Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 maja 2017 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 05 maja 2017 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Ł.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. na rzecz pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł. kwotę 1 251 złotych ( jeden tysiąc dwieście pięćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  kosztami procesu w pozostałym zakresie obciąża powoda (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. uznając je za uiszczone.

Sygn. akt VI GC 2704/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 05 października 2015 roku powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł. kwoty 1 170 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 12 marca 2013 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w wyniku kolizji drogowej uszkodzony został pojazd mechaniczny marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do T. spółki z graniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Przodkowie, w związku z czym poszkodowany wynajął pojazd zastępczy. Tytułem zapłaty za ten najem poszkodowany przeniósł na powoda wierzytelność o zapłatę odszkodowania należnego mu od pozwanego. Powód w dniu 25 lutego 2013 roku z tytułu umowy najmu pojazdu zastępczego wystawił fakturę VAT numer (...) na kwotę 2 730 złotych netto, z czego pozwany uiścił kwotę 1 560 złotych netto, bezzasadnie obniżając ilość dni za wynajem pojazdu zastępczego z 14 dni do 8 dni.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 13 października 2015 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI GNc 4928/15 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ł. wniósł o oddalenie powództwa kwestionując uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego oraz stawkę najmu, a także skuteczność dokonanej cesji wierzytelności podnosząc, iż powód nie wykazał, ażeby osoba dokonująca cesji była uprawniona do działania w imieniu osoby prawnej, jaką był właściciel pojazdu oraz, że również umowa najmu została zawarta przez osobę fizyczną, która podpisywała się pod stemplem poszkodowanego bez wykazania, że działa w imieniu właściciela pojazdu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 08 lutego 2013 roku doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzeniu uległ należący do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (1) pojazd marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Sprawca szkody ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Ł..

niesporne

W dniu 08 lutego 2013 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. zawarł z J. B. z firmy (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (1) na okres od dnia 08 lutego 2013 roku do dnia 21 lutego 2013 roku umowę najmu samochodu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), w której ustalono, że czynsz najmu stanowi równowartość 195 złotych plus 23% VAT, za każdy dzień wynajmu.

umowa najmu samochodu – k. 9 akt

W dniu 08 lutego 2013 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (1) umowę przelewu wierzytelności przysługującej mu z tytułu odszkodowania za najem samochodu w związku ze szkodą komunikacyjną numer (...). Na umowie znajduje się nieczytelny podpis złożony za właściciela pojazdu.

cesja – k. 11 akt

W dniu 25 lutego 2013 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. wystawił (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (1) fakturę VAT numer (...) opiewającą na kwotę 2 730 złotych netto za najem samochodu V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na czas naprawy pojazdu marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) przez okres 14 dób według stawki 195 złotych netto.

faktura VAT – k. 12 akt

Pismem z dnia 03 kwietnia 2013 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. wezwał (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w Ł. do zapłaty wynikającej z faktury VAT numer (...) pozostałej kwoty 1 170 złotych netto.

pismo z dnia 03 kwietnia 2014 roku – k. 14 akt

Uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego, w związku z uszkodzeniem samochodu marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wskutek kolizji z dnia 08 lutego 2013 roku wyniósł 9 dni. dób.

W dacie likwidacji szkody warsztaty naprawcze i wypożyczalnie samochodów na lokalnym rynku T. stosowały stawki netto za dobę najmu pojazdów klasy E i D w kwocie 165-190 złotych netto (warsztaty naprawcze) i w kwocie 178-300 złotych netto (wypożyczalnie samochodów).

opinia biegłego sądowego M. J. – k. 79-82 akt, uzupełniająca opinia biegłego sądowego M. J. – k. 113-114 akt

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sad ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że nie były one kwestionowane w zakresie ich mocy dowodowej przez żadną ze stron.

Dokonując rekonstrukcji stanu faktycznego w niniejszej sprawie Sąd oparł się także na opinii biegłego sądowego w zakresie mechaniki samochodowej M. J.. Biegły sądowy na podstawie akt sprawy, akt szkody oraz swojej wiedzy i doświadczenia ustalił wysokość stawek za dobę najmu pojazdu zastępczego o klasie porównywalnej do uszkodzonego pojazdu marki A. (...) stosowanych przez warsztaty naprawcze oraz współpracujące z nimi wypożyczalnie pojazdów z terenu T. w dacie likwidacji szkody, a także celowy i ekonomicznie uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego na czas naprawy pojazdu marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Jednocześnie odnosząc się do zastrzeżeń powoda zawartych w piśmie z datą w nagłówku „dnia 04 listopada 2016 roku” (data prezentaty: 2016-11-07, k. 94-95 akt) biegły sądowy podtrzymał swoje stanowisko odnośnie uznania w niniejszej sprawie, iż stan pojazdu po szkodzie nie ograniczał możliwości jego użytkowania.

W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego została sporządzona wedle tezy dowodowej wysnutej przez Sąd, poza tym jest logiczna, zgodna z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy. Komunikatywność jej sformułowań pozwala na zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów, a także sposobu dochodzenia do wniosków końcowych. Nie zawiera również wewnętrznych sprzeczności i wykluczających się wzajemnie wniosków.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. domagając się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł. kwoty 1 170 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 12 marca 2013 roku do dnia zapłaty, swoje roszczenie wywodził z umowy cesji zawartej z poszkodowanym (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (1) będącym właścicielem uszkodzonego pojazdu marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...), na podstawie której to umowy powód jako cesjonariusz nabył wierzytelność poszkodowanego w zakresie prawa do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego, przysługującą im w związku ze szkodą komunikacyjną numer (...) z dnia 08 lutego 2013 roku.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ł. nie kwestionował odpowiedzialności sprawcy za zaistniałą kolizję drogową i w konsekwencji swojej odpowiedzialności z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody – posiadacza pojazdu mechanicznego. Sporna w sprawie pozostawała natomiast kwestia legitymacji procesowej powoda oraz wysokość stawki za najem pojazdu zastępczego i uzasadniony okres najmu tego pojazdu.

Posiadanie przez strony legitymacji czynnej i biernej w procesie jest przesłanką zasadniczą, od której istnienia uzależniona jest możliwość uwzględnienia powództwa, a jej brak, zarówno w postaci czynnej, jak i biernej, prowadzi do wydania wyroku oddalającego powództwo. Mając zatem powyższe na względzie zarzut strony pozwanej w przedmiocie braku legitymacji czynnej po stronie strony powodowej należało rozstrzygnąć w pierwszej kolejności, uznając ten zarzut za zasadny.

Wskazać należy, że legitymacja procesowa to uprawnienie do poszukiwania ochrony prawnej w konkretnej sprawie, przy czym literatura przedmiotu rozróżnia legitymację procesową czynną i bierną. Pierwsza z nich dotyczy strony powodowej i oznacza uprawnienie do wszczęcia i prowadzenia procesu, druga zaś dotyczy strony pozwanej i uzasadnia występowanie w procesie w charakterze pozwanego. Legitymacja procesowa jest więc uprawnieniem konkretnego podmiotu (legitymacja czynna) do występowania z konkretnym roszczeniem przeciwko innemu oznaczonemu podmiotowi (legitymacja bierna) wypływające z prawa materialnego.

Zgodnie z treścią art. 509 k.c. w wyniku przelewu wierzytelności cesjonariusz nabywa wierzytelność w takim zakresie i stanie, w jakim istniała ona w chwili zawarcia umowy o jej przeniesienie. W wyniku przelewu wierzytelności przechodzi więc na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki wiązał go z dłużnikiem. Innymi słowy, stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie, natomiast zmienia się osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 05 września 2001 roku, sygn. akt I CKN 379/00, LEX numer 52661).

Z przedłożonych w sprawie dokumentów wynika, że umowa najmu samochodu zastępczego została zawarta w dniu 08 lutego 2013 roku przez powoda i działającego za (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (1) J. B.. Brak jest jednakże jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego, że J. B. był osobą umocowaną do zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego w imieniu i na rachunek poszkodowanego. Również z treści aktu cesji wynika, iż przelew wierzytelności został dokonany przez właściciela pojazdu (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (1), jednakże na akcie tym widnieje nieczytelny podpis osoby, która w imieniu właściciela pojazdu taki akt podpisała. Brak jest również i w tym przypadku jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego, że osoba ta była umocowaną do zawarcia umowy przelewu wierzytelności w imieniu i na rachunek poszkodowanego.

W sytuacji zatem kwestionowania legitymacji osób, które podpisały umowę najmu i umowę przelewu wierzytelności, do działania w imieniu poszkodowanego, to rzeczą powoda pozostawało wykazanie, że osoby te były uprawnione do dokonania powyższych czynności, a zatem, że doszło do powstania i skutecznego nabycia przez niego dochodzonej w niniejszym postępowaniu wierzytelności. Powód temu obowiązkowi nie sprostał, nie przedłożył bowiem żadnego dowodu, np. pełnomocnictwa, odpisu z rejestru przedsiębiorców KRS dla poszkodowanego, z którego wynikałoby umocowanie tych osób do działania w imieniu i na rachunek poszkodowanego – właściciela pojazdu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą wP. (1), ani też oświadczenia o potwierdzeniu tych umów.

Wobec powyższego zarzut pozwanego odnośnie braku legitymacji procesowej po stronie powoda uznać należało za zasadny, konsekwencją czego było oddalenie powództwa na podstawie art. 822 § k.c. w zw. z art. 509 k.c. a contrario, o czym Sąd orzekł w punkcie I wyroku.

O kosztach procesu w punkcie II i III sentencji wyroku, Sąd rozstrzygnął zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 2 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 490) obciążając tymi kosztami powoda i uznając, iż stronie pozwanej reprezentowanej w niniejszej sprawie przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego należy się kwota 1 251 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, na co składa się kwota: 1 054 złotych tytułem zwrotu wykorzystanej części zaliczki na poczet biegłego sądowego, 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz kwota 17 złotych tytułem zwrotu uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W pozostałym zaś zakresie kosztami procesu Sąd obciążył powoda uznając je za uiszczone.