na mocy art. 72 § 1 pkt 2 kk zobowiązuje oskarżonego do przeproszenia pokrzywdzonego J. N. - w terminie 14 dni od daty uprawomocnienia się wyroku,

V.  na podstawie art. 44 § 2 kpk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci kłódki z trzema oryginalnymi kluczami, opisanego w rejestrze (...) pod poz. 76/17 Prokuratury Rejonowej w Brzesku, a przechowywanego w aktach sprawy,

VI.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa częściowe koszty sądowe w kwocie 100 (sto) złotych, zwalniając go od ich ponoszenia w pozostałej części.

Sygn. akt II K 136/17

UZASADNIENIE

W niniejszej sprawie w zakresie orzeczonej kary sąd stwierdza, co następuje :

Sąd uwzględnił w tej sprawie wniosek oskarżonego o dobrowolne poddanie się karze, złożony przez oskarżonego do protokołu w czasie przesłuchania. Oskarżony przyznając się do winy w zakresie czynu z art. 279 § 1 kk w związku z art. 283 kk zaproponował orzeczenie wobec niego kary w wymiarze 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 2 lat oraz dodatkowo nałożenie obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w kwocie 400 złotych w terminie 6 miesięcy oraz obowiązku przeproszenia pokrzywdzonego.

( d. wyj. osk., k. 21-22 )

Na wyznaczony termin posiedzenia oskarżony nie stawił się, podobnie jak pokrzywdzony i nie złożył żadnego dodatkowego oświadczenia.

Sąd wymierzając karę za to przestępstwo miał na uwadze z jednej strony opisany wyżej wniosek samego oskarżonego, a z drugiej strony okoliczności przestępstwa, które nie budzą żadnych wątpliwości i wartość skradzionego mienia, które jest poniżej kwoty 500 złotych. Uznając powyższe okoliczności stwierdzić należy, iż kara pozbawienia wolności w wymiarze 5 miesięcy pozbawienia wolności jest w pełni adekwatna do okoliczności czynu. Przy redakcji wyroku wdarł się błąd poprzez zbędne przywołanie treści art. 37 a kk, który nie ma zastosowania w przypadku orzeczenia kary pozbawienia wolności.

Oskarżony nie był wcześniej karany ( d. karta karna, k. 28 ) i z tego względu karę powyższą należało warunkowo zawiesić na okres próby proponowany przez samego oskarżonego.

Sąd nałożył obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem zobowiązując oskarżonego do wykonania tego obowiązku w terminie 6 miesięcy ( a więc okresu proponowanego przez samego oskarżonego ). Termin ten uwzględnia fakt, iż oskarżony nie ma stałego źródła zatrudnienia i w związku z czym mógłby mieć problem z natychmiastowym naprawieniem szkody. Sąd w orzeczeniu przy powoływaniu podstawy prawnej tego obowiązku powtórzył propozycję złożoną przez prokuraturę we wniosku o dobrowolne poddanie się karze. W dokumencie tym jako podstawę prawną naprawienia szkody przywołano art. 46 § 1 kk. Skoro jednak we wniosku tym zaproponowano termin naprawienia szkody, to mamy do czynienia ze środkiem probacyjnym w rozumieniu art. 72 § 2 kk. Niewykonanie obowiązku we wskazanym terminie daje sądowi prawo do zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności w trybie art. 75 § 2 kk. Ponieważ jednak wniosek prokuratury o dobrowolne poddanie się karze wyraźnie wskazywał podstawę prawną z art. 46 § 1 kk, a nie z art. 72 § 2 kk, zaś obowiązek naprawienia szkody i tak został orzeczony zgodnie z propozycją samego oskarżonego, a prokurator nie był obecny na sali rozpraw, sąd nie dokonywał w tym wniosku zmian podstaw prawnych aby nie narazić się na zarzut arbitralnych ingerencji we wnioski oskarżyciela.

Zgodnie z treścią propozycji oskarżonego i z treścią wniosku prokuratury o dobrowolne poddanie się karze, sąd dodatkowo zobowiązał oskarżonego do przeproszenia pokrzywdzonego ustalając termin 14 dni do zrealizowania tego obowiązku.

Ponieważ oskarżony utrzymuje się z prac dorywczych, sąd jedynie częściowo obciążył go kosztami sądowymi w kwocie 100 złotych zwalniając go od kosztów sądowych w pozostałej części.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

1)  (...);

2)  (...)