Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Brzesku II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący: SSR Monika Wojtas-Zaleśna

Protokolant: st.sekr.sądowy Edyta Jaroszek

Prokurator ---

po rozpoznaniu w dniach: 23/11/2015r, 13/01/2016r, 24/03/2016r, 05/05/2016r, 06/06/2016r, 14/07/2016r, 16/01/2017r, 09/03/2017r, 23/03/2017r.

sprawy:

K. D.

s. M. i P.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to , że :

w okresie od 5 stycznia 2008 roku do 17 maja 2012 roku w B., województwa (...), jako osoba zajmująca się na podstawie umowy sprawami podatkowymi (...) Sp. z.o.o., w T. wyrządził wyżej wymienionej spółce szkodę majątkową w ten sposób, że nierzetelnie prowadził dokumentację podatkową wyżej wymienionej spółki i :

- w składanych w okresie od 26 lutego 2008 roku do 25 listopada 2008 roku deklaracjach VAT-7 podawał nieprawdę poprzez podwójne ewidencjonowanie w rejestrze zakupów prowadzonym dla celów podatku od towarów i usług podatku naliczonego w kwocie 49.770,53 złotych, oraz zaewidencjonowanie w rejestrze zakupów prowadzonym dla celów podatku od towarów i usług podatku naliczonego na kwotę 4.419,81 złotych wykazanego w fakturach VAT, dotyczących zakupu towaru przez innych nabywców,

- w księgach rachunkowych wymienionej spółki ewidencjonował faktury dotyczące transakcji zawieranych przez inne podmioty gospodarcze oraz podwójnie księgował wydatki na zakup

- usług budowlanych i w złożonym w imieniu J. Sp. z.o.o, z siedzibą w T. Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w B. w dniu 10 listopada 2009 roku zeznaniu CIT-8 za 2008 rok oraz korekcie zeznania CIT-8 za 2008 rok złożonej w dniu 10 grudnia 2010 roku podał nieprawdę polegającą na zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów o łączną kwotę 258.436,04 złotych w związku z zaewidencjonowaniem w księgach rachunkowych jako kosztów uzyskania przychodów wydatków w kwocie 5.545,70 złotych dotyczących zakupów towarów przez innych nabywców, oraz zawyżeniem kosztów uzyskania przychodów w kwocie 252.890,29 złotych w związku z podwójnym zaksięgowaniem wydatków na zakup usług budowlanych i innych towarów udokumentowanych fakturami VAT, w wyniku czego (...) Sp. z.o.o., z siedzibą w T. został zobowiązany do uiszczenia odsetek za zwłokę w kwocie 75.282 złotych z tytułu zaległości w podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowym od osób prawnych

tj. o przestępstwo z art. 303 § 1 kk

I.  uznaje oskarżonego K. D. za winnego tego, że w okresie od 5 stycznia 2008 roku do 17 maja 2012 roku w B., województwa (...), jako osoba zajmująca się na podstawie umowy sprawami podatkowymi (...) Sp. z.o.o., w T., nierzetelnie prowadził dokumentację podatkową wyżej wymienionej spółki przez zaniżenie w deklaracjach CIT-8 za 2008r dochodu w wysokości 400.177,25 zł, a co za tym idzie podatku w wysokości 76.033,68 zł oraz zaniżenie podatku od towarów i usług (...) w miesiącu październiku 2008r w wysokości 66.843,00 zł, w miesiącu grudniu w wysokości 12.054,00 zł, przez podwójne ewidencjonowanie w rejestrze zakupów faktur, księgowanie faktur bez dokumentów, oraz zaewidencjonowanie w rejestrze zakupów faktur dotyczących towarów zakupionych przez innych nabywców, w wyniku czego (...) Sp. z.o.o., z siedzibą w T. poniosła szkodę majątkową w wysokości 59.924,00 złotych, z tytułu uiszczenia odsetek za zwłokę, przy czym współwłaściciele spółki (...) przyczynili się do powstania szkody tj. popełnienia przestępstwa z art. 303 § 1 kk i za to na mocy art. 303 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk wymierza mu karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając na mocy art. 33 § 3 kk stawkę dzienną na 50 (pięćdziesiąt) złotych,

II.  na mocy art. 46 § 1 kk zasądza od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego Spółki (...). z o.o kwotę 19.975,00 (dziewiętnaście tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt pięć) złotych, tytułem naprawienia szkody,

III.  na mocy art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego kwotę 1.372,68 złotych (tysiąc trzysta siedemdziesiąt dwa złote 68/100), tytułem udziału w sprawie pełnomocnika,

IV.  na mocy art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 3.029,72 złotych (trzy tysiące dwadzieścia dziewięć złotych 72/100).

MS/K Wyrok 1. Wyrok sądu pierwszej instancji - wzór ogólny (styczeń 2017 r)

POUCZENIE O UPRAWNIENIACH I OBOWIĄZKACH

Strona ma prawo do złożenia w terminie 7 dni od daty ogłoszenia wyroku wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Oskarżony pozbawiony wolności, który nie ma obrońcy i - pomimo złożenia wniosku o doprowadzenie go na termin rozprawy, na którym ogłoszono wyrok - nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, ma prawo do złożenia wniosku o sporządzenia na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku w terminie 7 dni od daty doręczenia mu wyroku.

Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie wskazując: 1) oznaczenie organu, do którego jest skierowany, oraz sprawy, której dotyczy; 2) oznaczenie oraz adres wnoszącego pismo; 3) treść wniosku, czy dotyczy całości wyroku czy też niektórych czynów, których popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu, bądź też jedynie rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu oraz oznaczenie oskarżonego, gdy wniosek nie pochodzi od oskarżonego; 4) datę i podpis składającego pismo (za osobę, która nie może się podpisać, pismo podpisuje osoba przez nią upoważniona, ze wskazaniem przyczyny złożenia swego podpisu).

Wniosek złożony przez osobę nieuprawnioną, po terminie lub którego braki formalne nie zostały uzupełnione w terminie przez wnoszącego nie zostanie przyjęty (art. 119, art. 422 § 1, § 2 i § 3) ²⁾.

Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom przysługuje apelacja (art. 444). Apelację wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie 14 dni od daty doręczenia wyroku z uzasadnieniem (art. 428 § 1, art. 445 § 1).

Apelację co do winy uważa się za wniesioną przeciwko całości wyroku, a apelację co do kary uważa się za wniesioną przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych. Natomiast apelację co do środka karnego, środka kompensacyjnego albo przepadku uważa się za wniesioną odpowiednio przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych albo o środkach kompensacyjnych albo o przepadku (art. 447 § 1-3).

W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia (art. 447 § 4).

Podstawą apelacji nie może być błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia, oraz rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka, związane z treścią zawartego porozumienia w sprawie wydania wyroku skazującego, wymierzenia określonej kary lub środka karnego, orzeczenie przepadku lub środka kompensacyjnego lub rozstrzygnięcia w przedmiocie poniesienia kosztów procesu (art. 447 § 5).

Apelacja wniesiona po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo niedopuszczalna z mocy ustawy nie zostanie przyjęta (art. 429 § 1).

Oskarżony ma prawo do korzystania przy sporządzeniu apelacji z pomocy ustanowionego przez siebie obrońcy, a strona inna niż oskarżony może ustanowić pełnomocnika. Do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego pozbawionego wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba. Apelacja od wyroku sądu okręgowego, która nie pochodzi od prokuratoralub pełnomocnika będącego radcą prawnym, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego. Wydatki związane z ustanowieniem obrońcy albo pełnomocnika ponosi strona, która go ustanowiła (art. 6, art. 83 § 1, art. 87 § 1,art. 446 § 1, art. 620).

Jeśli strona nie ma obrońcy albo pełnomocnika z wyboru, może żądać, aby wyznaczono obrońcę albo pełnomocnika z urzędu, w tym w celu dokonania określonej czynności, jeżeli w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia obrońcy albo pełnomocnika z wyboru bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny. Pełnomocnik z urzędu zostanie wówczas wyznaczony z listy pełnomocników. Wyznaczenie pełnomocnika z urzędu może zostać cofnięte, jeżeli okaże się, że nie istnieją okoliczności, na podstawie których go wyznaczono (art. 78 i art. 81a § 1w zw. z art. 88 § 1 zd. drugie).

Udział obrońcy w postępowaniu nie wyłącza osobistego działania w nim oskarżonego, a udział pełnomocnika nie wyłącza osobistego działania w nim strony innej niż oskarżony (art. 86 § 2 w zw. z art. 88 § 1 zd. drugie).

Do biegu wskazanych powyżej terminów nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec tego terminu przypadnie na dzień uznany ustawowo za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia (art. 123 § 1 i § 3). Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem wniosek o sporządzenie uzasadnienia na piśmie lub apelacja zostaną złożone bezpośrednio w sądzie albo: 1) nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej; 2) nadane w polskim urzędzie konsularnym; 3) złożone przez żołnierza, z wyjątkiem żołnierza pełniącego terytorialną służbę wojskową dyspozycyjnie, w dowództwie jednostki wojskowej; 4) złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu; 5) złożone przez członka załogi polskiego statku morskiego kapitanowi statku (art. 124).

1)  należy wybrać właściwy zwrot;

2)  podane w nawiasach przepisy oznaczają odpowiednie artykuły ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1749, 2138 i 2261).

Sygn. akt II K 495/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 23 marca 2017 roku

Sąd ustalił następującej treści stan faktyczny :

Spółka (...) Sp. z.o.o., z siedzibą w T. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu prac z zakresu usług budowlanych. Wiosną 2007 roku do jednego ze wspólników (...) D., T., (...) Spółka Jawna z siedzibą w S., W. Z. (1), zwrócił się jeden prezesów Spółki J. z prośbą o spotkanie. W biurze w S. W. Z. (1) przyjął J. C. (1) i R. B. (1), którzy zrelacjonowali mu czym zajmuje się ich spółka, że dopiero niedawno zaczęli prowadzić działalność gospodarczą, nie prowadzą żadnych ksiąg rachunkowych i nie rozliczają się z Urzędem Skarbowym. Byli bardzo słabo zorientowani w prowadzeniu finansów spółki, szukali fachowej pomocy.

( dowód : zezn. W. Z. k- 54-55,883,

zezn. J. C. k -153-154, 883,

zezn. R. B. k- 149-151,884-885 )

Po jakimś czasie skontaktowali się ponownie, nie wiedzieli jak rozliczyć deklarację VAT. W. Z. (1) zapytał, czy zgłosili spółkę do podatku VAT, okazało się że nie. Podjęto kroki ,by to uczynić. J. C. (1) i R. B. (3) przynieśli dokumenty tzn. faktury zakupowe i sprzedażowe potrzebne do rozliczenia. Chcieli nawiązać współpracę z W. Z. (1), ten jednak oświadczył, że ma swoich klientów i nie ma czasu, by zająć się ich spółką, polecił swojego wspólnika- oskarżonego K. D., który po pewnym czasie, przejął do swojego zakresu czynności sprawy spółki (...). Nie podpisano żadnej umowy, oskarżony rozliczał pokrzywdzoną spółkę w oparciu o ustną umowę, za co miał otrzymywać wynagrodzenie w wysokości około 1000 zł miesięcznie.

( dowód : wyj. osk. k – 881,

zezn. W. Z. k- 54-55,883,

zezn. J. C. k -153-154, 883,

zezn. R. B. k-149-151,884-885 )

Dokumentację podatkową, a w szczególności faktury VAT i księgi rachunkowe (...) spółki (...) w osobach J. C. (1) i R. B. (1) przekazywali oskarżonemu bez potwierdzenia odbioru, jak też nie dokonywała ścisłej specyfikacji tejże dokumentacji. Bez pokwitowania odbioru, dokumenty podatkowe spółki odbierał również K. D.. Dokumenty te wymieniony odbierał z siedziby spółki . Często zdarzało się , że K. D. otrzymywał faktury potrzebne do rozliczenia mailem lub faksem , albo otrzymywał od właścicieli jedynie faksy lub kserokopie faksów, maili różnych dokumentów z poleceniem ich rozliczenia. Była między nimi usta umowa, że te dokumenty maja być zaksięgowane, żeby podatek był niższy.

( dowód : wyj. osk. k-881,

zezn. W. Z. k- 54-55,883,

częściowo zezn. J. C. k -153-154, 883,

częściowo zezn. R. B. k- 149-151,884-885 )

K. D., zajmując się sprawami podatkowymi J. Sp. z.o.o w składanych w okresie od 26 lutego 2008 roku do 25 listopada 2008 roku deklaracjach VAT -7 podawał nieprawdę poprzez podwójne ewidencjonowanie w rejestrze zakupów prowadzonym dla celów podatku od towarów i usług następujących faktur VAT:

-

nr 02/06/2008 z dnia 30 czerwca 2008 roku na kwotę netto 135.000,00 złotych

-

nr (...) z dnia 30 czerwca 2008 na kwotę 50.800,00 złotych,

-

nr 01/06/2008 z dnia 27 czerwca 2008 roku na kwotę netto 14.750,00 złotych,

-

nr (...)-08 z dnia 23 czerwca 2008 oku na kwotę netto 2.434,98 złotych

-

nr 05/06/2008 z dnia 16 czerwca 2008 roku na kwotę netto 3.338,11 złotych,

-

nr (...)-08 z dnia 23 czerwca 2008 roku na kwotę netto 3.240,00 złotych,

-

nr 02/50/183 z dnia 7 lipca 2008 roku na kwotę netto 1.000,00 złotych,

- nr (...) z dnia 29 sierpnia 2008 roku na kwotę netto 38.790,00 złotych

-

nr (...) z dnia 21 sierpnia 2008 roku na kwotę netto 1937,25 zł.

- nr (...) z dnia 25 października 2008 roku na kwotę netto 1.600,00 złotych.

Oskarżony ujął też zaewidencjonowaną w rejestrze zakupów prowadzonym dla celów podatku od towarów i usług, kwotę 5532,20 zł. wykazaną w fakturach VAT dotyczących zakupu towarów przez innych nabywców, w oparciu o następujące faktury :

-nr (...) z dnia 5 stycznia 2008 roku na kwotę netto 163,93 złotych, dla firmy (...) (...)-(...) G. 116,

-nr 73/08 z dnia 25 lutego 2008 roku na kwotę netto 185,24 złotych, dla firmy (...) (...)-(...) G. 116,

-

nr 2/3/2008 z dnia 31 marca 2008 roku na kwotę netto 2.790,00 złotych dla firmy Zespół Mieszkaniowy (...), ul. (...),

-nr FAT (...) z dnia 21 kwietnia 2008 na kwotę netto 163,93 złotych dla firmy (...) (...)-(...) G. 116,

-

fakturę VAT korekta (...) z dnia 15 kwietnia 2008 roku na kwotę netto 327,88 złotych, dla B. R., ul. (...), (...)-(...) B.,

-fakturę VAT z dnia 9 maja 2008 roku do paragonu nr (...)-08 na kwotę netto 1081,32 złotych, dla D. Z., ul. (...) 40 -38 K.,

-

nr (...) z dnia 29 maja 2008 na kwotę netto 163,93 złotych, dla firmy (...) (...)-(...) G. 116,

-

nr (...) z dnia 30 maja 2008 roku na kwotę 245,90 netto, dla firmy (...) (...)-(...) G. 116,

-nr (...) z dnia 31 maja 2008 roku na kwotę 81,97 złotych netto dla firmy (...) (...)-(...) G. 116,

-nr (...) z dnia 5 czerwca 2008 roku na kwotę netto 163,93 złotych, dla firmy (...) (...)-(...) G.,

-nr (...) z dnia 16 czerwca 2008 roku na kwotę netto 163,93 złotych, dla firmy (...) (...)-(...) G. 116 .

Łączna kwota faktur dwukrotnie zaksięgowanych wraz z fakturami wystawionymi na innych nabywców wyniosła 252890,34 złotych. Ponadto zaksięgowano w koszty kwotę 30806,83 złotych bez żadnych dokumentów dokumentujących te koszty, co dało łącznie kwotę 289229,37 złotych zawyżonych kosztów oraz kwotę110934,43 zaniżonego przychodu. Podatek od zawyżonych kosztów wyniósł 54953,58 złotych, natomiast podatek od zaniżonego przychodu wyniósł 21077,54 złotych, co daje łącznie kwotę 76031,12 złotych.

( dowód : kserokopie faktur k- 352-355,358,388-391, 340-351,

opinia biegłej wraz z załącznikami k-1054-1076 )

Spółka (...) za 2008 rok deklarowała przychody w wysokości 6990169,95 złotych, koszty uzyskania przychodów w wysokości 6786699,80 złotych, dochód w wysokości 203470,15 złotych. Przychody według Urzędu Skarbowego wyniosły 7101104,38 złotych, koszty wyniosły 6497456,98 złotych, dochód wyniósł 603647,40 złotych. Zaniżony dochód wyniósł 400177,25 złotych.

( dowód : kserokopie faktur k- 352-355,358,388-391, 340-351,

opinia biegłej wraz z załącznikami k-1054-1076 )

Odsetki od podatku dochodowego CIT 8 za 2008 roku z tytułu zaniżonego dochodu w wysokości 400 177,25 zł, a co za tym idzie podatku w wysokości 76 033,68 liczone na dzień 31.03.2009 roku (termin płatności podatku za 2008 rok) wynoszą 27 898,00 zł. W podatku od towarów i usług zaniżenie podatku VAT do zapłaty miało miejsce w miesiącu październiku 2008 roku w wysokości 66 843,00 zł termin płatności 25 listopada 2008 roku odsetki wynoszą 27 366,00 zł. W miesiącu grudniu 2008 roku doszło do zaniżenia podatku VAT w wysokości 12 054,00 zł, termin płatności przypadał na 25 styczeń 2009 roku, odsetki wyniosły 4 660,00 zł. Łączna kwota odsetek z tytułu niezapłaconych podatków wynosi 59 924,00 zł.

( dowód : opinia biegłej wraz z załącznikami k- 1054-1076 )

W trakcie postępowania kontrolnego prowadzonego przez Urząd Kontroli Skarbowej w K. wobec (...) Sp. z.o.o., z siedzibą w T. stwierdzono liczne nieprawidłowości dotyczące zaniżenia podatku należnego, zawyżenia podatku naliczonego i zaniżenia dochodów spółki za rok 2008. W dniu 19 kwietnia 2013 roku sporządzono protokół badania ksiąg który został doręczony pełnomocnikowi pokrzywionej spółki w dniu 23 kwietnia 2013 roku. Pismem z dnia 10 maja 2013 roku wyznaczono 7-io dniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego i możliwości złożenia korekt deklaracji. Pokrzywdzona spółka złożyła do II Urzędu Skarbowego w T. korekty deklaracji VAT - 7 i CIT -8 w których uwzględniła wszystkie ustalenia postępowania. Decyzją z dnia 9 grudnia 2014 roku Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w T. orzekł o solidarnej odpowiedzialności R. B. (1) i J. C. (1) z tytułu zaległości podatkowych w podatku dochodowym spółki (...) za 2008 rok.

( dowód : pismo k -178, decyzja k- 922 )

W związku z powyższymi nieprawidłowościami Urząd Kontroli Skarbowej w K. Biuro w T. wszczęło postępowanie karnoskarbowe. W dniu 13 marca 2014 roku Urząd Kontroli Skarbowej umorzył częściowo śledztwo w sprawie o przestępstwa karnoskarbowe z art. 56 § 2 kks i inne. Nadto na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału osobowego i rzeczowego Urząd Kontroli Skarbowej skierował do Sądu Rejonowego w Brzesku wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności przez K. D. podejrzanego o popełnienie przestępstwa karnoskarbowego art.56 § 2 kks i inne. Wyrokiem z dnia 30 czerwca 2014 roku sygnatura akt II K 285/14 Sąd Rejonowy w Brzesku zezwolił K. D. na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnoskarbowej.

( dowód : pismo k-240,

dokumenty k- 312-752,

odpis wyroku k- 784)

Oskarżony K. D. nie był dotychczas karany ( dowód : zapytanie o karalność k- 755 ), mieszka w W., ma wykształceniu wyższe, jest kawalerem, nie posiada nikogo na utrzymaniu, z zawodu jest księgowym, prowadzi własną działalność gospodarczą - (...) Spółka jawna z siedzibą w W. i z tego tytułu osiągającego dochód miesięczny w kwocie około 3.500,00 złotych, jest właścicielem nieruchomości i samochodu osobowego ( wyj. osk. k-768).

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż według jego oceny nie doszło do zawarcia profesjonalnej umowy na doradztwo podatkowe pomiędzy firmą (...) a firmą (...), której byłem wspólnikiem, ani też z nim jako osobą fizyczną. Usługi były świadczone od nieokreślonej daty wiosny 2007 roku do końca 2011 roku. Skoro nie było umowy na piśmie , to można traktować to co robił, jako umowę zlecenie. Były takie sytuacje, że były dostarczone takie same dokumenty w różnych okresach rozliczeniowych, również przekazywano faktury faksem, mailem, jak też kserokopie faksów, maili. Istniała umowa ustna, że takie dokumenty mają być zaksięgowane, żeby podatek był niższy. Nie zostały dostarczone oryginały tych dokumentów, których kserokopiami faksów i maili dysponował, uważał że te oryginały są w firmie (...) i że w każdej chwili, na potrzebę żądania organów skarbowych , zostaną okazane. Były też dostarczane obce dokumenty, które nie dokumentowały zdarzeń gospodarczych dokonywanych przez spółkę (...), na jakiej zasadzie zostały merytorycznie zatwierdzone w tej spółce i przekazane do zaksięgowania, to tego nie wie. Nie jest w stanie stwierdzić, dlaczego spółka (...) zatwierdzała ponownie ten sam dokument i ponownie przekazywała go do zaksięgowania , to była decyzja spółki (...). Oskarżony stwierdził, że w tej spółce nie posiadał żadnych funkcji zarządczych, byłem tylko wykonawcą , zgodnie z umową zlecenia, taka była jego rola. Starał się wykonywać pracę dla firmy (...) jak najlepiej, na ile pozwalała mu na to jego wiedza i umiejętności. Stosunki z członkami zarządu spółki były poprawne, dochodziło do bieżącej wymiany informacji, dokumentów. Jeśli doszło przeze niego do popełnienia jakichś błędów, to było to wynikiem nieświadomości, może niefrasobliwości, niemniej nie były to działania zamierzone i świadome, nie miał żadnego motywu, by tej spółce wyrządzić szkodę.

Sąd dał częściowo wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, a mianowicie kiedy twierdzi, że podczas rozliczania wykorzystywał dokumenty przedstawiane przez wspólników spółki, często księgował jedynie w oparciu o faksy, czy maile, chodziło o takie rozliczenie, by podatek był jak najniższy, co zostało uzgodnione ze wspólnikami. Natomiast nie można podzielić jego stanowiska jakoby wszelkie czynności wykonywał dobrze i wykorzystując całą swoja wiedzę i umiejętności, a ewentualnie popełnione błędy były wynikiem nieświadomości lub niefrasobliwości. Księgowanie faktur dotyczących innych podmiotów nie może być w żaden sposób usprawiedliwione, oskarżony dysponował konkretnymi fakturami z danymi, których nie można było pomylić. Również podwójne zaksięgowanie faktur opiewających na duże kwoty nie może być wytłumaczone inaczej, jak jedynie świadomym działaniem, by zaniżyć podatek. Zdaniem Sądu rozliczenie pokrzywdzonej spółki nie było wielce skomplikowanym zajęciem, faktur nie było aż tak wiele, by nie wyłapać takich podstawowych błędów, można je też było skorygować przy rozliczeniu rocznym podatku dochodowego od osób prawnych, to samo dotyczy faktur nieistniejących, a zaksięgowanych i uwzględnionych w rozliczeniach, o czym mówiła biegła. Nie doszło zatem do pomyłek ze strony oskarżonego, a świadomego działania wspólnie z zarządzającymi spółką wspólnikami w których interesie leżało, by należny podatek był jak najniższy, a co za tym idzie dochody wyższe, dotyczy to zarówno podatku VAT jak i podatku dochodowego od osób prawnych.

Podobnie, jak wyjaśnienia oskarżonego, należy ocenić zeznania R. B. (1) i J. C. (1), którzy nie mówią całej prawdy, a odpowiedzialność za powstanie szkody przerzucają wyłącznie na oskarżonego. Przecież to głównie w ich interesie leżało zaniżanie dochodów przez zawyżanie kosztów, to do ich obowiązków należało przekazywanie dokumentów do rozliczania podatków, przyznają że odbywało się to w różny sposób, nie było jakiejś stałej procedury przekazywania dokumentów ani nie rejestrowano dokumentów przychodzących i wychodzących ze spółki. Pracownik spółki (...) zeznał, że dokumenty dla pana D. przygotowywał w większości przypadków prezes B., (wyjątkowo robił to J. C. (1)), on organizował teczkę z dokumentami i decydował o umieszczonych tam fakturach. To nie oskarżony zapewne wymyślił, by księgować faktury dotyczące innych firm, należących do R. B. (1) i J. C. (1) tj. R. i R., czy też podwójnie księgować dokumenty, robił to na polecenie współwłaścicieli. R. B. (1) zeznał, że nie wie dlaczego oskarżony ujął w rozliczeniach inne podmioty, mógł pomieszać faktury, jest wykrętne dziwnym bowiem trafem dotyczą one jednej z jego firm, której oskarżony przecież nie rozliczał. Twierdzenia świadków, że dokumenty dotyczące tych firm były przekazywane wyłącznie do biur tych podmiotów nie jest prawdziwe, skoro zostały one również uwzględnione w rozliczeniach spółki (...). Zarządzający spółką (...) nie zachowali żadnej staranności związanej chociażby z podpisaniem umowy z oskarżonym lub (...), nie wiedzą nawet z kim umowę podpisali. Prowadzili dokumentację spółki w sposób nierzetelny i wysoce niedbały, co jednoznacznie wynika z protokołu pokontrolnego oraz decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego, a przecież to na prezesie spółki ciążył obowiązek prowadzenia dokumentacji w postaci ksiąg rachunkowych, zgodnie z treścią ustawy o rachunkowości, a umowa o świadczenie usług w zakresie prowadzenia ksiąg powinna być sporządzona na piśmie, czego nie dopilnowano.

Natomiast zeznania pozostałych świadków uznano za obiektywne, starali się oni możliwie wiernie przedstawić znane im okoliczności dotyczące sprawy.

Sąd podzielił wydane w sprawie opinie : biegłych lekarzy psychiatrów dotyczącą stanu psychicznego oskarżonego oraz biegłej z zakresu Rachunkowości i Finansów z uwagi na ich dokładność, pełność, przejrzystość. Opinie są zrozumiałe, obliczenia podatków i odsetek klarowne. Z treścią wydanych opinii dotyczącej wyliczenia odsetek w pełni zgodzili się oskarżyciele.

Mając na uwadze powyżej dokonaną analizę materiału dowodowego Sąd uznał, iż oskarżony swoim zachowaniem polegającym na tym, że w okresie od 5 stycznia 2008 roku do 17 maja 2012 roku w B., jako osoba zajmująca się na podstawie umowy sprawami podatkowymi (...) Sp. z.o.o., nierzetelnie prowadził dokumentację podatkową wymienionej spółki przez zaniżenie w deklaracjach CIT-8 za 2008 roku dochodu w wysokości 400.177,25 zł, a co za tym idzie podatku w wysokości 76.033,68 zł oraz zaniżenie podatku od towarów i usług (...) w miesiącu październiku 2008 roku w wysokości 66.843,00 zł, w miesiącu grudniu w wysokości 12.054,00 zł, przez podwójne ewidencjonowanie w rejestrze zakupów faktur, księgowanie faktur bez dokumentów, oraz zaewidencjonowanie w rejestrze zakupów faktur dotyczących towarów zakupionych przez innych nabywców w kwocie 5532,20 zł., w wyniku czego (...) Sp. z.o.o., poniosła szkodę majątkową w łącznej wysokości 59.924,00 złotych, z tytułu uiszczenia odsetek za zwłokę tj. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 303 § 1 kk. Sąd przyjął, iż współwłaściciele spółki (...) przyczynili się do powstania szkody. Nierzetelność prowadzenia dokumentacji działalności gospodarczej przez oskarżonego polegała na podwójnym księgowaniu faktur, na księgowaniu dokumentów dotyczących innych podmiotów oraz na księgowaniu faktur bez dokumentów. Podkreślić należy, że podwójne ewidencjonowanie faktur dotyczyło takich, które opiewały na bardzo duże kwoty np. 135 tysięcy złotych, taka kwota musiała się wrzucić w oczy oskarżonemu, trudno też wytłumaczyć jedynie niefrasobliwością wliczanie w koszty faktur zakupowych innych podmiotów, czy księgowanie bez dokumentów. W tej ostatniej sytuacji zapewne podawano oskarżonemu konkretne kwoty, a dokumenty miały być dostarczane później. W wyniku nieprawidłowo prowadzonej dokumentacji spółka (...) poniosła szkodę majątkową w postaci odsetek od podatku. Wprawdzie nie było umowy pisemnej miedzy oskarżonym, czy też (...) a spółką (...) ,ale była umowa ustna, na mocy której początkowo W. Z. (1) a potem już wyłącznie K. D. prowadził sprawy podatkowe, za co otrzymywał wynagrodzenie, co sam przyznał. Jednak nie on jeden był odpowiedzialny za prowadzenie dokumentacji dotyczącej działalności gospodarczej, pilnować tej sprawy winien był również prezesi J. C. (1) i R. B. (1). Dokumenty wadliwe dostarczali obaj , dlatego zdaniem Sądu przyczynili się do powstania szkody majątkowej. To im głównie zależało na zaniżeniu podatku i osiągnieciu jak najwyższego dochodu.

Przy wymiarze kary jako okoliczność łagodzącą uwzględniono dotychczasową niekaralność oskarżonego oraz przyczynienie się współwłaścicieli do powstania szkody, zaś po stronie okoliczności obciążających stosunkowo dużą wartość szkody.

Sąd wymierzył oskarżonemu, przy zastosowaniu art. 37 a kk, karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych, ustalając na mocy art. 33 § 3 kk stawkę dzienną na 50 złotych, uznając że kara ta spełni cele wychowawcze i prewencyjne wobec oskarżonego, będzie miała wydźwięk społeczny. Ponadto na mocy art. 46 § 1 kk zasądzono od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego Spółki (...) kwotę 19.975,00 złotych, tytułem naprawienia szkody, jest to 1/3 całej szkody wyrządzonej przestępstwem. Sąd przyjął , iż współwłaściciele przyczynili się do powstania szkody w 2/3 części, o czym była mowa powyżej.

Ponadto na mocy art. 627 kpk zasądzono od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego kwotę 1.372,68 złotych , tytułem udziału w sprawie jego pełnomocnika oraz na mocy art. 627 kpk zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 3.029,72 złotych, na które złożyły się koszty opinii, ryczałt za doręczenia, opłata za kartę karną, opłata sądowa. Sytuacja majątkowa oskarżonego jest bardzo dobra, pracuje, osiąga dochody w wysokości (...) zł. miesięcznie, nie posiada nikogo na utrzymaniu, ma samochód i nieruchomość. Może ponieść te koszty bez uszczerbku dla swojego utrzymania.

ZARZĄDZENIE

(...) T.,

(...)