Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Taberska (spr.)

SSO Małgorzata Winkler - Galicka

SSO Leszek Matuszewski

Protokolant aplikant adw. J. K.

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Jacka Derdy

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017 r.

sprawy Z. R.

oskarżonego z art. 278 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Pile

z dnia 4 stycznia 2017 r. - sygn. akt II K 843/16

Uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Pile do ponownego rozpoznania

L. M. E. M. W. - G.

UZASADNIENIE

Z. R. został oskarżony o to, że w dniu 10 października 2016 r. w P., w sklepie (...) przy ul. (...), ze zgubionego portfela dokonał zaboru, w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 500 złotych, czym działał na szkodę D. S. (1), tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 4 stycznia 2017 r. Sąd Rejonowy w Pile (sygn. akt II K 843/16):

-

przyjmując, iż oskarżony Z. R. w dniu 10 października 2015 r. w P., w sklepie (...) przy ul. (...) dokonał przywłaszczenia rzeczy znalezionej, w ten sposób, że ze zgubionego portfela zabrał pieniądze w kwocie 500 zł, czy działał na szkodę D. S. (2), którym to zachowaniem wyczerpał znamiona ustawowe występku z art. 284 § 3 k.k.; na podstawie art. 66 k.k. i art. 67 § 1 k.k., postępowanie karne przeciwko oskarżonemu warunkowo umorzył na okres 1 roku tytułem próby,

-

na podstawie art. 67 § 3 k.k. zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej popełnionym czynem poprzez zapłatę na rzecz D. S. (2) kwoty w wysokości 500 złotych w terminie 2 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku,

-

na podstawie art. 629 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 170 złotych (k. 44).

Powyższy wyrok został zaskarżony przez prokuratora w całości na korzyść oskarżonego, który zarzucał rozstrzygnięciu obrazę prawa materialnego, tj. art. 284 § 3 k.k. poprzez jego zastosowanie, a w konsekwencji uznanie Z. R. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 284 § 3 k.k. podczas gdy od dnia 1 stycznia 2017 r. zarzucony mu czyn stanowi wykroczenie z art. 119 § 1 k.w.

Prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania (k. 55 – 56).

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja prokuratora w pełni zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd II instancji, po zapoznaniu się z aktami niniejszej sprawy, treścią wyroku, jego pisemnym uzasadnieniem oraz lekturą wniesionej apelacji, w pełni zgodził się ze skarżącym co do tego, że Sąd I instancji dokonał błędnej kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu czynu, co przyznał zresztą sam Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

W ocenie Sądu Odwoławczego, Sąd Rejonowy w Pile, wyrokujący w niniejszej sprawie, warunkowo umarzając postępowanie wobec oskarżanego Z. R. na posiedzeniu w dniu 4 stycznia 2017 r. za przywłaszczenie pieniędzy w kwocie 500 złotych dopuścił się rażącego naruszenia przepisów prawa materialnego. Zauważyć należy, iż wprowadzone ustawą z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks podstępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 1247) przepisy, statuują nowe warunki odpowiedzialności karnej za zabór mienia w celu przywłaszczenia oraz przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej. Ustawodawca przyjął, że kwotą graniczną między wykroczeniem a przestępstwem będzie każdorazowo równowartość % minimalnego wynagrodzenia - przy czym chodzi o wynagrodzenie z daty orzekania w przedmiocie odpowiedzialności za czyn ( tak: wyroki Sądu Najwyższego z dnia 06.08.2015 r. II KK 209/14 i z dn. 09.02.2016 r. IV KK 413/15).

Wskazać należy, iż odpowiedzialność za wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. ponosi ten, kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 1/4 minimalnego wynagrodzenia.

Sąd Okręgowy wskazuje zatem, iż w czasie popełniana przez Z. R. zarzuconego mu czynu z art. 278 § 1 k.k., tj. w dniu 10 października 2016 r. obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 września 2015 r. w sprawie minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2016 roku (Dz. U. z 2015 r., poz. 1385), którym ustalono wysokość minimalnego wynagrodzenia na kwotę 1 850 złotych. W związku z tym w dacie czynu wartość graniczna pomiędzy przestępstwem a wykroczeniem wynosiła 462,50 złotych.

Nie ulega wątpliwości, iż w dacie orzekania w przedmiotowej sprawie wysokość minimalnego wynagrodzenia wynosiła 2 000 złotych (Rozporządzenie Rady Ministrów z dn. 9 września 2016 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2016 r., Dz.U. 2016 r. poz. 1456, które weszło w życie w dniu 1 stycznia 2017 r.), a zatem przywłaszczenie przez Z. R. rzeczy o wartości nieprzenoszącej 1/4 tej kwoty, czyli 500 złotych stanowiła w dacie wyrokowania wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. Po stronie Sądu Rejonowego, zgodnie z art. 4 § 1 k.k., leżał obowiązek zmiany oceny karnoprawnej czynu z zarzucanego oskarżonemu przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. na wykroczenie z art. 119 § 1 k.w., poprzez dostosowanie jej do aktualnie obowiązującego stanu prawnego. Sąd Rejonowy, poprzez wydanie wyroku warunkowo umarzającego postępowanie wobec Z. R. za przypisane przestępstwo przywłaszczenia dopuścił się zatem rażącej obrazy przepisów w postaci art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., co wywarło istotny wpływ na treść zapadłego orzeczenia.

Z powyższych względów zaskarżony wyrok ostać się nie może, dlatego też Sąd Okręgowy na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. uchylił zaskarżone orzeczenie i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Pile do ponownego rozpoznania.

Reasumując, rozpoznając ponownie sprawę, Sąd Rejonowy winien przede wszystkim przeprowadzić w całości postępowanie dowodowe, a następnie dokonać prawidłowej kwalifikacji prawnej zarzuconego oskarżanemu czynu.

L. M. E. M. W. - G.